Η ανατομία της απόφασης για τη Χρυσή Αυγή: Τα ελαφρυντικά και η φυλακή

Η ιστορικότητα της απόφασης για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής είναι δεδομένη, αλλά δεν αφορά μόνο τα πρόσωπα για τα οποία έγινε αυτή η δίκη. Δεν είναι δηλαδή μόνον η δίκη του Νίκου Μιχαλολιάκου και των στελεχών του που δημιουργεί αυτή την αίσθηση, αλλά κυρίως η παραγωγή "νομολογίας" , σε – πιθανόν-ευρωπαϊκό επίπεδο για το διαχωρισμό μεταξύ της ιδεολογίας και της επιβολής της με την βία. Ανέλεγκτη ποινικά η πρώτη, ποινικά κολάσιμη η δεύτερη.

Ουσιαστικά δηλαδή το δικαστήριο, το Τριμελές Εφετείο

Κακουργημάτων της Αθήνας, χρησιμοποιώντας παλιά νομικά εργαλεία, ενέταξε μέσα στο ιδεολόγημα μια πρακτική που κατά την κρίση του είναι ποινικά ελέγξιμη: Την βία και την άσκησή της ως μέσο επιβολής αυτής της ιδεολογίας. Αυτή ουσιαστικά είναι η δικαστική κρίση για την υπόθεση του εφετείου.

Τα ελαφρυντικά και οι αναστολές

Μετά την εκφώνηση επί της ενοχής, κυρίως στο σκέλος που αφορά την κατηγορία της "εγκληματικής οργάνωσης", δυο είναι τα ζητήματα που πραγματικά απασχολούν:

Πρώτον η αναγνώριση τυχόν ελαφρυντικών: Τα αιτήματα όλων των κατηγορουμένων, των πρώην βουλευτών συμπεριλαμβανομένων, αφορά όλη τη γκάμα που περιγράφει ο ποινικός Κώδικας. Από αυτό του σύννομου βίου έως το ελαφρυντικό της μη εύλογης διάρκειας της δίκης.

Η αναγνώριση ελαφρυντικών ουσιαστικά είναι ο δρόμος για να μειωθούν αισθητά ποινές αφού το πλαίσιο ποινής αλλάζει. Παραδείγματος χάρι με ένα ελαφρυντικό το πλαίσιο ποινής για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης από 5-15 χρόνια κάθειρξη, περιορίζεται στα 2-8 χρόνια. Αντίστοιχα για το αδίκημα της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση από 5-10 περιορίζεται σε 1-5 χρόνια κάθειρξη. Ακόμα και η Ρουπακιάς, ο οποίος καταδικάστηκε ως δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, αιτήθηκε ελαφρυντικό του "σύννομου βίου" και της "ειλικρινούς μεταμέλειας" . Αν του αναγνωριστεί ελαφρυντικό δε σπάει τα ισόβια που είναι εκ των προβλεπόμενων ποινών.

Τα αιτήματα αναστολής εκτέλεσης της ποινής

Δεύτερο κομβικό ζήτημα, από το οποίο θα κριθούν πολλά, είναι πως θα αποφασίσει το δικαστήριο για τις αιτήσεις αναστολής εκτέλεσης της ποινής.

Αυτά θα είναι πολλαπλά, καθώς όλοι δικαιούνται να το θέσουν και όλοι να το λάβουν. Πρόκειται ουσιαστικά για τη διαδικασία που δίνει το δικαίωμα στον καταδικασμένο να ζητεί να ανασταλεί (να μην εκτίσει δηλαδή) την ποινή του έως το Εφετείο.

Επί της ουσίας μια συνήθη πρακτική των δικαστηρίων που σε πρώτο βαθμό ανεξαρτήτως βαρύτητας αδικήματος και ποινής μπορούν να διατάξουν τη μη εκτέλεσή της μέχρι να γίνει η δευτεροβάθμια δίκη.

Μάλιστα το δικαστήριο κρίνει μόνον αν οι κατηγορούμενοι είναι ύποπτοι φυγής ή υπάρχει ενδεχόμενο να τελέσουν ανάλογο αδίκημα. Τίποτα άλλο.

Για πόσους από τους κατηγορουμένους το δικαστήριο λοιπό θα αναστείλει την ποινή; Και κυρίως για ποιους;

Πηγή: capital.gr

Διαβάστε περισσότερα