Aναπτυξιακό σχέδιο, για την Ελλάδα της νέας εποχής παρουσίασε ο Αντώνης Σαμαράς

Το «όραμά του για την Εθνική Ανάπτυξη» παρουσίασε σήμερα ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σε ειδική εκδήλωση στο Μουσείο Μπενάκη και μίλησε για μία επταετία που η χώρα θα επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα με αύξηση του ΑΕΠ, δημιουργία 770.000 θέσεων εργασίας και διάχυση της ευημερίας στους πολίτες. Παράλληλα ο κ . Σαμαράς έκανε επίθεση στην αντιπολίτευση και έβαλε το δίλημμα

«Η Ελλάδα μέχρι το 2020 θα έχει ανακτήσει την ευημερία που είχε πριν την κρίση» ανέφερε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε ότι «από εδώ και στο εξής μέρα με την μέρα, μήνα με το μήνα η κατάσταση θα βελτιώνεται για τους απλούς ανθρώπους, περισσότεροι θα βρίσκουν δουλειές, οι επιχειρήσεις θα έχουν χρηματοδότηση και χωρίς μνημόνια και οριζόντια μέτρα λιτότητας. Μας το ζήτησαν αλλά δεν το χρειαζόμαστε. Τα φορολογικά μέτρα θα μειώνονται. Από φέτος αρχίζει η ανάπτυξη. Το 2015 η ανάπτυξη θα είναι 2,9% και το 2016 στο 3,7%». Ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε τις εκτιμήσεις των διεθνών οργανισμών και τις αναλύσεις ανεξάρτητων κέντρων μελετών.

Αναφέρθηκε στις δυνατότητες ανάπτυξης της επόμενης επταετίας στον τουρισμό, στον πρωτογενή τομέα στην ενέργεια στην έρευνα και τεχνολογία που μπορούν να φέρουν 770.000 θέσεις εργασίας και να αυξήσουν το ΑΕΠ πάνω από τα 230 δισ. ευρώ που ήταν το ανώτερο προ κρίσης. Ο τουρισμός μπορεί να δώσει 16,5 δισ. πρόσθετα και 225 χιλιάδες θέσεις εργασίας μέσα στην επόμενη επταετία. Ο πρωτογενής τομέας μπορεί να δώσει επιπλέον 13,5 δισ. και 315.000 θέσεις εργασίας. Η έρευνα και η τεχνολογία 2 δισ. και 50.000 θέσεις εργασίας. Υπάρχουν και άλλοι τομείς είπε ο κ. Σαμαράς που δεν έχουν συμπεριληφθεί στις έρευνες και που δίνουν ακόμη μεγαλύτερα περιθώρια βελτίωσης. Ο κ. Σαμαράς έκανε ειδική αναφορά στις διεθνείς συνεργασίες και στις επενδύσεις που κάνουν μεγάλες εταιρίες στην χώρα μας.

Οι βασικές προτεραιότητες

[photo-1]

«Πιστεύω ότι ανάπτυξη θα είναι ταχύτερη και η ευημερία διάχυτη στην χώρα αν δεν κάνουμε τα ίδια λάθη» ανέφερε ο κ. Σαμαράς και αναφέρθηκε στις βασικές προτεραιότητές του:

·μείωση της ανεργίας. Έχει ήδη αρχίσει αλλά στα τέσσερα επόμενα χρόνια θα δημιουργηθούν 550.000 θέσεις εργασίας και σε επτά χρόνια η Ελλάδα θα είναι κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η αύξηση της απασχόλησης θα φέρει και αύξηση των μισθών.

·μείωση της φορολογίας. Θα μειώσουμε παντού τους φορολογικούς συντελεστές με σχέδιο και στους άμεσους φόρους και στους έμμεσους. Θα γίνει όμως προσεκτικά για να μην θιγούν τα πρωτογενή πλεονάσματα και θα γίνει παράλληλα με χτύπημα της φοροδιαφυγής. Στα επιχειρηματικά κέρδη ο ανώτερος συντελεστής θα είναι 15%. Στα εισοδήματα ο ανώτερος συντελεστής να μην ξεπερνά το 33% και στο ΦΠΑ το 12%. Το χτύπημα στην φοροδιαφυγή ήδη έχει ξεκινήσει.

·μείωση του κόστους στον αγροτικό τομέα. Η γεωργική παραγωγή έχει δυσκολίες κόστους σε σχέση με τον ανταγωνισμό στο εξωτερικό. Θα ισχύσει κάρτα πετρελαίου από την επόμενη χρονιά για τους αγρότες. Θα υπάρξει μείωση από την 1η Ιουλίου στο ασφαλιστικό κόστος των νόμιμων μεταναστών. Νομιμοποίηση των βοσκοτόπων με την συνταγματική αναθεώρηση. Ανοίγει ο δρόμος για να παίρνει ο παραγωγός πιο φθηνή χρηματοδότηση. Θα ανοίξει ο δρόμος για την μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων μέσα στην χώρα.

·ρευστότητα στις επιχειρήσεις. Με την ανακεφαλαιοποίηση το τραπεζικό σύστημα είναι απολύτως αξιόπιστο και οι καταθέσεις απολύτως ασφαλείς. Οι τράπεζες βρίσκουν μόνες τους κεφάλαια από το εξωτερικό και έχουν περάσει τα στρες τεστ. Όσο αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία επιστρέφουν οι καταθέσεις και αυξάνονται οι δυνατότητες ρευστότητας.

·προώθηση μεταρρυθμίσεων. Το χτύπημα της γραφειοκρατίας ξεκίνησε ήδη. Όσο προχωράμε θα έρχονται επενδύσεις γιατί τώρα τις διευκολύνουμε δεν τις διώχνουμε. Χτύπημα της φοροδιαφυγής με τους ελέγχους, τις διασταυρώσεις τους συμψηφισμούς οφειλών. Η χώρα γίνεται φιλική για τις επενδύσεις που διαφορετικά θα πάνε αλλού. Απενοχοποίηση των επενδύσεων. Ειδική αναφορά έκανε στην συνταγματική μεταρρύθμιση: σταθερότητα στο εκλογικό σύστημα, ασυμβίβαστο υπουργού και βουλευτή, περιορισμένη θητεία ακόμη και για τον πρωθυπουργό της χώρας.

Θέλω μία Ελλάδα που δεν θα είναι η μόνη στην Ευρώπη που απαγορεύει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, είπε ο πρωθυπουργός. Αγωνιζόμαστε να σπάσουν τα στεγανά του δημόσιου τομέα. Θέλω μία Ελλάδα υπόδειγμα Πολιτείας, δημοκρατίας και ευημερίας, μία χώρα που οι άνθρωποί της θα έχουν μέλλον, μία δυνατή και ισχυρή Ελλάδα, πύλη εμπορίου, διεθνή κόμβο συγκοινωνιών. Μία Ελλάδα δύναμη σταθερότητας, νοικοκυρεμένη και σε όλα μπροστά. Αυτή είναι η Ελλάδα που όλοι ονειρευόμαστε. Τώρα την χτίζουμε με σταθερά βήματα μπροστά μέρα με την ημέρα.

Επίθεση στην αντιπολίτευση και δίλημμα

Ο κ. Σαμαράς επιτέθηκε στην αξιωματική αντιπολίτευση και έβαλε το δίλημμα της Κυριακής: «Η Νέα Ελλάδα δεν είναι προεκλογικό σύνθημα. Η σταθερότητα δεν είναι προεκλογικό δίλημμα είναι η ανάγκη που έχει η χώρα. Κάποιοι προσπάθησαν να την οικειοποιηθούν τη Νέα Ελλάδα σαν σύνθημα γιατί μόνο συνθήματα ξέρουν να αναμασούν. Έχουμε ακόμη τις αντιστάσεις του παλιού, όλων εκείνων που θέλουν τα πάντα να τα ελέγχει το κράτος και εκείνοι να ελέγχουν το κράτος. Είναι όλοι εκείνοι που διώχνουν επενδύσεις, εκείνοι που συντηρούσαν μία παράλογη γραφειοκρατία, εκείνοι που είχαν μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε άσυλα παρανόμων και τρομοκρατών και κακοποιούσαν φοιτητές και καθηγητές. Εκείνοι που θέλουν να γεμίσουν την Ελλάδα με λαθρομετανάστες. Είναι όλοι εκείνοι που θέλουν την αστάθεια, που στελέχη τους υπερασπίζονταν ακόμη κι εκείνους που συλλαμβάνονταν. Είναι όλοι εκείνοι που δύο χρόνια δεν έχουν ψηφίσει καμία μεταρρύθμιση, ούτε ένα άρθρο. Είναι όλοι αυτοί που δεν έχουν κανένα σχέδιο και θέλουν να μας γυρίσουν πίσω. Αυτοί που φωνάζουν ότι θα σκίσουν τα μνημόνια. Ποιά μνημόνια, εκείνα που ξεπερνάμε; και πως θα αντιδρούσαν τα 27 κοινοβούλια και οι διεθνείς αγορές; που θα έβρισκαν τα χρήματα, θα δανείζονταν; από ποιούς και με ποιούς όρους; Άκουσα να μιλάμε για αναγκαστικό δανεισμό. Από πού, από τις καταθέσεις από τα εισοδήματα; Αυτοί επιχειρούν να μας ρίξουν πίσω στην ίδια περιπέτεια. Η σταθερότητα είναι η προϋπόθεση για να προχωρήσει η χώρα. Η ανάπτυξη δεν γίνεται με δανεικά και ακραία συνθήματα. Το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης θα μας οδηγήσει στο μέλλον είναι αυτό που αντικαθιστά τα μνημόνια. Η χώρα απογειώνεται, παίρνει ύψος. Σε αυτό καλείται ο πολίτης να απαντήσει την επόμενη Κυριακή: μπροστά στην ανάπτυξη ή πίσω στην κρίση; μπροστά να γίνουν μεταρρυθμίσεις ή πίσω στην στασιμότητα και την καθυστέρηση; η χώρα θα προχωρήσει ή θα ξανακυλήσει σε έναν εφιάλτη; Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε. Είναι στο χέρι των Ελλήνων να αποφασίσουν και είμαι βέβαιος ότι θα αποφασίσει σωστά γιατί οι Έλληνες πάνω από κόμματα και συνθήματα αγαπούμε την πατρίδα μας.

Απολογισμός διετίας

Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε με έναν σύντομο απολογισμό της διετίας της κυβέρνησης. «Πέρα από την οδυνηρή κρίση έγιναν στην Ελλάδα κοσμογονικές αλλαγές. Πετύχαμε την μεγαλύτερη μείωση ελλειμμάτων. Προωθήσαμε τις μεταρρυθμίσεις, η Ελλάδα ήταν πρώτη στις επενδύσεις το 2013. Μειώσαμε το χρέος, περιορίσαμε τους τόκους χωρίς να μεσολαβήσει χρεοκοπία. Οι τόκοι θα μειωθούν περαιτέρω το Φθινόπωρο. Η Ελλάδα απεκατέστησε την αξιοπιστία της στο εξωτερικό. Μπήκαμε στο μνημόνιο το 2010 όταν οι αγορές αρνούνταν να μας δανείσουν. Τώρα μας αποδέχονται οι αγορές και βγαίνουμε από την εποχή των μνημονίων. Τώρα προχωρούμε στην ανάπτυξη. Μέχρι τώρα βάζαμε τα θεμέλια της ανάπτυξης. Τώρα χρίζουμε μία νέα Ελλάδα της ανταγωνιστικότητας όχι του κρατισμού, μία νέα Ελλάδα που διεκδικεί και κερδίζει. Αυτή τη νέα Ελλάδα θεμελιώνουμε και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μας γυρίσει πίσω στην κρίση και στα μνημόνια».

Ο κ. Σαμαράς είπε ότι για πρώτη φορά υιοθετούμε Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο Σύγχρονο και Ολοκληρωμένο και πρόσθεσε ότι βασικός θα είναι ρόλος του ιδιωτικού τομέα. Έδωσε έμφαση στην ενέργεια που έχει επίπτωση στην ανταγωνιστικότητα και στο νερό που πρέπει να αξιοποιηθεί με ορθολογικό τρόπο για να μην γίνεται σπατάλη. Θα επανέλθουμε στα επίπεδα ευημερίας προ κρίσης αλλά χωρίς τα λάθη που μας οδήγησαν σε αυτή ανέφερε ο κ. Σαμαράς και υπογράμμισε ότι από εδώ έχει μόνο προς τα πάνω και σε καμία περίπτωση προς τα πίσω. «Μπορούμε να τα πετύχουμε αυτά αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό μας και στις δυνατότητές μας και να διδαχθούμε από άλλες χώρες που πέτυχαν. Φτάνει να βγούμε από τη μιζέρια της Ψωροκώσταινας». Η ανάπτυξη προϋποθέτει τη διατήρηση της σταθερότητας υπογράμμισε επανειλημμένα ο πρωθυπουργός.

Το αναπτυξιακό σχέδιο, για την Ελλάδα της νέας εποχής

Φίλες και φίλοι,

Τα τελευταία δύο χρόνια, πέρα από την οδυνηρή κρίση, που σιγά-σιγά αφήνουμε πίσω μας, έγιναν στην Ελλάδα αλλαγές κοσμογονικές:

Νοικοκυρέψαμε τα δημόσια οικονομικά. Και μάλιστα πετύχαμε τη μεγαλύτερη μείωση ελλειμμάτων που έγινε ποτέ, στο μικρότερο χρόνο…

Προωθήσαμε κύμα μεταρρυθμίσεων! Ήδη, παγκόσμιοι οργανισμοί κατατάσσουν την Ελλάδα στην πρώτη θέση σε όλο τον κόσμο σε μεταρρυθμίσεις που φέρνουν ανταγωνιστικότητα. Πρώτη στο 2012! Πρώτη στο 2013! Και τώρα φαίνεται ότι θα μας κατατάξουν ξανά στην πρώτη θέση και το 2014…

Όλα αυτά, μέχρι πριν λίγο, ήταν αδιανόητα. Αυτή, όμως, η κυβέρνηση τα έκανε πραγματικότητα!

Ελέγξαμε το χρέος. Μειώσαμε τους τόκους που πληρώνουμε κάθε χρόνο στο μισό απ’ ό,τι δίναμε πριν την κρίση. Και κάτω από το ένα τρίτο, απ’ εκείνο που θα δίναμε, αν δεν είχαμε πετύχει το κούρεμα του 2012. Κι όλα αυτά, χωρίς να μεσολαβήσει χρεοκοπία που θα μας κυνηγούσε για δεκαετίες.

Και οι τόκοι θα μειωθούν κι άλλο το φθινόπωρο, όταν θα επικυρωθεί πλέον από τους δανειστές μας, ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο.

Η Ελλάδα αποκατέστησε την αξιοπιστία της στο εξωτερικό. Τη σταθερότητά της στο εσωτερικό. Και αυτό το αναγνωρίζει σήμερα και ο πλέον αυστηρός κριτής από όλους: Οι διεθνείς αγορές!

Σας θυμίζω ότι μπήκαμε στο Μνημόνιο το 2010, όταν οι διεθνείς αγορές αρνούνταν να μας δανείσουν. Και μας δάνεισαν τότε οι εταίροι μας, θέτοντας όρους αυστηρούς. Τώρα, μας αποδέχονται πλέον οι διεθνείς αγορές, δανειζόμαστε ως φυσιολογική χώρα και βγαίνουμε από την εποχή των μνημονίων.

Όλα αυτά δύο χρόνια πριν φαίνονταν απίστευτα. Κι όμως έγιναν!

Και τώρα προχωράμε στο επόμενο βήμα. Στην Ανάπτυξη!

Ως τώρα βάζαμε τα θεμέλια για την Ανάπτυξη. Τακτοποιήσαμε τους λογαριασμούς μας με το παρελθόν: Με το παρελθόν μιας χώρας που παρήγαγε ελλείμματα, χρέη, μια ευημερία κάλπικη, στηριγμένη σε δανεικά, που τελικά μας έφεραν σε αυτή την πρωτοφανή κρίση.

Τώρα χτίζουμε μια Νέα Ελλάδα: Της ανταγωνιστικότητας, όχι του κρατισμού. Της εξωστρέφειας, όχι της φοροδιαφυγής και της σπατάλης. Των επενδύσεων, όχι της στασιμότητας. Μιας Νέας Ελλάδας που διεκδικεί και κερδίζει διεθνείς αγορές, που διεκδικεί και κερδίζει διεθνείς ρόλους. Όχι δανεικά και μνημόνια… Αυτή τη Νέα Ελλάδα θεμελιώνουμε. Και πίσω δεν κάνουμε… Και ούτε θα επιτρέψουμε σε κανένα να μας γυρίσει πίσω σε κρίση και σε μνημόνια!

Εδώ, όμως, μπαίνουν και καινούργια προβλήματα:

Πώς θα είναι αυτή η Νέα Ελλάδα; Πού θα διαφέρει από εκείνο που αφήνουμε πίσω μας; Πόσο γρήγορα θα αποκαταστήσουμε τη χαμένη μας ευημερία; Πόσο γρήγορα θα εξαλείψουμε την ανεργία; Πώς θα αναπτυχθούμε στη συνέχεια; Πώς θα παράγουμε ευκαιρίες για όλους και ευημερία για την Πατρίδα μας;

Για το λόγο αυτό σήμερα κάνουμε κάτι ακόμα: Αυτονόητο για κάθε άλλη σύγχρονη χώρα. Και αδιανόητο, δυστυχώς, μέχρι σήμερα για την Ελλάδα: Υιοθετούμε για πρώτη φορά, Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο. Σύγχρονο και Ολοκληρωμένο!

Πρώτα-πρώτα, τι σημαίνει «σύγχρονο Αναπτυξιακό Σχέδιο»;

Δεν σημαίνει ασφαλώς «σοβιετικού τύπου» σχεδιασμό, όπου το κράτος έκανε τα πάντα, προγραμμάτιζε τα πάντα, εξήγγειλε τι θα γίνει στο μέλλον - σε ένα χρόνο, σε πέντε χρόνια, σε δέκα χρόνια – και τελικά …έπεφτε έξω σε όλα!

Στις σύγχρονες ανοικτές οικονομίες, ο ιδιωτικός τομέας έχει την πρωτοβουλία της παραγωγής. Αλλά το κράτος διατηρεί ένα ρόλο σοβαρό: Να χτυπά τις στρεβλώσεις, να ρυθμίζει τις αγορές, να εξασφαλίζει σταθερότητα και ασφάλεια. Να προσελκύει επενδύσεις, να δημιουργεί σύγχρονες υποδομές...

Αυτά όλα απαιτούν σχεδιασμό. Δεν γίνονται «στην τύχη». Δεν γίνονται «βλέποντας και κάνοντας».

Να πω τρία παραδείγματα: Η ανταγωνιστικότητα εξασφαλίζεται, μεταξύ άλλων και από το κόστος ενέργειας. Αλλά επενδύσεις στο χώρο της ενέργειας κάνουν χρόνια για να αποδώσουν. Για να έχεις, λοιπόν, ανταγωνιστική ενέργεια, μετά από δέκα, είκοσι χρόνια, πρέπει να δούμε μπροστά από τώρα και να κάνουμε μεγάλες επιλογές από σήμερα!

Ένα άλλο παράδειγμα είναι το νερό: Η Ελλάδα συνολικά πολύ καλής ποιότητας και άφθονο νερό: Όμως σε άλλες περιοχές το σπαταλάμε και πάει χαμένο. Άλλες περιοχές δεν έχουν επάρκεια νερού, κι αυτό αποτελεί τροχοπέδη για την Ανάπτυξή τους. Και άλλες περιοχές προχωρούν σε υπέρ-άντληση νερού, από πηγάδια εκατοντάδων μέτρων πια σε βάθος, που δημιουργούν και πολύ σοβαρά οικολογικά προβλήματα.

Για να γίνει η σωστή διαχείριση των υδάτινων αποθεμάτων, χρειάζονται υποδομές, κανάλια, αρδευτικά έργα, βιολογικοί καθαρισμοί και έντονος ρυθμιστικός ρόλος του κράτους. Με ορίζοντα δεκαετιών μπροστά. Διαφορετικά η χώρα θα χάνει έδαφος συνεχώς.

Τα δίκτυα μεταφορών είναι ένα άλλο παράδειγμα – οδικά και σιδηροδρομικά. Κάθε γωνιά της Ελλάδας έχει πολύ σημαντικά και ανεκμετάλλευτα πλεονεκτήματα...

Αλλά τι νόημα έχει να μιλάμε για τις «μεγάλες δυνατότητες» που έχει η Ελληνική γεωργία, η κτηνοτροφία ή η αλιεία, για παράδειγμα, όταν δεν υπάρχουν εύκολοι δρόμοι για να φύγουν τα νωπά προϊόντα, όταν δεν υπάρχουν άνθρωποι να δουλέψουν εκεί, όταν δεν υπάρχει φθηνή ενέργεια για τα μηχανήματα ή τα εργοστάσια που θα μπορούσαν να εγκατασταθούν για να γίνει επί τόπου η μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων;

Όλα αυτά, προϋποθέτουν αποφάσεις, μεγάλες, μακροχρόνιες και βραχυπρόθεσμες που υπηρετούν το ίδιο όραμα και που προωθούν το ίδιο σχέδιο.

Όταν όλες αυτές οι μεγάλες αποφάσεις παίρνονται στην τύχη, φίλες και φίλοι, ανάλογα με τον εκάστοτε υπουργό ή ανάλογα με τις ιδεοληψίες του εκάστοτε κόμματος, ή με τις πιέσεις τοπικών ή επιχειρηματικών συμφερόντων, τότε τίποτε δεν γίνεται τίποτα και τίποτα δεν προχωρά. Η χώρα χάνει συνεχώς έδαφος. Και αυτό πρόκειται να σταματήσει!

Θα αναπτυχθούμε, ναι! Θα επανέλθουμε στα επίπεδα ευημερίας που είχαμε πριν από την κρίση. Ναι! Αλλά δεν θα επαναλάβουμε τα ίδια λάθη! Δεν θα αφήσουμε κανένα περιθώριο να ξανά-γλιστρήσουμε σε τέτοια κρίση ξανά. Γι’ αυτό και χτίζουμε τη Νέα Ελλάδα!

Το κάθε βήμα που κάνουμε από δω και στο εξής, μας φέρνει πιο κοντά στην ευημερία που χάσαμε ως χώρα. Αλλά και μας απομακρύνει όλο και περισσότερο από αμαρτίες, από σφάλματα, από αγκυλώσεις και από στρεβλώσεις που μας στοίχειωναν μέχρι σήμερα.

Από δω και στο εξής έχει «μόνο προς τα πάνω». Δεν έχει άλλο «προς τα κάτω». Αλλά κυρίως δεν έχει «προς τα πίσω»…

Υπάρχει βέβαια στο μυαλό του καθενός το ερώτημα. Καλά όλα αυτά που μας λες...

Αλλά μπορούν να γίνουν στην Ελλάδα;

Η απάντηση είναι ναι, μπορούν! Φτάνει να το θελήσουμε! Φτάνει να πιστέψουμε στον εαυτό μας και στις μεγάλες δυνατότητες του τόπου!

Και το κυριότερο: φτάνει να κάνουμε ό,τι έκαναν κι άλλες χώρες που τα κατάφεραν, μέσα σε λίγα χρόνια, να έχουν μεγάλα αναπτυξιακά επιτεύγματα. Να διδαχθούμε από την πείρα τους. Και, βεβαίως, να μην επαναλάβουμε ούτε και τα δικά τους λάθη…

Κοιτάξτε γύρω σας: στην Ευρώπη και λίγο παραέξω…

Χώρες όπως η Φινλανδία, η Σουηδία, η Δανία, η Ολλανδία, η Ιρλανδία, το Ισραήλ…

Είναι όλες τους συγκρίσιμες με την Ελλάδα σε μέγεθος και εδαφικό και πληθυσμιακό. Αλλά και σε μορφωτικό επίπεδο... Κι όμως, η Ελλάδα υπολείπεται αναπτυξιακά απ’ όλες αυτές σήμερα!

Σας το λέω λοιπόν, ευθέως: Και η Ελλάδα μπορεί να επιτύχει ό,τι πέτυχαν όλες αυτές. Η καθεμία ξεχωριστά και εγώ λέω και όλες μαζί!

Γιατί η Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να έχει μια ΝΟΚΙΑ, όπως η Φινλανδία;

Γιατί η Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να έχει την πρωτοπορία στις Ανανεώσιμες πηγές που έχει η Δανία;

Γιατί δεν θα μπορούσε, να έχει την κτηνοτροφική παραγωγή της Δανίας ή και ακόμα της Ολλανδίας; Και τη μεταποίησή της…

Γιατί η Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να έχει κι αυτή ορισμένους βιομηχανικούς κλάδους που έχει η Σουηδία και η Ολλανδία;

Δεν θα μπορούσε να έχει τις υπηρεσίες της Ιρλανδίας, ή τη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων του Ισραήλ ή και την αμυντική ακόμα βιομηχανία που έχει σήμερα το Ισραήλ;

Υπάρχει, άραγε, κάτι θεμελιώδες που μας λείπει σε ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, σε πρώτες ύλες, σε ποιότητα ανθρώπινου δυναμικού; Όχι! Υπάρχουν, αντίθετα, πολλοί τομείς όπου εμείς, θεωρητικά τουλάχιστον, πλεονεκτούμε απέναντί τους…

Δεν σας το λέω εγώ. Αυτό μου το έλεγαν οι ίδιοι οι ηγέτες αυτών των χωρών.

Για παράδειγμα, ο Πρόεδρος μιας από τις χώρες αυτές, μου ανέφερε ότι η πατρίδα του έχει τελείως άγονο έδαφος, είχε άγονο έδαφος. Και μου λέει “μακάρι να είχαμε τη βιοποικιλότητα, το έδαφος, το κλίμα της χώρας σου”. Κι όμως η χώρα δικιά του παράγει περισσότερα ποιοτικά αγροτικά προϊόντα, έχει πολύ μεγαλύτερη εσωτερική επάρκεια τροφίμων και έχει πολύ μεγαλύτερες εξαγωγές από μας! Κάτι κάναμε στραβά ως τώρα…

Ο Πρωθυπουργός μιας άλλης από τις χώρες αυτές, μου είπε το εξής τις προάλλες: Όπου πηγαίνω στο εξωτερικό βρίσκω παντού, σε πανεπιστήμια, σε ερευνητικά κέντρα, Έλληνες της Διασποράς που διαπρέπουν! Αντίθετα, δικοί μου –μου λέει- συμπατριώτες δεν υπάρχουν πολλοί έξω από τα σύνορα της δικής μου μικρής χώρας…

Κι όμως η μικρή χώρα του παράγει και εξάγει προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και τηλεπικοινωνιών που εμείς δεν διανοούμαστε σήμερα… Είναι φανερό ότι κάτι γινόταν στραβά, αυτά τα χρόνια… Έχουμε τα εφόδια, έχουμε τις δυνατότητες να κάνουμε κι εμείς, και μάλιστα καλύτερα, απ’ ό,τι κάνουν αυτοί όλοι μαζί! Φτάνει να βγούμε από τη μιζέρια της «Ψωροκώσταινας»! Φτάνει να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας.

Αυτό μας πάει άλλωστε, να ανοίγεις τον ορίζοντά σου ως Έλληνας! Πάντα ήμασταν λαός που πέρναγε σύνορα, που ξεπέρναγε τα όριά του, που όργωνε τον κόσμο… Και τώρα είμαστε λαός, που οι άνθρωποί του διαπρέπουν παντού αλλού, εκτός Ελλάδος! Στον τόπο τους μέσα πνίγονται…

Το όραμά μου για την Ανάπτυξη δεν είναι να γίνουμε κάτι άλλο από εκείνο που πραγματικά είμαστε. Δεν είναι να προσπαθήσουμε να μοιάσουμε σε κάποιους άλλους. Είναι να κάνουμε τα αυτονόητα, να γίνουμε ο εαυτός μας. Για να βρούμε, επιτέλους τον πραγματικό εαυτό μας. Και να ξεπεράσουμε εμείς τους άλλους…

Πώς μπορούν να γίνουν όλα αυτά, πιο συγκεκριμένα;

Κάποιοι λένε πως, εντάξει, μπορεί να γίνουν, αλλά θέλουν πολύ χρόνο. Ότι θέλουν ολόκληρες γενιές! Στο μεταξύ η Ελλάδα θα υποφέρει, θα φυτοζωεί. Και μας λένε ότι θα κάνουμε πολλά χρόνια να ξεπεράσουμε την κρίση. Ε λοιπόν, κάνουν λάθος! Κάνουν μέγα λάθος…

Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί συμφωνούν πια, ότι η Ελλάδα θα έχει ανακτήσει ως το 2020-21, την ευημερία που είχε πριν την κρίση! Κι αυτά, βεβαίως, τα λένε ποιοι; Τα αρνητικά; Τα αρνητικά ξέρουμε ποιοι; Τα καινούργια τα θετικά τα λένε εκείνοι οι οποίοι μέχρι πριν από λίγο μας είχαν «τελειωμένους». Και τώρα παραδέχονται ότι μπορούμε.

Και πού, ακριβώς, αυτοί στηρίζουν τώρα τις καινούργιες τους προβλέψεις; Προσέξτε, ό,τι θα σας πω βασίζεται στις πιο συντηρητικές υποθέσεις. Στις πιο «συγκρατημένες» προβλέψεις.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα υποφέρουμε μέχρι το 2020; Όχι! Από δω και στο εξής, μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα, η κατάσταση θα βελτιώνεται συνέχεια. Για ποιους; Για τους απλούς ανθρώπους. Για όλους τους Έλληνες!

Όλο και περισσότεροι, θα βλέπουν τις δουλειές γύρω τους να ανοίγουν, όλο και περισσότεροι άνεργοι θα βρίσκουν δουλειά, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι θα βγουν από την ανασφάλεια, όλο και περισσότεροι θα βλέπουν τα εισοδήματά τους να αυξάνονται και όλο και περισσότερες επιχειρήσεις θα βρίσκουν δάνεια από τις τράπεζές τους…

Κι αυτά, ενώ δεν θα υπάρξει νέο Μνημόνιο, ούτε νέα οριζόντια μέτρα λιτότητας! Μας το ζήτησαν αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό και το αρνηθήκαμε! Αποδείχθηκε ότι δεν το χρειαζόμασταν, πήγαμε καλύτερα από τους στόχους. Ούτε από δω και μπρός το χρειαζόμαστε! Και πρόσθετα μέτρα λιτότητας –επαναλαμβάνω- δεν θα υπάρξουν. Και τα φορολογικά βάρη θα μειώνονται σταδιακά…

Η Ανάπτυξη, λοιπόν, αρχίζει από τώρα: Φέτος, τέρμα η ύφεση. Με ρυθμούς 2,9% θα αναπτυχθούμε την επόμενη χρονιά, το 2015. Και είμαστε από τις πρώτες χώρες σε ανάπτυξη στην Ευρωζώνη. Με ρυθμούς ακόμα ταχύτερους, 3,7% θα αναπτυχθούμε το 2016! Και θα είμαστε τότε στις δύο πρώτες χώρες της Ευρωζώνης, με το 3,7% το 2016…

Αλλά πώς θα ξανακερδίσεις το χαμένο έδαφος της ευημερίας σου μέσα σε πέντε-έξι χρόνια;

Σας θυμίζω ότι η Αργεντινή, μεγάλη χώρα, πλούσια σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους, πανίσχυρη πάντοτε σε εξαγωγές, χρεοκόπησε το 2002 και ακόμα βυθίζεται στην κρίση και στη φτώχεια...

Κάποιοι ρωτάνε: Πώς εμείς θα κερδίσουμε – από την Αργεντινή, ας πούμε- όλο το χαμένο μας έδαφος, σε πολύ λιγότερο χρόνο;

Μα ακριβώς επειδή ΔΕΝ ακολουθήσαμε το δρόμο της Αργεντινής!

Που κάποιο, βέβαια, κόμμα, μας παρότρυνε να κάνουμε…

Και δεν πρέπει να έχουμε κοντή μνήμη…

Τρία, λοιπόν, διαφορετικά ερευνητικά ιδρύματα, εξειδικευμένα απολύτως στην αναπτυξιακή ανάλυση, ένα διεθνές, η ΜcKinsey και δύο Ελληνικά, το ΙΟΒΕ και το ΚΕΠΕ, έκαναν ανεξάρτητες έρευνες για τις προοπτικές ανάπτυξης της Ελλάδας για τα επόμενα εφτά χρόνια. Τελείως ανεξάρτητες μεταξύ τους.

Κι αυτοί το ίδιο λένε, και οι τρεις: ότι ως το 2020-21, θα έχουμε ανακτήσει πλήρως το χαμένο έδαφος ευημερίας. Και μάλιστα συμφωνούν και στο πώς θα γίνει αυτό:

Αξίζει, λοιπόν, συνοπτικά να σας πω τι μας λένε.

Η Ελλάδα από το 2009 ως το 2013 έχασε περίπου 50 δισεκατομμύρια από το ΑΕΠ. Αυτά τα 50 δισεκατομμύρια πρέπει να ανακτήσει η χώρα μας τα επόμενα χρόνια, ώστε να βρεθεί εκεί που ήταν πριν τα χάσει τα 50 δισεκατομμύρια…

Και οι τρείς αυτές αναλύσεις απομόνωσαν τους 10 κλάδους της Ελληνικής οικονομίας, απ’ όπου μπορεί άμεσα να ξεκινήσει η Ανάπτυξη. Κλάδους που μπορούν άμεσα να παράγουν εισόδημα, θέσεις εργασίας, ευκαιρίες για όλους και έσοδα και για το κράτος.

Και καταλήγουν στα εξής συμπεράσματα, για την επόμενη επταετία, ανά κλάδο:

Ο Τουρισμός μπορεί να δώσει 16,5 πρόσθετα δισ. ετησίως. Και 225 χιλιάδες πρόσθετες θέσεις εργασίας. Ένα θα σας πω μόνο: Για κάθε ένα εκατομμύριο παραπάνω τουρίστες που έρχονται, το ΑΕΠ της χώρας ανεβαίνει 1%. Για κάθε 1 εκατομμύριο τουρίστες 1% του ΑΕΠ της χώρας πάνω. Πέρσι κάναμε ρεκόρ στις αφίξεις. Φέτος περιμένουμε 2 εκατομμύρια παραπάνω: από τα 18 στα 20 εκατομμύρια αφίξεις. Κάντε το λογαριασμό…

Ο Πρωτογενής τομέας αγροτικής παραγωγής (γεωργία, κτηνοτροφία, ιχθυοκαλλιέργεια) και μεταποίησης: Μπορεί να δώσει επί πλέον 13,5 δισ. και 315 χιλιάδες νέες, άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας.

Η Ενέργεια και το περιβάλλον: επί πλέον 9,5 δισ. και 40 χιλιάδες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας (χωρίς ακόμα τον ορυκτό πλούτο και τον ΤΑΠ).

Η Έρευνα και τεχνολογία: επί πλέον 2 δισ. και 50 χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Τα Logistics, το διαμετακομιστικό εμπόριο και οι συνδυασμένες μεταφορές: επί πλέον 2,5 δισεκατομμύρια ετησίως και 45 χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Η Φαρμακευτική Βιομηχανίας: επί πλέον 2 δισ. ετησίως και 25 χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Η Ναυτιλία: επί πλέον 8,5 δισ. ετησίως και 70 χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Σύνολο 54,5 δισεκατομμύρια μέσα σε επτά χρόνια! Και θα βρεθούμε, τότε, από τα 183 δισεκατομμύρια του ΑΕΠ που έχουμε σήμερα, σε πάνω από τα 233 που ήταν το ανώτατο, όπου είχαμε φτάσει το 2008.

Και σύνολο 770 χιλιάδες θέσεις εργασίας, μόνον από τους κλάδους αυτούς!

Προσέξτε: αυτοί οι αριθμοί δεν αφορούν το σύνολο της Ελληνικής οικονομίας. Υπάρχουν, πρώτα-πρώτα τρεις ακόμα σημαντικοί κλάδοι που δεν τους αναφέρουν οι αναλύσεις αυτές: Η Βιομηχανία ορυκτού πλούτου και μετάλλων, η «βιομηχανία εμπορεύσιμων υπηρεσιών» όπως συμβουλευτικές υπηρεσίες ανάλυσης μεγάλου όγκου δεδομένων, cloud computing κλπ. Και βεβαίως δεν αναφέρεται ο Πολιτισμός, που επίσης δεν διευκρινίζεται στις δικές τους μελέτες ποια ακριβώς μπορεί να είναι η συνεισφορά του.

Κι ακόμα πέρα από αυτούς τους κλάδους, υπάρχουν και πολλές άλλες οικονομικές δραστηριότητες, θα έλεγα, πιο «παραδοσιακές», που κι αυτές θα προσθέσουν ανάπτυξη, εισόδημα και δουλειές. Κι όλα αυτά θα φέρουν πίσω την χαμένη ευημερία του Ελληνικού λαού, κατά την άποψή μου, ακόμα πιο σύντομα…

Να πω, επίσης, ότι αυτές, πράγματι, είναι οι πιο συντηρητικές εκτιμήσεις. Κι ακόμα, δεν υπολογίζουν οι εκτιμήσεις αυτές καθόλου την επερχόμενη Ανάπτυξη με τα 50-55 δισ. τρεις μεγάλους τομείς, με ακόμα μεγαλύτερες προοπτικές:

Πρώτον, δεν υπολογίζουν την εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας, για τα οποία αποθέματα αυτά οι έρευνες άρχισαν τώρα να προχωρούν με όλο μεγαλύτερους ρυθμούς, όπως ξέρετε.

Ήδη μας επισκέπτεται και έρχονται εδώ ο ένας ενεργειακός κολοσσός μετά τον άλλο. Με συμβόλαια –ακούσατε προ ημερών- είτε για να ερευνήσουν είτε για να εξορύξουν. Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις διεθνών τραπεζών, τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας, που ήδη θεωρούνται πολύ πιθανά, μπορούν να δώσουν στο κράτος μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, πάνω από 300 δισεκατομμύρια ευρώ! Σας θυμίζω πως όταν πριν δύο χρόνια, είχαμε τολμήσει να αναφέρουμε ένα αρκετό μικρότερο νούμερο, κάποιοι μέσα στην Ελλάδα, το αντιμετώπισαν με ειρωνεία! Τώρα πια κανένας δεν το ειρωνεύεται…

Αυτά όλα, ασφαλώς, θα απαιτήσουν χρόνο για να φτάσουν σε πλήρη απόδοση. Αλλά θα απαιτήσουν και πολύ ισχυρές διεθνείς συμμαχίες, για να τα αποκαλύψουμε πλήρως και να τα εκμεταλλευτούμε όλα! Όμως, οι επενδύσεις ήδη άρχισαν:

Ο ΤΑΠ για παράδειγμα. Ο μεγάλος διαγωνισμός που κερδίσαμε. Η μεγαλύτερη επένδυση υποδομής στη νότια Ευρώπη, για ενέργεια, εδώ και δεκαετίες!

Η ανάπτυξη που θα προκύψει από αυτές τις εξελίξεις στην ενέργεια δεν υπολογίζεται στα «συντηρητικά νούμερα» που σας ανέφερα προηγουμένως. Είναι πρόσθετα!

Δεύτερον, δεν συμπεριλαμβάνονται οι εταιρείες τεχνολογίας και όλες οι «νεοφυείς επιχειρήσεις» που ήδη πολλαπλασιάζονται στην Ελλάδα. Κι όπως γνωρίζετε όλοι, στις «νεοφυείς επιχειρήσεις» τόσο η Κυβέρνηση όσο και εγώ προσωπικά, δίνουμε ιδιαίτατη σημασία. Στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας, της καινοτομίας των εφαρμογών λογισμικού, αλλά και στη μεταποίηση των αγροτικών μας προϊόντων. Και εδώ ξένοι κολοσσοί έρχονται και επενδύουν σε ελληνικές «νεοφυείς επιχειρήσεις». Όπου κυρίως κάνει θαύματα η νεανική επιχειρηματικότητα, αλλά και η γυναικεία επιχειρηματικότητα. Θεωρείται ότι τα start-ups, όπως λέγονται διεθνώς οι νεοφυείς επιχειρήσεις, θα αποτελέσουν το μεγάλο κύμα της Ανάπτυξης παγκοσμίως. Ιδιαίτερα σε χώρες με τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας. Κι όμως, ούτε κι αυτές οι προοπτικές συμπεριλαμβάνονται στα συντηρητικά νούμερα που σας ανέφερα πριν για την Ανάπτυξη. Είναι και αυτά πρόσθετα...

Και τρίτον, υπάρχουν αρκετοί ακόμα κλάδοι με δυναμισμό και πλεονεκτήματα, που και αυτοί οι κλάδοι δεν περιλαμβάνονται, όπως τα ναυπηγεία, η κατασκευή και η επισκευή σκαφών. Η Ελλάδα σήμερα έχει, πόσες μαρίνες νομίζετε; 32! Σε τέσσερα χρόνια θα έχει πάνω από εκατό. Και σε εφτά χρόνια θα φτάνουν τις 200! Δεκάδες χιλιάδες σκάφη αναψυχής, μπορούν να επισκευάζονται και να συντηρούνται και να ξεχειμωνιάζουν στην Ελλάδα, αντί να πηγαίνουν στην Τουρκία, στην Ιταλία, στην Κροατία, που πηγαίνουν σήμερα. Αυτό από μόνο του σημαίνει ανάπτυξη ενός σημαντικότατου κλάδου ναυπηγοεπισκευαστικής. Για να μην αναφερθούμε στη μετασκευή και κατασκευή σύγχρονων μεγάλων σκαφών που μεταφέρουν LNG, το υγροποιημένο αέριο! Όλα αυτά, επίσης δεν έχουν συμπεριληφθεί σε αυτές τις συγκρατημένες προβλέψεις, τις συντηρητικές, που σας ανέφερα προηγουμένως.

Όπως ακόμα και η προώθηση του Πολιτισμού μας διεθνώς. Με πώληση, για παράδειγμα, πιστοποιημένων ομοιωμάτων, αγάλματα, από τους πιο σημαντικούς θησαυρούς που μπορεί να έχει το κάθε μουσείο. Τα οποία θα πωλούνται, όπως πωλούνται ήδη σε ορισμένα και διαδικτυακά ακόμα, ως μέσο προβολής της χώρας.

Αν αυτό οργανωθεί επαγγελματικά, αν τα μουσεία μας οργανωθούν σωστά, και μάλιστα με το καινούργιο ωράριο το οποίο έχουμε πλέον επιβάλει, τα έσοδα για τη κοινωνία και για το κράτος θα είναι τεράστια. Και θα δημιουργηθούν πόροι για να αναπτύσσουμε, εμείς οι ίδιοι, τις αρχαιολογικές μας έρευνες, τις ανασκαφές, το συνεχή εκσυγχρονισμό και την επέκταση των μουσείων και των αρχαιολογικών μας χώρων. Ούτε και αυτές οι δυνατότητες, λοιπόν, συμπεριλαμβάνονται σε αυτές τις «συντηρητικές εκτιμήσεις» για την Ανάπτυξη, που σας είπα πριν. Είναι και αυτά πρόσθετα.

Πιστεύω, πραγματικά, ότι αν μείνουμε στο σωστό δρόμο, και δεν επιστρέψουμε στα παλιά τα λάθη, η Ανάπτυξη θα είναι πολύ ταχύτερη, η ευημερία πολύ πιο διάχυτη στη κοινωνία και η Ελλάδα σε έξι –εφτά χρόνια δεν θα θυμίζει σε τίποτε τις δύσκολες ώρες που περάσαμε και περνάμε.

Όλα όσα ζήσαμε στην κρίση, θα είναι τότε –το πιστεύω ακράδαντα- μια θλιβερή ανάμνηση. Ενώ στην Αργεντινή, δώδεκα χρόνια αργότερα – το θυμίζω - τα πράγματα ακόμα χειροτερεύουν…

Φίλες και φίλοι,

Οι προτεραιότητές μου από δω και στο εξής είναι πέντε, για να κάνω το όραμα αυτό πραγματικότητα:

Πρώτον, είναι η μείωση της ανεργίας.

Δεύτερον, η μείωση της φορολογίας. Και μαζί, η ανακούφιση της πίεσης από το φορολογικό μηχανισμό.

Τρίτον, η μείωση του κόστους, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα.

Τέταρτον, η εξασφάλιση της ρευστότητας στην Ελληνική οικονομία.

Και πέμπτον, η συνεχής προώθηση των μεταρρυθμίσεων. Και μιλάω για μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Κι όταν λέω για μεγάλες μεταρρυθμίσεις εννοώ τέσσερα πράγματα: Χτύπημα της γραφειοκρατίας, χτύπημα της φοροδιαφυγής, επιτάχυνση απονομής δικαιοσύνης και τη συνταγματική μεταρρύθμιση που θα ολοκληρώσει όλα τα προηγούμενα.

Όλα αυτά έχουν ξεκινήσει. Και μερικά έχουν προχωρήσει. Αλλά όλα πρέπει να ολοκληρωθούν το ταχύτερο δυνατό.

Ας τα δούμε πιο αναλυτικά:

Η ανεργία: Ήδη άρχισε να υποχωρεί! Το πρώτο τρίμηνο, ολόκληρο, της φετινής χρονιάς έχουμε τρεις συνεχείς μειώσεις της ανεργίας κάθε μήνα, ουσιαστικά και από το Δεκέμβριο. Για πρώτη φορά αυτό γίνεται εδώ και πολλά χρόνια. Υπολογίζεται ότι, μέσα σε τέσσερα χρόνια, θα έχουν δημιουργηθεί 550 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Και ως το 2020, η ανεργία στην Ελλάδα θα έχει πέσει κάτω από τον Ευρωπαϊκό μέσον όρο.

Κάθε μέρα προσελκύουμε επενδύσεις, προσπαθούμε να εξασφαλίζουμε ανακούφιση, μέσω του υπουργείου Εργασίας, για όσους παραμένουν άνεργοι. Ήδη, μέσα σε ενάμιση χρόνο, δημιουργήσαμε προγράμματα εκπαίδευσης και μαθητείας για 250 χιλιάδες ανέργους - χρόνια ανέργους ή νέους που δεν έχουν μπει ακόμα στην αγορά εργασίας. Για να τους ανακουφίσουμε σήμερα, ώστε να επιταχυνθεί η απασχόλησή τους αύριο.

Κάποιοι λένε: τι να το κάνεις; Ο κατώτατος μισθός είναι πολύ χαμηλός στην Ελλάδα! Ξεχνούν, όμως, πως όταν η Χώρα μπαίνει στην Ανάπτυξη, τα εισοδήματα δεν μένουν στον κατώτατο μισθό. Ανεβαίνουν κι εκείνα! Μια ταχύρρυθμη Ανάπτυξη μερικών ετών, θα φέρει μεγάλη αύξηση και στην απασχόληση και στα εισοδήματα. Κι αυτό έχει αποδειχθεί σε κάθε Ευρωπαϊκή χώρα που πετυχαίνει Ανάπτυξη.

Και βέβαια, η ευημερία που παράγεται έτσι είναι υγιής και αντέχει, γιατί στηρίζεται σε αύξηση και της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας και της διάχυσης του εισοδήματος. Το να μοιράζεις λεφτά, δεξιά-αριστερά, λεφτά που δεν έχεις, που είναι δανεικά, δεν είναι «Ανάπτυξη». Θα ήταν αντίθετα, ο προθάλαμος για την επόμενη κρίση. Και επόμενη τέτοια κρίση δεν αντέχει η Χώρα μας. Και ούτε πρόκειται ποτέ να την επιτρέψουμε…

Πάω τώρα στη μείωση της φορολογίας: Τα τελευταία χρόνια ξέρετε ότι κι ο τελευταίος Έλληνας αντιμετώπισε τεράστια βάρη. Και το χειρότερο: του έπεσαν μαζεμένα! Γιατί δεν ήρθαν μόνο από μια χρονιά, ήρθαν από προηγούμενες. Αυτό ήταν το πιο οδυνηρό για όλους μας. Είναι το τίμημα που πληρώσαμε για να βγούμε από το Μνημόνια το ταχύτερο. Αλλά δεν πρόκειται να συνεχιστεί άλλο βέβαια…

Θα μειώσουμε παντού τους φορολογικούς συντελεστές. Με σχέδιο. Ήδη μειώσαμε το ΦΠΑ στην Εστίαση. Και η φορολογία ακινήτων για τους περισσότερους, μειώνεται, για δεύτερη φορά φέτος. Τα επόμενα δύο χρόνια, επίσης θα μειώνεται σε ταμειακή βάση. Κι αυτό είναι ήδη προγραμματισμένο και εγκεκριμένο.

Η μείωση φορολογικών συντελεστών θα προχωρήσει βήμα-βήμα παντού. Και στους άμεσους και στους έμμεσους φόρους. Και στα εισοδήματα και στα επιχειρηματικά κέρδη και στο ΦΠΑ. Θα γίνει, όμως, σταδιακά. Για να μην τεθούν σε κίνδυνο τα πλεονάσματα. Και για να μην επιστρέψουμε σε Μνημόνια. Αλλά θα προχωρήσει μαζί με την Ανάπτυξη και το χτύπημα της φοροδιαφυγής.

Στόχος μας είναι να πληρώνουν όλοι λιγότερο, ο καθένας κατά τις δυνάμεις του. Αλλά για να πληρώνει λιγότερο ο καθένας, πρέπει να πληρώνουν όλοι.

Στόχος μας είναι ο φορολογικός συντελεστής στα επιχειρηματικά κέρδη να φτάσει το 15%! Ο ανώτατος συντελεστής στα εισοδήματα να μην ξεπεράσει το 33%. Και το ΦΠΑ να μη ξεπερνά πουθενά το 12%...

Πώς θα γίνει αυτό, χωρίς να θέσουμε σε κίνδυνο τα πλεονάσματα; Με την Ανάπτυξη που θα προχωράει. Με το χτύπημα της φοροδιαφυγής που ήδη άρχισε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα συντεταγμένα, ύστερα από πολλές δεκαετίες.

Όμως, εδώ οφείλω να πω και κάτι ακόμα: Ο φορολογικός μηχανισμός του κράτους θα γίνει πιο ανθρώπινος. Και στα πρόστιμα και στις ποινές:

Θα ξεχωρίζει εκείνον που δεν πληρώνει γιατί συστηματικά κλέβει το Δημόσιο. Δηλαδή τους συμπολίτες του. Κι απέναντί του το σύστημα θα είναι πιο αυστηρό.

Αλλά και θα τον διακρίνει αυτόν από εκείνον που αληθινά δεν μπορεί να πληρώσει. Γιατί κάποια αναποδιά του έτυχε. Σε αυτούς θα είναι πολύ πιο επιεικής ο μηχανισμός. Και θα πρέπει να προσφέρει διευκολύνσεις.

Το χτύπημα της φοροδιαφυγής δεν είναι κάτι που ΘΑ γίνει. Είναι κάτι που ήδη γίνεται! Το 2013 και το 2014 συλλαμβάνονται από φοροδιαφυγή πάνω από 850 εκατομμύρια! Που αντιστοιχούν σε άμεση φοροδιαφυγή 4-5 δισεκατομμυρίων! Που αντιστοιχούν- αντιλαμβάνεστε- σε ένα ποσό τεράστιο. Αλλά και έμμεσα, αρκετά υψηλότερο. Αυτό θα συνεχιστεί. Για πρώτη φορά γίνεται αληθινή πρόοδος στο χτύπημα αυτό της φοροδιαφυγής. Και όσο προχωρά η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, τόσο θα γίνεται πιο επιεικής και πιο ευέλικτος και ο εισπρακτικός μηχανισμός. Και το σπουδαιότερο: τόσο θα ελαφρύνονται τα βάρη των υπόλοιπων φορολογούμενων. Γιατί όποιος κλέβει το κράτος- επαναλαμβάνω- κλέβει όλους τους διπλανούς του.

Κι επιμένω ότι το χτύπημα αυτό στη φοροδιαφυγή ήδη ξεκίνησε. Φέτος, να σας πω ότι το 97% των φορολογικών δηλώσεων υποβλήθηκαν ηλεκτρονικά. Αυτό ήταν απίστευτο δύο χρόνια πριν. Τώρα είναι μια καινούργια πραγματικότητα! Είμαστε από τους πολύ πρώτους στην Ευρώπη σε αυτό.

Παράλληλα όμως, γίνεται και πιο απλή η φορολόγηση. Με την αλλαγή στον κώδικα βιβλίων και στοιχείων, με την ηλεκτρονική σήμανση και την ηλεκτρονική τιμολόγηση. Όλα αυτά μειώνουν τη γραφειοκρατία, μειώνουν την επαφή του φορολογούμενου με τον έφορο, αλλά και αυξάνουν τη δυνατότητα των φορολογικών αρχών, να κάνουν διασταυρώσεις, εντοπίζοντας εκείνους που παρανομούν και αφήνοντας ήσυχους τους άλλους.

Επίσης, ήδη ψηφίσαμε μια μεγάλη μεταρρύθμιση: το συμψηφισμό οφειλών του ΦΠΑ ανάμεσα στους ιδιώτες, αλλά και ανάμεσα σε ιδιώτες με το κράτος.

Κάθε οφειλή σε ΦΠΑ θα είναι πληρωτέα μόνον εφόσον έχει εξοφληθεί προηγουμένως το τιμολόγιο. Κανείς δεν θα είναι υποχρεωμένος να πληρώσει το τιμολόγιο που δεν του έχει εξοφληθεί. Αυτή είναι μια τεράστια ανακούφ

Διαβάστε περισσότερα