This is the Police 2 Review

Τo 2016 κυκλοφόρησε το This is the Police, ένα πρωτότυπο παιχνίδι που συνδύαζε γρίφους, στοιχεία management και RPG. Φαινομενικά ήταν μια ενδιαφέρουσα -αν και λίγο καταθλιπτική- πρόταση, όμως απέτυχε να κρατήσει το ενδιαφέρον των παικτών για αρκετό καιρό. Με το This is the Police 2, η δημιουργός Weappy Studio επιχειρεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα, προσφέροντας παράλληλα κάποια νέα στοιχεία.

Τo

This is the Police 2 ουσιαστικά συνεχίζει την πλοκή γύρω από τα... έργα και τις ημέρες του Jack Boyd, συνταξιούχου αρχηγού της αστυνομίας στην πόλη Freeburg. Μέσα από ένα εξοργιστικά μεγάλο αλλά καλοφτιαγμένο cutscene, προσπαθεί να εξηγήσει πώς βρίσκεστε επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης στην πόλη Sharpwood. Μέσα από εξαιρετικές συνθήκες και καταστάσεις “τραβηγμένες από τα μαλλιά”, βρίσκεστε υπεύθυνος για την καθημερινή διαχείριση της αστυνομίας στο μικρό, χειμωνιάτικο Sharpwood.

Τo This is the police 2 ακολουθεί τη συνταγή του προκατόχου του, με κάποιες νέες προσθήκες. Έχετε στη διάθεσή σας έναν αρχικά περιορισμένο αριθμό διαθέσιμων αστυνομικών και καλείστε να διαχειριστείτε διάφορα περιστατικά εγκληματικότητας, από απλές διαταράξεις κοινής ησυχίας, έως ένοπλες ληστείες με ομήρους. Ο κάθε αστυνομικός έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, ικανότητες και... ιδιαιτερότητες. Το βασικό στατιστικό στοιχείο που σας ενδιαφέρει είναι ο επαγγελματισμός του/της, αφού καθορίζει σε ποιες κλήσεις μπορεί να βοηθήσει. Πριν ξεκινήσει κάθε ημέρα, επιλέγετε ποιοι αστυνομικοί παρουσιάζονται και ποιοι έχουν ρεπό, καθώς και τον εξοπλισμό τους. Μην θεωρήσετε δεδομένο τον αριθμό των αστυνομικών, καθώς σχεδόν οι μισοί σας ζητάνε να μην παρουσιαστούν για προσωπικούς λόγους που ξεκινούν από οικογενειακά θέματα και καταλήγουν στον... καλλωπισμό του κατοικίδιού τους. Το πώς αντιδράτε και ποια αιτήματα κάνετε δεκτά επηρεάζει πολύ περισσότερο απ’ όσο νομίζετε την απόδοσή τους, μέσω του σεβασμού που έχετε αποκτήσει και το βαθμό εμπιστοσύνης που σας έχουν. Μην παραξενευτείτε λοιπόν εάν σε κάποια κλήση ο αστυνομικός που έχετε στείλει συμπεριφερθεί... αλλοπρόσαλλά και σας χαλάσει τα σχέδια.

Το Xcom συναντά το SWAT.

Τα νέα στοιχεία του gameplay έχουν να κάνουν με την προσθήκη περισσότερου management, αφού εξοπλίζετε τους αστυφύλακες που έχετε στη διάθεσή σας με -αρχικά περιορισμένο- αριθμό αντικειμένων που ξεκλειδώνουν συγκεκριμένες ενέργειες σε κάποια κλήση. Το βασικό νέο στοιχείο είναι οι turn-based tactical μάχες όταν υπάρχει σοβαρό περιστατικό, πχ ένοπλη ληστεία τράπεζας με ομήρους. Αρκετά πρωτότυπο και συνάμα θαρραλέο μέρος του παιχνιδιού, που ενώ φαινομενικά αυξάνει το ενδιαφέρον του παίκτη, καταφέρνει να απογοητεύσει. Καλείστε να αντιμετωπίσετε μεγάλο αριθμό κακοποιών με πολύ περιορισμένους πόρους και προσωπικό στη διάθεσή σας. Σα να μην έφτανε αυτό, εάν στείλετε έναν αστυνομικό που... δεν χαίρει της εμπιστοσύνης σας, αυτός/ή κάνει κυριολεκτικά του κεφαλιού του/ης. Ενώ έχετε σχεδιάσει μια stealth προσέγγιση, μπορεί να ορμήσει πυροβολώντας και να σας φέρει σε δύσκολη έως απελπιστική θέση, με αποτυχία αντιμετώπισης του περιστατικού, νεκρούς ομήρους και αστυφύλακες, μόνο και μόνο επειδή δεν δώσατε μια μέρα ρεπό για να παίξει κιθάρα σε συναυλία. Χρειάζεται λοιπόν να δώσετε μεγάλη προσοχή στα αιτήματα των υφισταμένων σας για να μη βρεθείτε προ δυσάρεστων εκπλήξεων στη χειρότερη δυνατή στιγμή.

Όσο περνούν οι μέρες στο Sharpwood, μέσα από interactive cutscenes ενημερώνεστε για το τί πραγματικά συμβαίνει γύρω απ’ το χαρακτήρα σας αλλά και τους συναδέλφους και την οικογένειά του. Αφενός τα cutscenes μπορούν να χαρακτηριστούν ατμοσφαιρικά και καλοδουλεμένα, αφετέρου η μεγάλη τους διάρκεια αποπροσανατολίζει. Το να πηγαίνετε από resource management σε “κάτι από adventure” και κατόπιν σε turn-based tactical SWAT μέσα σε λιγότερο από 15 λεπτά, φανερώνει το μεγαλύτερο μειονέκτημα του παιχνιδιού: την έλλειψης ρυθμού - gameplay tempo. Ίσως οι δημιουργοί, στην προσπάθειά τους να εισάγουν ποικιλία στοιχείων gameplay, το παράκαναν κι έτσι ουσιαστικά απογοητεύουν τόσο τους λάτρεις της διαχείρισης πόρων, όσο και τους θιασώτες των adventure, μπλέκοντας στοιχεία και από τα δύο είδη. Προσθέστε και το “στριφνό” στοιχείο με τις real-time tactical συμπλοκές κι έχετε ένα συνονθύλευμα από τέσσερα-πέντε είδη παιχνιδιών σε ένα.

Αντιμετωπίζοντας ένα περιστατικό.

Όσον αφορά τον τεχνικό τομέα, τα γραφικά έχουν βελτιωθεί αισθητά. Η μινιμαλιζέ προσέγγιση του πρώτου τίτλου υπάρχει κι εδώ, αλλά με σαφώς μεγαλύτερα production values. Ο δε ήχος, αν και λειτουργικός, είναι αδιάφορος. Η μουσική δεν έχει την ατμοσφαιρικότητα του προηγούμενου παιχνιδιού, ενώ το voice acting επίσης θα μπορούσε να είναι καλύτερο.

Το This is the police 2 “πλατιάζει” και δεν εμβαθύνει. Είναι σαφώς πιο ραφιναρισμένο από τον προκάτοχό του, αλλά η έλλειψη εστίασης στα στοιχεία που μπορούν να κερδίσουν τον παίκτη είναι αισθητή. Αποτελεί μια φιλόδοξη προσπάθεια ικανοποίησης όσο το δυνατόν περισσότερων γούστων με την ποικιλία στιλ παιχνιδιού που διαθέτει, όμως τα μεγάλα σε διάρκεια cutscenes, οι απότομες εναλλαγές είδους, ο αλλοπρόσαλλος ρυθμός αυξομείωσης δυσκολίας και το αμφιλεγόμενο σενάριο το κρατάνε αρκετά πίσω.

Πρωτότυπο σενάριοΕλκυστική διαχείριση πόρωνΧαμηλή τιμήΈλλειψη ρυθμούΜεγάλα cutscenesΑδικαιολόγητα αυξημένος βαθμός δυσκολίαςΣυνονθύλευμα διαφορετικών ειδώνΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, Switch, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Weappy StudioΕΚΔΟΣΗ:THQ NordicΔΙΑΘΕΣΗ:EnarxisΕΙΔΟΣ:Adventure / managementΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://thisisthepolice-game.com/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:31/7/2018

Game20.gr, το Άσυλο των gamers