Μπορούμε να ελέγξουμε τα όνειρα, διατείνεται η επιστήμη

Όποιος έχει δει το Inception του Κρίστοφερ Νόλαν, σίγουρα θα εντυπωσιαστεί με την παρακάτω είδηση.

Τα συνειδητά όνειρα είναι μια ενδιαφέρουσα κατάσταση του ύπνου, κατά την οποία ένα άτομο αντιλαμβάνεται ότι ονειρεύεται. Ως εκ τούτου, αποκτά κάποιο στοιχείο ελέγχου σε ό,τι συμβαίνει στο όνειρό του - για παράδειγμα, αυτός που ονειρεύεται μπορεί να διώξει κάποιον που τον απειλεί ή να αποφασίσει να πάει διακοπές σε ένα εξωτικό μέρος. Οι ερευνητές ενδιαφέρονται για τα συνειδητά όνειρα, γιατί μπορούν να βοηθήσουν να διαπιστώσουμε

τι ακριβώς συμβαίνει όταν έχουμε εναλλαγή μεταξύ συνειδητών καταστάσεων, που πηγαίνει από τη μικρή ως την πλήρη επίγνωση.
Το 2010, η Ursula Voss από το Πανεπιστήμιο Γκαίτε της Φρανκφούρτης, στη Γερμανία, και οι συνεργάτες της εκπαίδευσαν εθελοντές για να μετακινούν τα μάτια τους σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο κατά τη διάρκεια ενός συνειδητού ονείρου. Σαρώνοντας τον εγκέφαλό τους ενώ κοιμόντουσαν, η Voss μπόρεσε να αποδείξει ότι τα συνειδητά όνειρα συνέπεσαν με αυξημένα εγκεφαλικά κύματα γάμμα. Αυτό το είδος των εγκεφαλικών κυμάτων συμβαίνει όταν οι ομάδες των νευρώνων συγχρονίζουν τη δραστηριότητά τους. Τα κύματα γάμμα εντοπίζονται κυρίως στις περιοχές που βρίσκονται προς το μπροστινό μέρος του εγκεφάλου, που ονομάζονται μετωπιαίος και κροταφικός λοβός.

Ο έλεγχος

Η ομάδα ήθελε να δει αν τα εγκεφαλικά κύματα γάμμα προκαλούσαν τα συνειδητά όνειρα, ή αν και τα δύο ήταν παρενέργειες κάποιας άλλης αλλαγής. Έτσι, η Voss και οι συνάδελφοί της άρχισαν μια άλλη μελέτη στην οποία τόνωσε τον εγκέφαλο των 27 εθελοντών ύπνου , χρησιμοποιώντας μια μη επεμβατική τεχνική που ονομάζεται διακρανιακή εναλλασσόμενο ρεύμα.
Κάθε εθελοντής ήρθε στο εργαστήριο πολλές διαφορετικές νύχτες. Καθώς κοιμόντουσαν, η νευρική δραστηριότητα τους παρακολουθήθηκε με ηλεκτροεγκεφαλογράφημα για να προσδιορίσει πότε έμπαιναν στην ταχεία κίνηση των ματιών (REM). Κάθε βράδυ, οι εθελοντές λάμβαναν ηλεκτρική διέγερση με διαφορετική συχνότητα, ανάμεσα στα 2 και τα 100 hertz για 2 λεπτά, ή μια εικονική θεραπεία που δεν είχε καμία επίδραση στον εγκέφαλο. Οι συμμετέχοντες στη συνέχεια ξύπνησαν και τους ζητήθηκε να βαθμολογήσουν τη συνείδηση των ονείρων τους σε ένα πρότυπο κλίμακας.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι κατά τη διάρκεια των συνειδητών ονείρων, τρεις από τους οκτώ παράγοντες αυτής της κλίμακας είναι σημαντικά αυξημένοι, συμπεριλαμβανομένης της ευαισθητοποίησης του ονείρου, του ελέγχου της πλοκής και της προοπτικής ενός τρίτου προσώπου. Οι τρεις αυτοί παράγοντες παρουσίασαν αύξηση όταν οι εθελοντές έλαβαν διέγερση με συχνότητα 40 Hz, η οποία οδήγησε σε αύξηση της δραστηριότητας των εγκεφαλικών κυμάτων γάμμα. Πολύ υψηλότερες και χαμηλότερες συχνότητες της διέγερσης - εκτός της περιοχής γάμμα - δεν είχαν καμία επίδραση στα διαυγή όνειρα.

Η συνείδησηΟι ερευνητές πιστεύουν ότι η εμπειρία μας για τον κόσμο είναι χωρισμένη σε δύο επίπεδα συνειδητότητας. Η πρωτοβάθμια συνείδηση σχετίζεται με απλά συναισθήματα και αισθητηριακές αντιλήψεις - ένα επίπεδο που θα μπορούσε να ισχύει για τα ζώα, όπως και για τον άνθρωπο. Η δευτεροβάθμια συνείδηση προϋποθέτει να έχουμε συνείδηση ότι γνωρίζουμε - κάτι που πολλοί θα υποστήριζαν είναι μοναδικό στον άνθρωπο.
Οι ταλαντώσεις των κυμάτων γάμμα μπορεί να βοηθήσουν διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου να συγχρονίσουν τη δραστηριότητά τους και έτσι να μιλούν η μία στην άλλη, να «δεσμεύουν» τις σκέψεις και τα συναισθήματα για να δημιουργούν μια συνεκτική εμπειρία. Είναι σημαντικό, η μετωπιαία και η κροταφική περιοχή -οι οποίες εμπλέκονται στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και τη μνήμη και είναι ιδιαίτερα εξελιγμένες στους ανθρώπους- δεν συγχρονίζονται συνήθως στον ύπνο REM, αλλά βρίσκονται σε συνείδηση εγρήγορσης. Η αναδιάταξη των κυμάτων γάμμα, μπορεί να δημιούργησε μια υβριδική κατάσταση με μεγαλύτερο συγχρονισμό και ευαισθητοποίηση στην περιοχή αυτή, δημιουργώντας μερικά από τα χαρακτηριστικά της δευτεροβάθμιας συνείδησης, ενώ ο υπόλοιπος εγκέφαλος κοιμάται.

Η ομάδα υποστηρίζει ότι η διέγερση του εγκεφάλου μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με διαταραχή μετα-τραυματικού στρες που έχουν επαναλαμβανόμενους εφιάλτες. Ίσως, με την πυροδότηση των συνειδητών ονείρων, τα άτομα με PTSD να αναλάβουν τον έλεγχο των ονείρων τους και να καταστούν λιγότερο τρομακτικά. Πρόκειται για μια πολλά υποσχόμενη πρόταση, σχολιάζει ο Michael Schredl, ο οποίος εργάζεται στο εργαστήριο ύπνου στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Λέει ότι θα είναι δύσκολο να επεκτείνουν τις εφαρμογές για να βοηθήσουν στη θεραπεία ψυχικών διαταραχών, αλλά « η ιδέα της μελέτης σε ασθενείς με εφιάλτες ή PTSD θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα».

http://www.newscientist.com/article/dn25543-reallife-inception-zap-your-brain-to-control-dreams.html#.U3CNVigW35w

Διαβάστε περισσότερα