Ο Πούτιν ως άλλοθι

Η Ευρώπη οφείλει την οικονομική αποσταθεροποίησή της στις προσωπικές της επιλογές. Όχι σε τρίτους

Του Μανώλη Κοττάκη

Ο τρόμος που επικρατεί στις τάξεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και της ηγεσίας του εν όψει των επερχόμενων ευρωεκλογών οδηγεί την επίσημη υποψηφία του σε σπασμωδικές και αλλοπρόσαλλες κινήσεις. Με κορυφαία τη χθεσινή στην Κοπεγχάγη, μέχρι την επόμενη.

Η υποψήφια προς καταποντισμό πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία σφραγίζει το πέρασμά της από κάθε δημόσιο αξίωμα με σκάνδαλα (αυτή η φήμη ακολούθησε και τη φυγή της από το γερμανικό υπουργείο

Άμυνας), έσπευσε χθες να καλλιεργήσει από τη Δανία το σενάριο της ρωσικής ανάμειξης στις ευρωπαϊκές εκλογές. Η οποία γίνεται, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, με fake news, με διαδόσεις, με παραβιάσεις της κυβερνοασφάλειας κ.λπ.

Αν και η Ευρώπη μια χαρά τα καταφέρνει και βουλιάζει μόνη της, δεν χρειάζεται έξωθεν αρωγή (ακόμα και η Eurovision υπέστειλε την ευρωπαϊκή σημαία… δάκτυλος Πούτιν κι αυτός;), αυτό που κάνουν η Ούρσουλα και το ΕΛΚ είναι ένα τεράστιο στρατηγικό λάθος που «ψηλώνει» πολύ τον «τσάρο».

Λάθος που ξεκίνησε με την καμπάνια της Κομισιόν περί «δημοκρατίας» η οποία εμφάνισε σε σποτ γηραιούς Ευρωπαίους πολίτες να διδάσκουν σε μέλη των νεότερων γενεών τη σημασία του πολιτεύματος, με στόχο την αποφυγή της ψήφου στα ακροδεξιά κόμματα.

Είναι τεράστιο στρατηγικό λάθος, γιατί εμφανίζει την Ευρώπη ως μία ήπειρο χωρίς αυτοπεποίθηση, η οποία είναι στο έλεος των κακών Ρώσων, τους οποίους αδυνατεί να αντιμετωπίσει μέσα στο έδαφός της με την προηγμένη τεχνολογία της.

Τεράστιο λάθος γιατί αυξάνει κατά πολύ, σε μυθικές διαστάσεις που ενδεχομένως δεν της αξίζουν, τις δυνατότητες της αντικατασκοπίας των Ρώσων να παρεμβαίνουν σε ευρωπαϊκές εκλογές.

Αν η χώρα για την οποία η Ούρσουλα και οι συν αυτή πανηγύριζαν ότι ηττάται τους πρώτους μήνες του πολέμου της Ουκρανίας και διέδιδαν με fake news ότι ο ηγέτης της ανατρέπεται, τη μία από τους στρατηγούς, την άλλη από τους ολιγάρχες, την τρίτη από τον λαό που δεν αντέχει τις οικονομικές κυρώσεις, καταφέρνει δύο χρόνια μετά την κήρυξη του πολέμου και 35 από την οδυνηρή πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού να κάνει άνω κάτω την Ευρώπη, τότε αυτή είναι μια εξέλιξη ντροπής για την Ευρώπη. Για τις Βρυξέλλες, για το Βερολίνο και για το Παρίσι.

Πώς αίφνης οι ηττημένοι του 1989 και του 2022 είναι οι νικητές και οι παρεμβαίνοντες σε ευρωπαϊκές εκλογές το 2024; Τόσο γρήγορα ανασταίνονται οι ηττημένοι; Πώς με το Russia Today και το Ria-Novosti κλειστά στην Ευρώπη (με λουκέτο της Ούρσουλα) περνά στην ήπειρό μας η ρωσική προπαγάνδα; Εάν αυτή η καλλιεργούμενη ρωσοφοβία δεν είναι μια κραυγαλέα ομολογία αποτυχίας και ήττας της Ένωσης, τι άλλο θα μπορούσε να είναι;

Εν πάση περιπτώσει, ακόμα κι αν αυτό συμβαίνει και οι Ρώσοι παρεμβαίνουν, είναι δουλειά της Ε.Ε. να αποκαλύπτει δημοσίως τις αδυναμίες της Ενώσεως και να σπέρνει τον τρόμο, τον πανικό και την ηττοπάθεια; Ωραίους στρατηγούς έχουμε!

Το παραλήρημα της Ούρσουλα είναι όμως στρατηγικό λάθος και για άλλους λόγους. Λάθος διότι δεν είναι ηθικά σωστό να καταγγέλλεις παρεμβάσεις των άλλων στα εσωτερικά σου όταν εσύ έχεις επιχειρήσει να παρέμβεις πλειστάκις στα εσωτερικά τα δικά τους. Αλήθεια, ο δαφνοστεφανωμένος Ναβάλνι, για τον οποίο η CIA αναγνώρισε ότι δεν τον δολοφόνησε ο Πούτιν, για λογαριασμό ποίου έκανε πολιτικό παιχνίδι ως αντικαθεστωτικός στη Μόσχα; Η καμπάνια της ρωσοφοβίας είναι, τέλος, λάθος για επιπλέον τρεις λόγους:

Πρώτον, διότι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αποκρύπτει ότι η άνοδος της νέας ταυτοτικής Δεξιάς στην Ευρώπη είναι αποτέλεσμα της ενεργειακής πολιτικής αποκοπής της Ένωσης από τη Μόσχα και σύνδεσης με την Ουάσινγκτον. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Τα νοικοκυριά που είχαν μάθει δεκαετίες τώρα στη φθηνή ενέργεια σήμερα στενάζουν λόγω του πανάκριβου σχιστολιθικού αερίου. Βιομηχανίες κλείνουν καθημερινά, θέσεις εργασίας χάνονται, η ζωή χειροτερεύει. Η Ευρώπη οφείλει την οικονομική αποσταθεροποίησή της στις προσωπικές της επιλογές. Όχι σε τρίτους.

Βεβαίως, δεν είναι μόνο το ρωσικό φυσικό αέριο που της λείπει. Όταν η ηγεσία της πατρίδας της κυρίας Φον ντερ Λάιεν έκλεισε όλα τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας και ανέβαλε την ένταξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο δίκτυο λόγω ισχυρών τοπικών αντιδράσεων, ήταν περίπου βέβαιον ότι στο απρόβλεπτο σενάριο η Ένωση θα ήταν απροετοίμαστη.

Η Ευρώπη επίσης αποκρύπτει ότι για να είναι υποτακτική στη στρατηγική των συμμάχων της Αμερικανών των οποίων το εθνικό συμφέρον δεν ταυτίζεται απολύτως με το ευρωπαϊκό συμφέρον ανέχθηκε την παραβίαση των συμφωνιών του Μινσκ από τον Ζελένσκι. Αλλά σήμερα τις νοσταλγεί αυτές τις συμφωνίες. Μέχρι και η Ντόρα το αναγνώρισε προσφάτως στην ΕΡΤ.

Δεν θα ξεσηκώνονταν οι λαοί της κατά της φτώχειας και της ανέχειας και δεν θα πριμοδοτούσαν τα κόμματα της νέας Δεξιάς αν οι Ούρσουλες των Βρυξελλών ήταν λιγότερο υποτακτικές και έσβηναν τη φωτιά του πολέμου που άναψαν οι Αγγλοσάξονες στην αυλή της. Δεν το έκαναν όμως και τώρα που καλούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό τούς φταίει ο Πούτιν.

Δεύτερον, διότι τη δημοκρατία που επικαλούνται για να τρομάξουν τον κόσμο είναι οι πρώτοι που την παραβιάζουν στην καθημερινότητά τους. Ειδικά με τους περιορισμούς στην ελευθερία έκφρασης όλων όσοι αμφισβήτησαν τα εμβόλιά τους και κατέστησαν επικίνδυνο εμπόδιο για τις μπίζνες τους.

Ας είμαστε ειλικρινείς! Η δημοκρατία στην Ευρώπη δεν δολοφονείται από τον Πούτιν. Μπορεί να δολοφονείται στη Ρωσία από τον τέως πράκτορα της KGB, αλλά όχι στην Ευρώπη. Η δημοκρατία στην Ευρώπη δολοφονείται καιρό τώρα σε συνθήκες ελευθερίας από τις υποτιθέμενες δυνάμεις της ελευθερίας. Aς έχουμε την τόλμη να το αναγνωρίσουμε. Το ζούμε και στη χώρα μας.

Τρίτον και σημαντικότερον, είναι λάθος διότι το ΕΛΚ που καταγγέλλει σήμερα τις δυνάμεις της νέας ταυτοτικής Δεξιάς ως φιλορωσικές είναι έτοιμο να πέσει στα πόδια τους την επομένη των εκλογών ακόμα και σε αυτήν τη Λεπέν προκειμένου να διασφαλίσει τα χρυσά οφίκια της νομενκλατούρας του και τις εξουσίες του.

Τυχαία νομίζετε έχει ο κύριος Μητσοτάκης δίπλα του στο Μαξίμου τον κουμπάρο της Λεπέν, Μάκη Βορίδη, με τον οποίο έχει κατά τα άλλα κακή χημεία; Είναι… διεθνής παίκτης ο Μάκης, για τη δύσκολη ώρα είναι εκεί.

Λοιπόν, ας τα αφήσουν αυτά η κυρία Ούρσουλα και οι κατά τόπους σύμμαχοι της. Ο φόβος και η τρομοκρατία έχουν κοντά ποδάρια. Δεν γίνεται να εκβιάζονται οι πολίτες σε κάθε αναμέτρηση κατά τρόπο τόσο αισχρό. Οι θεμελιώδεις ηθικές αξίες της ευρωπαϊκής Δεξιάς είναι άλλες.

Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσει η πανικόβλητη ηγεσία του ΕΛΚ τόσο αυξάνει τις πιθανότητες να μειώσει το εύρος των απωλειών της και να παραμείνει η Ευρώπη κυβερνήσιμη. Αν το συνεχίσει, θα τις διευρύνει. Και τότε, ναι, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για τους Ρώσους.

The post Ο Πούτιν ως άλλοθι appeared first on antinews.gr.