Όταν οι πολιτικοί και οι διανοούμενοι κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά τους

Η σκληρή εγκληματικότητα την οποία επιδεικνύει ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού της Αγγλίας δεν με εκπλήσσει.  Γράφω για αυτό το θέμα εδώ και 20 χρόνια. Το να το διαπιστώσω την προϊούσα εκδήλωση εγκληματικής βίας, δεν απαιτούσε ιδιαίτερη παρατηρητικότητα εκ μέρους μου.Αυτοί που δεν το έβλεπαν, και έκλειναν τα μάτια, είναι η βρετανική διανόηση και η πολιτική τάξη, που όχι μόνο δεν το είδαν, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν και τη σημαντικότητά του. Οι διανοούμενοι δεν θέλουν να αλλάζουν τις απόψεις τους, και οι πολιτικοί τις πολιτικές τους.Τρεις άνδρες παρασύρθηκαν από αυτοκίνητο, και έχασαν τη ζωή τους, προσπαθώντας να υπερασπίσουν τη περιουσία τους στο Birmingham, πόλη στην οποία κάποτε ζούσα και περπατούσα στους δρόμους  της καθημερινά. Μόνο λοιπόν όποιος περπατά αλλά δεν παρατηρεί τι γίνεται γύρω του, και δεν βλέπει τα πρόσωπα και τις συμπεριφορές των νέων, μόνο αυτός θα πρέπει να εκπλήσσεται με όσα συμβαίνουν σήμερα.Οι ταραχές αποτελούν την αποθέωση του κοινωνικού κράτους, και της βρετανικής λαϊκής κουλτούρας. Πρόκειται για έναν πληθυσμό, του οποίου πιπιλίζουν τα αφτιά οι πολιτικοί και οι διανοούμενοι, ότι δικαιούται ένα υψηλό επίπεδο κατανάλωσης, άσχετα από την προσωπική προσπάθεια, και άρα τα θεωρεί όλα ως δεδομένα, και όταν δεν τα απολαμβάνει, τότε αισθάνεται αδικημένος.Ο κόσμος αισθάνεται στερημένος, επειδή έτσι τον έχουν πείσει οι διανοούμενοι και οι πολιτικοί, παρά το γεγονός ότι το κάθε μέλος της κοινωνίας μας έλαβε δωρεάν εκπαίδευση αξίας $80.000, για την οποία ούτε ο ίδιος, και πολλές φορές ούτε κανένα μέλος της οικογένειάς του δεν συνεισέφερε το ελάχιστο. Μάλιστα, το πιο πιθανό είναι πως έζησε μια ολόκληρη ζωή εις βάρος των άλλων, σε σημείο που το κάθε ρούχο που φόρεσε, το κάθε τρόφιμο που κατανάλωσε, η κάθε τηλεοπτική εκπομπή που απόλαυσε, ήταν προσφορά τρίτων. Ακόμη όμως και αν το αναγνώριζε αυτό, δεν θα αισθάνονταν ευγνωμοσύνη, αφού η εξάρτηση δεν οδηγεί σε αυτήν. Αντιθέτως, θα ζητούσε ακόμη περισσότερα.Και η ακριβή παιδεία που έλαβε, δεν θα τον βοηθούσε σε τίποτα. Η εργασία του (αν ήθελε να εργαστεί) δεν θα άξιζε το κόστος του οποιουδήποτε εργοδότη, κυρίως εξαιτίας των κοινωνικών δαπανών που απαιτούνται προκειμένου αυτός και οι όμοιοί του να βρίσκονται σε καθεστώς μόνιμης χαλάρωσης. Έτσι, οι ανειδίκευτοι εργάτες στη Βρετανία είναι όλοι αλλοδαποί, με τους ντόπιους να είναι μονίμως επιδοτούμενοι άνεργοι.Η προσωπική κουλτούρα του καθενός δεν επαρκεί ώστε να διορθώσει τη συμπεριφορά του. Μια κουλτούρα στην οποία η μακαρίτισσα πλέον Amy Winehouse, αυτή η πρωτόγονη, ημιεγκληματίας, ναρκομανής, και αλκοολική τραγουδίστρια, τα τραγούδια της οποίας εκθειάζουν τον πιο παρακμιακό  τρόπο ζωής, κέρδισε τη θέση της ηρωίδας της κοινωνίας!Τέλος, η μακρά εμπειρία της ατιμωρησίας, έχει διδάξει στους ταραξίες ότι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από τον νόμο, ο οποίος στην Αγγλία έχει καταντήσει κωμικά χαλαρός (εκτός βέβαια για τα θύματα της εγκληματικότητας).Για τους νεαρούς ταραχοποιούς, το έγκλημα αποτελεί τη βάση της  εν γένει συμπεριφοράς τους.