Νίκος Καραχάλιος: Ούτε μου υπαγορεύουν, ούτε μου απαγορεύουν

Μια ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική συνέντευξη του Νίκου Καραχάλιου στον ΒΗΜΑ FM, για τον ρόλο που επιδιώκει να παίξει το Forum 2020 στην Ελλάδα των Μνημονίων και του πολιτικού αδιεξόδου...

Αναλυτικά η συνέντευξη στον δημοσιογράφο Διονύση Νασόπουλο:

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σχετικά με την έννοια της εθνικής συννενόησης ένα από τα κατάλληλα πρόσωπα να μας μιλήσει είναι ο Νίκος Καραχάλιος.

Ως υπεύθυνος Πολιτικού Σχεδιασμού της ΝΔ για 5,5 χρόνια την περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή 2004-2009, είχε εικόνα και ήταν ένας από τους ισχυρούς βραχίωνες στην πολιτική και την κυβερνητική σκηνή εκείνης της περιόδου. Από κει και μετά τον είδαμε στον Ολυμπαικό, στον ΕΟΤ αλλά βεβαίως τα τελευταία χρόνια τον βλέπουμε να δραστηριοποιείται μέσω του Forum 2020 στο οποίο προεδρεύει και είναι ο ιθύνων νους και προσπαθεί να κάνει τι; Κύριε Καραχάλιο καλημέρα και Χρόνια Πολλά.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Χρόνια Πολλά σε εσάς και τους ακροατές σας, Χρόνια Πολλά στη Χώρα μας, γιατί σήμερα ουσιαστικά γιορτάζει η Ελλάδα, κάθε Εθνική Εορτή είναι γιορτή της Πατρίδας μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και προσπαθείτε να φτιάξετε αυτό το κλίμα απ’ ότι βλέπω σε μια Διακήρυξη του Forum 2020 καινούργια που βγήκε πριν από 2-3 μέρες και θέλω να σταθώ ξεκινώντας από αυτό που λέτε στο τέλος: Ότι «απαιτείται μια νέα εθνική συνεννόηση που θα οδηγήσει σε μια νέα εθνική περηφάνεια και σε αποτελεσματικές ενέργειες και υπερκομματικές συνθέσεις». Θα μας το εξηγήσετε λίγο;

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Επιτρέψτε μου να κάνω μια γέφυρα με το τραγούδι που άνοιξε το δεύτερο μισό της εκπομπής (Ελευθερία Αρβανιτάκη…….). Αν μέναμε μόνο στους αριθμούς στη Διακήρυξή μας αλλά και στην πολιτική μας πορεία -αυτό που λέγαμε και λέμε- είναι ότι από τη χώρα δεν λείπουν μόνο τα χρήματα. Αν έλειπαν μόνο τα 7,2 δις των δόσεων του Ιουλίου, τα πράγματα ίσως θα ήταν πολύ πιο εύκολα. Αν λέγαμε ότι φταίνε συλλήβδην οι κυβερνήσεις, τα κόμματα, οι πολίτες, οι ξένοι, θα δίναμε εύκολες απαντήσεις, θα κάναμε υπεραπλουστεύσεις, γενικεύσεις οι οποίες δεν οδηγούν πουθενά. Θα μπορούσα πολύ εύκολα να καταλογίσω συλλογικές ευθύνες, να σας πω ότι έχουμε μια λάθος εθνική νοοτροπία για να κάνουμε πρώτα απ’ όλα την αυτοκριτική μας ως λαός. Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, όχι όμως μόνο αυτό. Κάποιοι λένε, μου είχε πεί π.χ. ο Πρόεδρος της Κομισσιόν Κλώντ Γιούνκερ σε μία κατ’ ιδίαν συνομιλία, πως φταίει (ως βασική αιτία της κρίσης) το γεγονός ότι εμείς οι Έλληνες δεν θέλουμε να αλλάξουμε. Πως δεν έχουμε μία νοοτροπία αλλαγής εμπεδωμένη μέσα μας, άρα βλέπουμε μια κακή κατάσταση και δεν προσπαθούμε να την αλλάξουμε. Θέλουμε να διατηρήσουμε τα κεκτημένα της παλαιάς εποχής που έχει ήδη προ πολλού ξεπεραστεί. Ακόμα κι αν είναι έτσι τα πράγματα πρέπει να κοιτάζουμε μπροστά. Και το Forum 2020 όταν φτιάχτηκε από μία ομάδα πολύ δυναμικών ανθρώπων το 2009…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Φιλελεύθερης κατεύθυνσης έτσι;

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Ναι τότε. Χωρίς όμως να θέλουμε να βάζουμε ταμπέλες. Άμα δείτε το επιστημονικό ή το διοικητικό μας συμβούλιο είναι όλοι άνθρωποι που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Και επίσης αυτό λέμε στη Διακήρυξη είναι ότι όλοι οι «-ισμοί» είναι πλέον ντεμοντέ, χρεοκοπούν. Οι μεν «-ισμοί» οι ‘φιλελεύθεροι’ χρεοκοπούν στην Δύση οι δε «-ισμοί» οι ‘σοσιαλιστικοί’ χρεοκόπησαν στην Ανατολή.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πάντως θάλεγε κάποιος ότι ναι μεν το Forum 2020 απευθύνεται σε όλους, αλλά κατά βάση απευθύνεται σε πρόσωπα που έχουν μία φιλελεύθερη σκέψη και για την κοινωνία και για την οικονομία. Δίνεται μια έμφαση στο κοινωνικό κράτος απ’ ό,τι έχω δει στις διακηρύξεις και κυρίως σε μυαλά που βλέπουν global τα πράγματα, βλέπουν ένα παγκόσμιο χώρο και ένα παγκόσμιο χωριό. Δεν περιχαρακώνονται.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Ακριβώς! Αν μπείτε τώρα στη σελίδα μας στο Facebook team 2020 (και δε λέω την ιστοσελίδα www.forum2020.gr), γιατί τώρα πια το Facebook έχει γίνει το μεγάλο μέσο επικοινωνίας. Αν μπείτε στη σελίδα του Team202, της Ομάδας 2020, θα δείτε μια σειρά ανακοινώσεων (posts) think tanks, από το διεθνή Τύπο από Διεθνή Ερευνητικά Κέντρα και οι προβληματισμοί όλων είναι πάνω κάτω οι ίδιοι. Όσο περιχαρακωνόμαστε, όσο θεωρούμε ότι είμαστε το κέντρο του σύμπαντος, χωρίς να μην αποτελεί για μας προτεραιότητα η Πατρίδα μας, αφού είμαστε πρώτα ‘Ελληνες, δεν θα μπορέσουμε να δώσουμε λύσεις στα μεγάλα προβλήματα. Είπατε πριν για τις «εθνικές ομάδες». Θυμάστε πολύ καλά ότι εκτός από την περίοδο του Κώστα Καραμανλή τη δεκαετία του 2000, όταν δουλέψαμε μαζί με τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης εκείνης, την εξωστρεφή αντίληψη με ελληνικά χαρακτηριστικά, την κάναμε πράξη σε πολύ μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτό η ΝΔ εκείνης της εποχής έφθασε σε ένα μεγάλο 45-46%. Έφθασε να την ψηφίζουν περίπου 3,4 εκατ. άνθρωποι. Δε νομίζω ότι όλοι ήταν φιλελεύθεροι ή όλοι ήταν δεξιοί ή όλοι ήταν καραμανλικοί. Ήταν άνθρωποι που αντιλαμβανόντουσαν και αποδεχόντουσαν μία προσπάθεια ευρύτερων συνεναίσεων, συνεργασιών και συνθέσεων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σε ένα βαθμό ναι. Αλλά μην ορκίζεστε κιόλας. Εκείνες τις εποχές υπήρχε κατά βάση μία «μετακίνηση πληθυσμών» από το ένα κόμμα εξουσίας στο άλλο σε σχέση με τις επαφές που είχε καταφέρει ο καθένας να έχει, με τα ρουσφέτια που περίμενε και όλα τα σχετικά.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Σωστά. Χωρίς να θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, θέλω να πω ότι η ηγεσία έδειχνε σταθερά σε μία κατεύθυνση ευρύτερων συνθέσεων. Άλλωστε, αυτές ήταν και είναι οι αρχές του καραμανλισμού. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θυμάστε ότι ήταν ό άνθρωπος που νομιμοποίησε το ΚΚΕ, που έδειξε το δρόμο για μια Ελλάδα πιο κοινωνική, πιο ανθρώπινη.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σωστό είναι αυτό και γι’ αυτό υπάρχει και μια όσμωση ανάμεσα σε αυτό το κομμάτι της Καραμανλικής Δεξιάς και της παραδοσιακής Αριστεράς εδώ και δεκαετίες. Υπάρχουν δίαυλοι.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Υπάρχουν δίαυλοι κοινωνικοί χωρίς αυτό να παραπέμπει στη συνομωσιολογία και στην παραφιλολογία που πολλές φορές συνάδελφοί σας αξιοποιούν για να δημιουργούν παραπολιτικά και ενδοπαραταξιακές και διαπαραταξιακές κόντρες. Άλλο είναι να έχεις κάποιες κοινές απόψεις ή αντιλήψεις για τη χώρα, άλλο είναι να βάζεις σε προτεραιότητα τον άνθρωπο και τα κοινωνικά του προβλήματα και άλλο να αναλώνεσαι τις αρχές σε μικροπολιτικά παιχνίδια στα παρασκήνια της Βουλής, που όχι μόνο ισχύουν αλλά δεν υπήρχαν στο παρελθόν σε καμία περίπτωση. Θυμάστε ότι και με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη πριν περίπου ενάμισι χρόνο που ανέλαβε εκείνο το δύσκολο διάστημα την ηγεσία της Παράταξης, όχι μόνο μιλήσαμε με αυτές αλλά τις αποδείξαμε κιόλας στην πράξη. Δεν ξέρω αν θυμάστε εκείνο το τηλεοπτικό σποτάκι με τις τρεις εθνικές ομάδες της Διαπραγμάτευσης, του Σχεδιασμού και της Διακυβέρνησης. Πιστεύουμε ότι τα προβλήματα της χώρας είναι τόσο μεγάλα, που δεν λύνονται ούτε από ένα κόμμα μόνο του, ούτε από μία κυβέρνηση μόνη της. Γι’ αυτό οι προσπάθειες δεν έχουν ευρύτερη απήχηση στον κόσμο. Γι’ αυτό και βλέπετε ότι πάμε συνεχώς πίσω. Δεν μπορούμε να συγκρουόμαστε ενώ βλέπουμε το παγόβουνο μπροστά μας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή τα βάλατε τα ονόματα μόνος σας στη συζήτηση, εγώ βλέποντας αυτή την πρόταση για νέα εθνική συνεννόηση και για υπερκομματικές συνθέσεις, δεν μπορώ πάντως να μην σκεφθώ και να μην ρωτήσω ότι ο Νίκος Καραχάλιος υπήρξε δεξί χέρι του Κώστα Καραμανλή και εντός ή εκτός εισαγωγικών υπαρχηγός του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Και προσπαθώ να βρω σε τι βαθμό αυτή η πρόταση αντανακλά τη σκέψη, μεταφέρει τη σκέψη και άλλων.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Πρέπει να το διευκρινήσουμε αυτό γιατί είναι πολύ σημαντικό. Μπορεί να μην αφορά το σύνολο των ακροατών μας, αλλά είναι σημαντικό για το πολιτικό και το δημοσιογραφικό προσωπικό. Πρώτα, να πούμε Χρόνια Πολλά στο Βαγγέλη που γιορτάζει σήμερα. Ήταν τιμή μου που συνεργάστηκα με τους δύο αυτούς ανθρώπους, αλλά και με τον Αντώνη Σαμαρά και τον αρχηγό μας τον ενδιάμεσο των δύο. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν δικαιούμαι σήμερα να μιλάω εξ ονόματος τους. Δεν είναι πρόεδροι του κόμματος σήμερα εκείνοι. Είναι άλλος ο Πρόεδρος, και εγώ δεν είμαι μέλος του κομματικού επιτελείου. Το Forum 2020 εκφράζει μια σειρά διαφορετικών ανθρώπων, έχουμε μια μεγάλη ομάδα 100 μελών κυρίως στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, που εργάζεται και λειτουργεί συλλογικά και πριν από κάθε παρέμβασή μας προσπαθούμε να αφουγκραζόμαστε την κοινωνία. Τώρα αν οι απόψεις μας συμπίπτουν με τις απόψεις αυτών των δύο πολιτικών αρχηγών σε μεγάλο βαθμό είναι κάτι άλλο. Άλλωστε συνυπήρξαμε για20 και πλέον χρόνια. Αλλά σε καμία περίπτωση τόσο εγώ προσωπικά που σας μιλάω αυτή τη στιγμή, όσο και η επιστολή και η Διακήρυξη που κάναμε δεν έχει υπαγορευτεί από τον Κώστα ή από τον Βαγγέλη. Εκφράζει την αντίληψη όχι μόνο των μελών του Forum, αφού προσπαθήσαμε να αφουγκραστούμε την κοινωνία.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν έχει υπαγορευτεί ή δεν έχει απαγορευτεί;

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: (γελώντας) Να σας πω κάτι: Ούτε υπαγορεύτηκε ούτε απαγορεύτηκε! Στα φιλελεύθερα κόμματα που αναφέραμε πριν και υπηρετήσαμε και πολύ περισσότερο στις φιλικές σχέσεις που έχουμε, κανένας δεν απαγορεύει στον άλλον την άλλη άποψη, τη διαφοροποίηση. Αυτά είναι ίσως μόνο στοιχεία λειτουργίας του Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο σέβομαι, έχει όμως μία μονολιθική αντίληψη καθώς όλα του τα στελέχη πρέπει να βγαίνουν στην ίδια γραμμή. Δεν μπορώ να πιστέψω λοιπόν ότι δύο αρχηγοί που υπηρέτησαν τον τόπο για τόσα χρόνια σε ένα σημερινό φίλο τους και διαχρονικό συνεργάτη τους, θα απαγόρευαν να εκφράσει τις απόψεις του. Μάλιστα τον τελευταίο καιρό είδα μια προσπάθεια κάποιων μέσα στο κόμμα και δεν σας κρύβω ότι με στενοχώρησε, το να ποινικοποιηθούν οι εναλλακτικές και οι διαφορετικές απόψεις… Αυτά δεν ταιριάζουν σε φιλελεύθερους χώρους, δεν ταιριάζουν στην Ελλάδα του 2020 το οποίο σύντομα πλησιάζει, δεν ταιριάζουν στη σύγχρονη Ευρώπη. Καθένας έχει την άποψή του και μάλιστα σε τέτοιες εποχές -που είναι εποχές κρίσης- οφείλουμε να βγούμε και να πούμε ανοιχτά την άποψή μας. Ξέρετε, το παγόβουνο δεν είναι μακριά. Είναι σε απόσταση αναπνοής. Όταν το παγόβουνο έρχεται να βουλιάξει τη χώρα τί κάνεις; Αλλάζεις καπετάνιο; Του λες φύγε εσύ να έρθω εγώ; Ή φωνάζει SOS; Αν δεν προλαβαίνεις να αλλάξεις πορεία δεν ξυπνάς τους επιβάτες; Δεν κινητοποιείς το πλήρωμα να μπει στις σωσίβιες λέμβους; Αν δεν μπουν στις σωσίβιες λέμβους και παραμείνουν στις καμπίνες τους στο κουτάκι της τηλεόρασης του Survivor και πιστέψουν ότι η σωτηρία έρχεται μέσα από κει τότε χαθήκαμε. Ο κόσμος είναι αυτή τη στιγμή απογοητευμένος, παραιτημένος, στον καναπέ του. Βλέπει αυτό που βλέπει στην τηλεόραση με το συντριπτικό 70% (συμπτωματικά μάλιστα έχει και το όνομα αυτό «ο επιζήσαντας», αλλά μέσα του δεν έχει τη δύναμη και το κουράγιο να ξεφύγει από την αδράνεια. Εμείς αυτό θέλουμε. Με τις μικρές μας δυνάμεις να δείξουμε προς μια κατεύθυνση, να σηκώσουμε τον κόσμο από τον καναπέ, να βγάλουμε τον κόσμο από το σπίτι στην αρχή με μικρές δράσεις. Το πιο απλό ζητάμε. Να κάνουν όλοι ένα like στο facebook ακόμη κι αν δεν κουνηθούν από τον καναπέ τους. Αλλά θέλουμε να μπει ξανά ο σπόρος της διάθεσης για αλλαγή, ο οποίος μπορεί να έρθει χωρίς συγκρούσεις. Μόνο αν δουλέψουμε όλοι μαζί, μόνο αν κάνουμε μικρές ομάδες δράσης, θα ξεφύγουμε από το τέλμα στο οποίο ζούμε σήμερα. Και επειδή αυτά που ακούγονται σήμερα, μπορεί να ακούγονται γενικά ή μπορεί να ακούγονται θεωρητικά, θα δείτε σιγά-σιγά πώς αυτό το απλό σχήμα, το καθημερινό, θα μετουσιωθεί σε ένα ρεύμα, που πιστεύω ότι μπορεί να βοηθήσει τη χώρα από αυτή τη σισύφεια πορεία. Μέχρι σήμερα κάνουμε ένα βήμα μπροστά και μετά ξαναπάμε πίσω. Αλλά σας είπα: το παγόβουνο είναι σε απόσταση αναπνοής. Δεν αλλάζουμε καπετάνιο, δεν προλαβαίνουμε αυτή τη στιγμή και είναι μεγάλο καράβι η χώρα για να αλλάξει πορεία μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα τί κάνουμε; Ετοιμάζουμε τις σωσίβιες λέμβους;

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Αυτό είναι ένα ζητούμενο. Χρειάζεται προετοιμασία, γιατί αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή είναι μια «χρεοκοπία σε slow motion».

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, αλλά αυτό που περιγράφετε καταλήγει σε ένα καράβι που χάνεται και δεν το σώζουμε με τίποτε.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Αν όμως έχουμε δημιουργήσει δίπλα μία «κιβωτό» η οποία θα σώσει όλους όσοι αντιλαμβάνονται ότι αυτή τη στιγμή καταρρέουμε και βουλιάζουμε, τότε μπορεί να έχουμε κάνει κάτι, αλλιώς θα πάμε όλοι αύτανδροι στο βυθό. Το Τέταρτο Μνημόνιο δεν είναι μακριά και το Τέταρτο Μνημόνιο δυστυχώς θα το ακολουθήσει το Grexit. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσει ο κόσμος. Λέμε στον κόσμο ότι θα πούμε αλήθειες, αλλά δεν τους λέμε τις πιο σκληρές αλήθειες. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η Διαπραγμάτευση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το Forum 2020 αυτή την ώρα τί βάζει μπροστά; Εγώ, εμείς, οι ακροατές μας πώς πρέπει να εκλάβουν αυτά που λέτε; Ότι είμαστε στην αφετηρία κάποιας πολιτικής κίνησης που προσπαθεί να θεμελιωθεί σε συγκεκριμένα πράγματα; Το λέω διότι επίσης βλέπω σε αυτή την προχθεσινή Διακήρυξή σας ότι «η Αριστερά δεν ήρθε ποτέ, το Κέντρο συμβιβάστηκε με τις παθογένειες του χθες, η Δεξιά δεν τόλμησε όσο έπρεπε» και συνεχίζετε ότι «σήμερα τα πολιτικά κόμματα της Μεταπολίτευσης είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό ξεπερασμένα. Το 2021 θα είναι παλαιολιθικά». Τί προσπαθείτε να μας πείτε;

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Δεν προσπαθώ να σας πω εγώ, όπως σας είπα είναι μια συλλογική δουλειά αυτό το κείμενο, μιλάμε ως ομάδα: τα προβλήματά μας έτσι όπως αντιμετωπίζονται από τα κόμματα σήμερα, το σύνολο των κομμάτων, δεν έχουν σχεδόν καμία απήχηση στον κόσμο. Βλέπετε ότι «καταλληλότερος Πρωθυπουργός» βγαίνει σταθερά ο «κανένας», 46-50%, ένας στους δύο πολίτες το λένε. Τους αγωνιώντες αρχηγούς όλων των πολιτικών κομμάτων τους αξιολογούν σε δεύτερη μοίρα. Η συμμετοχή αυτή καθεαυτή στις εκλογές έχει πέσει σχεδόν στο 50%. Τα ποσοστά αυτά είναι ακόμα πιο συντριπτικά, αρνητικά συντριπτικά στις νέες γενιές. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους 18-24 τους πολύ νέους ανθρώπους. Άνθρωποι από 35 ετών και κάτω αντιμετωπίζουν με πλήρη απαξίωση το κομματικό σύστημα και την ίδια στιγμή ψάχνουν άλλες διεξόδους. Αυτά τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους. Αν προσθέσουμε και τα προβλήματα της καθημερινότητας, τα χρέη των νοικοκυριών, τα χρέη των επιχειρήσεων, τα μπλοκάκια που κλείνουν, τις πινακίδες των αυτοκινήτων που κατατίθενται, το 10% που έπεσε η κατανάλωση στα super markets, στα είδη πρώτης ανάγκης το μήνα Γενάρη. Το 1/3 του μήνα ήταν οι γιορτές των Χριστουγέννων. Στις 7 του μήνα ήταν του Αη Γιαννιού. Την εποχή που έπρεπε να ανεβαίνουν οι πωλήσεις των βασικών αγαθών στα super markets, οι πωλήσεις τροφίμων, απορρυπαντικών πέφτουν! Αυτό δείχνει ότι έχουμε μία κοινωνία η οποία γεμίζει καθημερινά το σακκούλι της μιζέριας, ένα κόσμο που επικοινωνεί με το πολιτικό σύστημα μόνο μέσα από την απαξίωση, γι’ αυτό χρειάζεται κάτι άλλο. Χρειάζεται μια άλλη γλώσσα, μια άλλη θεματολογία. Δεν χρειάζεται μόνο βουλευτές χρειάζεται και life couches. Χρειάζεται πρώτα απ’ όλα ανθρώπους που θα μιλήσουν στον άνθρωπο και όχι στον φορολογούμενο. Θα μιλήσουν στον άνθρωπο, στα παιδιά του, στους γονείς του, τους παππούδες του, και όχι στον χειμαζόμενο πολίτη τον οποίο το κράτος τον αντιμετωπίζει μόνο ως μια εισπρακτική μηχανή. Δεν βλέπω να γίνεται από πουθενά αυτό.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καταλαβαίνω τον προβληματισμό. Δεν είναι μόνο δικός σας είναι πολλών ανθρώπων και μάλιστα σε ένα διακομματικό πλαίσιο. Αλλά εγώ θα επιμείνω να προσπαθώ να προσδιορίσω τη δική σας παρέμβαση, τη δική σας Διακήρυξη και τη δική σας προσπάθεια μέσα από αυτό το Forum 2020 και να καταλήξουμε ποιά είναι η στόχευσή της. Την περασμένη Δευτέρα και με σχετική έκπληξη για πολλούς, καταγράφηκε η παρουσία σας στην κηδεία της μητέρας του Νίκου Παππά. Αυτό ήταν σε ένα προσωπικό πλαίσιο ή πρέπει κάποιος να ανιχνεύσει και πολιτικά θέματα πίσω από αυτό;

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Πρώτα απ’ όλα ακόμη και αν υπήρχε κάτι πολιτικό πίσω από αυτό, δεν θα εκδηλωνόταν με μια συμβολική παρουσία σε ένα τόσο δυσάρεστο γεγονός. Με το Νίκο Παππά έχουμε υπάρξει φίλοι πολύ πριν αναλάβει υπουργικά καθήκοντα στην Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν λοιπόν μια προσωπική κίνηση, αλλά με στενοχωρεί ότι η παρουσία σε μια κηδεία μπορεί ακόμα και να περνάει από το άκρο της σκέψης κάποιου, πως μπορεί να έχει πολιτικά κίνητρα. Αλλά επειδή καλώς ή κακώς ό,τι κάνουμε στη ζωή αυτή όσοι έχουμε εκτεθεί στο δημόσιο βίο έχει και συμβολισμούς, εγώ δεν είχα ποτέ πρόβλημα να έχω φίλους από την Αριστερά, να κάνω παρέα με ανθρώπους που προέρχονται απ΄την Αριστερά. Η οικογενειά μου είναι Αριστερή. Ο πατέρας μου ήταν στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Μεγάλωσα σε μια φτωχή γειτονιά, σε ένα σπίτι 45 τμ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό είναι καταγεγραμμένο από τη στιγμή που μπήκατε στο «πολιτικό καζάνι» για να το πω έτσι.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Σας λέω ξανά ότι στην πολιτική μου πορεία, ακόμη και τα χρόνια που ήμουν πολύ πιο ενεργός στα κομματικά πράγματα, αυτό το κάναμε πράξη, ήταν στάση ζωής. Θα σας θυμίσω κάτι τώρα για να ελαφρύνουμε τη συζήτηση, γιατί είχαμε μια δυσάρεστη ανάμνηση. Το 2005 με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη όταν ήταν τότε Γραμματέας του Κόμματος και εγώ Γραμματέας Σχεδιασμού είμαστε το πρώτο Κεντροδεξιό κόμμα της Ευρώπης που επισκέφθηκε την Κίνα με πρόσκληση του πανίσχυρου Κομμουνστικού Κόμματος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και είχατε πει ότι «ακόμη και στην Κίνα να πολιτεύεται ο Μεϊμαράκης αν με φωνάξει εγώ θα ακολουθήσω».

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: (Γέλια) Σωστά! Γιατί σας τα λέω τώρα αυτά; Εμείς όντως αυτή τη στιγμή –«εμείς» εννοώ ως πολίτες και ως μέλη του Forum 2020- οφείλουμε να δούμε πέρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του σήμερα. Είναι τέτοια η πίεση που θα ασκηθεί στην Ελλάδα και από τις γεωπολιτικές εξελίξεις που θα έχουμε τους επόμενους μήνες αλλά και η πίεση στην οικονομία γίνεται πλέον τόσο ασφυκτική, που όπως σας είπα πιστεύω ότι ζούμε μια χρεοκοπία σε slow motion σε συνδυασμό με εθνικούς κινδύνους!

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αντιλαμβάνομαι ότι είστε από αυτούς που πιστεύουν ότι η Αξιολόγηση αυτή η δεύτερη, έπρεπε να είχε κλείσει χθες ή προχθές;

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Να μην το συζητάμε καν αυτό. Έπρεπε να είχε κλείσει πριν ενάμισι χρόνο. Στις εκλογές του 2015 μας οδήγησαν με αυτό το πρόσχημα. Αλλά το ζήτημα δεν είναι μόνο να κλείσει η Αξιολόγηση. Γιατί μετά τη δεύτερη αξιολόγηση υπάρχει η τρίτη Αξιολόγηση. Μετά την τρίτη Αξιολόγηση υπάρχει Τέταρτο Μνημόνιο έτσι όπως πάνε τα μεγέθη της οικονομίας. Γι’ αυτό εμείς λέμε: ας αφήσουμε αυτό το παιχνίδι (που είναι ένα σημαντικό και σοβαρό παιχνίδι στα κοινοβουλευτικά κόμματα) και ας βρούμε μία γλώσσα όχι μόνοι μας. Εδώ θα σας απαντήσω για τους στόχους μας γιατί δεν είναι ακόμη σήμερα οι δυνάμεις του Forum σε όγκο αρκετές, αλλά θέλουμε να λειτουργήσουμε εμείς ως καταλύτης δράσης, να έρθουμε κοντά με άλλους φορείς, όπως είναι οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως είναι τα επιμελητήρια, όπως είναι οι επιστημονικοί φορείς, όπως είναι άλλα ερευνητικά κέντρα. Την περασμένη εβδομάδα παρακολούθησα σε ένα νέο οργανωμένο και δυναμικό think tank με πόρους τη dianeosis, μια μεγάλη εκδήλωση, που έκανε μια ακτινογραφία του «ποιός είναι ο σύγχρονος Έλληνας». Θα συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή τα ευρήματά της, γιατί πρέπει πρώτα να καταλάβουμε ποιοί είμαστε εμείς ως άνθρωποι. Να ξεφύγουμε από τους αριθμούς και μαζί με τους Δημάρχους, με τους Περιφερειάρχες της χώρας μας, με τους Προέδρους των Επιμελητηρίων που εκπροσωπούν την επιχειρηματική κοινότητα, με τους επιστημονικούς φορείς, με τα πανεπιστήμια, να μπούμε σε μια συζήτηση όχι μεταξύ μας, αλλά οι ελίτ με τον κόσμο. Και να πείσουμε τους πολίτες να βγουν από την αδράνεια. Άρα, το επόμενο βήμα είναι μια προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση. Να οργανωθούμε σε συνδυασμό με την κοινωνία των πολιτών με την έκφρασή της πέρα και έξω από τα κόμματα, για να φέρουμε αλλαγές στη ζωή και την καθημερινότητα του ανθρώπου. Σήμερα ο νέος ενδιαφέρεται περισσότερο για τις διαπροσωπικές σχέσεις, παρά για τις σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας ή Αθηνών-Βρυξελών.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας ευχαριστούμε , θα παρακολουθούμε τα βήματα του Forum 2020 και φαντάζομαι ότι θα τα ξαναπούμε όταν προκύψει κάτι νεότερο από την πλευρά σας. Μέχρι τότε να ευχηθούμε Χρόνια Πολλά και καλό Σαββατοκύριακο.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ: Και εγώ σας ευχαριστώ που το Βήμα μας έδωσε βήμα και ζητώ να κάνετε ένα like στη σελίδα μας στο facebook στο Team2020.

Διαβάστε περισσότερα