Δεν αρκεί η αστική ευγένεια για να τσακίσουμε τους συκοφάντες

Μετά από όλα όσα ακούσαμε στη Βουλή σήμερα επιβεβαιώνονται όλοι όσοι πιστεύουν πως οι εκλογές είναι πιο κοντά απ’ ότι πιστεύουμε. Έχουμε μπει σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο όπου τα πάντα έχουν το νόημά τους. Ακόμη και οι εκλογές στην Κεντροαριστερά τη μεθεπόμενη Κυριακή και το ποιος θα εκλεγεί, ποιος θα είναι πιο… κοντά στον Τσίπρα.

Η

συζήτηση στη Βουλή για την ασφάλεια ήταν αναμενόμενο ότι θα ήταν ανιαρή κι εκτός πραγματικότητας. Ο πρωθυπουργός απάντησε στις κατηγορίες περί ανομίας και κύκλο βίας και τρόμου με παράθεση στοιχείων που δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι παράδεισος. Κι ότι ο Τόσκας είναι ο πιο επιτυχημένος υπουργός Δημόσιας Τάξης που πέρασε ποτέ. Είδαμε τους ίδιους μονόλογους, αλληλοκατηγορίες, ψεύτες, απατεώνες, υποκριτές, πολύ Αυγενάκη και πολύ Siemens. Μέχρι και τον Μακαρίτη τον εκδότη Μαυρίκο θυμήθηκε ο Τσίπρας προκειμένου να συνδέσει τη ΝΔ με λαμογιές και σκάνδαλα. Βεβαίως πολύ εύκολα κατηγορεί κάποιος γιατί συνομιλεί με ποινικούς και γιατί ο Μητσοτάκης δεν διώχνει τον Αυγενάκη, αλλά δεν απαντά σε ένα και βασικό ερώτημα. Αυτός, τον Καμμένο που συνομιλούσε με ισοβίτη πότε θα τον διώξει; Όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Αλλά τον να υπερηφανεύεται η κυβέρνηση ότι ο νόμος Παρασκευόπουλου έσωσε την Ελλάδα την ώρα που αποφυλακισθέντες λόγω των ευνοϊκών διατάξεων σκοτώνουν ή… σιδερώνουν κόσμο, αυτό συνιστά πρόκληση.

Πέραν της παράθεσης στατιστικών ο Τσίπρας κατέφυγε και στη γνωστή λάσπη που βεβαίως φέρει τη σφραγίδα Βαξεβάνη. Και φυσικά η Siemens πρώτο τραπέζι πίστα. Η νεκρανάσταση της γραμματέως του Χριστοφοράκου που τώρα θυμήθηκε να καταγγείλει τους πάντες διότι προφανώς της έταξαν βουλευτική έδρα μέσω ΑΝΕΛ ή μέσω ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, όλα αυτά δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να αποπροσανατολίσουν. Και δεν χρειάζεται καμιά ευφυΐα για να αντιληφθούμε ότι η δημόσια ασφάλεια είναι στα χειρότερά της, παρ’ ότι μεγάλο μέρος από τους μπαχαλάκηδες είναι στην κυβέρνηση. Η πολιτική βία κατά κύριο λόγο και ο αφοπλισμός της αστυνομίας είναι τα βασικότερα προβλήματα και η κυβέρνηση δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει.

Όμως, η συζήτηση στη Βουλή έδειξε και το επίπεδο που πολιτικού διαλόγου που θα έχουμε τους επόμενους μήνες. Λάσπη, πρακτοριλίκια, πληρωμένοι δημοσιογράφοι και εφημερίδες, ΚΥΠατζίδικες πρακτικές, δημοσιεύματα και καταγγελίες χωρίς βάση, αναμάσημα σκανδάλων και μια διάθεση να στραφεί όλη η κουβέντα αλλού κι όχι στα πραγματικά προβλήματα.

Δεν λέμε ότι ο Μητσοτάκης δεν έπρεπε να μην καταθέσει ερώτηση για την ανασφάλεια στην κοινωνία. Αντιθέτως πρέπει να το αναδεικνύει καθημερινά. Ωστόσο, όταν κάνεις ερώτηση σε κάποιον που είναι αναιδής, ψεύτης και δεν έχει καμιά διάθεση να απαντήσει πραγματικά αλλά θέλει να αποπροσανατολίσει, απλά του δίνεις πάσα να συνεχίσει να λασπολογεί.

Η παροχολογία που η κυβέρνηση προωθεί όσο ποτέ, η επικοινωνιακή αντεπίθεση για την έξοδο της Ελλάδας από το μνημόνιο και η λασπολογία, η βιομηχανία σκανδάλων, υπαρκτών και ανύπαρκτων δείχνουν το δρόμο προς τις κάλπες. Και σε μια τέτοια άθλια ατζέντα οφείλεις να απαντάς με ανάλογα επιχειρήματα. Η ΝΔ πρέπει να γίνει σκληρή κι όχι να παραμείνει soft όταν έχει απέναντί της έναν άθλιο συκοφάντη που δεν ορρωδεί προ ουδενός.

Διαβάστε περισσότερα