Πάρτε τους παραμάζωμα! Επί τέλους!

12:01 5/12/2016 - Πηγή: Antinews

Επειδή οι μέρες που έρχονται είναι δύσκολες και θα γίνονται δυσκολότερες.

Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα από αυτά που φαίνονται, ακόμα και τώρα κι από αυτά που έχει καταλάβει ο κόσμος.

Επειδή θα δούμε προσεχώς, μεγάλες στιγμές έντασης και σφοδρών συγκρούσεων.

Επειδή είναι πρωτοφανές το θράσος του ΣΥΡΙΖΑ, να κραυγάζει και να ζητά και «τα ρέστα» από πάνω, όταν οφείλει να σιωπά και να ζητά ταπεινά συγγνώμη.

Επειδή είναι

γνωστή η αδυναμία των νεοδημοκρατών να απαντούν αποστομωτικά στους θρασύτατους ΣΥΡΙΖΑίους (υπάρχουν κι εξαιρέσεις βέβαια, αλλά προς το παρόν είναι… εξαιρέσεις).

Επειδή οι «παρουσιαστές» (κι όχι οι δημοσιογράφοι) στα Ελληνικά ΜΜΕ εξακολουθούν (κατά κανόνα) να μεροληπτούν σκανδαλωδώς υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ (αρκετά πιο «μαζεμένοι» πια από πριν, αλλά μεροληπτούν ακόμα).

Κι επειδή στο αμέσως επόμενο διάστημα πρέπει όχι απλώς να απαντηθεί το θράσος των ΣΥΡΙΖΑίων, αλλά να τους πάρουμε… παραμάζωμα.

Για όλους αυτούς τους λόγους, σήμερα θα απαριθμήσω μερικές «συμβουλές προς ναυτιλομένους» (ενίοτε και… «πελαγωμένους») νεοδημοκράτες, όταν βγαίνουν στα κανάλια ή τα ραδιόφωνα από δω και μπρος.

Πρώτον, όταν βγαίνετε σε τηλεοπτικά «παράθυρα».

ΔΕΝ πάτε να απολογηθείτε. Πάτε να επιτεθείτε!

Δεν συνομιλείτε στωικά με την…Ιστορία!

Απευθύνεστε στην Κοινωνία! Σήμερα…

Κι όχι σε ολόκληρη την κοινωνία. Αλλά στο κομμάτι της εκείνο (που είναι πλέον πλειοψηφικό) και θέλει να φύγει ο Τσίπρας αμέσως!

Δεν απευθύνεστε στους φανατικούς ΣΥΡΙΖΑίους, δεν απευθύνεστε σε «ψεκασμένους», δεν απευθύνεστε σε όσους απλώς θέλουν «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα»…

Αυτοί δεν πρόκειται να σας ψηφίσουν, έτσι κι αλλιώς! Απευθύνεστε σε όσους θέλουν πάνω απ’ όλα να φύγει ο Τσίπρας. Κι όσους απ’ αυτούς έπαθαν κι έμαθαν να «ακούν».

Αυτούς αν πείσετε, (που είναι πολλοί πλέον, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις και τα «ποιοτικά στοιχεία»), η ΝΔ παίρνει αυτοδυναμία! Τόσο απλά…

Αν πάτε να πείσετε και τους πιο «καθυστερημένους», ή τους πιο …«πυροβολημένους». απλώς θα απογοητεύσετε όλους τους άλλους: τους πιο «έτοιμους» να σας ακούσουν! Που είναι πια και οι περισσότεροι…

Δεύτερον, ο δημόσιος λόγος σε μια δημοκρατία, πέρα από τη «λογική λειτουργία» (να αποκαλύψει την πραγματικότητα, να δώσει επιχειρήματα κλπ.) έχει και πολύ σοβαρό «συναισθηματικό ρόλο»: Να συσπειρώσει «οπαδούς», να τους δώσει αίσθημα υπερηφάνειας και αίσθηση προοπτικής.

Αυτό ΔΕΝ είναι λαϊκισμός!

Λαϊκισμός είναι να προσπαθήσεις να πείσεις με ψέματα ή να προσπαθείς να «ισοπεδώσεις» τους αντιπάλους σου με συκοφαντίες, ή καλλιεργώντας άδικες απαξιωτικές «εντυπώσεις» σε βάρος τους.

Τέτοια πράγματα, δεν μας ταιριάζουν και δεν τα χρειαζόμαστε…

Αλλά το να συσπειρώνεις τους οπαδούς σου με την αλήθεια σου, ΔΕΝ είναι λαϊκισμός!

Είναι το πρωταρχικό σου καθήκον, αν θέλεις να εκπροσωπείς τον κόσμο.

Ο κόσμος της παράταξης, λοιπόν, αλλά κι αυτοί που δεν ψήφιζαν παλαιότερα ΝΔ και το σκέφτονται να ψηφίσουν τώρα, όλοι αυτοί, όταν ακούν μια δημόσια συζήτηση σε ένα «πάνελ», θέλουν να δουν το νεοδημοκράτη να σαρώνει (τους αντιπάλους του)!

Όχι να ξενερώνει (τους οπαδούς του).

Να τους «παίρνει το σκάλπ» (γιατί έχει δίκιο)!

Όχι να… «του παίρνουν τα σώβρακα» (κι ας έχει δίκιο)…

Αυτή η «αίσθηση υπεροχής» στα «παράθυρα (που σήμερα, μη γελιόμαστε, δεν υπάρχει από τους εκπροσώπους της ΝΔ) θα μπορούσε να κάνει «τη μεγάλη διαφορά»: ανάμεσα σε μια «λαχανιασμένη πρωτιά» (με 30-31%) στις εκλογές και μια σαρωτική νίκη (με πάνω από 40%) και αυτοδυναμία!

Γιατί η «εικόνα υπεροχής» του «εκπροσώπου», δημιουργεί προσδοκία νίκης στον οπαδό.

Δηλαδή «συναίσθημα»! Που με τη σειρά του υποκινεί δυναμική στην κοινωνία!

Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, σε επίπεδο πολιτικού λόγου, οι νεοδημοκράτες υστερούν ακόμα αρκετά. Αν και βελτιώνονται όσο πάει…

Όμως, σε επίπεδο «εικόνας υπεροχής», υστερούν απελπιστικά!

Και ΔΕΝ βελτιώνονται… (Με τις γνωστές, λαμπρές, εξαιρέσεις που αυξάνονται σταδιακά, όμως είναι ακόμα… «εξαιρέσεις»! Δεν είναι ο «κανόνας». Και δεν αρκούν…)

Έτσι λοιπόν, για να σαρώσεις τους αντιπάλους σου – ιδιαίτερα όταν έχεις να κάνεις με θρασύτατους αντιπάλους και μεροληπτικούς παρουσιαστές – πρέπει να είσαι «κοφτός» στο λόγο σου, «εμπερίστατος» στα επιχειρήματά σου, «τοξικός» στις ατάκες σου, «μεγαλόψυχος» όταν τους… πατάς κάτω, ειρωνικός στις επιθέσεις τους, αιφνιδιαστικός στην τακτική σου, «συγκρατημένος» στις αντιδράσεις σου, αλλά και «αδυσώπητος» όταν βρίσκεσαι στην επίθεση.

Τι θα πουν όλα αυτά; Ας τα πάρουμε ένα-ένα:

Κοφτός σημαίνει: ένα-δύο-τρία…!

Λές τα «κύρια» (ως τίτλους) κι ύστερα τα εξηγείς σύντομα τα καθένα.

Δεν χάνεσαι στις λεπτομέρειες και δεν αφήνεις συλλογισμό στη μέση. «Κοφτή» παρέμβαση δεν σημαίνει, κατ’ ανάγκην, «λίγα δευτερόλεπτα» μόνο. Σημαίνει να τους «καρφώνεις» και να μη παίρνουν ανάσα. Και να προλάβεις να δημιουργήσεις στον τηλεθεατή «εντύπωση».

Παράδειγμα (για το χρέος):

--Το Νοέμβριο του 2014, το ΔΝΤ επισήμως υπολόγιζε πως το Ελληνικό χρέος θα ήταν κάτω από 110% το έτος 2022. Σήμερα, αν πάρετε την ανακούφιση χρέους που σας υπόσχονται τώρα, το χρέους μας θα πέσει στο 150% το έτος… 2060! Αυτό «καταφέρατε»!

Άλλο παράδειγμα «κοφτής» («καρφωτής») παρέμβασης:

--Αυξήσατε το χρέος:

16,5 δισεκατομμύρια από τις τραπεζικές μετοχές του δημοσίου - περιουσία του κράτους που θα μείωνε το χρέος κι εσείς τα μηδενίσατε!

5,5 δισεκατομμύρια που χρειάστηκε να δανειστείτε για να ξανα-κεφαλοποιήσετε τις ήδη κεφαλαιοποιημένες τράπεζες.

10 δισεκατομμύρια από τα «υπερκέρδη» των ελληνικών ομολόγων που σας τα είπε και ο δικός σας ευρωβουλευτής ο Χουντής πως τα χάσατε.

Κι άλλα 13 δισεκατομμύρια από τα πλεονάσματα, που δεν τα «κόψατε», δεν σας τα «χάρισαν», σας τα δάνεισαν!

Κι άλλα 5-6 δισεκατομμύρια από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους που οι προηγούμενοι τις εξοφλούσαν και τις μείωναν.

Και τώρα εσείς τις αυξήσατε πάλι και δανείζεστε για να τα πληρώσετε!

Όλα μαζί: 50 δισεκατομμύρια τουλάχιστον!

Κι αν θέλετε να το ενισχύσετε (με δεύτερη ανάσα όμως):

Δεν σας βάζω πόσα έχασε η οικονομία που ματαιώσατε την ανάπτυξη για το 2016 και το 2017.

Δεν σας βάζω πόσα έχασε το δημόσιο από φόρους χωρίς πρόσθετα μέτρα, λόγω ανάπτυξης.

Δεν σας βάζω τα 35-40 δισεκατομμύρια που έφυγαν από τις τράπεζες μέχρι να τις κλείσετε.

50 δισεκατομμύρια προσθέσατε στο χρέος χωρίς όλα αυτά! Το «τερματίστε» κύριοι!

Εμπερίστατος σημαίνει: Κάθε σου επιχείρημα το διατυπώνεις με ένα αριθμό (ή σύγκριση αριθμών) ή ένα λογικό συμπέρασμα. Και πας παρακάτω. Δεν πλατιάζεις.

Για παράδειγμα:

--Η κυβέρνηση Σαμαρά μείωσε το χρέος κατά 20-25 δισεκατομμύρια (με την επαναγορά). Η κυβέρνηση Τσίπρα αύξησε το χρέος κατά 50 δισεκατομμύρια. Κι έτσι το κατέστησε ΜΗ βιώσιμο. (Τελεία!)

Άλλο παράδειγμα:

-- Μη μας εμφανίζετε ως δήθεν «νίκη» σας, πως παραδέχθηκαν πια όλοι ότι το Ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο. Εσείς το κάνατε ΜΗ βιώσιμο. (Τελεία!)

Άλλο παράδειγμα:

-- Μέχρι το Δεκέμβριο του 2014, δηλαδή μέχρι το τέλος της διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, το Ελληνικό χρέος ήταν απολύτως βιώσιμο! Αλλιώς δεν θα μας άφηναν να φύγουμε από τα Μνημόνια, ούτε θα μας έδιναν πιστοληπτική γραμμή στήριξης για να βγούμε στις αγορές.

Άλλο παράδειγμα:

Το Δεκέμβριο του 2014, το ΔΝΤ πίεζε να συμμετάσχει στην πιστοληπτική γραμμή στήριξης για τη μετά-μνημονιακή Ελλάδα. Ενώ τώρα το ΔΝΤ ζητάει «εγγυήσεις βιωσιμότητας» του ελληνικού χρέους, για να συμμετάσχει στο τρίτο Μνημόνιο. Τόσο πίσω μας πήγατε…(Τελεία!)

«Τοξικός» στις ατάκες σημαίνει: Αποφεύγετε τα «κλισέ» και τα στερεότυπα. Δεν πείθουν κανένα. Προτιμότερο είναι να έχετε εντοπίσει από πριν δύο-τρείς «ατάκες» και να τους τις πετάξετε την κατάλληλη στιγμή…

Για παράδειγμα:

-- Θέλατε να αλλάξετε στους συσχετισμούς στην Ευρώπη. Και, περιέργως, τα …«καταφέρατε».

Αλλά στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτή που προσδοκούσατε. Δεν ξεκινήσατε την «Αριστερής Αναγέννηση» στην Ευρώπη. Είστε ήδη «οι μεγάλοι χορηγοί της ακροδεξιάς» στην Ευρώπη!

Άλλο παράδειγμα (για το μεταναστευτικό):

-- Δεν «ανοίξατε την αγκαλιά της Ελλάδας» στους… «κακόμοιρους» πρόσφυγες. Ανοίξατε τα σύνορα της Ελλάδας στους λαθρομετανάστες και στους «διακινητές» τους. Ήδη ο Μουζάλας παραδέχθηκε πως το 70% όσων μπαίνουν παράνομα είναι λαθρομετανάστες!

Ή ακόμα (άλλη αντίστοιχη ατάκα)

-- Δεν ανοίξατε τα σύνορα της Ελλάδας στους «πρόσφυγες». Κλείσατε τα σύνορα των υπόλοιπων Ευρωπαίων για τους Έλληνες!

Ή ακόμα (όταν σαν ρωτάνε, γιατί δεν «έκλεισε» η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου την πέμπτη αξιολόγηση):

--Η προηγούμενη κυβέρνηση έκλεισε τέσσερις αξιολογήσεις σε δυόμιση χρόνια. Κι η δική σας κατάφερε, μόλις και μετά βίας, να κλείσει μια αξιολόγηση σε ενάμιση χρόνο!

Τι ακριβώς ρωτήσατε;

Η άλλη ατάκα (για το ίδιο θέμα).

-- Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε διαφορά με την Τρόϊκα μισό δισεκατομμύριο για να πιάσει πλεόνασμα 3% το 2015. Εσείς έχετε μειώσει τα πλεονάσματα, σας έχουν βάλει ήδη πρόσθετα μέτρα λιτότητας 9,5 δισεκατομμυρίων και σας ζητάνε τώρα κι άλλα 4-6 δισεκατομμύρια, για να πιάσετε πλεόνασμα 3,5% το …2018! Τι δεν καταλαβαίνετε;

«Μεγαλόψυχος» όταν τους πατάς κάτω σημαίνει: να δείχνεις αίσθημα δικαίου, κι όχι μισαλλοδοξία! Και να το δείχνεις τη στιγμή που κορυφώνεις την επίθεση.

Για παράδειγμα:

--Ευτυχώς μέσα στην ανικανότητα και τη χυδαιότητά σας έχετε και έντιμους ανθρώπους ανάμεσά σας. Που μερικοί δεν σας άντεξαν και κάποιοι άλλοι με κόπο σας αντέχουν ακόμα.

Όπως ο Βουδούρης, που παραιτήθηκε καταγγέλλοντας τα «όργια» που γίνονταν στα hot spots.

Ή ο Μουζάλας που είχε το θάρρος να παραδεχθεί δημόσια ότι η πλειοψηφία όσων έρχονται στις βάρκες είναι λαθρομετανάστες κι όχι πρόσφυγες!

Ή ο Πανούσης που κατήγγειλε ότι φτιάχνεται αριστερό παρακράτος με τους καταδικασμένους τρομοκράτες στις φυλακές. Βεβαίως κι υπάρχουν έντιμοι άνθρωποι ανάμεσά σας. Που δείχνουν τι είστε όλοι οι υπόλοιποι.

Άλλο παράδειγμα:

-- Βεβαίως και είναι υπέρ του κ, Τσίπρα που έδιωξε το Βαρουφάκη και απέτρεψε την τελευταία στιγμή την εκδίωξη της Ελλάδας από ευρώ.

Αλλά το Βαρουφάκη ο Τσίπρας τον έφερε. Ο Τσίπρας τον στήριξε.

Τον προειδοποιούσαμε ότι μας πήγαινε «στα βράχια» και δεν άκουγε. Και τη ζημιά που έκανε ο Βαρουφάκης, ο Τσίπρας τη χρεώνεται.

Και το πρόσθετο αχρείαστο Μνημόνιο, την πρόσθετη αχρείαστη λιτότητα ο Τσίπρας τα έφερε. Και σε αυτόν τα χρεώνουμε. Σε ποιόν άλλο;

Αιφνιδιαστικός στην τακτική σου σημαίνει: Να κάνεις αυτό που δεν περιμένουν και να τους μπερδεύεις. Για παράδειγμα:

-- Εμείς θέλουμε να φύγει ο Τσίπρας… χθες!

Αλλά αν εσείς θέλετε στ’ αλήθεια να συνεργαστούμε, να σας πω πούμε εμείς πώς και με ποιους όρους: Θα φύγει ο Τσίπρας από Πρωθυπουργός.

Δεν θα είναι δικός σας ο επόμενος Πρωθυπουργός. Να δημιουργηθεί μια κυβέρνηση για έξη μήνες με δέκα υπουργεία. Επιτέλους!

Να δεσμευτείτε πως θα καταψηφίσετε όλα όσα φέρατε μετά το Γενάρη του 2015 (π.χ. Νόμο Φίλη στην Παιδεία κλπ.) Κι ότι θα ψηφίσετε να επανέλθουν όλα όσα καταργήσατε (π.χ. Νόμος Διαμαντοπούλου στα Πανεπιστήμια).

Να εφαρμόσουμε όλοι μαζί την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης στο μεταναστευτικό, δηλαδή να κλείσουμε τα σύνορα, να διώξουμε τις ΜΚΟ από τα hot spots, να μαντρώσουμε τους λαθρομετανάστες σε «κλειστά» κέντρα κράτησης, να κάνει το Λιμενικό push back στα νησιά μας, να προωθήσουμε τον επαναπατρισμό των «λαθραίων».

Να προωθήσουμε μαζί τις μεταρρυθμίσεις που μας ζητάνε για τα εργασιακά (ώστε να αποφύγουμε κάποια από τα πρόσθετα μέτρα λιτότητας), να προωθήσουμε μαζί αληθινή αξιολόγηση στο Δημόσιο, και να αλλάξουμε μαζί τον εκλογικό νόμο, για να μην υπάρχει ο κίνδυνος ακυβερνησίας με την απλή αναλογική που ψηφίσατε για τις μεθεπόμενες εκλογές.

Αν αυτά τα δέχεστε, μπορούμε να κάνουμε μια κυβέρνηση «ειδικού σκοπού» για έξη μήνες και να πάμε μετά σε εκλογές. Αλλιώς καμία συνεργασία μαζί σας. Εκλογές εδώ και τώρα.

Εκεί να τους δείτε να ψάχνονται…

«Συγκρατημένος» στις αντιδράσεις σου σημαίνει: όσο πιο σκληρά είναι αυτά που λες, τόσο με πιο ήρεμο και χαμογελαστό τρόπο τα λες. Ποτέ δεν «το χάνεις». Αντίθετα προβοκάρεις τον άλλο «να το χάσει». Κι ύστερα τον αφήνεις να… χτυπιέται και τον καρφώνεις ήρεμα, ειρωνικά και ανελέητα μέχρι να… βγει από τα ρούχα του.

Για παράδειγμα:

-- Σας είπαμε κάποτε ότι είσαστε ακραίοι. Και σας κακοφάνηκε. Αποδείχθηκε ότι ήσασταν πολύ πιο ακραίοι απ’ ό,τι πιστεύαμε κι εμείς τότε.

Είστε κι ολοκληρωτιστές (χαμόγελο).

Και ψεύτες (ακόμα πιο πλατύ χαμόγελο).

Και… «αυταπατεώνες» (τεράστιο χαμόγελο). Έχετε και προδιάθεση να γίνετε «τύραννοι», όπως αποδεικνύουν όσα προσπαθήσατε να κάνετε με την αδειοδότηση των καναλιών (χαμόγελο ως τ’ αυτιά).

Είστε ανίκανοι και ως τύραννοι, τα κάνατε μαντάρα και με τις «άδειες» και σας το απόρριψε το ΣτΕ (εδώ το χαμόγελο έχει γίνει… σαρδόνιο).

Είστε και θρασίμια! Που φέρατε στην Ελλάδα τα capital controls κι έχετε το θράσος να πανηγυρίζετε ότι τάχα… «μας σώσατε».

Βλέπετε και το «ακραίοι» που σας είπαμε τότε λίγο ήταν.

Τίποτε δεν ήταν! (εδώ στην κατάληξη: αθώο «μισοκακόμοιρο» γελάκι…)

Και τέλος, «αδυσώπητοι» στην επίθεση σημαίνει: Δεν χρειάζεται να τσακώνεστε. Αλλά να τους σπάτε το ηθικό!

Παράδειγμα:

--Να το ξέρετε, με αυτά που κάνετε, το Ειδικό Δικαστήριο δεν το γλιτώνετε!

Άλλο παράδειγμα:

--Μια πρόβλεψη θα σας κάνουμε: Όταν θα χάσετε τις εκλογές θα γίνετε χίλια κομμάτια. Κι οι μισοί από σας θα βρίζουν τους άλλους μισούς.

Γιατί ιστορικά η Αριστερά όταν χάνει πάντα θρυμματίζεται!

Ή άλλο αντίστοιχο παράδειγμα:

--Η παράταξή μας έχει ρίζες στην κοινωνία. Γι’ αυτό και αντέχει και στις νίκες και στις ήττες. Η δική σας δεν έχει ρίζες πια…