Ποιος ο ρόλος του προέδρου της Δημοκρατίας;

Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι... ιερός. Αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο αδρανής που ο εκάστοτε Πρόεδρος μοιάζει περισσότερο με τα... λείψανα της Αγίας Βαρβάρας παρά με κάποιον ενεργό πολίτη που έχει άποψη, λόγο, πυγμή και παρέμβαση στα όσα συμβαίνουν.

Το πρόβλημα αυτό είναι διαχρονικό, κανείς δεν το αμφισβητεί, έτσι και ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν είχε τίποτε περισσότερα να κάνει παρά να το παίξει... Παυλόπουλος, δηλαδή «ακούνητος κι αμίλητος». Ξέρετε όπως τότε που ο Κασιδιάρης

Έτσι λοιπόν εδώ και τρεις μήνες ο Παυλόπουλος είναι σχεδόν εξαφανισμένος. Κάτι εκδηλώσεις, κάτι κορδέλες έκοψε και έτερον ουδέν. Μοιάζει με τον Κώστα Καραμανλή της Ραφήνας που δε μιλάει, δεν κινείται, δεν παρεμβαίνει. Θα το έχουν οι... Καραμανλικοί αυτό μάλλον. Ή θα είναι πολύ θορυβώδεις ή θα είναι «ακούνητοι κι αμίλητοι».

Απ' ότι μαθαίνουμε η μόνη δραστηριότητα του Προκόπη Παυλόπουλου, Πάκη για τους φίλους και στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι η επιλογή «δικών του» ανθρώπων στην κρατική μηχανή.

Ο Πρόεδρος κάνει προτάσεις για «εκλεκτούς» και «έμπιστους» και ο πρωθυπουργός εκτελεί. Γιατί αν δεν μπορείς να εμπιστευτείς αυτόν που όρισες ως «αχυράνθρωπο» της πρώτης φοράς αριστερά, ποιον θα εμπιστευτείς;

Όπως όλοι ξέρουμε η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας ήταν αυτή που έφερε εκλογές και τη μετέπειτα διάλυση της χώρας που όλοι ζούμε. Επομένως, έστω και από καραμπόλα ο κ. Παυλόπουλος έχει μερίδιο ευθύνης για τα όσα επώδυνα θα συμβούν στην Ελλάδα. Άλλωστε, προκειμένου να ξεπληρώσει την τεράστια χάρη που του έκανε ο Τσίπρας (δεν είναι και λίγο να ανασταίνεις έναν ξεχασμένο πολιτικό) ο Πρόεδρος το μόνο που κάνει είναι να... σιωπά. Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι αυτό; Άλλωστε, μάλλον ευχαριστημένος από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι. Αποκαθίσταται το «κράτος των Παυλόπουλων» με τους χιλιάδες διορισμούς από το παράθυρο. Τους χιλιάδες συμβασιούχους που διορίστηκαν επί κυβερνήσεως Καραμανλή και τους οποίους πληρώνουμε και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε.

Ο Πρόεδρος λοιπόν και πρώην υπουργός της ΝΔ είναι κάτι σαν... ίνδαλμα για τον ΣΥΡΙΖΑ αφού ο Τσίπρας επιχειρεί να φτιάξει ένα κράτος με κομματικούς στρατούς και κολλητούς, όπως έγινε την περίοδο 2004-2009. Μια εποχή που αποτέλεσε την αρχή της διάλυσης της οικονομίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έκανε εγκλήματα το ΠΑΣΟΚ και η Σημιτική περίοδος ειδικά.

Όμοιος ομοίω αεί πελάζει, λέει ο λαός, έτσι και ο Παυλόπουλος κύλησε και βρήκε το καπάκι του ΣΥΡΙΖΑ. Και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου υπογράφει και «μουγκός» το παίζει στα όσα συμβαίνουν σε αντίθεση με τις διακηρύξεις περί του αντιθέτου.

Λέτε να ακολουθεί συγκεκριμένη... Καραμανλική γραμμή; Αυτή δηλαδή της συμπάθειας στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα; Αυτή τη έμμεσης «πριμοδότησης» σε μια καταστροφική κυβέρνηση; Διότι το να μη μιλάς, να μην εξεγείρεσαι όταν η χώρα πάει στα βράχια είναι τουλάχιστον κακό για την Ελλάδα για να μην πούμε τίποτε χειρότερο. Πότε θα αντιδράσουν δηλαδή; Όταν θα γυρίσουμε στη δραχμή αλλά οι «σύντροφοι» θα επιστρέψουν στα Εξάρχεια; Τι περιμένουν; Να γίνουν σωτήρες μιας κατεστραμμένης χώρας, βασιλιάδες μιας καμμένης γης;

Υπάρχουν άραγε περιθώρια για «σιωπηλούς» πολιτικούς που περιμένουν να επωφεληθούν μιας εθνικής τραγωδίας;

Βέβαια ο Παυλόπουλος και με κατεστραμμένη χώρα θα συνεχίσει να είναι Πρόεδρος, εξασφαλίστηκε για πέντε χρόνια κι ας πάει να ανάψει λαμπάδα στον Αλέξη. Ως εκ τούτου μην περιμένουμε να δούμε τον Πρόεδρο να εξοργίζεται. Το πολύ – πολύ να τον δούμε να παίζει καμιά πρέφα με τον σύντροφο Φλαμπουράρη...

Διαβάστε περισσότερα