Στην εποχή της αποϊδεολογικοποίησης η μόνη σταθερά είναι η ΝΔ

To ότι οι εκλογές που έρχονται είναι οι κρισιμότερες της Μεταπολίτευσης το καταλαβαίνουμε όλοι. Όπως καταλαβαίνουμε ότι ενώ πάμε σε ένα νέο διπολισμό ταυτόχρονα ο κόσμος δεν αφήνει κανένα από τα δύο κόμματα που προηγούνται να έχουν αυτοδυναμία ή να φτάσουν το 40%. Και παράλληλα, δίνουν δύναμη σε μικρά κόμματα με τα σενάρια να μην αποκλείουν ακόμη και… δεκακομματική Βουλή.

Αυτός ο περίεργος κατακερματισμός του πολιτικού συστήματος, και ταυτόχρονα

της σύγκρουσης ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι το ένα χαρακτηριστικό της προεκλογικής περιόδου. Το άλλο είναι ο πολιτικός χυλός, η αποϊδεολογικοποίηση των εκλογών, η υποχώρηση των ιδεολογικών γραμμών, ότι όλοι πάνε με όλους.

Είναι προφανής η ανάγκη να δημιουργηθούν μέτωπα που θα συγκρουστούν στην τελική μάχη των δύο κόσμων, και γι’ αυτό πέφτουν και τα λάβαρα που κάποτε υψώνονταν και δεν έπεφταν ποτέ.

Βλέπουμε για παράδειγμα την Αν. Γκερέκου. Πουλέν του Γ. Παπανδρέου, να διατηρείται στο κόμμα του Βενιζέλου, να αποκτά κυβερνητικές θέσεις και στη συνέχεια να μεταπηδά στη ΝΔ. Να είναι η ανάγκη για να διασωθεί; Να την επέβαλε ο Ν. Δένδιας όπως ακούγεται; Να θέλει όντως να δώσει τη μάχη κατά των απίθανων του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος ξέρει.

Επίσης, ο Β. Οικονόμου. Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, την κοπάνησε ως αντιμνημονιακός, πήγε στην Αριστερά του Φώτη Κουβέλη, έφυγε στα γρήγορα κι από εκεί, ανεξαρτητοποιήθηκε, ψήφισε Στ. Δήμα και τώρα είναι με τη ΝΔ.

Παραστατίδης και Βουδούρης, άξια τέκνα του καταστροφικού ΠΑΣΟΚ, έφυγαν, ανεξαρτητοποιήθηκαν, έτρεξαν στην αυλή του ΣΥΡΙΖΑ, έκαναν τη δουλειά τους με τους δήθεν πληρωμένους βουλευτές και τσουπ, τρούπωσαν στο ψηφοδέλτιο, εκτός απροόπτου.

Η δε Μεγάλη Θεοδώρα Τζάκρη, υπουργός επί Παπανδρέου, πήρε το ταγεράκι της και πήγε σ’ άλλη παραλία πιο ανεξάρτητη αλλά στη συνέχεια έκανε πέτρα την καρδιά και τώρα σκουπίζει σκάλες στην Κουμουνδούρου.

Τι να πει κανείς για τη Ραχήλ Μακρή. Από άγνωστη μεταξύ αγνώστων, έγινε το πουλέν του Καμμένου, αγκάλιασε την Ζωή Κωνσταντοπούλου στα μαρμαρένια αλώνια της ΕΡΤ, πλακώθηκε με όλους τους ΑΝΕΛ και έτρεξε να αγκαλιάσει τον Τσίπρα που όμως την πέταξε σαν την τρίχα από το ζυμάρι. Και τι έκανε η διαβόητη Ραχήλ; Πήγε να κλείσει συμφωνία με την… ΑΝΤΑΡΣΥΑ μόνο που κι εκείνοι δε μάσησαν και την έστειλαν κανονικά. Τι της έμεινε τώρα;

Ή για την Χρ. Γιαταγάνα που παρακαλούσε τον Τσίπρα να την πάρει μαζί του στον… αριστερό αγώνα;

Μέχρι και ο Μίκης Θεοδωράκης που κάποτε πήγαινε μαζί με τον Τσίπρα και τον Γλέζο στους αγώνες τώρα κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι τον εκμεταλλεύτηκε για να πάρει ψηφαλάκια.

Στο δε πρώην ΠΑΣΟΚ γίνεται χαμός. Παπανδρεϊκοί έμειναν στον Βενιζέλο και Βενιζελικοί προσεγγίζουν τον ΓΑΠ.

Θα δούμε πολλά στα ψηφοδέλτια και στις συμμαχίες που θα τρέξουν το επόμενο διάστημα. Άλλωστε, ποιος περίμενε να κάνει κυβέρνηση η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ; Αλλά έτσι το θέλησε ο λαός, έτσι έγινε. Κι έτσι θα γίνει αν ξαναπεί ότι οι συνεργασίες είναι αναπόφευκτες.

Τα τελευταία χρόνια, μέσα στην κρίση, η Ελλάδα ζει πράγματι μια αποϊδεολογικοποίηση, κυρίως στο χώρο του κέντρου και της Αριστεράς. Ίσως η μόνη σταθερά τα τελευταία χρόνια ήταν η Νέα Δημοκρατία, κυρίως αυτό το κόμμα που πήρε ο Σαμαράς διαλυμένο και το έκανε κυβέρνηση. Ασφαλώς κι έγιναν λάθη στις στρατηγικές, στα πρόσωπα και στην επικοινωνιακή τακτική. Όμως, σε σύγκριση με τις ασάφειες, την παντελή έλλειψη πολιτικής ηθικής και την μάχη για την εξουσία με κάθε μακιαβελικό τρόπο γνωρίζουμε από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, σίγουρα η ΝΔ έχει να επιδείξει εντυπωσιακή σταθερότητα. Μπορεί να της έφυγαν στελέχη, να έφτιαξαν κόμματα ή να περιπλανιούνται από εδώ κι από εκεί αλλά η ΝΔ δεν έχει τόση σχέση με τον ιδεολογικό αχταρμά της κεντροαριστεράς. Παρ’ ότι εξωθήθηκε σε συμφωνία με το ΠΑΣΟΚ δεν έχασε τόσο πολύ όσο οι άλλοι την ταυτότητά της. Έχασε το δρόμο της, έκανε τα λάθη της αλλά δεν ξεφτιλίστηκε όπως το ΠΑΣΟΚ ή δεν μεταλλάχθηκε σαν χαμαιλέων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι τουλάχιστον μια παρακαταθήκη, για ότι πρόκειται να συμβεί από εδώ και πέρα. Είτε κερδίσει ο Σαμαράς είτε ο Τσίπρας η ΝΔ οφείλει να κρατήσει τις ιδεολογικές της γραμμές, να απομακρύνει τους προδότες που την πλήγωσαν και θα θελήσουν να την ξαναπλησιάσουν και να δώσει την τελική μάχη με τους επικίνδυνους καιροσκόπους που ξαναγεννήθηκαν λίγα χρόνια μετά την εξαφάνισή τους και απειλούν τη χώρα με τον λαϊκισμό τους.

Διαβάστε περισσότερα