Ενθουσιασμός στην επιστημονική κοινότητα για νέα θεραπεία κατά του καρκίνου

Μια θεραπεία που επανεκπαιδεύει το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος για την καταπολέμηση του καρκίνου έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα, καθώς φαίνεται πως το περισσότερο από το 90% των ανιάτων ασθενών φέρεται να πέρασε σε στάδιο ύφεσης. Λευκά αιμοσφαίρια ελήφθησαν από ασθενείς με λευχαιμία, τροποποιήθηκαν στο εργαστήριο και στη συνέχεια επανατοποθετήθηκαν. Αλλά τα δεδομένα δεν έχουν ακόμα δημοσιευθεί ή αναθεωρηθεί και δύο ασθενείς λέγεται ότι έχουν πεθάνει από μια ακραία ανοσολογική απόκριση.

Οι εμπειρογνώμονες είπαν ότι τα αποτελέσματα των δοκιμών ήταν συναρπαστικά,

αλλά εξακολουθούν να είναι μόνο "ένα μικρό βήμα". Η είδηση κυκλοφόρησε από την Αμερικανική Ένωση για την Πρόοδο της Επιστήμης, στο ετήσιο συνέδριο στην Ουάσιγκτον.

Ο επικεφαλής επιστήμονας, καθηγητής Stanley Riddell από το Κέντρο Έρευνας Καρκίνου Fred Hutchinson στο Σιάτλ, δήλωσε ότι όλες οι άλλες θεραπείες είχαν αποτύχει σε αυτούς τους ασθενείς που είχαν μόνο δύο έως πέντε μήνες για να ζήσουν. "Τα πρώτα δεδομένα είναι άνευ προηγουμένου" δήλωσε στο συνέδριο.

Επανεκπαίδευση

Στη δοκιμή, κύτταρα από το ανοσοποιητικό σύστημα που ονομάζονται Δολοφόνοι Τ-κύτταρα ελήφθησαν από δεκάδες ασθενείς. Τα κύτταρα συνήθως λειτουργούν σαν βόμβες για την καταστροφή μολυσμένων ιστών. Οι ερευνητές τροποποίησαν γενετικώς τα Τ-κύτταρα για να κατασκευάσουν έναν νέο μηχανισμό στόχευσης - με την τεχνική ονομασία χιμαιρικοί υποδοχείς αντιγόνου - για να στοχεύσουν στην οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία.

Ο καθηγητής Riddell δήλωσε στο BBC: "Ουσιαστικά αυτό που αυτή η διαδικασία κάνει είναι ότι επαναπρογραμματίζει γενετικά τα Τ-κύτταρα για να αναζητήσουν, να αναγνωρίσουν και να καταστρέψουν τα καρκινικά κύτταρα του ασθενούς. "Οι ασθενείς πραγματικά δεν είχαν άλλες θεραπευτικές επιλογές και παρόλα αυτά μία απλή δόση αυτής της θεραπείας έβαλε περισσότερο από το ενενήντα τοις εκατό των ασθενών αυτών σε πλήρη ύφεση, όπου δεν μπορούμε να ανιχνεύσουμε οποιαδήποτε από αυτά τα κύτταρα λευχαιμίας".

Πολλοί επιστήμονες πάντως δηλώνουν προβληματισμένοι, καθώς τα δεδομένα της έρευνας δεν είναι διαθέσιμα. Επίσης, επτά από τους ασθενείς ανέπτυξαν σύνδρομο απελευθέρωσης κυτταροκινών τόσο σοβαρό ώστε να απαιτείται εντατική θεραπεία και άλλοι δύο ασθενείς πέθαναν. Ενώ αυτά τα δεδομένα μπορεί να είναι αποδεκτά στην αντιμετώπιση καρκίνων σε τελικό στάδιο. οι παρενέργειες είναι πολύ μεγαλύτερες από τις συμβατικές θεραπείες λευχαιμίας, όπως η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία, που λειτουργούν στην πλειοψηφία των ασθενών.

Η εποχή της ανοσοθεραπείας

Το πεδίο της ανοσοθεραπείας - η αξιοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος για να επιτεθεί στον καρκίνο - ενηλικιώνεται. Η σημασία της σημερινής ανάπτυξης είναι δύσκολο να εξακριβωθεί, ενώ τα δεδομένα είναι αδημοσίευτα - αλλά αναμφίβολα έχουν γίνει γιγάντια άλματα. Φάρμακα που ονομάζονται αναστολείς σημείου ελέγχου, κάνουν το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτίθεται στον καρκίνο. Ήδη χρησιμοποιούνται από τους γιατρούς.

Και άλλες πειραματικές τεχνικές αποδίδουν καρπούς, επιτρέποντας στους γιατρούς να αλλάξουν τα ίδια τα κύτταρα του ασθενούς και να κατασκευάσουν ένα ανοσοποιητικό σύστημα που θα σκοτώσει τον καρκίνο. Είναι μια συναρπαστική στιγμή και σύντομα είναι πιθανό να δούμε την ανοσοθεραπεία να εντάσσεται στην χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία και τη χειρουργική επέμβαση ως κύρια όπλα στη μάχη κατά του καρκίνου.

Υπάρχει επίσης μια μεγάλη διαφορά μεταξύ της χρήσης τέτοιων προσεγγίσεων στον καρκίνο του αίματος όπως η λευχαιμία και σε "στερεούς" όγκους, όπως ο καρκίνος του μαστού. Ο δρ Alan Worsley, του βρετανικού Ερευνητικού Κέντρου για τον Καρκίνο, είπε ότι ενώ το πεδίο ήταν απίστευτα συναρπαστικό, "είναι ένα μικρό βήμα". Όπως λέει: "Εργαζόμαστε αρκετό καιρό πάνω σε αυτή την τεχνολογία, τροποποιώντας γενετικά κύτταρα. Μέχρι στιγμής υπάρχουν όντως κάποια πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα σε αυτόν τον τύπο καρκίνου του αίματος. Θα πρέπει να πούμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η τυπική θεραπεία για τον καρκίνο του αίματος είναι αρκετά αποτελεσματική, κι έτσι αυτό είναι για εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις ασθενών που δεν λειτουργεί. Η πραγματική πρόκληση τώρα είναι πώς θα το κάνουμε αυτό το έργο να λειτουργήσει σε άλλους καρκίνους, πώς μπορούμε να το αξιοποιήσουμε για τους στερεούς καρκίνους και τους καρκίνους στον ιστό".

bbc.com

Διαβάστε περισσότερα