Εκλογομαγειρείο: Όταν Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έλεγε ότι η απλή αναλογική είναι τίμιο σύστημα

Τα φαντάσματα της κυβέρνησης Τζανετάκη και της οικουμενικής κυβέρνησης, και ο φόβος της συρρίκνωσης της δύναμης της κυβέρνησης, φαίνεται ότι κατατρέχουν ακόμα και σήμερα, τριάντα χρόνια μετά, την σημερινή ηγεσία της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Παρά ταύτα, ο άλλοτε επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, με την αυτοπεποίθηση ότι θα κερδίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1989, ήδη

"Αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποφασίσει να κάνει εκλογές το 1989 με απλή αναλογική, εγώ θα βγω και πω ότι δεν συμφωνώ μεν, αλλά το θεωρώ τίμιο εκλογικό σύστημα και... εμπρός παιδιά, πάμε με απλή αναλογική", έλεγε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, το Νοέμβριο του 1987, όπως έγραφε ο κραταιός τότε -όχι ο σημερινός- "Ελεύθερος Τύπος" του Βουδούρη.

Και εξηγούσε ο τότε αρχηγός της ΝΔ: "Δεν θα πάψω να θεωρώ το σύστημα της απλής αναλογικής έντιμο εκλογικό σύστημα. Δεν θα το προτείνω βέβαια πλέον το '89, αλλά δεν θα πάψω να το θεωρώ έντιμο εκλογικό σύστημα αν η κυβέρνηση το αποφασίσει. Και δεν θα πάψω να λέω ότι κερδίζοντας τις εκλογές, θα επαναφέρω την ενισχυμένη αναλογική. (...) Κερδίζοντας, όπως ελπίζω, η ΝΔ τις επόμενες εκλογές, το θέμα του εκλογικού νόμου θα ξεκαθαρίσει το πρώτο δίμηνο. Το θεωρώ απαραίτητο αυτό για την ομαλή πορεία της πολιτικής μας ζωής (...) Έχουμε σαφή την προτίμησή μας, αλλά δεχόμαστε σαν τίμιο εκλογικό σύστημα και την απλή αναλογική και την προτείνουμε μάλιστα και προκαλούμε, αν θέλει να κάνει αμέσως εκλογές, του προτείνουμε: Κάνε τες και με απλή αναλογική".

Βέβαια, σήμερα, ο πρωθυπουργός και αρχηγός της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, ούτε διανοείται καν να χαρακτηρίσει την απλή αναλογική -ή την όποια παραλλαγή της θέσπισε η κυβέρνηση Τσίπρα- ως "τίμιο εκλογικό σύστημα". Τουλάχιστον, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τηρούσε τα προσχήματα. Ήξερε να παίζει το "πολιτικό παίγνιο", λέγοντας πως ναι μεν είναι "τίμια" η απλή αναλογική, αλλά και ότι το πρώτο που θα κάνει, θα είναι να την καταργήσει (!).

Κι' αυτό, παρά το γεγονός ότι, μετά τις δυο εκλογικές αναμετρήσεις του 1989, τις οποίες μάλιστα κέρδισε, δεν μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση, εξαιτίας μιας παραλλαγής της απλής αναλογικής που είχε ψηφίσει η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την Άνοιξη του 1989.

Ως γνωστόν, τότε, ακολούθησε ένας "βασανιστικός" χρόνος αναμονής, μαγειρεμάτων, παζαριών και συναλλαγών με τον Χαρίλαο Φλωράκη και τον Λεωνίδα Κύρκο, μέχρις ότου το 1990 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, με την πολύτιμη μια έδρα του Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου, κατάφερε να γίνει κυβέρνηση.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

Είναι φυσικό το "βάσανο" των κυβερνήσεων Τζανετάκη και Ζολώτα να στοιχειώνει ακόμα και σήμερα τη ΝΔ. Πόσο μάλλον, που στο τιμόνι της βρίσκεται ένας άλλος Μητσοτάκης, όπως επίσης και ένα ακόμα μέλος της οικογενείας, η Ντόρα Μπακογιάννη.

Βέβαια, έκτοτε κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι. Οι "καλές" εποχές της ευδαιμονίας και του υπερκαταναλωτισμού πέρασαν, τα μνημόνια ανεβάζουν και ρίχνουν κυβερνήσεις, ενώ συρρίκνωσαν κόμματα που, από το 40% που ήταν, βρέθηκαν στο 5%-6%, η στην καλύτερη περίπτωση στο 18%-20%.

Παρ' όλα αυτά, πολλοί έχουν πιστέψει, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι η χώρα "βγήκε τα μνημόνια", ή, όπως η ΝΔ, ότι η χώρα μπήκε στο δρόμο της "κανονικότητας". Με αυτό το (εικονικό) σκεπτικό, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε 4,5 χρόνια στην κυβέρνηση, γιατί να μην μείνει και η ΝΔ 2+4 χρόνια, σύμφωνα με το νέο σενάριο που διοχετεύει τώρα η κυβέρνηση στα ΜΜΕ;

Εάν έχει βγει η χώρα από τα μνημόνια, είναι άκρως αμφίβολο. Κι' αυτό το αισθάνεται κάθε Έλληνας στην τσέπη του, στην καθημερινότητά του, στο άγχος και την ανασφάλεια για το σήμερα και το αύριο των παιδιών του. Εάν έχει επέλθει η "κανονικότητα" στην κοινωνία και στην οικονομία, αποτελεί εξίσου αυταπάτη. Όσον αφορά την "κανονικότητα" στο πολιτικό σκηνικό, μένει να αποδειχθεί. Αλλά, επειδή η οικονομία είναι σαθρή, μάλλον και το πολιτικό εποικοδόμημα δεν μοιάζει να είναι τόσο στέρεο. Βασικός κανόνας για πρωτοετείς φοιτητές, άλλωστε, των πολιτικών Επιστημών, τα περί "βάσης" και "εποικοδομήματος".

Εάν σε όλα αυτά προστεθούν και τα σοβαρά εθνικά και κοινωνικά προβλήματα, η κρίση όλων των θεσμικών πυλώνων του συστήματος της χώρας, αλλού περισσότερο και άλλού λιγότερο, αλλά και το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με την εκλογή της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας, κατάφερε να βάλει απέναντί του τόσο την καραμανλική όσο και τη σαμαρική "συνιστώσες" της ΝΔ, τότε τα πράγματα χειροτερεύουν έτι περαιτέρω.

Βέβαια, ο λαός έχει κουραστεί από τα δέκα εξοντωτικά χρόνια της λιτότητας και ανασφάλειας, και, πιθανότατα, σε αυτήν ακριβώς τη βάση να στηρίζονται Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ για να πείσουν εαυτούς ότι έχει επέλθει η "κανονικότητα" και έτσι, ενδεχομένως, μπορούν να (ξανα)στήσουν στα πόδια του το δικομματικό σύστημα. Έχοντας, βέβαια, ως μπαλαντέρ, εάν δεν εξαφανιστεί πολιτικά, το ΚΙΝΑΛ ή τα όποια άλλα μικρά κόμματα επιβιώσουν.

Πολιτικά "παίγνια" της συμφοράς θα αποδειχτούν όλα αυτά, όταν ο μικρομεσαίος συνειδητοποιήσει ότι δεν χωράει στο νεοφιλελέ κουστουμάκι της λιτότητας που του έραψαν, δεν μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς ούτε ο ίδιος ούτε και τα παιδιά του, και ότι, κοντολογίς, οι υποσχέσεις που του έχουν δώσει είναι... πέτσινες.

[photo_0]

Κωδική ονομασία 2+4

Παρά ταύτα, οι εκλογομάγειροι της κυβέρνησης εξακολουθούν να απεργάζονται σχέδια επί χάρτου. Σε ένα από αυτά, που εσχάτως έχει αναπαραχθεί σε πλειάδα φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, φέρει την -σχεδόν κατασκοπευτική, αλά Λουϊ ντε Φινές- "κωδική ονομασία: 2+4".

Κατά τα δημοσιεύματα, λοιπόν, "το 2 συμβολίζει τη διάρκεια ζωής της σημερινής κυβέρνησης και το 4 τη ζωή της επόμενης". Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό το σενάριο, ο Κ.Μητσοτάκης σκοπεύει να ανακοινώσει πρόωρες εκλογές στο μέσον του 2021. Μάλιστα, οι επικοινωνιακοί "φωστήρες" της κυβέρνησης (άραγε, είναι made in USA ή hand made in Greece;) θεωρούν ότι η προκήρυξη πρόωρων εκλογών "δένει" τέλεια με τους εορτασμούς των 200 ετών από την επανάσταση του 1821. Δηλαδή, από τότε που, όπως είπε και ο πρωθυπουργός η Ελλάδα "από οθωμανική επαρχία, έγινε κράτος πρότυπο", και τώρα -προσθέτουμε εμείς- κινδυνεύει να φινλανδοποιηθεί, γενόμενη εκ νέου υποτελής του σουλτανάτου.

Πέραν του φαιδρού, όμως, οι κυβερνητικοί εκλογομάγειροι πιστεύουν ότι, εφόσον η κυβέρνηση της ΝΔ φτάσει το 2021, δηλαδή σε πάνω από ένα χρόνο από τώρα, δεν θα έχει υποστεί ακόμα φθορά. Ενδιαφέρον. Από τώρα, και τόσο γρήγορα, διαπιστώνουν, άραγε, φθορά της κυβέρνησης; 'Η πιστεύουν ότι θα επαναλάβουν την πετυχημένη "συνταγή" του ΣΥΡΙΖΑ, το 2015, με τις δυο εκλογικές αναμετρήσεις, οπότε οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατάφεραν να πάρουν τους 9 μήνες + σχεδόν 4 χρόνια;

Βέβαια, όλα τα παραπάνω, σύμφωνα με τους εκλογομάγειρους της ΝΔ, αποτελούν το ευνοϊκό σενάριο με τις εξής προϋποθέσεις:

-Αν δεν "σκάσει" κάτι σοβαρό με τα εθνικά θέματα.

-Αν όλα πάνε κατ' ευχήν με το Προσφυγικό.

-Αν, "όπως εικάζεται ", υπάρξουν καλά νέα από τις Βρυξέλλες για τα πρωτογενή πλεονάσματα και πολλά άλλα. Ουδόλως, βέβαια, αναφέρεται στα σενάρια τι θα γίνει εάν συνεχίσει να εξανεμίζεται το όποιο απόθεμα έχει ο Έλληνας, δεν γίνουν επενδύσεις, δεν υπάρξει ανάπτυξη, δεν πέσει χρήμα στην αγορά, δεν μειωθεί η ανεργία, κ.λ.π.

-Αν ο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή βράζει στο ζουμί του "μετασχηματισμού" του, δεν θα έχει κατορθώσει να συνταχθεί ως κόμμα σοβαρής αξιωματικής αντιπολίτευσης, και πολύ περισσότερο μιας εν δυνάμει κυβερνητικής δύναμης.

-Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει προλάβει να τα βρει με την "Κεντροαριστερά", το ΚΙΝΑΛ και τη Φώφη Γεννηματά (αν εξακολουθεί να υπάρχει ως δύναμη - μπαλαντέρ, λέμε εμείς, το ΚΙΝΑΛ).

-Αν το "γαλάζιο στρατόπεδο" εξακολουθεί να είναι αρραγές.

Κατά τους εκλογικούς σεναριογράφους της ΝΔ, ήδη, όπως αναφέρουν τα ΜΜΕ, υπάρχει ένα μικρό ... "σούσουρο" εντός της ΝΔ. Και αυτό λέγεται, κατά τους ίδιους, Αντώνης Σαμαράς. Αν κρίνει κανείς, πάντως, από τις πρόσφατες, δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας, Γιώργου Γεραπετρίτη, που κατέβαλε αγωνιώδεις προσπάθειες να ωραιοποιήσει την κατάσταση, προκειμένου μάλλον να εξευμενίσει τον πρώην πρωθυπουργό, μόνο για "σούσουρο" δεν μοιάζει ο θόρυβος που βγαίνει από τα ... βάθη της ΝΔ.

Όπως και να' χει, οι ίδιοι υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί κύκλοι, υποστηρίζουν ότι καμιά πλευρά, ούτε η ΝΔ, ούτε και ο Σαμαράς, θέλουν να δώσουν συνέχεια, παρ' ότι, πονηρούτσικα, αναφέρουν ότι απεύχονται μια ... "βεντέτα". Ωστόσο, παρατηρούν με νόημα, πίσω από αυτή την "κουρτίνα ηρεμίας" (!) βρίσκεται το αγκάθι της Χάγης , όπου το μεν μέγαρο Μαξίμου κάθε άλλο παρά αποκλείει την προσφυγή, ο δε Σαμαράς λέει ότι είναι αρνητικός.

Από όλα αυτά, επίσης, κάποιοι φαίνεται πως θέλουν να ξεχνούν και την καραμανλική "συνιστώσα", η οποία παρ' ότι δεν δείχνει να έχει κοινοβουλευτική δύναμη, κατέχει την ταμπέλα της "λαϊκής Δεξιάς" στη βάση των ψηφοφόρων της. Πόσο μάλλον, που, όπως όλα δείχνουν, "ανησυχεί" βαθύτατα για τα εθνικά ζητήματα.

Χτίζουν στην άμμο παλάτια

Πάντως, όλα αυτά τα "αν", μάλλον παραπέμπουν στο γνωστό "αν η γιαγιά μου είχε καρούλια θα ήταν πατίνι", παρά σε ουσιαστικές πολιτικές εκτιμήσεις.

Από τη μεριά μας, λέμε πως εάν "σκάσει" κάτι σοβαρό από τα παραπάνω, ή ακόμα χειρότερα, αρκετά από τα παραπάνω, τότε, όσο κι' αν κάποιοι ευελπιστούν στο ότι μια "σύντομη κάλπη" (το 2021, για παράδειγμα) θα βρει διασπασμένους τους αντιπάλους της ΝΔ, οι οποίοι δεν θα προλάβουν να συσπειρωθούν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των εκλογομαγείρων, απλά ομφαλοσκοπούν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι πολύ αμφίβολο τι θα βγάλει η "γκαστρωμένη" κάλπη. Και για τη ΝΔ και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι, αν νομίζουν ότι η "έκρηξη" ενός σοβαρού ζητήματος, όπως παραδείγματος χάριν, στα εθνικά, θα "αγγίξει" μόνον τη ΝΔ, κάνουν μεγάλο λάθος.

Βέβαια, οι δημοσκοπήσεις, σήμερα, δείχνουν μια διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, της τάξης του 13%-15%. Ποιο είναι, όμως, το πραγματικό ποσοστό της ΝΔ; Κινείται, σύμφωνα με εκτιμήσεις των εκλογομαγείρων της, μέσες άκρες, στο 35%, πιο κάτω, ή στο καλό σενάριο, στο 37%; Θα προτείνει, άραγε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο Αλέξη Τσίπρα συγκυβέρνηση, εάν δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση με τις πρώτες εκλογές, με παραλλαγή συστήματος απλής αναλογικής; Θα αρνηθεί ο δεύτερος κι έτσι θα γίνουν εκλογές με ενισχυμένη, οπότε ευελπιστεί η ΝΔ να ξαναβγεί κυβέρνηση; Θα έχουν σοβαρό εκλογικό πρόβλημα και οι δυο, οπότε δεν αποκλείεται ακόμα και μια οικουμενική κυβέρνηση; Η κ.Σακελλαροπούλου, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μάλλον δεν φαίνεται ότι είναι ο τύπος που θα πατήσει πόδι για κάτι τέτοιο.

Όλα αυτά, βέβαια, είναι υποθετικά ερωτήματα και σενάρια, διότι τα "αν" μπορεί να αποδειχτούν πολύ πιο καθοριστικά από τα σχέδια επί χάρτου. Πόσο μάλλον, αφού ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο της δημιουργίας ακόμα και νέου κόμματος, σύμφωνα τουλάχιστον με την διαδρομιστική σεναριολογία των ημερών. Πολλοί βουλευτές, εξάλλου, φέρονται να είναι στα κάγκελα, μεταξύ των άλλων ειδικά για τα εθνικά, αλλά περιμένουν, παρακολουθώντας τις εξελίξεις.

[photo_1]

Φαντάσματα... οικουμενικής

Να θυμίσουμε, πάντως, τι ακολούθησε των δηλώσεων του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στο τέλος της δεκαετίας του 1980, οπότε ετάσσετο υπέρ της "τίμιας" (πλην πτωχής) απλής αναλογικής.

Όταν, σχεδόν μετά από ένα χρόνο κυβερνήσεων Τζανετάκη και Ζολώτα, οπότε Μητσοτάκης, Φλωράκης και Κύρκος, έκατσαν στο ίδιο τραπέζι ουσιαστικά για να "εξαφανίσουν" το ΠΑΣΟΚ, ο Κ.Μητσοτάκης πήρε την κυβέρνηση, και όλα έδειχναν να πηγαίνουν κατ' ευχήν, το 1992, εξαιτίας ενός εθνικού ζητήματος εκδηλώθηκαν νέοι κραδασμοί. Για το "Μακεδονικό", το οποίο, μαζί με σειρά άλλων προβλημάτων (κοινωνικά, εσωκομματικά, κ.α.), δημιούργησε την "κρίσιμη μάζα" της πτώσης της τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Βέβαια, τότε πολλά ισχυρά ΜΜΕ ήταν κατά του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ενώ αντίθετα, τώρα, τουλάχιστον προς το παρόν, η συντριπτική πλειοψηφία είναι υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Στη συνέχεια, πάντως, ο Α.Σαμαράς δημιούργησε την Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛΑΝ), τη διάλυση της οποίας ανακοίνωσε το 2004, για να ξαναγυρίσει στη ΝΔ του Κώστα Καραμανλή. Το 2009, μετά την παραίτηση Καραμανλή, διεκδίκησε την αρχηγεία της ΝΔ, οπότε υπερίσχυσε της αντιπάλου του, Ν.Μπακογιάννη. Η τελευταία, διαγραμμένη από τη ΝΔ, έφτιαξε το δικό της "κόμμα", το οποίο, αφού δεν "τράβαγε", το διέλυσε και κατόπιν ξαναγύρισε και αυτή στη ΝΔ.

Προηγουμένως, έτσι πληροφοριακά:

-Οι εκλογές στις 18 - 6 - 1989 έφεραν μεν πρώτη τη ΝΔ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αλλά χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία (ΝΔ, 44,28%, 145 έδρες, ΠΑΣΟΚ, 39,13%, 125 έδρες, ο Συνασπισμός,13,13%, 28 έδρες).

-Στις 2 - 7 - 1989, ΝΔ και Συνασπισμός της Αριστεράς (ΚΚΕ, "ανανεωτική αριστερά" ΕΑΡ, πρώην ΚΚΕ εσωτερικού, κ.ο.κ) αποφάσισαν τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τζαννετάκη.

-Στις εκλογές, στις 5 - 11 - 1989, πρώτη ήλθε και πάλι η ΝΔ, αλλά χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία (η ΝΔ ανέβασε το ποσοστό της, 46,19%, 148 έδρες, το ΠΑΣΟΚ, αν και με υπόδικο και άρρωστο τον Α.Παπανδρέου, επίσης ανέβασε το ποσοστό του σε 40,67%, 128 έδρες, ενώ ο Συνασπισμός έπεσε στο 10,97%, 21 έδρες).

-Στις 23 - 11- 1989 σχηματίστηκε η οικουμενική κυβέρνηση ή κυβέρνηση Ζολώτα, με τη συμφωνία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμού.

-Στις εκλογές, στις 8 - 4 -1990. Πρώτη η ΝΔ με 46,89% (150 έδρες), δεύτερο το ΠΑΣΟΚ (38,61%, 123 έδρες), τρίτος ο Συνασπισμός (10,28%, 19 έδρες), κ.λ.π.. Επίσης, "πέρασε" η ΔΗΑΝΑ του Κωστή Στεφανόπουλου με 1 έδρα. Η ΝΔ και η ΔΗΑΝΑ συμφώνησαν στον σχηματισμό κυβέρνησης. Επιπλέον, εκδόθηκε απόφαση, σύμφωνα με την οποία είχε γίνει λάθος στην καταμέτρηση των εδρών και αποδόθηκε μια ακόμη έδρα στη ΝΔ (σύνολο 152 έδρες).

Διαβάστε περισσότερα