Fantastic Four

Το Fantastic Four ήρθε χωρίς να το περιμένω μια και διαφημίστηκε ελάχιστα. Αφού το είδα μπορώ να καταλάβω το γιατί.

Η ιστορία είναι για τέσσερις νέους που συμμετέχουν σε ένα πρωτοποριακό πείραμα που πηγαίνει στραβά και τους δίνει σούπερ δυνάμεις. Υποθέτω πολλοί επιστήμονες θα ήθελαν τέτοιες αποτυχίες. Εν πάσει περιπτώσει, οι ταινίες που δείχνουν την προέλευση σούπερ ηρώων συνήθως είναι ενδιαφέρουσες γιατί έχουν το στοιχείο της έκπληξης αλλά εδώ δε συμβαίνει κάτι τέτοιο. Το Fantastic Four αρχίζει με ένα παιδί που φτιάχνει έναν τηλεμεταφορέα στο γκαράζ του σπιτιού του με υλικά που μαζεύει

από μάντρες. Μήπως θα μπορούσαν να σκεφτούν κάτι λιγότερο αφελές; Η συνέχεια είναι ανάλογη. Για αρκετή ώρα έβλεπα τέσσερα άτομα να προετοιμάζουν ένα πείραμα που δε με ένοιαζε αν πετύχει, χωρίς ένα καλό διάλογο ή αστείο. Ακολουθεί το ατύχημα και εκεί χάνεται η δεύτερη ευκαιρία του έργου, να δούμε τους ήρωες να ανακαλύπτουν σταδιακά τις δυνάμεις τους. Αντί αυτού κάνουμε ένα άλμα στο χρόνο όπου όλοι έχουν γίνει εξπέρ και ακούμε κάποιους να περιγράφουν τις δυνάμεις που βλέπουμε στην οθόνη.

Η τελική απογοήτευση είναι ο κακός. Γιατί ο Ντουμ έρχεται στη Γη; Γιατί θέλει να …ρουφήξει την ύλη της; Πέρα από το ότι θα του έπαιρνε μέρες να το κάνει, μήπως θα ήταν πιο πρακτικό να καταστρέψει μερικές υποδομές, όπως το κτίριο τηλεμεταφοράς; Επιπλέον, η τελική μάχη γίνεται χωρίς να έχει προηγηθεί έστω κι ελάχιστο χτίσιμο έντασης, κρατάει λίγο και είναι βαρετή, καθώς ο Ντουμ νικιέται εύκολα παρά τις φοβερές δυνάμεις του και το λογύδριο του Ρηντ την κάνει χειρότερη. Τουλάχιστον, ο κακός πρόλαβε να μας απαλλάξει από το γελοίο δόκτωρ Άλεν που κουνούσε συνέχεια το στόμα του σα να μασούσε τσίχλα.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι οι σχέσεις των χαρακτήρων. Ερωτική χημεία μεταξύ Ρηντ και Σου δεν υπάρχει εξαιτίας και της κρύας Kate Mara. Στο τέλος έχει κάνει το μαλλί της ξανθό, ίσως επειδή θυμήθηκε ο σκηνοθέτης ότι η Σου είναι ξανθιά στο κόμικ. Η Amber Heard θα ήταν τέλεια για το ρόλο. Οκ, η Amber Heard θα ήταν τέλεια για κάθε ρόλο. Aδελφικότητα δεν αναπτύσσεται μεταξύ Σου και Τζόνυ (μιλάνε ελάχιστα) και ο Γκριμ απουσιάζει από την ομάδα την περισσότερη ώρα. Βασικά, δεν υπάρχει ομάδα παρά μόνο όταν πρέπει να ξυλοφορτώσουν τον καημένο τον Ντουμ, που ήθελε να σώσει την πράσινη …βιοχλαπάτσα του πλανήτη του από τους άπληστους γήινους.

Άλλες χαζές λεπτομέρειες είναι ότι η Σου ψάχνει τον κρυμμένο Ρηντ ακούγοντας μουσική γιατί έτσι ανακαλύπτει τα …μοτίβα στις συμπεριφορές των ατόμων (τελικά τον βρήκε γιατί χρησιμοποιούσε γνωστό της ψευδώνυμο), ο ήρωας δεν είχε ακούσει το ίδρυμα Μπάξτερ παρόλο που εκεί δούλευαν για χρόνια σε πείραμα σαν το δικό του και στην σούπερ εξελιγμένη εγκατάσταση οι επιστήμονες ασχολούνται με οξυγονοκολλήσεις.

Όσο για το καστ, έγραψα ήδη για την Kate. Ο Miles Teller συνολικά είναι καλούτσικος αλλά ο Michael B. Jordan δεν ξεχωρίζει ως Τζόνυ. Ο μικρόσωμος Jamie Bell είναι άσχετη επιλογή για Μπεν Γκριμ και ο Toby Kebbel δεν πείθει για αρχιεχθρός των F4. Τέλος, ο Reg E. Cathey έχει καταπληκτική χροιά φωνής αλλά μιλάει στον ίδιο τόνο και οι ατάκες του περιορίζονται σε κοινοτυπίες όπως ότι με περισσότερους πόρους θα σώσουμε τη Γη. Γενικά, αντίθετα με άλλες ταινίες σούπερ ηρώων που έχουν εξαιρετικό καστ, εδώ είναι σα να μάζεψαν όποιους βρήκαν διαθέσιμους και μοίρασαν τους ρόλους στα γρήγορα.

Η σκηνοθεσία δεν είναι κακή αλλά υπάρχει έλλειψη τοποθεσιών: το μεγαλύτερο μέρος του έργου είναι γυρισμένο σε τρία μέρη, την αίθουσα με την κάψουλα τηλεμεταφοράς, τη στρατιωτική βάση και τον εξωγήινο πλανήτη, που μοιάζει να βγήκε από το Thor 2. Επίσης, η εγκατάσταση στο φινάλε μου θύμισε την αντίστοιχη στο κλείσιμο του Avengers 2.

Το Fantastic Four θα ήταν franchise killer αν υπήρχε franchise με τη συγκεκριμένη ομάδα. Ούτε θα υπάρξει με τέτοιο reboot (το πρώτο F4 βγήκε το 2005) και τρίτη προσπάθεια νομίζω θα περάσουν πολλά χρόνια για να την τολμήσουν. Δεν είναι η χειρότερη ταινία με σούπερ ήρωες (τα Batman του Τζόελ Σουμάχερ και το Catwoman έχουν τα σχετικά πρωτεία) αλλά ακόμη κι ένας φαν του είδους δύσκολα θα της βρει θετικά στοιχεία.

Captain America

Διαβάστε περισσότερα