Σε μικρότερο, πιο ευέλικτο, πιο «ευπροσάρμοστο» και πιο οικονομικό στρατό προσανατολίζονται οι ΗΠΑ

Τα σχέδια μείωσης του αμερικανικού στρατού σε επίπεδα που, αν και δεν είναι, προσομοιάζουν σε αυτά που υπήρχαν πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο παρουσίασε σε ομιλία του στο Πεντάγωνο ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Τσακ Χέιγκελ. «Είναι ώρα να αντιληφθούμε την πραγματικότητα. Πρόκειται για έναν προϋπολογισμό που αναγνωρίζει την πραγματικότητα του μεγέθους των οικονομικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα» υποστήριξε ο Χέιγκελ μία περίπου εβδομάδα πριν την παρουσίαση του συνόλου του προϋπολογισμού για το 2015 από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.

Ο σχεδιασμός που δημοσιοποίησε ο Χέιγκελ, ο οποίος

έχει εκπονηθεί όπως έγινε γνωστό μετά από μαραθώνιες συσκέψεις με τους αρχηγούς των σωμάτων, προβλέπει, μεταξύ άλλων, μείωση του αριθμού των ενεργών στρατιωτών από 522.000 που είναι σήμερα, σε 440.000 – 450.000, εξάλειψη των αεροσκαφών τύπου Α-10 και των γνωστών ως κατασκοπευτικών U-2, μείωση του αριθμού των ανδρών της Εθνοφρουράς, και στη συνέχεια κλείσιμο ορισμένων αεροπορικών βάσεων σε αμερικανικό έδαφος εντός του 2017. Ο υπουργός περιέγραψε το σχεδιασμό ως «επαναπροσδιορισμό» του στρατού με τρόπο τέτοιο που να μπορεί να είναι πιο ευέλικτος και πιο αποτελεσματικός απέναντι σε οποιαδήποτε πρόκληση. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για την εφαρμογή μιας νέας αντίληψης που απομακρύνεται από τη λογική των άμεσων στρατιωτικών επεμβάσεων από γης, που ακολούθησαν τις τελευταίες δεκαετίες οι ΗΠΑ, και προσανατολίζεται περισσότερο στη δυνατότητα επεμβάσεων στοχευμένων, μικρής εμβέλειας και μεγάλης ταχύτητας και στην αξιοποίηση συμμάχων και άλλων δυνάμεων κατά τόπους (πχ όπως έγινε προσπάθεια να γίνει στη Λιβύη και στη Συρία).

Ο Αμερικανός υπουργός παραδέχτηκε ότι στην νέα αυτή αντίληψη έπαιξαν ρόλο οι μακρόχρονες εκστρατείας στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ (εισβολή, κατοχή) . Σύμφωνα με τις επικρίσεις οι χώρες στόχοι αν και ισοπεδώθηκαν δεν ελέγχθηκαν, οι φυσικοί τους πόροι και η γεωστρατηγική τους θέση δεν αξιοποιήθηκαν από αμερικανικές πολυεθνικές στο βαθμό που προβλεπόταν από τους υπέρμαχους των επιλογών αυτών, η εικόνα των ΗΠΑ δέχτηκε τεράστιο πλήγμα παγκοσμίως και αξιοποιήθηκε από τους ανταγωνιστές τους στη διεθνή σκηνή για να προσεταιριστούν συμμάχους τους, το οικονομικό και ανθρώπινο κόστος ήταν δυσβάσταχτο.

Την άποψη αυτή συμμερίζονται αρκετοί στρατιωτικοί αναλυτές και ειδικοί σε θέματα εθνικής ασφάλειας, οι οποίοι, δια μέσου δημοσιεύσεων τον τελευταίο καιρό, υπεράσπιζαν την άποψη ότι για να βελτιωθεί ο αμερικανικός στρατός θα πρέπει να γίνει μικρότερος, γιατί όσο πιο μεγάλος είναι, τόσο περισσότερο χρόνο χρειάζεται για να συντηρηθεί, να διατηρήσει τις δομές του και να προσαρμοστεί στις ανάγκες του σήμερα. «Το ζήτημα, έγραφε χαρακτηριστικά το Δεκέμβριο στην Washington Post, ο Τόμας Ρικς, σύμβουλος εθνικής ασφαλείας και ειδικός σε στρατιωτικά ζητήματα του New America Foundation, δεν είναι το πώς θα έχει κανείς τον ισχυρότερο στρατό, αλλά τον ποιο σχετικό στρατιωτικά ως προς τις σημερινές ανάγκες. …Ο πιο λάθος τρόπος για ένα αξιόμαχο στράτευμα είναι να προσπαθήσει κανείς να προετοιμαστεί για τον επόμενο πόλεμο και να φτιάξει έναν ανάλογο στρατό (σε ξηρά, αέρα και θάλασσα). Κανείς όμως δεν μπορεί να μαντέψει το μέλλον….Ο καλύτερος τρόπος να ετοιμαστεί κανείς είναι ν’ αναπτύξει ένα στρατό που θα είναι ικανός να προσαρμοστεί στο ο,τιδήποτε ανά πάσα στιγμή. Ένα στρατό μικρό και ευέλικτο.»

Η τελευταία φορά που ο αριθμός των ενεργών Αμερικανών στρατιωτών ήταν κάτω από 500.000 ήταν το 2005, όταν έφτανε τους 492.000. Σύμφωνα με στοιχεία του Πενταγώνου, μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ο χαμηλότερος αριθμός ενεργών στρατιωτών καταγράφηκε το 2001, οπότε ήταν 480.000. Πριν την εμπλοκή των ΗΠΑ στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αμερικανικός στρατός αριθμούσε 267.000 ενεργά μέλη και έφτασε το 1,46 εκατομμύρια τον επόμενο χρόνο λίγο πριν την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο.

Για να εφαρμοστεί η πρόταση του Χέιγκελ θα πρέπει να εγκριθεί από το Κογκρέσο, κάτι που εκτιμάται ότι ακόμη και αν γίνει, θα προκαλέσει έντονες αντιδράσεις καθώς μεγάλο τμήμα των Ρεπουμπλικανών διαφωνεί σαφώς τόσο λόγω πεποίθησης όσο και λόγω των στενών του σχέσεων με τις στρατιωτικές βιομηχανίες. Ακόμη όμως και αν περάσει η πρόταση μείωση του προϋπολογισμού πάλι θα είναι ο μεγαλύτερος παγκοσμίως, αγγίζοντας τα 522 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2013, οι ΗΠΑ είχαν τον μεγαλύτερο στρατιωτικό προϋπολογισμό με 600,4 δισεκατομμύρια δολάρια, και ακολουθούσαν η Κίνα με 112,2 δισεκατομμύρια, η Ρωσία με 68,2 δισεκατομμύρια, η Σ. Αραβία με 59 δισεκατομμύρια, η Βρετανία με 57 δισεκατομμύρια, η Γαλλία με 52,4 δισεκατομμύρια, η Ιαπωνία με 51 δισεκατομμύρια, η Γερμανία με 44,2 δισεκατομμύρια, η Ινδία με 36,3 δισεκατομμύρια, η Βραζιλία με 34,7 δισεκατομμύρια, η Νότια Κορέα μα 31,8 δισεκατομμύρια, η Αυστραλία με 26 δισεκατομμύρια, η Ιταλία με 25,2 δισεκατομμύρια, το Ισραήλ με 18,2 δισεκατομμύρια και το Ιράν με 17,7 δισεκατομμύρια.

Διαβάστε περισσότερα