Γιατί η απληστία είναι, ενίοτε, καλή

Η ισότητα δεν είναι αυτό που νομίζαμε. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι η ανισότητα και οι κοινωνικές ιεραρχίες, εντός ορισμένων ορίων, μπορεί να είναι κάτι καλό.

Ας επαινέσουμε τους πλουτοκράτες. Επίσης τις τράπεζες, τους προνομιούχους, τους εκμεταλλευτές μικρών παιδιών, τους μακιαβελικούς ναρκισσιστές που κερδίζουν πολλά και εκμεταλλεύονται τους υπόλοιπους. Α, ναι, και τον Πούτιν.

Η απληστία είναι πραγματικά κάτι καλό, όπως και η ανισότητα

των εισοδημάτων -σε ορισμένες περιπτώσεις τουλάχιστον. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Communications. Χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα των ανθρώπινων κοινωνικών ομάδων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν οι κοινότητες είναι ιεραρχικά δομημένες - πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει πιθανότητα για μεγάλη ανισότητα- τα άτομα στην κορυφή τείνουν να κάνουν περισσότερα από μια προσπάθεια προς το συμφέρον της ομάδας, από εκείνους στη βάση, όπως το να ανταγωνίζονται με εξωτερικές ομάδες και να αντιμετωπίζουν τον ενδεχόμενο κίνδυνο κατά τη διαδικασία. Οι συγγραφείς της έρευνας διαπίστωσαν αυτή την συμπεριφορά σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς και αναφέρουν αντίστοιχες μελέτες σε χιμπατζήδες, μπλε πιθήκους και λεμούριους, αποδεικνύοντας ότι τα άτομα με υψηλότερη κατάταξη τείνουν να βγαίνουν μπροστά.

Μελέτες σαν αυτή εγείρουν πάντα ανησυχητικά ερωτήματα και είναι εύκολο να τις εκμεταλλευτούν σε μια κοινωνική ή πολιτική ατζέντα. Όμως, όπως σε όλα σχεδόν τα θέματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς, η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη από όσο επιτρέπει η ιδεολογία. Στην ιστορία υπάρχει μια μακρά παράδοση των ισχυρών ανθρώπων που υπηρετούν την ομάδα και με κάποιο τρόπο ανταμείβονται με περισσότερη δύναμη. Διάσημοι στρατηγοί έγιναν πρόεδροι (Ουάσινγκτον, Γκραντ, Αϊζενχάουερ), όχι μόνο επειδή όλοι τους γνωρίζουν, αλλά επειδή έχουν αποδείξει το σθένος τους στη μάχη και μπορεί να το αποδείξουν και πάλι. Αν έχετε απορία για τα υπερβολικά ποσοστά έγκρισης του Βλαντιμίρ Πούτιν στο εσωτερικό, καθώς έχει κάνει τη Ρωσία διεθνή παρία, τουλάχιστον στα μάτια της Δύσης, μάλλον θα σας λύθηκε.
Ανεχόμαστε επίσης τον τεράστιο πλούτο που συσσωρεύουν μερικοί εφευρέτες και βιομήχανοι επειδή, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, κάνουν τη ζωή μας πολύ καλύτερη. Βεβαίως, είμαστε πολύ λιγότερο ανεκτικοί όταν πλούσιοι και ισχυροί άνθρωποι δημιουργούν πράγματα που ωφελούν μόνο άλλους πλούσιους και ισχυρούς ανθρώπους, αλλά θα προτιμούσαμε να έχουμε μια οικονομία που επιβραβεύει τη φιλοδοξία από μια οικονομία που την πνίγει.

http://time.com/41680/greed-is-good-science-proves/

Διαβάστε περισσότερα