Ο καλύτερος ‘’πελάτης’’ του PSI είναι οι ρημαγμένες ελληνικές τράπεζες

(Μπλόφες, παράδοξα και ομαδική παράκρουση)

Ότι υπάρχει πολιτικό κενό στην ευρωζώνη ήταν κάτι γνωστό και κάτι που από καιρό έχουμε καυτηριάσει.  Αλλά ότι θα ζούσαμε ένα θέατρο του παραλόγου έπειτα από κάθε Eurogroup και έπειτα από κάθε σύνοδο κορυφής, δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε.  Την ώρα που το ευρώ βρίσκεται στην πρέσα, οι ηγέτες μας πολιτεύονται κλείνοντας το μάτι στα εθνικά τους ακροατήρια και στις λαϊκίστικες φυλλάδες τους.  Καθώς η αντίστροφη μέτρηση περνάει από τα λεπτά στα δευτερόλεπτα, αρέσκονται σε λεκτικές

υπερβάσεις και πολιτικές ακροβασίες.

Οι μπλόφες

Όταν είναι κοινός τόπος ότι το PSI δεν βγαίνει, ο κυνικός κ. Γιούνγκερ επιμένει σε μια απόφαση ήδη ξεπερασμένη από την πραγματικότητα.  Προτείνει μάλιστα και συγκεκριμένη ημερομηνία θανάτου.  Χωρίς αιδώ, χωρίς δισταγμό, χωρίς καν μια νύξη περί συνευθύνης (για παραίτηση ούτε λόγος).

Όταν όλοι ψάχνουν έστω προσχηματικές λύσεις, όπως το δάνειο – γέφυρα, η κ. Μέρκελ δήθεν περιμένει την υποχώρηση των ιδιωτών στο θέμα του επιτοκίου, καθώς και τα νέα υφεσιακά μέτρα.  λες και το επιτόκιο θα κρίνει την έκβαση της ελληνικής υπόθεσης, λες και η ελληνική οικονομία δουλεύει ρολόι και το μόνο που της λείπει είναι η μείωση των μισθών και των συντάξεων για να εκτοξευτεί στα γερμανικά πρότυπα.

Όταν όλοι παραδέχονται ότι τα 130 δις του Οκτωβρίου είναι πολύ λίγα για να συγκρατήσουν την ελληνική φούσκα, το Eurogroup βαυκαλίζεται πως δεν πρόκειται να δώσει τίποτα παραπάνω και πως τα πρόσθετα κεφάλαια, που όντως παραδέχεται ότι απαιτούνται, θα πρέπει να προκύψουν, είτε από επιπλέον κούρεμα (που όμως το επιθυμούν εθελοντικό!!!), είτε από την τσέπη του Έλληνα εργαζόμενου, τον οποίο όμως έχουν ήδη ληστέψει αισχρά.

Οι παραπάνω ανεκδιήγητες συμπεριφορές κατά τα άλλα σοβαρών (;) ηγετών, στοχεύουν σε δύο διαφορετικά ακροατήρια:

Στον κ. Dallara, από τον οποίο απαιτούν μικρότερα επιτόκια και μεγαλύτερο κούρεμα.  Ο αρχηγός της τοκογλυφικής διεθνούς από την πλευρά του, δε φαίνεται να τσιμπάει το δόλωμα και δηλώνει όπου σταθεί και όπου βρεθεί ότι όσα είχε να παραχωρήσει στα επιτόκια το έχει ήδη δώσει και μάλιστα τελευταία έχει αρχίσει και κάτι γαλλικά περί ‘’νομικού ζητήματος’’ που εκκρεμεί (να και μια καλή είδηση). Στα μέλη των εθνικών κοινοβουλίων, που αρνούνται πεισματικά να χορηγήσουν νέα θαλασσοδάνεια στους ‘’τεμπέληδες του νότου’’.  Ασφαλώς θα κυριαρχεί απόλυτη ικανοποίηση στους Φλαμανδούς ή τους Βαυαρούς νοικοκυραίους από την ηθικά άμεμπτη στάση του Eurogroup, ωστόσο η ίδια ευθυμία σίγουρα δεν διακατέχει, ούτε τους οίκους αξιολόγησης, ούτε τους αναλυταράδες του Σίτυ και της Φρανκφούρτης.

Τα παράδοξα

Μέσα σε αυτή την ωραία ατμόσφαιρα, όταν όλοι αναμένουν μια έντονη αντίδραση από την ελληνική ηγεσία, αυτή εμφανίζεται ‘’πρόθυμη για όλα’’ ακόμα και για ληστρικά επιτόκια άνω του 5%.

Τ’ αφεντικό τρελάθηκε;;

Όχι.  Απλούστατα ο καλύτερος ‘’πελάτης’’ του PSI είναι οι καρκινογόνες ελληνικές τράπεζες.  Συνεπώς, όσο πιο μικρό είναι το κούρεμα και όσο πιο μεγάλ