It follows

Στο It follows μια έφηβη καταδιώκεται από ένα δαιμονικό πλάσμα μετά τη σεξουαλική της επαφή με έναν άγνωστο νεαρό.

Το έργο έχει μερικά κλισέ των ταινιών τρόμου όπως η σύνδεση του φόνου με το σεξ και τον κακό που περπατάει χωρίς να βιάζεται. Όμως ξεχωρίζει στο πώς δημιουργεί αγωνία, στη σκηνοθεσία και τον ήχο. Ιδίως το ξεκίνημα είναι εκπληκτικό, με μια τρομοκρατημένη κοπέλα που τρέχει να ξεφύγει από κάτι απροσδιόριστο, την έλλειψη ήλιου, την κάμερα που νομίζεις ότι κάτι κρύβει και μια απόκοσμη μουσική που φτάνει σε κρεσέντο. Έμφαση δίνεται στην ατμόσφαιρα, ιδίως με τα πλάνα της γειτονιάς

όπου μένει η ηρωίδα και τα κίτρινα φώτα τη νύχτα, και στην ψυχολογική πίεση από τον ύπαρξη ενός αδυσώπητου, άλογου κακού που βρίσκεται μόνιμα ένα βήμα πίσω σου. Επίσης, μου άρεσαν η Maika Monroe και η Lili Sepe στους ρόλους της Τζέι και της αδελφής της. Τέλος, το σενάριο μπορεί να ερμηνευθεί και αλληγορικά, ως μια ιστορία για το υπαρξιακό κενό που κυνηγάει τον άνθρωπο όταν παγιδεύεται σε μια σειρά απρόσωπων σχέσεων.

Το It follows έχει αγωνία, όμως δεν του λείπουν οι αδυναμίες. Αρκετοί χαρακτήρες, όπως η Yara, δεν επηρεάζουν την πλοκή και είναι ανεξήγητη η απουσία των γονιών (πάντως μεγαλώνει την αίσθηση απομόνωσης). Το τρικ των γυμνών μορφών που παίρνει το πλάσμα είναι φθηνό και ολόκληρο το κομμάτι με την έρευνα για τον Χιου δεν οδηγεί πουθενά. Η πλοκή αρχίζει να επαναλαμβάνεται μετά από κάποιο σημείο, π.χ. τρεις φορές η ηρωίδα το σκάει με κάποιο όχημα, και το φινάλε είναι ασαφές.

Αν θέλετε κάτι με serial killers ή μοχθηρά πνεύματα το It follows θα σας απογοητεύσει. Συνολικά είναι παράξενη ταινία και ο σεναριογράφος μπορούσε να αναπτύξει καλύτερα την πρωτότυπη κεντρική ιδέα του. Ωστόσο, με κράτησε σε ένταση μέχρι που άναψαν τα φώτα κι αυτό είναι αρκετό για μια ταινία τρόμου.

Captain America

Διαβάστε περισσότερα