Η στρατηγική Σαμαρά για να πείσει Μέρκελ και ΔΝΤ

Από αύριο Δευτέρα ξεκινά για τον Αντώνη Σαμαρά μια δύσκολη παρτίδα σκάκι η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί, σε πρώτη φάση, με την παρουσίαση της έκθεσης της Τρόικας τον Σεπτέμβριο, αλλά και τη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου, όπου θα εξεταστεί -μεταξύ άλλων – και η πορεία του ελληνικού ζητήματος.

Στα κρίσιμα ραντεβού που θα έχει με την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ , τον πρόεδρο της Γαλλίας

Φρανσουά Ολάντ αλλά και τον πρόεδρο του Eurogroup Ζαν – Κλωντ Γιούνκερ ο Έλληνας πρωθυπουργός θα παρουσιάσει ένα αναλυτικό πρόγραμμα δράσης προκειμένου να αρθούν οι ενστάσεις για την επιμήκυνση του Μνημονίου κατά δύο χρόνια (ως το 2016, δηλαδή) και ταυτόχρονα να ικανοποιηθεί το αίτημα του ΔΝΤ για επαναφορά του δημόσιου χρέους σε βιώσιμο δρόμο, προκειμένου να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της χώρας.

Η στρατηγική του Μαξίμου βασίζεται στο δόγμα της «δωρεάν επιμήκυνσης», δηλαδή μιας ρύθμισης χωρίς η Γερμανία και οι άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης να χρειαστεί να περάσουν από τα Κοινοβούλιά τους πρόσθετες χρηματοδοτήσεις για την Ελλάδα. «Αυτό που θα πούμε στην καγκελάριο είναι ότι, αν μας δώσετε παράταση, τότε εμείς μπορούμε να υποκινήσουμε την ανάπτυξη, να αυξήσουμε τα φορολογικά έσοδα και να καλύψουμε τα χρηματοδοτικά κενά», λένε κυβερνητικές πηγές που αναλύουν τις βασικές εναλλακτικές λύσεις:

1 Αν χρειαστούν πρόσθετα κεφάλαια, θα μπουν στο τραπέζι των αποκρατικοποιήσεων και άλλα περιουσιακά στοιχεία. Ήδη η κυβέρνηση έχει επεκτείνει το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων βάζοντας στο σχεδιασμό την πώληση του ΟΣΕ και της ΔΕΗ (που δεν ήταν στο αρχικό πρόγραμμα), αλλά και την αξιοποίηση του Αττικού Παραλιακού Μετώπου από το Φάληρο ως το Σούνιο, που θα δημιουργήσει 50.000 καθαρές θέσεις εργασίας.

2. Αν πάψει η κινδυνολογία για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και δοθεί «σιγουριά» στους επενδυτές, τότε η οικονομία μπορεί να μπει μπροστά χωρίς πρόσθετους πόρους, αρκεί να υπάρξει μια αλλαγή στη δοσολογία του εγκεκριμένου προγράμματος ώστε να γίνει πιο εμπροσθοβαρές και να δοθούν τώρα τα περισσότερα κεφάλαια και όχι στο τέλος της διετίας.

3. Εκτός από το ζήτημα της άμεσης ρευστότητας (cash flow), που μπορεί να επιλυθεί, υπάρχει και το «κεφαλαιακό» πρόβλημα (capital problem) που θέτει το ΔΝΤ εκτιμώντας ότι το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο. Η ελληνική πλευρά απαντά ότι αν αυξήσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις κατά ένα ποσό της τάξης των 5-10 δισ. ευρώ σε βάθος οκταετίας (καθώς η βιωσιμότητα του χρέους κρίνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 120% για το 2020) και αντιμετωπίσουμε την έξαρση της ύφεσης, θα απαντηθούν και οι ενστάσεις του ΔΝΤ.

4. Έσχατη λύση είναι η συμμετοχή του επίσημου τομέα (Official Sector Involvement) σε ένα είδος κουρέματος light για τα ομόλογα. Το Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζει τις αντιρρήσεις της γερμανικής πλευράς και γι’ αυτό το λόγο έχει βρει μια εναλλακτική πρόταση. Να μη γίνει κούρεμα συνολικά των ελληνικών ομολόγων ύψους 80 δισ. ευρώ που έχει ο επίσημος τομέας, αλλά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες να «χαρίσουν»