Γιατί η απαγόρευση του Τραμπ για τους πρόσφυγες θέτει ένα ανατριχιαστικό προηγούμενο

Η απαγόρευση του Ντόναλντ Τραμπ για τους πρόσφυγες από μουσουλμανικές χώρες δεν είναι μόνο αυθαίρετη και απάνθρωπη, αλλά θέτει ένα ανατριχιαστικό προηγούμενο, σχολιάζει ο Ρόμπερτ Φισκ.

Αυτή η ιδιοτελής κίνηση μπορεί να είναι μόνο η αρχή για τον νέο Πρόεδρο. Αν μπορεί να εμποδίσει την είσοδο σε πρόσφυγες, ποιος μπορεί να πει ότι δεν θα τους πετάξει έξω αύριο - ή κάτι χειρότερο; Έτσι, ο Ντόναλντ Τραμπ θα τους γ**...ει όλους. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για τέτοιου είδους εκφράσεις σήμερα. Αναφέρομαι μόνο στον άνθρωπο ο οποίος χρησιμοποίησε τα γραφεία του Πενταγώνου

για να ντροπιαστεί -και να ντροπιάσει την Αμερική. Επειδή ο υπουργός Άμυνας Τζέιμς "Mad Dog" Μάτις ήταν αυτός ο οποίος είπε στους Ιρακινούς το 2003 ότι έρχεται "εν ειρήνη" - και προέτρεψε ακόμη και τους πεζοναύτες του να είναι συμπονετικοί- και μετά είπε για όσους τολμήσουν να αντισταθούν στην παράνομη εισβολή της Αμερικής στη χώρα τους: "Αν τα βάλετε μαζί μου, θα σας σκοτώσω όλους".

Δεν υπάρχει διέξοδος σε αυτό. Πείτε το ναζιστικό, φασιστικό, ρατσιστικό, φαύλο, ανελεύθερο, ανήθικο, σκληρό. Το πιο επικίνδυνο είναι ότι ο Τραμπ θέτει ένα κακό προηγούμενο. Αν μπορεί να σταματήσει αυτούς που έρχονται, μπορεί και να τους πετάξει έξω. Εάν μπορεί να απαιτήσει "ακραία λεπτομερή εξέταση" των μουσουλμάνων από επτά χώρες, μπορεί επίσης να απαιτήσει ένα "τεστ αξιών" για εκείνους τους μουσουλμάνους που είναι ήδη στις ΗΠΑ. Εκείνους που έχουν βίζα. Εκείνους που έχουν μόνο άδεια παραμονής. Εκείνους - αν είναι Αμερικανοί πολίτες- που έχουν διπλή υπηκοότητα. Ή τους απολύτως αμερικανούς πολίτες μουσουλμανικής καταγωγής. Ή απλά τους Αμερικανούς οι οποίοι είναι μουσουλμάνοι. Ή τους ισπανόφωνους. Ή τους Εβραίους; Πρόσφυγες τη μία ημέρα. Πολίτες την επόμενη. Και μετά πάλι πρόσφυγες.

Όχι, φυσικά ο Τραμπ δεν θέσει σε τόσο ντροπιαστικά τεστ τους Εβραίους μετανάστες - γιατί θα ήταν άσεμνο, έτσι δεν είναι; Και ούτε θα εμποδίσει χριστιανούς να πηγαίνουν σε μουσουλμανικές χώρες. Η Αμερική πάντα καταδίκαζε τα σεχταριστικά κράτη, αλλά τώρα ο Τραμπ δηλώνει ότι εγκρίνει το σεχταρισμό. Οι μειονότητες θα είναι ευπρόσδεκτες - οι Αλαουίτες της Συρίας, στους οποίους Μπασάρ αλ-Άσαντ ανήκει, κατά πάσα πιθανότητα δεν υπολογίζονται, και υποθέτω ότι μπορούμε να αναμένουμε πως όλες οι πρεσβείες των ΗΠΑ θα έχουν τρεις ουρές για όσους θέλουν βίζα. Μία για τους μουσουλμάνους, μία για τους Χριστιανούς, και μία τρίτη με την ένδειξη "άλλοι". Εκεί θα περιμένουμε οι περισσότεροι από εμάς. Και με αυτόν τον τρόπο, θα δώσουμε αυτόματα την έγκριση σε αυτό το άδικο σύστημα - και στον Τραμπ.

Δεν υπάρχει λόγος να χάνουμε χρόνο για το προφανές: ότι η Αμερική έχει βομβαρδίσει, άμεσα ή έμμεσα, πέντε από τα επτά έθνη που αποκλείει ο Τραμπ. Το Σουδάν απλά διαφεύγει, αλλά οι ΗΠΑ ανατίναξαν ένα γεμάτο ιρανικό επιβατηγό αεροσκάφος στον αέρα το 1988 και δεν προέβαλαν αντιρρήσεις για την βομβιστική επίθεση του Ισραήλ στο ιρανικό προσωπικό στη Συρία. Έτσι, βγαίνουν έξι τα κράτη. Δεν υπάρχει τίποτα να κερδίσει από το να επαναλάβει ότι οι τέσσερις χώρες των οποίων οι πολίτες συμμετείχαν στα διεθνή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας την 11η Σεπτεμβρίου - Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Λίβανος- δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο. Επειδή τους Σαουδάραβες πρέπει να τους αγαπούν, να τους φροντίζουν, να τους κολακεύουν, να τους αποδέχονται, ακόμα και όταν κόβουν κεφάλια και όταν οι πολίτες τους δίνουν μετρητά στους δολοφόνους του Isis. Η Αίγυπτος κυβερνιέται από τον "φανταστικό τύπο" του Τραμπ, τον "αντι-τρομοκράτη" πρόεδρο αλ-Σίσι. Τα υπερβολικά πλούσια Εμιράτα δεν τα αγγίζουν. Ούτε τον Λίβανο, αν και οι δεκάδες χιλιάδες Σύριοι με διπλή εθνικότητα μπορεί να περάσουν δύσκολα στο μέλλον.

Αλλά όχι, αυτό το άθλιο νομοθέτημα δεν απευθύνεται σε έθνη. Στοχεύει σε πρόσφυγες, φτωχούς, στην άμορφη μάζα που λαχτάρα να αναπνεύσει ελεύθερα. Και αυτοί είναι οι μουσουλμάνοι, δηλαδή, και όχι οι Χριστιανοί. Πώς θα μπορούσαν να αντέξουν ένα "τεστ αξιών"; Και ποιες είναι οι "αξίες" της Αμερικής ούτως ή άλλως; Είναι εντάξει το να επιτίθενται σε κυρίαρχα κράτη. Είναι εντάξει να χρησιμοποιούν αεροπλάνα χωρίς κυβερνήτη για να επιτίθενται σε άνδρες και γυναίκες σε άλλες χώρες. Είναι εντάξει εάν οι σύμμαχοί σου κλέβουν γη από άλλους για τους δικούς τους ανθρώπους, αν υποστηρίζεις αραβικές δικτατορίες που βασανίζουν, εκτελούν και βιάζουν τους κρατούμενούς τους, εφ' όσον είναι "σύμμαχοι" των ΗΠΑ. Είναι εντάξει αν διεκπεραιώνονται άμεσα οι βίζες των Σαουδαράβων - όπως κάνουν οι Βρετανοί εδώ και χρόνια- ακόμα κι αν είναι μέλη των πιο εμπνευσμένων Ουαχάμπι στον κόσμο: η ένταξη περιλαμβάνει τους Ταλιμπάν, την Αλ Κάιντα και το Isis.

Δεν έχει καν καμία αξία να διαλαλούμε τη δική μας συμμετοχή σε αυτήν την παρωδία. Έχοντας μόλις χαϊδέψει τις κυβερνήσεις των δολοφόνων του Κόλπου στο κεφάλι -και κάνοντας το ίδιο στον επικεφαλής δικτάτορα της Τουρκίας- η δουλοπρεπής βρετανίδα πρωθυπουργός, φρέσκια από την Ουάσιγκτον, δεν είπε λέξη για την κακία του Τραμπ. Δεν ήταν η Βρετανία - και η Αμερική, για όνομα του Θεού- που έριχνε κουβάδες με δάκρυα, για τους 250.000 (ή 90.000) μουσουλμάνους πρόσφυγες από το Ανατολικό Χαλέπι έναν-δυο μήνες πριν; Και τώρα, τόσο πολύ μας νοιάζει γι 'αυτούς, που είναι καλά και πραγματικά έχουν γ****εί.

Ήταν σχεδόν όλοι μουσουλμάνοι στο ανατολικό Χαλέπι, παρεμπιπτόντως. Οι χριστιανοί της Συρίας έχουν, χωρίς να φταίνε οι ίδιοι, ζητήσει προστασία από τον Μπασάρ. Και τι μήνυμα δίνουν οι χριστιανοί ιερείς της βόρειας Συρίας όταν τους παίρνω συνέντευξη; Δεν ήθελαν οι άνθρωποί τους να φύγουν για τη Δύση, είπαν. Όσο σκληρό κι αν είναι, οι Χριστιανοί θα πρέπει να παραμείνουν στα εδάφη της πίστης τους, στη Μέση Ανατολή. Στη Δύση, απλώς θα χαθούν σε έναν κοσμικό κόσμο. Ο Τραμπ θα βεβαιωθεί ότι αυτό θα συμβεί.

Έτσι η Αμερική πλέον πρόκειται να "προστατεύσει" τον εαυτό της από "τους ριζοσπάστες εξτρεμιστές του Ισλάμ" - προσέξτε, "του Ισλάμ" και όχι "ισλαμιστές"- και όλοι θα είναι σε θέση να τον ακολουθήσουν. Θα είναι σε θέση μια Βρετανία εκτός ΕΕ να βαδίσει σε αυτό το φοβερό μονοπάτι; Αν η Αμερική είναι η οικονομική μας σανίδα σωτηρίας, δεν θα είναι επίσης και η ηθική μας σανίδα σωτηρίας για τις γελοίες πολιτικές του Ηνωμένου Βασιλείου; Σίγουρα, έχει περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά πάλι, τι έκανε η Αμερική πριν -ή μετά- το κακό του Χίτλερ; Εμπόδισε τους Εβραίους πρόσφυγες να έρθουν στην Αμερική. Ναι, ακόμη και την Άννα Φρανκ. Και τώρα κάνει πάλι το ίδιο.

independent.co.uk

Διαβάστε περισσότερα