Ο Ερντογάν, το Ισραήλ και του κύκλου τα γυρίσματα…

Του Strange Attractor

Μέσα στη γενική αναμπουμπούλα που προέκυψε μετά την άνανδρη επίθεση τρομοκρατών της Χαμάς εναντίον αθώων αμάχων στο Ισραήλ, ένας λύκος χαίρεται.

Ποιος είναι ο λύκος; Ο συνήθης ύποπτος Ερντογάν, που επί δεκαετίες ασκεί με τον δικό του τρόπο μια «επιτήδεια» πολιτική, λέγοντας και ξελέγοντας, τη μια απειλώντας και την άλλη αναδιπλούμενος, με αποτέλεσμα να επιβιώνει πολιτικά, συνεχίζοντας να παριστάνει τον μεγάλο ηγέτη.

Το 2010, τότε που ήταν μόδα διάφοροι «ακτιβιστές» να σπεύδουν στη Γάζα για να συνδράμουν τον δίκαιο αγώνα

των Παλαιστινίων, με τον δικό μας Κουράκη και τα άλλα παιδιά να επιβιβάζονται σε καΐκια φορώντας μαντίλες Φενταγίν, οι Ισραηλινοί έκαναν ρεσάλτο σε ένα από αυτά σκοτώνοντας καμιά δεκαριά ακτιβιστές και τραυματίζοντας άλλους τόσους.

Το συγκεκριμένο πλοιάριο ήταν τουρκικό και οι νεκροί επίσης Τούρκοι.

Το περιστατικό οδήγησε σε διπλωματικό πόλεμο Τουρκίας – Ισραήλ, με τον Ερντογάν να ξεσπαθώνει (πάντα σε λεκτικό επίπεδο) απειλώντας το Τελ Αβίβ με αντίποινα. Γνωρίζοντας όμως πολύ καλά, πως αν τολμούσε να προχωρήσει σε άλλου είδους αντίδραση, πέραν της διπλωματικής, οι Ισραηλινοί θα τον έκαναν μια χαψιά.

Έκτοτε, οι σχέσεις των δύο χωρών, παρά τα κατά καιρούς σκαμπανεβάσματα,  αποκαταστάθηκαν σε μεγάλο βαθμό, αν και ο Τούρκος Σουλτάνος συνεχίζει κάθε τόσο να παριστάνει τον νέο Σαλαντίν, τον προστάτη δηλαδή των απανταχού Μουσουλμάνων της ευρύτερης περιοχής (πάντα σε ρητορικό επίπεδο). Σύνδρομο μεγαλείου λέγεται. Το είχαν και το έχουν κι’ άλλοι ηγέτες κατά καιρούς.

Η σημερινή όμως κατάσταση έντασης στη Γάζα αυξάνει παράλληλα και τη χρόνια υποβόσκουσα ένταση μεταξύ Άγκυρας – Τελ Αβίβ, η οποία συνεχίζει να σιγοβράζει, δυσκολεύοντας τις όποιες προσπάθειες των δύο χωρών να τα βρουν, ειδικά στον τομέα της ενέργειας όπου τελευταία υπάρχει έντονη συνεργασία, με τον Ερντογάν να ρίχνει νερό στο κρασί του μπροστά στα ενδεχόμενα οικονομικά για τη χώρα του οφέλη.

Μάλιστα, ο Ερντογάν σε αντίθεση με το παρελθόν, αυτή τη φορά ήταν πολύ πιο ήπιος, συνιστώντας μετριοπάθεια, ενώ για μια ακόμη φορά προσπάθησε να παρεμβληθεί ως ουδέτερος και σώφρων διαμεσολαβητής.

Λίγο μετά όμως, αφότου μεσολάβησαν οι σφοδροί βομβαρδισμοί της Γάζας από τους Ισραηλινούς, ο Σουλτάνος άλλαξε τροπάρι και άρχισε να καταδικάζει το Τελ Αβίβ μιλώντας για «σφαγή αμάχων».

Τι συνέβη; Μάλλον το γεγονός ότι μεγάλη μερίδα του λαού του, αγνοώντας τις υπόγειες συνεργασίες, μισεί τους Εβραίους και συμπαρίσταται στο «δράμα» των Παλαιστινίων, οπότε και ο επιτήδειος καιροσκόπος Ερντογάν, άλλαξε ρότα.

Ως γνωστόν, η Τουρκία έχει αυτοδιοικητικές εκλογές τον Μάρτιο. Άρα, φοβούμενος προφανώς ενδεχόμενο στραπάτσο, μάλλον προτιμάει να βάλει στις καλένδες την όποια προσέγγιση με το Ισραήλ και να το παίξει ήρωας, παρά να πάει κόντρα στο λαϊκό θυμικό.

Η όξυνση αυτή της τουρκικής στάσης έρχεται σε αντίθεση με την όλη προσπάθεια προσέγγισης με το Ισραήλ, που ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια και κλιμακώθηκε το 2022 με την επίσκεψη του Ισραηλινού προέδρου στην Άγκυρα και με τη συμφωνία στα παρασκήνια της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ περί επίσημης επίσκεψης του Νετανιάχου στην Τουρκία στα τέλη του τρέχοντος έτους.

Έτσι, αν η κρίση συνεχίσει, το Ισραήλ πέρα από τα ΗΑΕ, το Μαρόκο, το Μπαχρέιν, τη Σ. Αραβία, το Κατάρ κλπ, θα έχει να αντιμετωπίσει και δυσμενέστερες σχέσεις με την Τουρκία.

Αν βέβαια ο Ερντογάν, που τα βάζει και με τις ΗΠΑ λόγω της έλευσης του αμερικανικού στόλου στην περιοχή, καταφέρει (λίγο δύσκολο) να πετύχει μια διαμεσολάβηση μεταξύ Χαμάς και Ισραηλινών, οι εν λόγω σχέσεις ίσως βελτιωθούν, και ο ίδιος ίσως να πετύχει τον απώτερο σκοπό του να προβληθεί ως ο «πατερούλης» των Μουσουλμάνων της Μ. Ανατολής.

Αν όμως δεν πετύχει, που είναι το πιο πιθανό, και αν η Γάζα καταληφθεί από τις ισραηλινές δυνάμεις, όλα αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Ερντογάν θα διαλυθούν. Με τις σχέσεις των δύο χωρών να πέφτουν πάλι στο ναδίρ και τον Σουλτάνο να συνεχίζει να παριστάνει τον αετό (αν και σπουργίτι).

Ας μην ξεχνάμε, πως σε αντίθεση με τη Δύση, η Τουρκία δε θεωρεί τη Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση, αλλά μία νόμιμη πολιτική «οντότητα», φιλοξενώντας μάλιστα τον ηγέτη της Ισμαήλ Χανίγια, στην Άγκυρα πριν από μερικούς μήνες.

Έτσι, άσχετα με τα όποια οικονομικά συμφέροντα, ο Ερντογάν προτιμάει ως γνήσιος καιροσκόπος να στοιχηθεί με το κυρίαρχο λαϊκό αίσθημα στην Τουρκία το οποίο είναι υπέρ των Παλαιστινίων, και όπως όλα δείχνουν θα κλιμακώσει πάλι την αντί-ισραηλινή του στάση. Πάντα στα λόγια.

Μια από τα ίδια δηλαδή, ή αλλιώς του κύκλου τα γυρίσματα…

The post Ο Ερντογάν, το Ισραήλ και του κύκλου τα γυρίσματα… appeared first on antinews.gr.