“Fucking life is too short Steve…”

Ουδέποτε υπήρξα freak  της τεχνολογίας. Όμως, από κάποιες περίεργες συγκυρίες της ζωής συχνά βρισκόμουν μπλεγμένος στη γοητεία της.Ένας   κολλητός φίλος άρχισε να δουλεύει  στο R & D της IBM.  Επειδή τα χειρόγραφά μου μοιάζουν με …ιερογλυφικά,  εκεί στα μέσα της δεκαετία του 1980, μου έκανε δώρο έναν IBM Pc Junior. Από τα πρώτα που κυκλοφόρησαν στην αγορά. “Για να μην σκοτώνεσαι με τις γραφομηχανές», μου είπε, «αν και εσύ είσαι όνειδος για την τεχνολογία»!Μου πήρε κανένα μήνα μέχρι να καταλάβω  πως δούλευε εκείνο το μαραφέτι και στο τέλος ούτε τα μισά δεν έμαθα, αλλά ήταν κάτι το απίθανο! Σε σχέση με τη γραφομηχανή, εννοείται!Κάθε φορά που η ΙΒΜ ήταν να βγάλει ένα  καινούργιο προϊόν στην αγορά  ήμουν από τους πρώτους που το ..δοκίμαζε! Με το διόλου κολακευτικό επιχείρημα «άμα μπορείς να το χρησιμοποιήσεις  εσύ, ε τότε θα το κάνει  οποιοσδήποτε!» Συνήθως, μου έμενε αμανάτι το προϊόν! Το τίμημα της ..προσβολής, όπως συνηθίσαμε να λέμε!Κάποια στιγμή, θα πρέπει να ήταν το 1988, με  προσκάλεσε να παρακολουθήσω μια ημερίδα  για τις νέες τεχνολογίες.  Ομιλητής  ένας  ..πιτσιρικάς, που για καμιά ώρα έλεγε…ασυναρτησίες! Δεν καταλάβαινα λέξη! Στο τέλος δεν άντεξα, βρήκα μια δικαιολογία και σηκώθηκα να φύγω.  Ήμουν σχεδόν στην πόρτα της εξόδου  όταν τον άκουσα να λέει:  «your only limit is your imagination!”ΚΡ