Α ρε παλιομισοφόρια, τι τραβάν για σας τα αγόρια…

Ο κ. Σόιμπλε μαζί με τον κ. Σαπέν (τον υπουργό Οικονομικών της «Σοσιαλιστικής» Γαλλίας) δήλωσαν προχθές ότι… εμπιστεύονται τον κ. Τσίπρα!

Ο σοσιαλιστής κ. Σαπέν, μάλιστα (αλλά όχι ο κ. Σόιμπλε) δήλωσε ότι «ο Τσίπρας κάνει περισσότερα απ’ ό,τι οι προηγούμενες κυβερνήσεις», εννοώντας τις κυβερνήσεις Σαμαρά αφενός και ΓΑΠ

Οπότε «χαράς ευαγγέλια» από τους ΣΥΡΙΖΑΙους!

Πήρανε επιτέλους τα πολυπόθητα «εύσημα» από τους ευρωπαίους δανειστές!

Μπερδεμένοι – όπως πάντα - οι αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ.

Σου λέει, τον στηρίζουν τον Τσίπρα οι δανειστές, δεν θα ξεμπλέξουμε εύκολα με δαύτον!

Δεν καταλαβαίνουν τίποτε, ως συνήθως…

--Δεν καταλαβαίνουν ότι οι Ευρωπαίοι στηρίζουν τον Τσίπρα, στα λόγια κυρίως, για να περάσει τα δυσβάστακτα μέτρα του τρίτου μνημονίου που εκείνος έφερε και ψήφισε.

--Δεν καταλαβαίνουν ότι από τη στιγμή που θα τα περάσει δεν θα έχει καμία «αξία χρήσης» για τους ίδιους.

Σαν την «παρθένα» από χωριό του παλιού ελληνικού σινεμά, του πολύ παλιού, σχεδόν βουκολικού, της δεκαετίας του ’50, που την «αγάπησε» ο νεαρός συγχωριανός της, την «πολιόρκησε» στενά σε βρύσες και ραχούλες, κι όταν επιτέλους την «ξεμονάχιασε» για τα καλά μέσα στις δροσιές και τα φυλλώματα, έγινε ό,τι ήταν να γίνει, τέλος πάντων…

Κι αντί να φουντώσει ο έρωτας ανάμεσά τους, εκείνος την… έφτυσε κι έφυγε με περιφρόνηση! Ήταν πια «χαλασμένη»!

(Μα το Θεό, είδα μια τέτοια ταινία τις προάλλες, με τη Λάσκαρη κοριτσάκι τότε, από ελληνικό κανάλι εθνικής εμβέλειας. Τώρα που δεν υπάρχουν χρήματα φέρνουν τέτοιες σκαρταδούρες και τις προβάλλουν αβέρτα να τις εμπεδώσουμε. Η περί ης ο λόγος που έχασε «ό,τι πολυτιμότερον» κλπ., κατέληξε λίγο αργότερα - στο βουκολικό σενάριο της ταινίας, πάντα - καλντεριμιτζού! Έ, τι άλλο;)

Έτσι βλέπουν και τον Τσίπρα οι δανειστές. Και το ξέρει!

Αυτό είναι το δράμα του: Ότι, αν δεν περάσει τα μέτρα (που έχει μόνος του δεσμευτεί, πέρσι τον Ιούλιο) θα τον ξηλώσουν κακήν κακώς.

Κι αν τα περάσει, πάλι θα του τραβήξουν το χαλί λίγο αργότερα, ή θα τον αφήσουν να καταρρεύσει υπό το βάρος της λαϊκής οργής, που ήδη τον «ζώνει» από παντού…

Τα χρονικά όρια είναι τρία:

--Η περιβόητη «αξιολόγηση» (η πρώτη το νέου μνημονίου) ως τα μέσα Απριλίου ή μέσα Μαΐου το αργότερο. Γιατί χωρίς αυτή δεν φτάνουμε στο καλοκαίρι.

--Το χωριστό μνημόνιο με το ΔΝΤ που θα υπογραφεί στη συνέχεια και θα συνοδεύεται από νέο Μεσοπρόθεσμο, μέσα στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται σαφώς όλες οι δεσμεύσεις για νέες μεταρρυθμίσεις, μεταξύ των οποίων τα εργασιακά (ομαδικές απολύσεις, απελευθέρωση του lock-out κλπ.), με απώτατο όριο μέσα Σεπτεμβρίου με τέλη Οκτωβρίου.

--Στο ενδιάμεσο των δύο η απόφαση για την «ανακούφιση χρέους» που θα φέρει περισσότερο δυσάρεστα παρά ευχάριστα νέα για την (όποια) Ελληνική κυβέρνηση. Γιατί όχι μόνο θα τελειώσουν οι ψευδαισθήσεις περί «κουρέματος» χρέους. Αλλά θα υπάρξουν και κάποιες δυσάρεστες εκπλήξεις για τους Έλληνες…

Τρία λοιπόν ορόσημα: Ένα ως τα τέλη Μαϊόυ (πρώτη αξιολόγηση), ένα αμέσως μετά (χρέος) κι ένα ως τον Οκτώβριο (βαρύ Μνημόνιο με ΔΝΤ συν Μεσοπρόθεσμο).

Στην καλύτερη περίπτωση οι δανειστές θα στηρίξουν τον Τσίπρα μέχρι να γίνουν και τα τρία. Δηλαδή μέχρι να φτάσει και στο τρίτο ορόσημο.

Αν δεν αντέξει μέχρι τέλους (δηλαδή μέχρι τον Οκτώβριο) θα τον στηρίξουν ως το πρώτο ορόσημο (να υπογράψει την αξιολόγηση τουλάχιστον).

Αλλά ακόμα κι αυτή η πρώτη αξιολόγηση, δεν είναι και τόσο απλή:

* Το ασφαλιστικό (το πιο σημαντικό μέρος αυτής της αξιολόγησης) ήδη περιέχει πιο σκληρούς όρους από το Νομοσχέδιο Κατρούγκαλου, που ξεσήκωσε θύελλα αποδοκιμασίας και από αστικά στρώματα και από αγρότες. Είναι πολύ βαρύ για τους Έλληνες και εντελώς «ανεπαρκές» για τους δανειστές.

Οι επικουρικές συντάξεις κόβονται όλες, βάσει της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος. Αλλά κόβονται πολύ περισσότερο απ’ όσο προβλεπόταν επί Σαμαρά. Γιατί πολύ πιο βαριά χτυπάει η ρήτρα μηδενικού όταν είσαι σε ύφεση (όπως τώρα), παρά όταν είσαι σε ανάπτυξη (όπως προέβλεπαν επί Σαμαρά οι πάντες, για το 2015 και το 2016).

Να σημειωθεί ότι οι τωρινές εκτιμήσεις για την ύφεση του 2015 είναι 0,3% από την κυβέρνηση Τσίπρα και 2% (δηλαδή επτά φορές βαθύτερη ύφεση) από το ΔΝΤ!

Μέχρι το Σεπτέμβριο που θα συζητάμε το χωριστό Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο του ΔΝΤ θα έχουν προκύψει και τα τελικά αποτελέσματα για την ύφεση του 2015, αλλά και οι προβλέψεις για το 2016 και το 2017. Κι αν τα νούμερα είναι πιο κοντά στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ παρά στις εκτιμήσεις της κυβέρνησης, τότε θα έλθει κι άλλη μείωση συντάξεων! Γιατί δεν θα βγαίνει το πρόγραμμα, ούτε με τις μειώσεις που θα εξαγγείλουν με την αξιολόγηση…

Θα χτυπηθούν άμεσα και οι κύριες συντάξεις! Κι όχι μόνο των καινούργιων δικαιούχων (όσων δηλαδή βγαίνουν σε σύνταξη από δω και μπρός), αλλά και των παλαιότερων συνταξιούχων. Ακόμα και αν συμφωνηθεί η «προσωπική διαφορά» (να παίρνουν την σύνταξη που παίρνουν τώρα ως το 2018), θα υπάρχει περιορισμός αυτής της προσωρινής αποζημίωσης μέχρι 300 ευρώ.

Χώρια που ήδη παρακρατούνται απ’ όλους τους συνταξιούχους περισσότερα για υγειονομική περίθαλψη. Και από τις κύριες και από τις επικουρικές.

Θα μου πείτε, τι ψυχή έχει μια ακόμα μείωση μετά από τις προηγούμενες 12 που έγιναν;

Δεν είναι έτσι; Διότι αν εξαιρέσει κανείς των πρώτη μείωση συντάξεων του πρώτου Μνημονίου (το 2010), που ήταν βαρβάτη και οριζόντια (16% σε όλους, αφού κόπηκε η 13η και η 14η σύνταξη συν πρόσθετες περικοπές στους υψηλοσυνταξιούχους τότε), από κει και ύστερα οι επόμενες περικοπές ήταν μη οριζόντιες (σε αυτούς που έπαιρναν περισσότερα) και πολύ πιο περιορισμένες.

Τώρα θα υπάρξει νέα περικοπή που θα χτυπά και τους υψηλοσυνταξιούχους (παλιούς και καινούργιους) και τους χαμηλοσυνταξιούχους (κυρίως στους καινούργιους και πιο περιορισμένα τους παλαιούς).

Οι περικοπές αυτές θα ξεκινούν από το 5% προσωρινά και θα φτάνουν το 30% οριστικά. Ενώ από το 2018 και μετά θα χτυπήσουν αλύπητα κι αυτούς που θα πλήξουν λιγότερο τώρα! Θα είναι αληθινή «σφαγή»!

Από το Σαμαρά ζητούσαν στα τέλη του 2014 μόνο τη «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» και τη μη αύξηση των κυρίων συντάξεων. Μη αύξηση ζητούσαν για τις κύριες! Αυτό περιλάμβανε και το email Χαρδούβελη. Όχι μείωση συντάξεων…

Αυτό που ζητούν σήμερα από τον Τσίπρα, είναι να μειωθούν συνολικά οι συντάξεις, και να μειωθούν «γενναία», γιατί με την οικονομία να έχει ξαναμπεί σε ύφεση προβλέπονται λιγότερες ασφαλιστικές εισφορές και χαμηλότερο ΑΕΠ.

Άρα για να πέσει η επιβάρυνση του Προϋπολογισμού από το συνταξιοδοτικό συνολικά, πρέπει να πέσουν και οι συντάξεις συνολικά…

Επί Σαμαρά αυτό δεν ήταν απαραίτητο, γιατί οι ίδιοι οι δανειστές προέβλεπαν 2,9% ανάπτυξη το 2015 και 3,7% το 2016, άρα αύξηση των εισφορών και μείωση των δαπανών του κράτους για συντάξεις (στον αριθμητή) με παράλληλη ταχεία αύξηση του ΑΕΠ στον (παρανομαστή).

Άρα δεν ζητούν σήμερα «μεταρρύθμιση» του ασφαλιστικού από τον Τσίπρα. Ζητούν διορθωτικά μέτρα για να παραμείνει το κόστος του ασφαλιστικού στην πτωτική τροχιά που το είχε βάλει ο Σαμαράς.

Τα… «κερατιάτικα» του Τσίπρα και των «διαπραγματεύσεών» του πληρώνουμε σήμερα.

* Το φορολογικό (το άλλο σημαντικό αυτής της αξιολόγησης) αυξάνει τα βάρη σε όλους. Και μειώνει το αφορολόγητο όριο θίγοντας ιδιαίτερα τους πιο αδύναμους. Πάει και ο «φερεντζές» της κοινωνικής πολιτικής…

Η κυβέρνηση Σαμαρά βρήκε το αφορολόγητο στα 7 χιλιάρικα το χρόνο και το ανέβασε στα 9,5 χιλιάρικα. Το νέο αφορολόγητο θα ξαναπέσει στα 7,5 (4,5 ζητούν οι δανειστές, όπως μαθαίνουμε).

Οι υπόλοιπες κλίμακες επιβαρύνονται όλες. Η Κυβέρνηση Σαμαρά είχε μειώσει τους συντελεστές για όσους δηλώνουν μέχρι 25 χιλιάδες. Τώρα, όλοι θα πληρώσουν παραπάνω.

* Στα «κόκκινα δάνεια» (άλλο αγκάθι της «αξιολόγησης») οι δανειστές ζητούν πλήρη απελευθέρωση πώλησης προβληματικών δανείων, βάσει του «Κυπριακού μοντέλου». Και μάλιστα σε συνθήκες ύφεσης.

Η κυβέρνηση Σαμαρά είχε ξεκινήσει τη σταδιακή απελευθέρωση με προστασία της πρώτης κατοικίας και μόνο ανάλογα με την πορεία της ανάκαμψης.

* Και στο θέμα του ΤΑΙΠΕΔ (τελευταίο θέμα της αξιολόγησης), η κυβέρνηση Σαμαρά το είχε κρατήσει υπό τον «εποπτεία» των δανειστών αλλά υπό τον έλεγχο του Ελληνικού κράτους. Τώρα θα περάσει και υπό τον έλεγχο των δανειστών (πέρα από τον «εποπτεία»)…

Σε όλα τα θέματα, λοιπόν, υπάρχει σαφής επιδείνωση των μνημονιακών όρων και των υφεσιακών αποτελεσμάτων. Κι αυτά είναι μόνο η αρχή. Τα χειρότερα έπονται…

Κατά τα άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει που οι δανειστές τον… καλοπιάνουν για να τον βάλουν να υπογράψει και να του πάρουν την «παρθενιά».

Τον Ιούλιο ήταν τα πριν το σεξ… «προκαταρτικά»!

Το «ανεπανόρθωτον» (που έλεγε και ο Γιώργος Κωνσταντίνου στα «χτυποκάρδια στο Θρανίο») δεν έγινε τότε. Τώρα θα επισυμβεί. Με την υπογραφή στην πρώτη αξιολόγηση θα χάσει οριστικά ο ΣΥΡΙΖΑ την «αντιμνημονιακή παρθενιά» του…

Κι ύστερα γραμμή για το «καλντερίμι»…

Συμπέρασμα: Ο Τσίπρας την κατακραυγή δεν τη γλιτώνει. Οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να έχει χάσει ήδη πάνω από τη μισή εκλογική βάση του δεκατέσσερις μήνες μετά την πρώτη θριαμβευτική εκλογή του. Τέτοια κυβερνητική φθορά δεν έχει υπάρξει ποτέ! Σκεφτείτε τι θα γίνει μετά την υπογραφή της αξιολόγησης. Και τότε δεν θα το σώζει κανένας Σόϊμπλε και κανένας Σαπέν. Που μάλλον θα ετοιμάζονται να του τραβήξουν το χαλί…

Αλλά το πρόβλημά του δεν θα είναι τότε, ούτε ο Σόϊμπλε ούτε ο Σαπέν. Θα είναι ο Ελληνικός λαός και κυρίως οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του, που θα νιώσουν άγρια και στο πετσί τους, όλα αυτά που ως σήμερα απλά φοβούνται.

Ο πόνος παράγει φόβο! Αλλά αν ο φόβος δεν επαληθευθεί, τότε έρχεται η ανακούφιση.

Αντίθετα, όταν ο φόβος οδηγήσει σε πόνο, τότε παράγεται οργή. Κι η οργή δεν τιθασεύεται.

Ξέρουν οι δανειστές ότι ο Ελληνικός λαός φοβάται τα χειρότερα. Ξέρουν ότι ο φόβος αυτός θα επαληθευθεί πλήρως. Και πολύ σύντομα...

Καταλαβαίνουν ότι θα ξεσπάσει οργή και θα την εισπράξει ο ΣΥΡΙΖΑ στο ακέραιο. Γι’ αυτό τον «στηρίζουν» σήμερα. «Αναλώσιμο» τον θεωρούν.

Οι μόνοι που δεν τα καταλαβαίνουν όλα αυτά, είναι οι αντίπαλοί του ΣΥΡΙΖΑ (ή κάποιοι αντίπαλοί του, τέλος πάντων), που δεν θα πιστεύουν ότι χάνει έδαφος, ακόμα και τη στιγμή που θα καταρρέει.

Θυμάστε εκείνο το παλιό καλαμπούρι που λέγαμε:

--Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην… «καλτεριμιτζού» και στην «καριόλα»;

«Καλντεριμιτζού», είναι αυτή που πάει με όλους!

«Καριόλα» είναι αυτή που πάει με όλους, εκτός από σένα…

Και «τρελός του χωριού» είναι αυτός που αρνείται να πιστέψει ότι οι «καλντεριμιτζούδες» ασκούν το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου.

Κάποιοι αντίπαλοί του ΣΥΡΙΖΑ μου θυμίζουν εκείνους τους συμπαθείς «τρελούς του χωριού».

Που αρνούνται να πιστέψουν τη ραγδαία φθορά του ΣΥΡΙΖΑ και την κατάπτωσή του – συμβολική και πολιτική - μετά την αξιολόγηση, μόνο και μόνο γιατί… ο Σόϊμπλε και ο Σαπέν προσπαθούν τώρα απεγνωσμένα να στον στηρίξουν μέχρι να υπογράψει.

Α ρε παλιομισοφόρια, τι τραβάν για σας τα αγόρια…

Διαβάστε περισσότερα