Watch Dogs Review

Με τη νέα γενιά να έχει πλέον πάνω από μισό χρόνο στη ζωή μας, λογικό είναι να περιμένουμε τα “μεγάλα” games να αξιοποιούν το νέο hardware και να δούμε τις υποσχέσεις να γίνονται πραγματικότητα. Το Watch Dogs είναι ένα από αυτά τα “ουάου” παιχνίδια που περιμέναμε πως και πως, από την εντυπωσιακή αποκάλυψή του το 2012. Όμως, το Watch

Dogs τελικά πέφτει θύμα της ίδιας της Ubisoft, καθώς το τελικό αποτέλεσμα απέχει περισσότερο από όσο νομίζαμε σε σχέση με το προϊόν που είχαμε δει αρχικά. Ευτυχώς οι ενδιαφέρουσες ιδέες παραμένουν και ο μεγάλος κόσμος είναι έτοιμος για εξερεύνηση και... χακάρισμα.

Η ιστορία του Watch Dogs θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα οικογενειακό δράμα. Ο Aiden Pearce, γνωστός χάκερ στον υπόκοσμο του Σικάγο, μαζί με τον πρώην συνεργάτη του Damien διέπρατταν ληστείες και άλλα σχετικά παράνομα για να βγάζουν τα προς το ζειν (και κάτι παραπάνω). Όμως, η τελευταία δράση τους δεν εξελίχθηκε όπως περίμεναν, με τον Aiden να τρέπεται σε φυγή για να προστατέψει την οικογένειά του. Στην προσπάθειά του όμως να “εξαφανιστεί”, δύο πληρωμένοι δολοφόνοι βγάζουν το αμάξι του εκτός πορείας, με συνέπεια η ανιψιά του πρωταγωνιστή να χάσει τη ζωή της. Ο Aiden αποφασίζει να βρει ποιος έδωσε την εντολή για το δολοφονικό χτύπημα στον ίδιο, ενώ η αδερφή του, φοβούμενη για τα χειρότερα αλλά και για το άλλο της παιδί, του ζητάει απεγνωσμένα να σταματήσει. Συγκινηθήκατε; Βασικά η ιστορία Watch Dogs “προσπερνιέται” εύκολα, καθώς τόσο ο Aiden δείχνει να μην έχει την απαραίτητη “προσωπικότητα” για να υποστηρίξει ένα τέτοιο δράμα, όσο και η αργή (βασικά, πολύ αργή) ροή της σας κάνει να τη θυμάστε μία στο τόσο. Ευτυχώς οι υπόλοιποι χαρακτήρες έχουν αρκετά μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Η αργή ροή όμως της ιστορίας έχει ένα σκοπό, ο οποίος δεν είναι άλλος από το να γεμίσει με αποστολές τις περίπου 25 ώρες που διαρκεί. Αυτό είναι θετικό από τη μία, αλλά καταντάει βαρετό μετά το πρώτο δεκάωρο. Οι αποστολές αρκετές φορές είναι πανομοιότυπες, όπως πχ να πρέπει να τρέψετε σε φυγή κάποιον εγκληματία ή να χακάρετε κάμερες για να μπείτε ή να βγείτε από κάποιο μέρος (ναι, από όλο το hacking περισσότερο οι κάμερες μετράνε). Η ελευθερία όμως που σας δίνεται ως προς το πώς προσεγγίζετε την κάθε αποστολή είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Είτε διαλέξετε να αρχίσετε το πιστολίδι ενάντια σε ορδές εχθρών, είτε έξυπνα να “μπείτε” μέσα στις κάμερες και να ενεργοποιήσετε τις διάφορες “παγίδες” (όπως εξαερισμούς, εκρηκτικά κλπ) ή να σαμποτάρετε τα ακουστικά των φρουρών ώστε να τους αιφνιδιάσετε από πίσω, το Watch Dogs αφήνει μία ασύγκριτη αίσθηση ικανοποίησης, κυρίως σε αυτούς που προτιμούν να παίζουν έξυπνα και “πολύπλοκα”.

Μέσω του δικτύου CTOS έχετε πρόσβαση στα πάντα, ακόμα και σε πληροφορίες απλών πολιτών.

Το όλο hacking γίνεται με τη χρήση μόλις ενός κουμπιού και ενώ αρχικά φαίνεται υπερβολικά εύκολο, στην πορεία καταλαβαίνετε γιατί οι δημιουργοί διάλεξαν αυτόν τον τρόπο - γιατί απλά δουλεύει. Με το πάτημα ενός κουμπιού λοιπόν έχετε πρόσβαση σε όλο το Central Operating System (CTOS) του Σικάγο, αν και πρέπει σε κάθε περιοχή ξεχωριστά να το ξεκλειδώσετε. Αφού λοιπόν “μπείτε” στην περιοχή, ξεδιπλώνονται στο κινητό σας όλες οι πληροφορίες οποιασδήποτε συσκευής με τσιπ, από κινητά απλών πολιτών έως κάμερες ασφαλείας. Αν έχετε ενεργοποιημένο το CTOS μπορείτε να βλέπετε πληροφορίες των πολιτών μέσα από ένα έξυπνο pop-up. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μία πόλη γεμάτη ζωή, αφού για κάθε πολίτη ξεχωριστά υπάρχουν οι αντίστοιχες πληροφορίες, αν και όπως φαίνεται το 80% των πολιτών του Σικάγο “έχει πρόβλημα”.

Μιλώντας για προβλήματα, το μεγαλύτερο που συναντάτε είναι η αστυνομία. Αυτό όχι επειδή είναι εύκολο να σας πιάσουν, αλλά επειδή οι αστυνομικοί είναι τόσο καλοί σε αυτό το παιχνίδι που πραγματικά σας σπάνε τα νεύρα! Αν λοιπόν διαπράξετε κάποιο έγκλημα σας βγαίνει ειδοποίηση πως κάποιος πολίτης καλεί την αστυνομία, ενώ αν δεν προλάβει να ολοκληρώσει την κλήση και είτε τον σκοτώσετε είτε του πάρετε το κινητό, μπορείτε ελεύθερα να φύγετε. Αν όμως συμβεί το αντίθετο, ετοιμαστείτε! Απευθείας εμφανίζονται ελικόπτερα και πολλαπλά περιπολικά, έτοιμα να σας καταδιώξουν για πολλά (μα πάρα πολλά) τετράγωνα! Επίσης, η περιοχή που σκανάρουν οι αστυνομικοί είναι κυριολεκτικά τεράστια! Οπότε, τι μπορείτε να κάνετε; Είτε έξυπνα να χακάρετε τα φανάρια, τις κινούμενες γέφυρες ή τις διάφορες εντός του οδικού δικτύου “παγίδες” για να την σκαπουλάρετε, είτε να ενεργοποιήσετε κάποιο hacking ability (όπως αδρανοποίηση των ελικοπτέρων, λανθασμένες ενδείξεις τοποθεσίας κλπ). Η περίπτωση που πραγματικά με τρέλανε είναι όταν αφού σκότωσα για πλάκα κάποιον περαστικό (σόρι!), αδρανοποίησα έναν άλλο που πήγε να πάρει τηλέφωνο, ξέκανα και έναν δεύτερο, πρόλαβα και έναν τρίτο, ενώ ένας τέταρτος ήταν στο επόμενο τετράγωνο, οπότε εκεί το πήρα απόφαση, μπήκα στο όχημα και... τρεχάτε ποδαράκια μου!

Όπως προαναφέρθηκε, η πόλη του Σικάγο είναι γεμάτη ζωή. Αν αποφασίσετε να παραμερίσετε την ιστορία και απλά να απολαύσετε το hacking θα δείτε ότι πάντα υπάρχει κάτι να κάνετε, αν και δεν είναι πάντα τόσο “φρέσκο”. Μπορείτε να αποτρέψετε ληστείες ή βιασμούς, να πιάσετε εγκληματίες, να βρείτε άλλους χάκερ που βάζουν εσάς στο στόχαστρο, να λύσετε ξανά και ξανά το ένα και μοναδικό αλλά πανέξυπνο παζλ που υπάρχει στο παιχνίδι, να παίξετε AR games τα οποία εξελίσσονται μπροστά σας (κάτι σαν Space Invaders με τους εξωγήινους να έρχονται κατά πάνω σας!) ή να “μπείτε” σε νέους κόσμους μέσω… παιχνιδιών παράλληλης πραγματικότητας! Ναι, το Watch Dogs περιλαμβάνει άλλα τέσσερα παιχνίδια, στα οποία πραγματικά μπορείτε να λιώσετε άπειρες ώρες. Αυτά είναι “αγώνες θανάτου”, επιβίωση (σε στιλ The Last of Us), ένα όπου ο Aiden είναι μαστουρωμένος και “πηδάει” από λουλούδι σε λουλούδι χασκογελώντας, ενώ στο τέταρτο έχετε υπό τον έλεγχό σας ένα μεγάλων διαστάσεων όχημα με μορφή αράχνης και σπέρνετε τον τρόμο στην πόλη! Πραγματικά τα δύο τελευταία είναι οι μεγαλύτερες εκπλήξεις που θα μπορούσε να έχει ένας τίτλος σαν το Watch Dogs και ενδείκνυνται για τρελό κάψιμο!

Ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού το περνάτε οδηγώντας και εδώ είναι που το Watch Dogs τα κάνει θάλασσα. Αν και τα οχήματα είναι αρκετά καλά σχεδιασμένα, η arcade οδήγηση καταντάει κουραστική, τόσο στην αίσθηση όσο και στο χειρισμό. Η δε ανικανότητα του Aiden να πυροβολάει μέσα από τα οχήματα σας αφήνει με μόνη επιλογή διαφυγής το hacking, κάτι που ειδικά σε μεγάλες ταχύτητες δεν είναι και ότι καλύτερο. Επίσης, ο ήχος των οχημάτων είναι πραγματικά άθλιος, με το αποκορύφωμα να είναι η… κόρνα ποδηλάτου που έχουν ακόμα και τα πιο πολυτελή αυτοκίνητα! Όμως, δεν είναι όλα μαύρα, αφού μπορείτε να οδηγήσετε σχεδόν όλων των ειδών τα οχήματα εδάφους αλλά και θαλάσσης. Βέβαια, με τη φύση των αποστολών να είναι “πήγαινε εκεί, κάνε αυτό”, πρέπει να συνηθίσετε την οδήγηση. Προσωπικά πολλές φορές ευχόμουν να υπήρχε η επιλογή άμεσης μετάβασης στις αποστολές.

Οι αστυνομικοί είναι τόσο δύσκολοι, που μόνο με πολύ έξυπνη χρήση των hacks μπορείτε να ξεφύγετε!

Στα της μάχης, το Watch Dogs δεν μπορούμε να πούμε ότι “λάμπει”. Το σύστημα κάλυψης είναι αρκετά έξυπνο (τύπου Splinter Cell: Conviction). Μπορείτε να μεταβαίνετε από το ένα σημείο στο άλλο απευθείας με το πάτημα ενός κουμπιού και την κάμερα να βλέπει προς τα εκεί, ενώ αν οι εχθροί δεν δούν ότι έχετε αλλάξει θέση συνεχίζουν να πιστεύουν ότι είστε εκεί που σας είδαν τελευταία φορά. Το πιστολίδι είναι αρκετά απλό, με τους κινούμενους στόχους να είναι αρκετά πιο δύσκολοι από ότι περιμέναμε, θέμα που λύνεται με την αυτόματη στόχευση και την καθυστέρηση του χρόνου που σας δίνει μερικά δευτερόλεπτα για να μπορέσετε να πετύχετε το στόχο ακριβώς εκεί που θέλετε. Οι κοντινές μάχες περιορίζονται μόνο στις εκτελέσεις, όπου απαιτείται να πάτε πίσω από τον εχθρό σας χωρίς να σας καταλάβει και με το πάτημα πάλι ενός κουμπιού μία εντυπωσιακή σκηνή μάχης εξελίσσεται μπροστά σας. Δυστυχώς, η νοημοσύνη των εχθρών είναι αδύναμη και αν δεν έχετε να αντιμετωπίσετε πολλούς δύσκολα πεθαίνετε εν ώρα μάχης.

Το Watch Dogs χρησιμοποιεί skill trees για leveling, κάτι που ταιριάζει απόλυτα σε έναν τέτοιο τίτλο. Κάθε φορά που ολοκληρώνετε μία αποστολή κερδίζετε και τα αντίστοιχα skill points, τα οποία μετά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όπως ακριβώς θέλετε. Τα skill trees χωρίζονται σε αρκετές κατηγορίες, όπως driving, hacking και combat, χωρίς να υπάρχουν ιδιαίτεροι περιορισμοί ως προς τη χρήση τους. Το κορυφαίο είναι πως ακόμα και στα προαναφερθέντα παιχνίδια παράλληλης πραγματικότητας παρέχονται ξεχωριστά skill trees, οπότε για να φτάσετε τον Aiden στο 100% σε όλα χρειάζεστε πολλές παραπάνω ώρες από ότι νομίζετε (σε 92 ώρες gameplay είμαι περίπου στο 85% στο καθένα και στο 90% της κύριας ιστορίας).

Αν βέβαια δε θέλετε να παίζετε μόνοι σας, το multiplayer μπορεί να σας απασχολήσει για αρκετές επιπλέον ώρες. Από απλούς αγώνες ταχύτητας μέχρι ελεύθερη βόλτα με έως άλλους επτά παίκτες, το Watch Dogs προσφέρει μία ικανοποιητική ποικιλία από modes. Ένα από τα αγαπημένα μου modes είναι το Decryption, όπου ένας παίκτης έχει τα “αρχεία” και οι υπόλοιποι προσπαθούν να του τα πάρουν, κάτι σαν capture the flag δηλαδή, όπου σε έναν τόσο ανοιχτό κόσμο μπορεί πραγματικά να δημιουργηθεί χάος! Επίσης, οποιαδήποτε στιγμή μπορεί κάποιος παίκτης να μπει σε δικό σας game και απλά να προσπαθήσει να σας χακάρει (όπως και εσείς μπορείτε να κάνετε το ίδιο σε άλλον παίκτη), δημιουργώντας μικρά “εμπόδια” στη διάρκεια της περιπέτειάς σας. Τέλος, αν έχετε iPad, μπορείτε να κατεβάσετε τη δωρεάν εφαρμογή του παιχνιδιού και να μπείτε από εκεί σε online μάχες, ενεργοποιώντας παγίδες και δυσκολεύοντας τη ζωή των άλλων παικτών. Απλά θα ήθελα να μη βγαίνει αυτή η ενοχλητική ειδοποίηση στο πάνω αριστερό μέρος της οθόνης κάθε φορά που υπάρχει η επιλογή multiplayer.

Spider Tank! Αξίζει να αγοράσετε το παιχνίδι μόνο και μόνο γι αυτό το mini-game!

Τα γραφικά του Watch Dogs είναι εντυπωσιακά (παρόλο που δεν βρίσκονται στο επίπεδο που είχαμε δει στην αποκάλυψη του παιχνιδιού) και προϊδεάζουν για μία εντυπωσιακή γενιά. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι εκπληκτικά, όπως και οι κινήσεις τους, αν και δυστυχώς το animation των προσώπων θυμίζει προηγούμενη γενιά. Το Σικάγο δίνει την αίσθηση μιας πραγματικής πόλης, με προσοχή στη λεπτομέρεια από τους δρόμους έως τα κτίρια. Το μοναδικό θέμα που συνάντησα είναι μια μικρή πτώση του frame rate μετά από αρκετές ώρες gameplay (στο PS4 τουλάχιστον), αν και αυτό δε χαλάει ιδιαίτερα την εμπειρία. Από την άλλη, ο ήχος συνολικά δεν είναι τόσο καλός. Ναι μεν το soundtrack είναι κορυφαίο, με τόνους που ταιριάζουν απόλυτα στον κόσμο του Watch Dogs, όμως οι ερμηνείες και οι ήχοι των όπλων και των αυτοκινήτων υστερούν πάρα πολύ.

Σε γενικές γραμμές το Watch Dogs μπορεί να χαρακτηριστεί ως κάτι γνώριμο μεν, αλλά με πολλές φρέσκιες ιδέες. Η όλη απλοϊκή υλοποίηση του hacking λειτουργεί προς το καλύτερο, το Σικάγο παρέχει έναν από τους πιο μεγάλους και πιο πλούσιους χάρτες που έχουμε δει σε open-world παιχνίδι, ενώ η έμφαση στη λεπτομέρεια στον οπτικό τομέα δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Επίσης, το γεγονός ότι το παιχνίδι είναι τόσο πλούσιο ώστε πάντα να υπάρχει κάτι να κάνετε, σε συνδυασμό με τα αρκετά διασκεδαστικά multiplayer modes, δίνει πραγματική αξία αγοράς. Πάντως ο τίτλος έχει αδυναμίες, όπως οι πανομοιότυπες αποστολές και η αδιάφορη ιστορία (το δε τέλος είναι πραγματική απογοήτευση). Συμπέρασμα: το Watch Dogs είναι πολύ καλό παιχνίδι, αν και όχι αντάξιο των τεράστιων προσδοκιών που είχε δημιουργήσει η Ubisoft.

Open-world δράση στα καλύτερά τηςH stealth προσέγγιση των αποστολώνΤα πολλά και τρελά mini-gamesΔιασκεδαστικό multiplayerΓραφικά (αν και όχι τόσο καλά όσο στην αρχική παρουσίαση)ΜουσικήΜπόλικες ώρες δράσης……που πολλές φορές γεμίζουν με copy-pasteΑδιάφορη ιστορίαΕύκολοι εχθροί, δύσκολοι αστυνομικοίΟ υπόλοιπος ηχητικός τομέαςΠτώση frame rate μετά από αρκετές ώρες παιχνιδιού (στο PS4 τουλάχιστον)ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

Game20.gr, το Άσυλο των gamers