Αντώνη... ξύπνα!

Και τώρα Αλέξη… πρέπει να διαλέξεις. Είναι η στιγμή που πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει, με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Αν όλο αυτό το αλαλούμ δεν είναι απλά ένα επικοινωνιακό κόλπο για να «χαζέψει» τους Συριζαίους και να τους δείξει ότι διαπραγματεύεται αλλά στην ουσία η συμφωνία είναι ήδη κλεισμένη, τότε τις επόμενες εβδομάδες θα έχουμε ραγδαίες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις.

Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι θέμα ωρών να μάθουμε που θα πάει όλη αυτή η κατάσταση. Πληροφορίες αναφέρουν ότι μέχρι το βράδυ της Κυριακής η κυβέρνηση θα δώσει στη δημοσιότητα την τελική της πρόταση

προς τους δανειστές που θα καλύπτει μεγάλο μέρος των ανοικτών θεμάτων. Θα πρόκειται για το… ελληνικό take it or leave it με το οποίο θα επιχειρήσουν να πείσουν τους δανειστές ότι είναι έτοιμοι για συμφωνία στην Αθήνα αρκεί να υποχωρήσουν και οι ξένοι.

Όμως, τα μηνύματα που έρχονται από το εξωτερικό δεν είναι καθόλου μα καθόλου ενθαρρυντικά. Όσο κι αν οι ξένοι δεν θέλουν να σκάσει στα χέρια τους μια χρεοκοπία επιπέδου Lehman Brothers δεν αποκλείουν πλέον τίποτε φοβούμενοι ότι υποχώρηση προς την Ελλάδα θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και αλλού. Μια ευνοϊκή μεταχείριση στην ελληνική οικονομία θα δώσει σήμα στους Podemos της Ισπανίας, στον Ρέντσι ή στον Ολάντ ενώ ο ευρωσκεπτικισμός ενισχύεται δραματικά σε χώρες όπως η Βρετανία, η Φινλανδία, ακόμη και η Γερμανία.

Πλέον όλες οι εκδοχές «παίζουν», άλλες καλές, άλλες κακές κι άλλες καταστροφικές. Το καλό σενάριο είναι να υποχωρήσει η τρόικα, να δεχθεί κάποια μέτρα της Ελλάδας και να μεταθέσει για το φθινόπωρο τις συζητήσεις. Έτσι, δεν θα στραγγαλιστεί η οικονομία, θα αρχίσει να ρέει χρήμα, θα μπούμε στα προγράμματα Γιούνκερ και Ντράγκι και η κυβέρνηση θα μπορεί να «πουλήσει» στον λαό ότι πέτυχε κι ότι έρχεται η ανάπτυξη.

Το κακό σενάριο είναι και καλό αφού θα υπογραφεί μεν μια επώδυνη συμφωνία που θα πληρώσουμε όλοι μας αλλά δεν θα χρεοκοπήσει η χώρα και θα έχει μια ευκαιρία να βγει ζωντανή από την κρίση.

Το κάκιστο σενάριο που διακινείται τελευταία έχει να κάνει με μια δίμηνη «κατάπαυση του πυρός». Δηλαδή να πουν στον Τσίπρα ότι έχει αυτό το χρόνο να λύσει τα πολιτικά του προβλήματα με τον τρόπο που επιθυμεί αλλά οι δανειστές δεν θα εμπλακούν επ’ ουδενί στα εσωτερικά της χώρας. Δηλαδή ο Τσίπρας είτε θα πάει σε δημοψήφισμα (λιγότερο απίθανο) είτε σε εκλογές με τα οποία θα ξεκαθαρίσει το τοπίο στο κόμμα του και θα έρθει να υλοποιήσει μια συμφωνία σκληρή, αλλά θα είναι αυτή που ο ίδιος δημιούργησε με την καταστροφική του πολιτική. Στους δύο αυτούς μήνες η Ελλάδα θα ζήσει ακραίες καταστάσεις, με πιθανό έλεγχο κεφαλαίων η κούρεμα καταθέσεων και με έναν ελληνικό λαό που θα βγει στα κάγκελα βρίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, στο σενάριο αυτό οι εκλογές μπορεί να μην είναι και τόσο… περίπατος για τον Τσίπρα. Με κλειστές τράπεζες, με πληρωμές με… υποσχετικές και με μια οικονομία διαλυμένη και τον κόσμο να παίζει ξύλο για λίγα μετρητά οι ολετήρες της χώρας θα πρέπει να είναι σίγουροι ότι η πόρτα που βλέπουν δεν είναι της εξουσίας αλλά της… φυλακής.

Υπάρχει και το σενάριο της πλήρους συμφωνίας με τους εταίρους με αυτά και άλλα μέτρα που δεν ξέρουμε. Τότε η πιθανότητα είναι να φέρει ο Τσίπρας τη συμφωνία στη Βουλή και στη συνέχει να ζητήσει ανανέωση της λαϊκής εντολής για να την υλοποιήσει. Γιατί αλλιώς με τόσο σκληρά μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση της αριστεράς θα βρει τον κόσμο απέναντί της.

Όπως φαίνεται από τα παραπάνω όλα τα σενάρια οδηγούν τελικά σε κάλπες οι οποίες μοιάζουν αναπόφευκτες και για να μη συμβούν το μοναδικό σενάριο είναι η κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Ποιος όμως από τους καρεκλοκένταυρους του ΣΥΡΙΖΑ θα θελήσει να παραδώσει την εξουσία; Μάλλον κανείς.

Το σενάριο του δημοψηφίσματος συγκεντρώνει λιγότερες πιθανότητες αφού ούτε το δίλημμα έχει βρεθεί αλλά ούτε και θα αλλάξει κάτι καθώς τα προβλήματα για την Ελλάδα είναι μπροστά, όποια κι αν είναι η βούληση του ελληνικού λαού. Δεν θα λύσει τίποτε η κάλπη δηλαδή.

Τέλος, υπάρχει και το τελευταίο σενάριο. Αυτό που προωθούν πολλοί εντός του ΣΥΡΙΖΑ, αρκετοί επιχειρηματίες και πολλά στελέχη εκτός κρατικού μηχανισμού. Είναι το σενάριο της δραχμής, να αποφασίσουμε δηλαδή να πάμε εμείς στο εθνικό νόμισμα αλλά με σπρώξιμο από τους δανειστές. Αυτό το σενάριο καλύτερα να μην το σκεφτόμαστε γιατί θα διαλύσει τη χώρα. Αν και το λόμπι της δραχμής που θα πλουτίσει σε μια νύχτα διατείνεται ότι έτσι θα έρθει στην Ελλάδα η ανάπτυξη.

Όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι οι ώρες είναι πολύ κρίσιμες και η χώρα παίζεται σε μια παρτίδα πόκερ με μπλόφες εκατέρωθεν. Το μόνο που δεν είναι μπλόφα είναι ότι η οικονομία είναι χρεοκοπημένη και οι τράπεζες ετοιμάζουν ήδη μοντέλα επίσημης χρεοκοπίας. Πώς δηλαδή θα γίνει το capital control, πόσο θα κρατήσει, τι θα συμβεί στον κόσμο και πώς δεν θα καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα.

Όταν προεκλογικά λέγαμε ότι μια νίκη Τσίπρα θα μας φέρει πέντε χρόνια πίσω, δεν πιστεύαμε ότι θα το έκανε τόσο γρήγορα. Μέσα σε 4 μήνες χάθηκαν οι κόποι τόσων ετών. Και τώρα θα πρέπει να πληρώσουμε και τα «κερατιάτικα» του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν θα έρθει η ώρα του λογαριασμού θα πρέπει να έρθει και η ώρα της λογοδοσίας.

Προς το παρόν, κι επειδή το τελεσίγραφο λήγει 5 Ιουνίου, ημέρα Παρασκευή, κρατείστε τις πρώτες Κυριακές του Ιούλη ανοικτές και μην πάτε μακριά διακοπές. Γιατί μπορεί οι κάλπες να κόψουν για λίγο τα μπάνια του λαού ώστε η κυβέρνηση να βρει στηρίγματα ενόψει του άγριου φθινοπώρου. Αλήθεια; Η ΝΔ και ο Σαμαράς τι κάνουν;

Διαβάστε περισσότερα