Πόσο επικίνδυνο είναι τελικά να πετάμε;

Κάθε φορά που συμβαίνει μια αεροπορική τραγωδία, προκύπτει το ίδιο ερώτημα: Πόσο επικίνδυνα είναι τα αεροπορικά ταξίδια; Το δυστύχημα της Germanwings στις γαλλικές Άλπεις είναι αναμφισβήτητα μια τραγωδία. Αλλά είναι επίσης εξαιρετικά σπάνιο - σχεδόν αδιανόητο- ένα μεγάλο ευρωπαϊκό επιβατικό αεροσκάφος, σε μια πτήση ρουτίνας στους ασφαλέστερους ουρανούς του κόσμου, να πέσει.

Το ερώτημα για το Airbus που οι ερευνητές της Germanwings

και της μητρικής αεροπορικής εταιρείας της Lufthansa πρέπει επειγόντως να απαντήσουν είναι το εξής: πώς μια τραγωδία σαν αυτή συνέβη στον 21ο αιώνα; Εν τω μεταξύ, οι επιβάτες των αεροπορικών εταιρειών έχουν τα δικά τους ερωτήματα.

Η Germanwings είναι εταιρεία χαμηλού κόστους. Οι αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους είναι λιγότερο ασφαλείς από τις άλλες;

Όχι, οι ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες - τόσο των παραδοσιακών φορέων όπως η Lufthansa, Air France ή η British Airways, όσο και οι χαμηλού κόστους, όπως η easyJet ή η Ryanair - δεν παραμελούν την ασφάλεια. Οι αυστηρές προδιαγραφές ασφαλείας επιβάλλονται εξίσου σε όλες τις αεροπορικές εταιρείες. Η Germanwings έχει ακριβώς τα ίδια υψηλά πρότυπα όπως και η μητρική της, Lufthansa, οι επιδόσεις της οποίας σε θέματα ασφάλειας είναι εξαιρετικές.

Η Lufthansa είναι η μεγαλύτερη αεροπορική εταιρεία της Ευρώπης. Το τελευταίο σοβαρό περιστατικό που υπέστη ήταν στο διάδρομο στο αεροδρόμιο της Βαρσοβίας το 1993, κατά το οποίο ένα μέλος του πληρώματος και ένας επιβάτης πέθαναν. Μεταξύ των άλλων πολύ μεγάλων ευρωπαϊκών αεροπορικών εταιριών, μόνο η British Airways, η easyJet και η Ryanair έχουν καλύτερες επιδόσεις ασφαλείας από τον γερμανικό αερομεταφορέα. Οι δύο τελευταίες δεν έχουν υποστεί κανένα μοιραίο δυστύχημα, ενώ το τελευταίο δυστύχημα της ΒΑ, στο αεροδρόμιο του Μάντσεστερ, ήταν το 1986.

Το αεροσκάφος ήταν ένα από τα παλαιότερα Α320 που εξακολουθούν να πετούν. Είναι σχετικό;

Όχι. Ένα αεροπλάνο 24 ετών, όπως το μοιραίο Airbus, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί το ίδιο με ένα 24χρονο αυτοκίνητο. Κάθε επιβατικό αεροπλάνο περνά από αυστηρούς, τακτικούς ελέγχους. Τα πάντα, από το ύφασμα του αεροσκάφους ως τα ηλεκτρονικά συστήματα που ελέγχουν την πτήση του, διατηρούνται σε άριστη κατάσταση. Οι αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους τείνουν να έχουν νεότερους στόλους από τις παραδοσιακές εταιρίες, αλλά ένα καλά συντηρημένο παλιό αεροπλάνο είναι εξίσου καλό και ασφαλές με ένα νέο.

Αυτή είναι η δεύτερη συντριβή Airbus A320 σε τρεις μήνες. Είναι το αεροσκάφος κάπως «γρουσούζικο»;

Απολύτως όχι. Δεδομένου ότι το Α320 άρχισε να μεταφέρει κόσμο το 1988, έχει πετάξει 80 εκατομμύρια πτήσεις, μεταφέροντας ένα δισεκατομμύριο επιβάτες. Ο τύπος αυτός έχει υποστεί 11 θανατηφόρα δυστυχήματα. Αυτό είναι κατά μέσο όρο ένα δυστύχημα κάθε δυόμισι χρόνια. Έξι έχουν συμβεί τα τελευταία εννέα χρόνια, ένας ρυθμός του ένα κάθε ενάμισι χρόνο, αλλά τα στατιστικά αυτά είναι αναμενόμενα γιατί πετούν πολλά περισσότερα αεροσκάφη.

Θα μπορούσαν οι δύο τελευταίες συντριβές των Α320 να έχουν παρόμοια αιτία;

Απίθανο. Οι περιστάσεις της απώλειας του τζετ της AirAsia, στην πτήση μεταξύ Σουραμπάγια και Σιγκαπούρης το Δεκέμβριο, δεν έχουν ακόμη κατανοηθεί πλήρως. Αλλά το πιο εύλογο σενάριο περιλαμβάνει μια ακατάλληλη αντίδραση από τους πιλότους, οι οποίοι δεν εκτίμησαν σωστά μια άγρια τροπική καταιγίδα. Η πρόσφατη συντριβή συνέβη με ήρεμο καιρό.

Είναι το Airbus πιο επικίνδυνο από το Boeing;

Όχι. Ευτυχώς, οι συντριβές επιβατικών αεροπλάνων είναι τόσο σπάνιες ώστε μία στατιστική ανάλυση με νόημα να είναι δύσκολη. Αλλά κοιτάζοντας τους υπολογισμούς του κορυφαίου ειδικού ασφάλειας της αεροπορίας, του δρ Τοντ Κέρτις του AirSafe.com, οι δύο μεγάλες εταιρείες κατασκευής αεροπλάνων έχουν σε γενικές γραμμές παρόμοια ποσοστά ατυχημάτων για το Airbus A320 και το Boeing 737.

Το ποσοστό «ισοδύναμου πλήρους απώλειας» του Α320 (και των «αδελφών» του αεροσκαφών, των Α318, Α319 και Α321), είναι 7,65. Η δίκαιη σύγκριση είναι με τα νεότερα μοντέλα Boeing 737, αρχής γενομένης με τη σειρά -300 η οποία ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Οι προηγούμενες εκδόσεις είχαν πολύ υψηλότερα ποσοστά ατυχημάτων, μια αντανάκλαση του πολύ μεγαλύτερου κινδύνου για τους επιβάτες των αεροπορικών μεταφορών εκείνη την εποχή. Τα ποσοστά δυστυχημάτων σε σχέση με τον αριθμό των αεροσκαφών που πετούν είναι πολύ παρόμοια και για τους δύο κατασκευαστές.

Θα βοηθούσε το σύστημα «data streaming» να αποτρέψουμε την καταστροφή - ή θα μας επέτρεπε να κατανοήσουμε τι πήγε στραβά;

Όχι σε αυτή την περίπτωση. Ο σκοπός του «data streaming», το οποίο έχει συζητηθεί πολύ από την εξαφάνιση της πτήσης MH370 της Malaysia Airlines πέρυσι, δεν είναι να προειδοποιήσει τους ανθρώπους στο έδαφος για πιθανά προβλήματα. Είναι να επαναλαμβάνει τις πληροφορίες που συλλέγονται επί του σκάφους από τους καταγραφείς δεδομένων πτήσης: συνομιλίες στο πιλοτήριο, καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με τις εντολές των πιλότων και των επιδόσεων του αεροσκάφους. Επειδή η θέση συντριβής είναι γνωστή, η ανάκτηση των μαύρων κουτιών ήταν απλή.

Γίνονται περισσότερο επικίνδυνες οι πτήσεις;

Όχι. Στην πραγματικότητα, από όλα τα επιτεύγματα του 21ου αιώνα, ίσως το μεγαλύτερο να είναι το εξαιρετικό ιστορικό ασφάλειας των αερομεταφορών. Φέτος, θα πραγματοποιηθούν περίπου 3,5 δισεκατομμύρια επιβατικά ταξίδια. Εάν το ποσοστό θνησιμότητας των προηγούμενων ετών συνεχιστεί το 2015, περίπου 1.000 άνθρωποι θα πεθάνουν - οι περισσότεροι από αυτούς, δυστυχώς, στις αεροπορικές εταιρείες στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου τα πρότυπα ασφαλείας είναι λιγότερο αυστηρά.

Το 2015 εκτιμάται ότι 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους στους δρόμους σε όλο τον κόσμο. Και ο αριθμός των θυμάτων σε αυτήν την συντριβή του αεροσκάφους αντιστοιχεί στο μέσο όρο των νεκρών σε τρεις εβδομάδες, σε τροχαία στους γερμανικούς δρόμους.

Ο κίνδυνος να γίνει κάτι κακό σε αεροπορικά ταξίδια παραμένει εξαιρετικά χαμηλός.

independent.co.uk

Διαβάστε περισσότερα