Τα καβούρια του Μπαρόζο

Πολλοί λένε ότι ο έρωτας περνάει από το στομάχι… Ωστόσο κάποιες φορές η σημειολογία ενός μενού, μπορεί να μην είναι ερωτική, αλλά άκρως πολιτική. Παράδειγμα το φαγητό που πρόσφερε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοσέ Μπαρόσο στον πρωθυπουργό και τους υπουργούς που τον συνόδευαν στις Βρυξέλλες.

Λοιπόν έχουμε και λέμε, πρώτο πιάτο κανελόνια με ρικότα, αστακό, και όστρακα. Κυρίως πιάτο καλκάνι, συνοδευόμενο με τρούφα και ψίχα καβουριού. Και επιδόρπιο, εκλέρ φράουλας με σορμπέ από εξωτικά φρούτα. Δεν λέω, πανδαισία του ουρανίσκου και πλούσια τα ελέη… Αλλά αυτά τα καβούρια με προκαλούν, όσο βλέπω την στάση των τροικανών, που θυμίζει τα πλάγια βήματα (ύπουλα) στην πιεστική προσέγγιση της στην διαπραγμάτευση, ενώ και εξωτικά φρούτα, μου κάνουν κάπως όταν κάτι Ντάισελμπλουμ ξεχειλίζουν από πάθος στις συστάσεις που εξακοντίζουν στην κυβέρνηση μας…

Όσο για τον αστακό, μην μου πείτε ότι δεν σας φέρνει λίγο από Τόμσεν, όταν επιτίθεται στον Στουρνάρα;

Πάντως για να επιστρέψω στα καβούρια, έτσι που δεν υπερφορολογούμεθα, κατά Στουρνάρα, οι τσέπες είναι άδειες και μέσα κυκλοφορούν μόνο τα συμπαθή αμφίβια. Το λέω προειδοποιώντας όποιον πάει να βάλλει το χεράκι του στην τσεπούλα μας, ότι κινδυνεύει να χάσει κανένα δακτυλάκι…

Ροβεσπιέρος