Γιατί ενώ διαφωνούν ριζικά δεν φεύγουν απ’ το ΠΑΣΟΚ;

Του Τάσου Παππά στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Είναι και οι τρεις ΠΑΣΟΚ. Και οι τρεις στήριξαν με δυναμικό τρόπο τον Γ. Παπανδρέου στη μάχη με τον Ευ. Βενιζέλο το 2007 για την ηγεσία του κόμματος. Σήμερα πιστεύουν, και το λένε με κάθε ευκαιρία, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ

εφαρμόζει σκληρή νεοφιλελεύθερη γραμμή, ότι έχει «προδώσει» τις αρχές του κινήματος.

Εχουν πρωτοστατήσει στην οργάνωση, μέχρι τώρα, δώδεκα γενικών απεργιών κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης. Διαφωνούν με το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο, χαρακτηρίζουν ανάλγητα τα μέτρα που κόβουν μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Ωστόσο παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ. Παράδοξο; Προφανώς. Αυτήν την αντίφαση τους τη «χτυπάνε» οι αντίπαλοί τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, κατηγορώντας τους για οπορτουνισμό. Τελικώς, ο πρόεδρος της ΓΣΣΕ Γ. Παναγόπουλος, ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Ν. Φωτόπουλος και ο πρώην πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σ. Παπασπύρος τι είναι; Διχασμένες προσωπικότητες; Σιγουρατζήδες που θέλουν να πατάνε σε δύο βάρκες; Οπαδοί της λογικής «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ»; Η «Κ.Ε.» τους έθεσε το ερώτημα: «Αφού διαφωνείτε με την κυβέρνηση, γιατί δεν φεύγετε από το ΠΑΣΟΚ;»

Γ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ, πρόεδρος της ΓΣΕΕ

«Αυτή η πολιτική δεν είναι ΠΑΣΟΚ»

Πρόκειται για σκληρή πολιτική περικοπών και εσωτερικής υποτίμησης που, σε συνδυασμό με τη θεσμική «ρευστοποίηση» του κοινωνικού κράτους και του ευρωπαϊκού κεκτημένου, οδηγεί σε μέτρα κοινωνικά άδικα και άνισα και ταυτοχρόνως αναποτελεσματικά. Η εφαρμογή τους από την κυβέρνηση κατ’ επιταγή των πολιτικών εκπροσώπων των δανειστών, δηλαδή της τρόικας, δεν αποενοχοποιεί ούτε προσφέρει άλλοθι. Η πολιτική αυτή δεν είναι -και δεν θα μπορούσε να είναι- ΠΑΣΟΚ. Δεν στηρίζεται στο λαό που το στήριζε και το ανέδειξε διαχρονικά ως δύναμη αλλαγής και προόδου. Αυτή είναι μια δραματική διαπίστωση, στη συγκυρία που βιώνουμε, η οποία με πονά και με θλίβει. Αυτή η πραγματικότητα -όσο σκληρή και αδυσώπητη- δεν πρέπει να οδηγήσει στην εγκατάλειψη και τον αναχωρητισμό. Γιατί τα κόμματα, και πολύ περισσότερο οι ιδεολογικές ορίζουσες, οι αρχές και οι αξίες, δεν αποτελούν σημαίες ευκαιρίας.

Τα εγκαταλείπεις όταν διαπιστώνεις δόλο και όχι όταν κάνουν λάθη. Ο δόλος στις επιλογές δεν διορθώνεται και δεν ανατρέπεται. Το λάθος -χωρίς ούτε στιγμή να συγχωρείται- οφείλουμε ν’ αγωνιστούμε ή να το διορθώσουμε ή να το ανατρέψουμε. Για το ΠΑΣΟΚ, το μη κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ, ο δρόμος της επαναφοράς του στις αξίες και τις πολιτικές που το δημιούργησαν είναι μοναδικός όρος επιβίωσης, ώστε να συμβάλει στη σωτηρία και της πατρίδας και των ανθρώπων της.

Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε οικειοθελώς το μη κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ της κοινωνίας και της πάλης για πρόοδο και αλλαγή. Στα κόμματα δεν υπάρχουν μόνιμες και άκαμπτες καταστάσεις.

Ολα εξαρτώνται από την κοινωνική δυναμική και τους πολιτικούς συσχετισμούς. Και βεβαίως δεν υπάρχει «μονιμότητα», ούτε δικαιώματα καθοδηγητικής χρησικτησίας.

Ν. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ, πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ

«Η κυβέρνηση διαλύει την κ