Γερμανία: κατώτερος μισθός δια νόμου, για πρώτη φορά, στον ιδιωτικό τομέα

Το γερμανικό κοινοβούλιο υιοθέτησε τη θέσπιση κατώτερου μισθού, τον οποίο όρισε στα 8,50 ευρώ καθαρά την ώρα,. Πρόκειται για την πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια, που λαμβάνεται μια τέτοια απόφαση, καθώς η γερμανική πρακτική βασιζόταν στις γνωστές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις ενώσεις των εργοδοτών και στα συνδικάτα.

Η υιοθέτηση επίσημου κατώτερου μισθού δια μέσου του κοινοβουλίου ήταν ένας από τους βασικούς όρους που είχαν θέσει οι Σοσιαλδημοκράτες στους Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ προκειμένου να συμμετάσχουν στην

ευρεία κυβέρνηση συνασπισμού που έχει σχηματιστεί. Άλλωστε ήταν ένα από τα βασικά συνθήματα της προεκλογικής τους εκστρατείας. Χρειάστηκαν αρκετοί μήνες διαβουλεύσεων προκειμένου οι Χριστιανοδημοκράτες να εγκαταλείψουν την πάγια θέση τους ότι το ζήτημα του μισθού δεν αφορά την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο.

Για να το πράξουν, όμως, χρειάστηκε και οι Σοσιαλδημοκράτες να «βάλουν νερό στο κρασί» τους αποδεχόμενοι μια μακρά λίστα «εξαιρέσεων» από την εφαρμογή του μέτρου του κατώτερου μισθού, στις οποίες περιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι που είναι μικρότεροι των 18 ετών, όσοι κάνουν την πρακτική τους, όσοι δουλεύουν υπό καθεστώς stage, οι εποχιακοί εργαζόμενοι σε αγροτικές δουλειές (μετά από ασφυκτικές πιέσεις των ισχυρών γαιοκτημόνων αλλά και των μεγάλων εταιρειών τροφίμων που διαθέτουν τεράστιες αγροτικές εκτάσεις), οι πωλητές βιβλίων που εργάζονται σε εκδοτικούς οίκους, αλλά και οι άνεργοι άνω των έξι μηνών που προσλαμβάνονται. Σε ένα πρώτο επίπεδο σημειώθηκε ότι εξαίρεση δεν αφορά στην ίδια την εφαρμογή του μέτρου αλλά στην καθυστέρηση της, κατά ένα με δύο χρόνια τουλάχιστον.

Οι «εξαιρέσεις» πυροδότησαν σωρεία αντιδράσεων από τα συνδικάτα που δεν συμφώνησαν στην ύπαρξή τους και θεωρούν ότι το μέτρο, τελικά, είναι περισσότερο «βιτρίνα» παρά ουσία όπως εξελίσσεται η εφαρμογή του. «Η δουλειά είναι δουλειά και δεν μπορεί κάποιοι εργασιακοί κλάδοι να εξαιρούνται» διεμήνυε η συνδικαλιστική ομοσπονδία DGB. Δυσαρεστημένοι εμφανίζονται, από την άλλη, και οι εργοδότες οι οποίοι αξιοποιούσαν με τον καλύτερο τρόπο τη γερμανική παράδοση της «συμφωνίας των κοινωνικών εταίρων» για τους μισθούς, με αποτέλεσμα δια μέσου πιέσεων και απειλών να πετυχαίνουν, συνήθως, αυτό που ήθελαν ακριβώς ως προς τον ορισμό του κατώτερου μισθού, μια διαδικασία που γινόταν δια μέσου διαπραγματεύσεων ανά κλάδο.

Αντίθετα, στο κοινοβούλιο δεν φάνηκαν να υπάρχουν πολλές αντιρρήσεις. Το μέτρο υιοθετήθηκε με 535 ψήφους υπέρ στους 601 που ψήφισαν, με μόνο 5 ψήφους κατά και 61 αποχές. Το αριστερό κόμμα Die Linke αποφάσισε να απέχει από την ψηφοφορία διαμαρτυρόμενο για τις εξαιρέσεις που περιείχε η νομοθεσία ενώ τελικά οι Πράσινοι στήριξαν το νομοσχέδιο παρά το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της συζήτησής του επίσης εξέφρασαν τη διαφωνία τους με τις εξαιρέσεις.

Τυπικώς το νομοσχέδιο θα τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου του 2015 και αφορά, κατά τις εκτιμήσεις των συγγραφέων του στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, περίπου 4.000.000 από τα 42.000.000 εργαζομένων της χώρας. Εκτιμάται ότι άλλο 1.000.000 θα επωφεληθεί την 1η Ιανουαρίου του 2017, οπότε τοποθετήθηκε, καταρχήν, η ένταξη στην πρόβλεψη του κατώτερου μισθού και των εργασιακών κλάδων που τώρα εξαιρέθηκαν.

Μετά και από την ψήφιση του νομοσχεδίου, ο κατώτερος μισθός στη Γερμανία βρίσκεται περίπου στο μέσο της κλίμακας των κατώτερων μισθών που ισχύουν στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Τα 8,50 ευρώ καθαρά την ώρα είναι μικρότερα από τον κατώτερο μισθό (καθαρό και ανά ώρα) που ισχύει στη Γαλλία και είναι στα 9,53 ευρώ, και μεγαλύτερος από την αντίστοιχη πρόβλεψη στη Βρετανία που είναι περίπου στα 7,91 ευρώ. Με την ψήφιση του νόμου η Γερμανία εντάσσεται και αυτή στην ομάδα των 21 χωρών της ΕΕ που έχουν υιοθετήσει νομοθετικά πλαφόν για τον κατώτερο μισθό.

Πηγές: France-info, libération, deutsche welle

Μάρκο Πόλο

Διαβάστε περισσότερα