Prey: Mooncrash Review

Το Prey αποτέλεσε μια σπάνια έκπληξη για τους διψασμένους θιασώτες των “immersive sim” παιχνιδιών. Όντας ίσως ο αυθεντικότερος εκπρόσωπος του είδους από την εποχή του πρώτου Bioshock, το Prey αρνείται πεισματικά να κρατήσει το χέρι του παίκτη, οδηγώντας τον μέσω μιας προδιαγεγραμμένης πορείας στον εκάστοτε στόχο. Τουναντίον, του παρέχει όλα τα απαραίτητα εργαλεία, συνδυάζοντας πληθωρικούς gameplay μηχανισμούς με υποβόσκοντα συστήματα και αριστοτεχνικό σχεδιασμό επιπέδων, ώστε να εφεύρει τις δικές του μοναδικές λύσεις για κάθε πρόβλημα που εμφανίζεται στο διάβα

του. Λύσεις που ποτέ δεν σταματούν να εκπλήσσουν εκείνον που αποφάσισε να ξύσει την επιφάνεια του παιχνιδιού, καθώς πρόκειται αναμφίβολα για ένα δημιούργημα που απαιτεί “πολλαπλές αναγνώσεις” για την πλήρη κατανόηση του. Έτσι, το standalone expansion Prey: Mooncrash είναι κάτι περισσότερο από καλοδεχούμενο.

Τα γεγονότα του Prey: Mooncrash εκτυλίσσονται παράλληλα με αυτά του βασικού παιχνιδιού. H ιστορία ξεκινάει όταν η Kasma Corp -η κύρια ανταγωνίστρια εταιρία της TranStar- αντιλαμβάνεται ότι ο κατασκοπικός εξοπλισμός που εγκατέστησε στην σεληνιακή βάση Pytheas σταμάτησε απροσδόκητα να εκπέμπει σήμα. Τότε στρατολογεί τον χαρακτήρα σας, Peter, ο οποίος διαθέτει διευρυμένες γνώσεις πάνω στο αντικείμενο του hacking, με σκοπό να ανακαλύψει τί ακριβώς συνέβη στην εγκαταλελειμμένη πλέον βάση. Για να το πετύχει αυτό, η εταιρεία, με την αρωγή των ευρημάτων που συνέλεξε μέχρι τώρα, αναπαράγει μια σειρά διαδοχικών προσομοιώσεων που αναπαριστούν τα κατακλυσμικά συμβάντα που έπληξαν τις σεληνιακές μονάδες. Κατά την διάρκεια των προσομοιώσεων, ο Peter τοποθετείται στη θέση πέντε εργαζομένων και αναμετριέται με τους φονικούς Typhon σε μια προσπάθεια να προσφέρει ζωτικής σημασίας πληροφορίες στους εργοδότες του. Εν ολίγοις, για ακόμη μια φορά, τα τεκταινόμενα αφορούν προσομοιώσεις, τις οποίες βιώνει ο Peter με βάση τις εμπειρίες του εκάστοτε επιλαχόντα χαρακτήρα, εντός μιας άλλης προσομοίωσης, δηλαδή αυτής που βιώνει ο ίδιος ο παίκτης κατά την ενασχόληση του με το παιχνίδι. Σας φαίνεται μπερδεμένο; Δεν είναι και τόσο στην πραγματικότητα!

Η ιστορία ξετυλίγεται, όπως και στο βασικό παιχνίδι, μέσα από την άμεση αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και την ανάγνωση ή ακρόαση των ντοκουμέντων που ανακαλύπτετε κατά την εξερεύνηση. Μέσω αυτών μαθαίνετε ότι ο σκοπός της βάσης δεν είναι άλλος από την εξόρυξη πόρων και απαραίτητων δομικών στοιχείων που στην συνέχεια αποστέλλονται για κατανάλωση στον διαστημικό σταθμό του Talos-1. Η αλήθεια είναι πως η roguelike φύση του παιχνιδιού, η οποία προωθεί πολλαπλά και βραχύβια playthrough με πληθώρα χαρακτήρων, δεν προσφέρει τον απαραίτητο χρόνο για να σκηνοθετηθεί ένα πλούσιο σεναριακό υπόβαθρο για τον καθένα εξ αυτών. Παρότι σταδιακά γίνονται διαθέσιμες δευτερεύουσες αποστολές που σχετίζονται με την προσωπική τους ιστορία, τελικά τα δεδομένα που παρέχονται δεν επαρκούν επ' ουδενί για να τους καταστήσουν αξιομνημόνευτους. Παράλληλα, το παιχνίδι δεν επιχειρεί βαθιές τομές στα φλέγοντα ζητήματα που μας απασχόλησαν στο Prey, αφήνοντας τις απαντήσεις για κάποιο κανονικό sequel που ενδεχομένως έρθει στο μέλλον.

Πανοραμικό πλάνο της Γης από την επιφάνεια της σελήνης.

Οι μηχανισμοί του Prey έχουν μεταφερθεί σχεδόν στο σύνολο τους στο Mooncrash. Ωστόσο η δημιουργός Arkane αντιμετωπίζει την παρούσα επέκταση σαν ένα χώρο ελεύθερου πειραματισμού για μελλοντικά πρότζεκτ, προβαίνοντας σε αρκετές προσθήκες που καθιστούν το εγχείρημα αρκετά τολμηρό και προτότυπο. Η κύρια ειδοποιός διαφορά του Mooncrash αφορά την ενσωμάτωση δυναμικών roguelike χαρακτηριστικών. Συγκεκριμένα, επιχειρείτε διαδοχικά περάσματα από την βάση Pytheas μέσω προσομοιώσεων που μεταβάλουν σε κάθε σας προσπάθεια τα δεδομένα του κόσμου, παρουσιάζοντάς σας νέους συνδυασμούς εχθρών, περιβαλλοντικών κινδύνων και αντικειμένων (loot). Αυτό σημαίνει ότι αναμένεται να πεθάνετε αμέτρητες φορές, αλλά σταδιακά ισχυροποιείστε, ξεκλειδώνοντας νέους χαρακτήρες και εξοπλισμό για να φέρετε εις πέρας τις προκλήσεις που συναντάτε στη βάση Pytheas. Υπέρτατος στόχος σας είναι να καταφέρετε να δραπετεύσετε ζωντανός με καθέναν από τους πέντε χαρακτήρες από τo φεγγάρι, σε μία μόλις εκτέλεση της προσομοίωσης χωρίς επανεκκίνηση. Ένας στόχος που κάθε άλλο παρά εύκολος είναι, καθώς απαιτεί να αφιερώσετε τουλάχιστον 30 ώρες ενασχόλησης στο παιχνίδι.

Το Mooncrash διαθέτει στοιχεία που σας αφήνουν εκτεθειμένο σε ακόμη περισσότερους κινδύνους χάρη στην ενσωμάτωση νέων survival μηχανισμών. Συγκεκριμένα, τα όπλα σας φθείρονται από την εκτεταμένη χρήση και επηρεάζονται από περιβαλλοντικές απειλές. Επομένως, αν θέλετε να αποφύγετε την περιοδική διακοπή της λειτουργίας τους, οφείλετε να τα επισκευάζετε εγκαίρως. Ταυτόχρονα, έχουν προστεθεί νέες καταστάσεις τραυματισμών, όπως κατάγματα, αιμορραγία, εγκαύματα τρίτου βαθμού και εγκεφαλική διάσειση, καθεμιά εκ των οποίων παραθέτει ξεχωριστά εμπόδια στην διάρκεια της περιπέτειάς σας. Για παράδειγμα, μια πτώση από μεγάλο ύψος οδηγεί σε σπάσιμο ποδιού που έχει ως απόρροια να καθίσταται αδύνατο το τρέξιμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά την έλευση των τελευταίων update οι survival μηχανισμοί μπορούν να ενεργοποιηθούν και στο βασικό παιχνίδι μέσα από το κεντρικό μενού.

Κάθε χαρακτήρας διαθέτει τις δικές του μοναδικές ικανότητες και πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα κατά την διάρκεια της μάχης. Για παράδειγμα, ο Andrius Alekna, ο μόνος χαρακτήρας στον οποίο έχετε πρόσβαση αρχικά, διαθέτει έναν μυαλό δεκτικό στην τηλεπάθεια που σε gameplay όρους μεταφράζεται με μια διευρυμένη μπάρα PSI πόντων. Καταναλώνοντάς τους μέσω της νέας Typhon δυνατότητας burrow, εισέρχεστε κάτω από το έδαφος, προσπερνώντας έτσι με έναν ευρηματικό τρόπο απροσπέλαστα εμπόδια. Βέβαια το αντίτιμο που πληρώνει ο χαρακτήρας για τις δυνάμεις αυτές είναι η κατοχή ενός ευπαθούς από τα εκτεταμένα πειράματα σώματος που αντιστοιχεί σε μια μειωμένη μπάρα πόντων υγείας. Η συγκεκριμένη ιδέα, παρότι φαίνεται ενδιαφέρουσα στα χαρτιά, στην πράξη θέτει ορισμένους εκνευριστικούς περιορισμούς στην άπλετη ελευθερία προσέγγισης στόχων που γνωρίσαμε στο βασικό παιχνίδι. Έτσι, λοιπόν, όταν φτάσετε μετά κόπων και βασάνων στα εργαστήρια της βάσης, επιθυμώντας να δραπετεύσετε μέσω μιας πύλης στο χωροχρόνο, δεν αποκλείεται να συνειδητοποιήσετε ότι χρειάζεστε την δυνατότητα repair που διαθέτει μόνο η Joan Winslow!

Τα ταχύτατα Etheric Phantoms επιστρέφουν δριμύτερα.

Τα συστήματα από τα οποία διέπεται το βασικό παιχνίδι, επιστρέφουν εκ νέου ελαφρώς διαφοροποιημένα για τις ιδιαίτερες ανάγκες του Mooncrash. Συγκεκριμένα, η εγκατάσταση των Typhon δυνατοτήτων έχει ως απόρροια να καταχωρείστε από τις πύλες ασφαλείας της βάσης ως εχθρικό σώμα. Σε αυτή την περίπτωση καλείστε να βρείτε έναν έξυπνο τρόπο για να παρακάμψετε προσωρινά το απροσπέλαστο δυναμικό πεδίο τους, εκτοξεύοντας πάνω του, για παράδειγμα, μια βομβίδα EMP. Ταυτόχρονα, για όσο περισσότερο χρόνο παραμένετε εντός της προσομοίωσης, τόσο πληθαίνουν δυναμικά οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζετε. Σταδιακά οι Typhons καταλύουν πλήρως την τάξη, καταστρέφοντας την παροχή ρεύματος σε συγκεκριμένες εγκαταστάσεις, ενώ παράλληλα αυξάνονται σε αριθμό και δύναμη. Η ένδειξη του corruption level σας παρέχει μια ιδέα αναφορικά με την ισχύ των Typhon. Όταν αυτή φτάσει στο πέμπτο επίπεδο, η προσομοίωση κρασάρει και σας απορρίπτει, αναγκάζοντάς σας να εκκινήσετε την προσπάθεια από την αρχή.

Λίγο πριν μεταφερθείτε στο χώρο της βάσης Pytheas, μπορείτε να εξοπλίσετε τον κάθε χαρακτήρα σας με χρήσιμα αντικείμενα, ξοδεύοντας το in-game νόμισμα του παιχνιδιού, δηλαδή τα sim points. Επομένως, παρότι αρχικά η δυσκολία του παιχνιδιού φαντάζει αδυσώπητη, ανακαλύπτοντας τα διασκορπισμένα στα επίπεδα fabrication plans, ξεκλειδώνετε σταδιακά περισσότερα προς αγορά αντικείμενα για να ενισχύσετε τις πιθανότητες της επιβίωσής σας. Ο θάνατος είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της εξερεύνησης στη σελήνη. Αν έχετε περισσότερα μέλη στην διάθεσή σας, συνεχίζετε από το σημείο του τελευταίου θανάτου. Παράλληλα, δύνασθε να βρείτε τον μεταμορφωμένο σε Typhon προηγούμενο χαρακτήρα σας και να διεκδικήσετε πίσω όλα τα αντικείμενα που εκείνος κατέχει, εφόσον φυσικά καταφέρετε πρώτα να τον εξολοθρεύσετε. Στην περίπτωση που πεθάνει το σύνολο των χαρακτήρων σας, χάνετε όλη σας την πρόοδο στο παιχνίδι, πλην των κερδισμένων sim points και των fabrication plans, τα οποία διατηρούνται κανονικά.

Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν φρέσκα είδη εχθρών, με πιο χαρακτηριστικό το moon shark, ένα επιβλητικό θηρίο που κινείται υπογείως, εκτελώντας επιθέσεις που προκαλούν άμεση αιμορραγία. Το moon shark, παρά την αστείρευτη δύναμη του, δεν διαθέτει όραση. Ωστόσο, εξισορροπεί αυτό του το μειονέκτημα με μια ενισχυμένη αίσθηση ακοής που το καθιστά ικανό να αντιλαμβάνεται τους κραδασμούς των βημάτων σας στους κρατήρες τις σελήνης, κάτω από τους οποίους κατοικεί. Όντας τοποθετημένο στην είσοδο των εγκαταστάσεων, συχνά δημιουργεί προβλήματα, ενεργοποιώντας τους μηχανισμούς ασφαλείας στις πύλες, καθιστώντας σας ανίκανο να περάσετε από σε αυτές. Η άμεση αντιπαράθεση με αυτό, παρότι υφίσταται σαν επιλογή, δεν έχει και πολλά περιθώρια επιτυχίας. Αντίθετα, μπορείτε πάντα να εκμεταλλευτείτε τον σχεδιασμό των επιπέδων, ο οποίος εξακολουθεί να εντυπωσιάζει ακόμη και στην μικρότερη κλίμακα του Μooncrash, ώστε να λιγοστέψετε τις επαφές σας με αυτόν τον θηριώδη δολοφόνο. Συνεπώς, αν είστε παρατηρητικός σύντομα βρίσκετε υπόγεια περάσματα που είναι εφικτό να ενώσουν τον προαύλιο χώρο με τα εργαστήρια. Αναπόσπαστο εργαλείο που καθιστά προσπελάσιμες αυτές τις μικροσκοπικές οδούς είναι το mimic matter, το οποίο δύναται να σας μεταμορφορφώσει σε ένα αντικείμενο αντίστοιχου μεγέθους.

Τα Telepaths ελέγχουν με εγκεφαλικά κύματα ορδές ανυπεράσπιστων εργαζομένων.

Όσον αφορά τον τεχνικό τομέα, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα. Ο ογκομετρικός φωτισμός και οι screen space αντανακλάσεις της CryEngine επιστρέφουν δριμύτερες, αλλά, παρόλα αυτά, τα τρισδιάστατα μοντέλα απαρτίζονται από σχετικά μικρό αριθμό πολυγώνων για τα δεδομένα του σήμερα. Η εμπειρία μου με την έκδοση του PC υπήρξε άρτια, με το frame rate να παραμένει σταθερά υψηλό καθόλη την διάρκεια, ενώ το gameplay είναι καθαρό από bugs και λοιπά παρατράγουδα. Την παράσταση κλέβει μάλλον το εικαστικό και κυρίως η πειστική απεικόνιση του φεγγαριού. Πάνω από το γκρίζο σεληνιακό έδαφος εμφανίζεται ένας ογκώδης, επιβλητικός τρούλος που αποτρέπει την διαφυγή οξυγόνου στο έρεβος του αχανούς διαστήματος. Ιδιαίτερη σημασία έχει δοθεί στα animation του άλματος και της ρίψης αντικειμένων, τα οποία υπόκεινται και αυτά με την σειρά τους στη χαμηλή βαρύτητα του φεγγαριού. Στα του ήχου, επίσης, τα πράγματα δεν διαφοροποιούνται σημαντικά. Κατά βάση, αναπαράγονται εκ νέου οι γνωστές, εξαιρετικές συνθέσεις του Mick Gordon σε ηλεκτρονικό ύφος, συμβάλλοντας στην ενίσχυση της απόκοσμης ατμόσφαιρας.

Το Prey: Mooncrash θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το μικρό, ετεροθαλές αδερφάκι του Prey. Χωρίς να διαθέτει, επομένως, την απαράμιλλη αξία και ωριμότητα του βασικού παιχνιδιού, χαράζει την δική του πορεία μέσα στα περιορισμένα πλαίσια που θέτει η expansion φύση του. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια τίμια πρόταση που τολμάει να πειραματιστεί πάνω στην γνωστή παικτική φόρμουλα και δικαιολογεί απόλυτα τα χρήματα που ζητάει τόσο ως προς την διάρκεια, όσο και ως προς την ποιότητα του περιεχομένου του. Παρά ταύτα, αν περιμένετε εδώ την εξέλιξη του εξαιρετικού μύθου του Prey, μάλλον θα μείνετε με το παράπονο.

Πετυχημένη ενσωμάτωση roguelike στοιχείων στο gameplay του PreyΝέα είδη εχθρών και δυνατοτήτωνΑπεριόριστη αξία επανάληψηςΆριστος σχεδιασμός επιπέδων παρά την μικρότερη κλίμακα κόσμουΕλάχιστη συνεισφορά στον μύθο του PreyΜικρά skill tree που περιορίζουν την ελευθερία στην προσέγγιση στόχωνΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:ArkaneΕΚΔΟΣΗ:BethesdaΔΙΑΘΕΣΗ:IGEΠΑΙΚΤΕΣ:ActionΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://prey.bethesda.net/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:11/6/2018

Game20.gr, το Άσυλο των gamers