ΣΥΡΙΖΑ: Εσωκομματικές βολές και κατά της υποψηφιότητας Τσίπρα για την Κομισιόν

Η αριστερή πλατφόρμα σήκωσε το γάντι που πέταξε ο Αλέξης Τσίπρας λίγες εβδομάδες πριν από το Τέξας και δείχνει αποφασισμένη να κλιμακώσει τα πυρά της κατά των επιλογών του προέδρου και της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Πλέον στο στόχαστρο της πλευράς Λαφαζάνη που ανεβάζει υπέρμετρα τους ευρωσκεπτικιστικούς τόνους των θέσεών της βρίσκεται τώρα η υποψηφιότητα του

Αλέξη Τσίπρα για την Κομισιόν που αναμένεται να επικυρώσει σε λίγες μέρες το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή στη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής έκανε αισθητή μετά από πολύ καιρό την παρουσία της με τις θέσεις που διατύπωσε κατά του ευρώ αλλά και συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πλέον δείχνει αποφασισμένη να τραβήξει το σκοινί όσο θα το τραβάει απ’ την άλλη ο Αλέξης Τσίπρας προβάλλοντας επίσημες θέσεις του κόμματός του συγκεκριμένα της πλειοψηφίας, όπως συνέβη με την περίπτωση του ευρώ όταν απ’ το Τέξας χαρακτήρισε την έξοδο της χώρας απ’ την ευρωζώνη καταστροφική.

Στο πλαίσιο η εσωκομματική αντιπολίτευση βάλλει εμμέσως πλην σαφώς κατά της υποψηφιότητας Τσίπρα για την Κομισιόν και αυτό για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι πως θεωρεί ότι απ’ τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως ο No1 εκπρόσωπος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς εγκλωβίζεται σε μια πορεία που οδηγεί προς «κεντροαριστερή» μετάλλαξη τύπου ΔΗΜΑΡ. Και ο δεύτερος λόγος είναι η ανάγνωση που κάνει η Αριστερή Πλατφόρμα στα ευρωπαϊκά πολιτικά πράγματα και η οποία ανάγνωση λέει ότι όπου η Αριστερά δεν αρθρώνει και δεν εκφράζει πολιτική πρόταση εναντίωσης στο ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση τότε ρίχνει νερό στο μύλο της ακροδεξιάς.

Ενδεικτική αυτού του κλίματος στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως των διαθέσεων της Αριστερής Πλατφόρμας είναι η σχετική αρθρογραφία που προβάλλεται απ’ την ιστοσελίδα Ίσκρα. Σε άρθρο του Σωτήρη Μαρτάλη τη Δευτέρα τονίζεται ότι το ΚΕΑ επαγγέλλεται μια σοσιαλδημοκρατική πολιτική περί επανίδρυσης της ΕΕ την οποία όπως σημειώνει ο αρθρογράφος θα πρέπει να απαντήσει το ΚΕΑ γιατί την έχουν εγκαταλείψει οι εμπνευστές της όπως πχ το Γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βρει τη δύναμη να αποφύγει αυτή την παγίδα» της σοσιαλδημοκρατικής μετάλλαξης μέσα απ’ την υιοθέτηση μιας «αριστερής επανίδρυσης της ΕΕ» όπως λέει το ΚΕΑ και αυτό γιατί σύμφωνα με τον αρθρογράφο «Η Κομισιόν και οι λοιπές ευρωηγεσίες έχουν αναδειχθεί ως το Διευθυντήριο της ανελέητης ταξικής επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα σε πανευρωπαϊκή κλίμακα».

Σε ανάλογη κατεύθυνση κινείται τελευταία και η αρθρογραφία του αριστερού οικονομολόγου Κώστα Λαπαβίτσα ο οποίος είναι οπαδός της εξόδου απ’ την ευρωζώνη και διατηρεί σχέσεις με το ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα το τελευταίο διάστημα ασκεί πολύ οξυμένη κριτική προς τα κόμματα της ευρωπαϊκής αριστεράς που αποδέχονται ως μονόδρομο και θεωρούν ταμπού το ζήτημα της εξόδου απ’ το ευρώ. Σύμφωνα με τη συλλογιστική του αυτά τα κόμματα της ευρωπαϊκής αριστεράς «χαρίζουν» τον ευρωσκεπτικισμό στην ακροδεξιά και κατ’ αυτή την έννοια είναι υπεύθυνα για τη στροφή λαϊκών στρωμάτων προς ακροδεξιά κόμματα που τα τελευταία χρόνια φουσκώνουν εκλογικά σε όλη την Ευρώπη.

Και αυτός επικαλείται το παράδειγμα της Γαλλίας και της Λεπέν και, σε άρθρο του στην προσωπική του ιστοσελίδα, το οποίο αναπαράγει και η Ίσκρα, σημειώνει πολύ χαρακτηριστικά: «Το αδιέξοδο έχει γίνει ακόμη πιο δύσκολο λόγω της προβληματικής στάσης της γαλλικής αριστεράς που – όπως και μεγάλο μέρος της υπόλοιπης ευρωπαϊκής Αριστεράς – θεώρησε την ΟΝΕ μια «προοδευτική» εξέλιξη στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Αρνήθηκε συνεπώς να πάρει απορριπτική στάση προς το ευρώ, ενώ την κατέλαβε τρόμος για πιθανές επιπτώσεις από τη διάλυση της νομισματικής ένωσης. Χειρότεροι όλων ήταν οι οπαδοί του «ευρωπαϊκού επαναστατισμού», ουκ ολίγοι εκ των οποίων απαντώνται και στη χώρα μας. Πρώην ευρωκομμουνιστές, τροτσκιστές, αναρχικοί και άλλοι βρέθηκαν να επικροτούν την κρατική φιλολογία περί της υποτιθέμενης καταστροφής που θα συνέβαινε αν εξέλιπε το ευρώ. … Η γαλλική άκρα Δεξιά δεν είχε τέτοιες ψευδαισθήσεις και κατόρθωσε να αποκομίσει μεγάλα οφέλη απορρίπτοντας και το ευρώ και την παχυλή γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Φτάσαμε έτσι στο απαράδεκτο σημείο να παίρνει η αγανάκτηση κατά της λιτότητας το χαρακτήρα δεξιάς πολιτικής στροφής».

Κάλχας