Αποστασία και τιμωρία…

Του δρος Απόστολου Κρητικόπουλου*

Γνωρίζετε οι αναγνώστες της αρθρογραφίας μου πόσο εναντιώθηκα στην υποψηφιότητα του Κασσελάκη για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Από την πρώτη στιγμή αντέδρασα στον ύποπτα φυτευτό του ρόλο από κέντρα του εξωτερικού, την παντελή και ολοφάνερη έλλειψη αριστερής ιδεολογίας στον δημόσιο λόγο του, την υπερπροβολή της σεξουαλικής του ταυτότητας για προσέλκυση ψήφων συμπάθειας, την άμεση στήριξή του από εγχώρια πολιτικά κέντρα (Τσίπρας, Πολάκης, Παππάς), που ήταν κατά βάση υπεύθυνα για την επική

αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στις κοινοβουλευτικές εκλογές του καλοκαιριού, το εντελώς φαιδρό πολιτικό πρόσφατο παρελθόν του, όπου με νεοφιλελεύθερα – αντιαριστερά άρθρα ξιφουλκούσε δημόσια εναντίον των υπεράριθμων Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και για την έμπρακτη συμπάθεια που είχε δείξει τόσο προς τον τέρμα δεξιό Ντόναλντ Τραμπ όσο και προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και φυσικά για την εντελώς παράδοξη επαγγελματική του καριέρα, καθώς υποστήριζε πως έλαβε εκατομμύρια δολάρια τραπεζικό δάνειο σε εντελώς νεαρή ηλικία για να γίνει εφοπλιστής χωρίς καμία ουσιαστική παρεχόμενη ισχυρή εγγύηση προς το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα. […]

Όμως προσπαθώ να είμαι δίκαιος άνθρωπος και πάντα να ερμηνεύω τις εξελίξεις όχι βάσει των πολιτικών μου προσδοκιών, αλλά -όσο είναι δυνατόν για την ανθρώπινη πολωμένη φύση- με αντικειμενικό τρόπο. Στις εσωκομματικές κάλπες του ΣΥΡΙΖΑ, στις 24 Σεπτεμβρίου 2023 ο Στέφανος Κασσελάκης αδιαμφισβήτητα εξελέγη πρόεδρος του κόμματος με ποσοστό 56,04%. Δεν χωρεί καμιά αντίρρηση σε αυτό το γεγονός.

Τι παρακολουθήσαμε έκπληκτοι μετά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Βυζαντινισμούς, φράξιες, δολοπλοκίες, υστερίες, αντιδράσεις που ταιριάζουν σε κακομαθημένα κοριτσάκια του δημοτικού (και τα εξέφραζαν άνδρες πολιτικοί, ως επί το πλείστον, χωρίς καμία αιδώ), αποχωρήσεις και στο τέλος κάτι που και εμένα με κλόνισε, παρόλο που παρακολουθώ την πολιτική σκηνή της χώρας μου από κοντά εδώ και δεκαετίες: αποστασία. Έντεκα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με εντελώς αντιδημοκρατικό τρόπο δημιουργούν νέο κοινοβουλευτικό κόμμα, αφού αρνούνται να παραδώσουν τις έδρες τους στον Κασσελάκη μετά την αποχώρησή τους. Παρόλο που εκλέχτηκαν πριν από ελάχιστους μήνες με τα χρώματα του ΣΥΡΙΖΑ και όλοι οι ψηφοφόροι τούς στήριξαν επειδή ανήκαν στο συγκεκριμένο κόμμα της Αριστεράς, οι συγκεκριμένοι βουλευτές, σαν νέου είδους πειρατές, υφαρπάζουν 11 από τις 47 έδρες του κόμματος στη Βουλή, αποστατούν, και προχωρούν σε μια αντιδημοκρατική και πολιτικά ανήθικη κίνηση. Ιστορικά, έχει βγει ποτέ σε καλό μια αποστασία στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας; Η απάντηση είναι αρνητική. Οι ψηφοφόροι θυμούνται την υφαρπαγή και τιμωρούν όταν έρθει η ώρα.

*∆ιδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)

The post Αποστασία και τιμωρία… appeared first on antinews.gr.