Κάνουν τα πάντα για να ξεχειλώσουν την αριστερή παρένθεση

Και τώρα τι θα κάνει η χώρα χωρίς αντιμνημονιακούς; Τώρα που και ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε την υπογραφή του σε ένα μνημόνιο και μάλιστα στο χειρότερο; Μέτρα που δεν τόλμησε καμιά κυβέρνηση να φέρει στη Βουλή τα έφερε η κυβέρνηση των Συριζοψεκασμένων και μάλιστα πανηγυρίζοντας.

Σκεφτείτε να έφερνε ο Σαμαράς και ο

Βενιζέλος νόμο για το υπερταμείο που θα προέβλεπε διάρκεια 99 ετών. Δηλαδή εκχώρηση της περιουσίας των Ελλήνων για έναν αιώνα. Θα είχαν ήδη στηθεί ειδικά δικαστήρια και κρεμάλες. Θα καιγόταν το Σύνταγμα

Πώς θα αντέξει ο Καμμένος τώρα που υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο; Η δε Τζάκρη που έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία να έχει στηρίξει και υπογράψει όλα τα μνημόνια από το 2010 και μετά, μήπως θα έπρεπε να πάρει βραβείο γι' αυτή την επιτυχία;

Η Βουλή γέμισε μνημονιακούς. Άλλους συνειδητά, άλλους με πόνο ψυχής, άλλους με δάκρυα στα μάτια όταν δίνουν την ψήφο τους. Αυτή η κυβέρνηση μοιάζει με τους σαδιστές που τους βαράνε, πονάνε αλλά ικετεύουν και γι' άλλο ξύλο.

Η παράσταση με τον Νίκο Ξανθόπουλο και την Μάρθα Βούρτση επί της Βουλής ολοκληρώθηκε και πλέον δεν υπάρχει κανείς να δηλώνει αντιμνημονιακός. Ανήκουμε όλοι σ' αυτή τη... βδελυρή ράτσα που λέγονται «μνημονιακοί».

Όμως, ω του θαύματος, το επικοινωνιακό κόλπο του ΣΥΡΙΖΑ πάει να πιάσει ξανά. Έχουμε κι εδώ τον διαχωρισμό. Από τη μια έχουμε τους άθλιους μνημονιακούς, τους υπηρέτες του Σόιμπλε κι από την άλλη τους «καλούς μνημονιακούς». Αυτούς δηλαδή που πονάνε όταν παίρνουν μέτρα. Που κλαίνε και οδύρονται γιατί τσακίζουν τα εισοδήματα των πολιτών και τις επιχειρήσεις. Αυτούς που είναι αριστεροί και προοδευτικοί σε αντίθεση με τους κακούς δεξιούς που δεν ντρέπονται, δεν έχουν συναίσθηση των προβλημάτων που έφεραν στην ελληνική κοινωνία.

Είναι ο νέος εθνικός διχασμός και πάνω σ' αυτόν θα στηριχθεί για να διασωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα που δεν του φταίει κανείς πρέπει να βρει άλλο παραμύθι. Δεν τους φταίει ούτε ο Σόιμπλε, ούτε η Μέρκελ, ούτε η Λαγκάρντ, ούτε οι αγορές, ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Στουρνάρας ή ο Χαρδούβελης. Τώρα που όλοι έγιναν ίδιοι γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ διέβη τον Ρουβίκωνα, πρέπει να βρεθεί άλλος εχθρός. Να κατασκευαστεί διαφορετικός αντίπαλος, κι αυτός θα είναι ο «κακός μνημονιακός». Όλα όσα υπέγραψε π.χ. η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ήταν καθοδηγούμενα από την τρόικα, τους διαπλεκόμενους, τα επιχειρηματικά συμφέροντα, τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις. Αυτά που υπέγραψε ο Τσίπρας, τα οποία μάλιστα είναι χιλιάδες φορές χειρότερα από τα προηγούμενα μνημόνια, είναι καλά γιατί έγιναν από μια ευαίσθητη αριστερή κυβέρνηση. Πονάνε τα παλικάρια και οι λεβέντισσες που ψηφίζουν, τα μνημόνιά τους είναι ποτισμένα από το δάκρυ τους γιατί δεν τα πιστεύουν τα μέτρα αλλά πέφτουν στα τέσσερα. Γιατί; Μα είναι εύκολο. Για μια καρέκλα, για την εξουσία και όλα όσα ακολουθούν. Δύναμη, λεφτά, διορισμοί κολλητών, προσλήψεις Καρανίκων, ένα αίσθημα κυριαρχίας της αριστεράς.

Για όλα αυτά το κάνουν κι ας δοκιμάζεται η αντοχή τους. Πόσο πολύ τους λυπόμαστε τώρα που σιγά – σιγά φεύγουν. Τι θα κάνουμε χωρίς τους ευασθητούληδες αριστερούς μνημονιακούς; Πώς θα αντέξουμε χωρίς τη Μάρθα Κλάψα, τον Αλέξη Τσίπρα που παίρνει δύσκολα μέτρα αλλά μοιάζει με τον δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο;

Καταρρέουν και κάνουν τα πάντα για να ξεχειλώσουν την αριστερή παρένθεση. Όταν θα έρθει η ώρα τους τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν.

Διαβάστε περισσότερα