Μερικές αλήθειες για τα CDS του ελληνικού χρέους

Με αφορμή την ελληνική κρίση, τα credit default swaps (CDS) βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων παγκοσμίως για την επιβολή αυστηρότερων κανόνων και εποπτικού πλαισίου στις χρηματοοικονομικές αγορές. Οι απόψεις διίστανται αν πρέπει να καταργηθούν ή να θεσπιστούν αυστηρότεροι κανόνες εποπτείας της συγκεκριμένης αγοράς.

Το Ελληνικό haircut πρέπει οπωσδήποτε να χαρακτηριστεί credit default,

διαφορετικά κινδυνεύει να καταρρεύσει συνολικά η αγορά των credit default swaps (CDS). Και αυτό διότι εάν η Ελληνική περίπτωση δεν κατορθώσει να ενεργοποιήσει τα CDS,  τότε ποίος είναι ο λόγος για να ξαναγοράσει κάποιος CDS στο μέλλον;

Τα CDS το αγοράζουν δύο κυρίως κατηγορίες ενδιαφερομένων:

Α) Οσοι έχουν  αγοράσει ομόλογα και προσπαθούν να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο (κάνουν δηλαδή το λεγόμενο hedging) και

Β) Λοιποί επενδυτές, χωρίς ομόλογα στο χαρτοφυλάκιό τους, που τα αγοράζουν με σκοπό να κερδίσουν από την αύξηση της τιμής τους, που μεγαλώνει όσο ο κίνδυνος του default αυξάνεται.

Εμείς στην Ελλάδα έχουμε εστιάσει την προσοχή μας στην δεύτερη κατηγορία. Tους έχουμε χαρακτηρίσει  «κερδοσκόπους» και κυρίως ενδιαφερόμαστε να μην πλουτίσουν στην πλάτη του Ελληνικού λαού.

Πάνω σε αυτή τη βάση οι Ευρωπαίοι φίλοι μας, η Ελληνική κυβέρνηση, ο τύπος και όλοι οι οικονομολογούντες ενδιαφέρονται να μην ενεργοποιηθούν τα CDS.

Προφανώς διότι όλοι οι παραπάνω φοβούνται  ότι εδώ μάλλον κρύβεται ο μεγάλος κίνδυνος να πάρει (μέσω παραγώγων) τεράστιες διαστάσεις το Ελληνικό χρέος.

Προσέξτε όμως την πρώτη κατηγορία.

Φανταστείτε π.χ. μια Τράπεζα που έχει αγοράσει Ελληνικά ομόλογα, έχει αγοράσει (και πληρώσει extra)  μια ασφαλιστική κάλυψη προκειμένου να επιμερίσει τον κίνδυνο και την κρίσιμη ώρα που ο οφειλέτης δηλώνει ότι δεν θα πληρώσει το 50% του χρέους του, δεν μπορεί να ενεργοποιήσει το ασφαλιστήριο συμβόλαιο και να εισπράξει την αποζημίωσή της. Η ζημιά είναι διπλή. Χάνει το 50% της επένδυσής της και ταυτόχρονα χάνει και τα ασφάλιστρα, τα οποία με αυτό τον τρόπο αποδεικνύεται  ότι τα πλήρωνε τσάμπα. Και τα χάνει όχι διότι δεν επήλθε το ασφαλιστικό γεγονός, αλλά διότι με ιδιαίτερες συμφωνίες επιλέχθηκε να μην χαρακτηριστεί ως τέτοιο.

Η Ελληνική περίπτωση είναι καραμπινάτη περίπτωση credit default. Εάν λοιπόν δεν ενεργοποιηθούν σε αυτή την περίπτωση  τα συμβόλαια, τότε πότε θα ενεργοποιηθούν;

Ο φόβος είναι ότι δεν θα ενεργοποιηθούν ποτέ. Επομένως ποιός είναι ο λόγος για κάποιον να ξαναγοράσει;

Επίσης, τα Ελληνικά CDS είναι πολύ μικρό κομμάτι της συνολικής αγοράς του συγκεκριμένου προϊόντος. Που σημαίνει ότι οι ασφαλιστές μάλλον προτιμούν να πληρώσουν την Ελληνική περίπτωση, παρά να κάψουν ένα τόσο σημαντικό προϊόν.

Όσοι ενδιαφέρονται να επενδύσουν σε διαφόρων ειδών ομόλογα στην πραγματικότητα αξιολογούν (σταθμίζουν) τον κίνδυνο που αναλαμβάνουν και τον τιμολογούν αναλόγως μέσω  του επιτοκίου που χρεώνουν.