Ποια πρέπει να είναι η απάντηση στο δημοψήφισμα;

Από την στιγμή που ο Παπανδρέου ανέλαβε την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ όλα τα πολιτικά του λάθη καλύπτονται από συνεχή εκβιαστικά διλήμματα που θέτει προσπαθώντας να ξεγελάσει  τους αντιπάλους του με στόχο να τους κάνει και συνένοχους και να μοιρασθεί το πολιτικό κόστος που του αναλογεί.

Ο Σαμαράς γνωρίζοντας πολύ καλά τις Παπανδρεικές πολιτικές συμπεριφορές απέφυγε να πέσει

στην παγίδα της θεωρητικής συγκυβέρνησης παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχονταν.

Εξάλλου εάν ο Παπανδρέου ήθελε πραγματικά την εθνική συνεννόηση θα καλούσε πριν πάρει τις κρίσιμες αποφάσεις τους αρχηγούς να συναποφασίσουν μια στοιχειώδη εθνική γραμμή και δεν θα τους καλούσε μετά απλά για να μοιρασθούν  την λαϊκή δυσαρέσκεια.

Συνεχίζοντας την βασιλική μοναρχική νοοτροπία που τον διακατέχει στην διακυβέρνηση της χώρας ο Παπανδρέου αποφασίζει να πάει σε δημοψήφισμα με ουσιαστικό ερώτημα  Παπανδρέου και παραμονή στο ευρώ, ή Όχι και αποπομπή της χώρας από την ευρωζώνη.

Στην πραγματικότητα ζητάει μέσα από ένα εκβιαστικό φοβικό «ναι»  άφεση αμαρτιών για τα  τραγικά πολιτικά λάθη και παραλείψεις του.

Πρώτο ερώτημα είναι αν θα καταφέρει να πάει ως το δημοψήφισμα ή αν θα πέσει από τους ίδιους του τους βουλευτές.

Το ερώτημα μπορεί να απαντηθεί μόνο από τα οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα που ελέγχουν το ΠΑΣΟΚ.

Εάν αυτοί δεν θέλουν να γίνει το δημοψήφισμα τότε θα ενεργοποιήσουν τους θύλακες που έχουν μέσα στο κυβερνητικό κόμμα και θα ιδεολογικοπολιτικοποιήσουν   την ανατροπή Παπανδρέου.

Μην ξεχνάμε ότι η μαγιά της τρόικας των εκσυγχρονιστών Διαμαντοπούλου-Λοβέρδος-Ραγκούσης υπάρχει ήδη.

Είναι άραγε τυχαία η εξαφάνιση και των τριών από τα κανάλια χθες;;;

Σε μια τέτοια περίπτωση ο κ. Παπανδρέου έχοντας χάσει την συμπάθεια στην βάση του ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να  ξαναπαίξει το χιλιοπαιγμένο θέατρο της νέας αποστασίας που κάθε φορά τον διασώζει.

Εάν όμως  τελικά πάμε σε δημοψήφισμα  η θέση της αντιπολίτευσης πρέπει να είναι η καθολική αποχή επειδή:

1.  Στέκεται στο ύψος των συνταγματικών επιταγών και δεν αποδέχεται την εμπλοκή κορυφαίων πολιτειακών επιλογών  σε μικροπολιτικά παίγνια διάσωσης της δυναστείας Παπανδρέου.

2. Τόσο σύνθετα και κρίσιμα θέματα που σχετίζονται με την οικονομική πολιτική της χώρας δεν απαντώνται με ένα ναι ή όχι επειδή δεν είναι και μονοδιάστατες οι παράμετροι που τα καθορίζουν.

3.  Κανείς δεν αμφισβητεί την ανάγκη της Ευρωπαϊκής   πορείας της χώρας, Αυτό που αμφισβητείται είναι η επάρκεια του Παπανδρέου παρά τις σκληρές θυσίες να διαχειρισθεί την κρίση.

4. Με την μη συμμετοχή της η  αντιπολίτευση εμμένει στην μόνη πραγματικά δημοκρατική λύση που είναι εκλογές και δεν παρεκκλίνει από τον στόχο της εξαιτίας των μικροπολιτικών τακτικών της Παπανδρεικής παρέας.

Σε περίπτωση συμμετοχής της η αντιπολίτευση πέφτει στην παγίδα του πρωθυπουργού αφού αντί η συζήτηση να επικεντρωθεί στα λάθη του στην διαπραγματευτική του ανικανότητα στην αποτυχία του καταφέρνει με αυτό το τέχνασμα  να φαίνεται