Pokemon: Let’s Go Review

H Nintendo είναι ειδική στο να μας δίνει συνέχεια νοσταλγία και εμείς να ζητάμε να μας δώσει κι... άλλη, όχι μόνο λόγω των πολλών θρυλικών σειρών της οι οποίες μας μεγάλωσαν, αλλά και χάρη στον τρόπο που μας τη “σερβίρει”. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι τα νέα Pokemon: Let's Go για το Switch, Let’s go Eevee και Let’s Go Pikachu, τα

οποία είναι εμπνευσμένα από το Pokemon Yellow του Game Boy και μας ταξιδεύουν για ακόμα μία φορά στην περιοχή του Kanto.

Το εισαγωγικό βίντεο είναι το ίδιο όπως 20 χρόνια πριν, με τον καθηγητή Oak να σας εξηγεί τί είναι τα Pokemon, με τη μουσική από πίσω να... ξυπνάει από μόνη της αναμνήσεις (χωρίς να χρειάζεστε φακό πλέον πάνω από την οθόνη για να τη βλέπετε). Η περιπέτεια ξεκινάει από την Pallet Town, όπου ο ήρωάς σας (χωρίς το όνομα Red αυτή τη φορά) είναι έτοιμος να πάρει το πρώτο του Pokemon και να ξεκινήσει το ταξίδι του με στόχο να “be the very best, like no one ever was!” (ήδη το τραγουδάτε). Μέσω του καθηγητή Oak παίρνετε το πρώτο σας Pokemon, ένα εκ των Pikachu ή Eevee (ανάλογα με την έκδοση που επιλέγετε) και συναντάτε τον αντίπαλο σας, τον οποίο και ονομάζετε εσείς (δεν είναι ο Blue). Προσωπικά δεν είμαι και τόσο υπερήφανος για το όνομα που του έδωσα, αλλά εντάξει, το παιχνίδι ξυπνάει το παιδί μέσα μας!

Οι στόχοι σας είναι λοιπόν δύο: να συμπληρώσετε το Pokedex που σας έδωσε ο καθηγητής Oak με 151 Pokemon (μόνο η πρώτη γενιά υπάρχει, όπως είναι φυσικό, με εξαίρεση τις μοφές Shiny και Alolan μορφές και το Meltan) και να κερδίσετε τους Elite 4 ώστε να κατακτήσετε τον τίτλο του απόλυτου Pokemon Master! Για να καταφέρετε το δεύτερο πρέπει να κερδίσετε και τα οκτώ εμβλήματα που υπάρχουν σε κάθε ένα από τα οκτώ γυμναστήρια του Kanto (το κάθε ένα σε διαφορετική πόλη), ενώ για το πρώτο πρέπει αρχικά να έχετε αγοράσει την έκδοση του παιχνιδιού με το αξεσουάρ Poke Ball Plus (ώστε να πάρετε μέσω κωδικού τον Mew). Αν έχετε παίξει τις αρχικές εκδόσεις θα δέιτε ότι μιλάμε για την ίδια ακριβώς εμπειρία, με τις ίδιες πόλεις, τους ίδιους αντιπάλους, τα ίδια κτίρια και τούνελ - όλα ανανεωμένα ως full 3D μοντέλα. Κάποιες προσθήκες που έχουν γίνει είναι πχ νερό σε κάποιες περιοχές που δεν υπήρχε αρχικά, αλλά σε γενικές γραμμές απλά τα μαύρα pixel στην πράσινη οθόνη έγιναν... ζωντανά!

Το ταξίδι σας ξεκινάει κλασικά με τον καθηγητή Oak να σας δίνει το πρώτο σας Pokemon.

Τί είναι αυτό όμως που πραγματικά κάνει τα Pokemon: Let’s Go διαφορετικά; Αρχικά, να πούμε ότι πλέον κανένα encounter δε γίνεται random, καθώς τα Pokemon εμφανίζονται στην εκάστοτε περιοχή και μάλιστα σε όσο το δυνατόν πιο “πραγματικό” μέγεθος γίνεται, ανάλογα με τα στατιστικά τους. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι μπορείτε εύκολα να τα αποφύγετε ή να διαλέξετε σε ποιο Pokemon θα πάτε, ενώ κάνει και τον κόσμο γενικά πιο ζωντανό από ποτέ! Επίσης, όσο περισσότερο παραμένετε στο ίδιο σημείο, τόσα περισσότερα Pokemon εμφανίζονται, ή μπορείτε απλά να χρησιμοποιήσετε το lure (item που είδαμε πρώτη φορά στο Pokemon Go) για να εμφανιστούν κι άλλα Pokemon στην περιοχή που είστε.

Εκτός των παραπάνω, τα encounters έχουν αλλάξει εντελώς φιλοσοφία. Παλαιότερα η ιστορία ήταν απλή: πεταγόταν το Pokemon, του έκανες επιθέσεις μέχρι να του μείνει ελάχιστο HP, πετούσες το Poke Ball, profit! Πλέον όμως το σύστημα έχει αλλάξει, δικαιολογώντας το “Let's Go” στο όνομα του τίτλου, αφού έχει υιοθετηθεί το σύστημα του Pokemon Go. Το κάθε encounter δεν είναι μάχη, αλλά ένα minigame για να πιάσετε το Pokemon. Πρέπει να πετάξετε τo Poke Ball τη σωστή χρονική στιγμή και στο σωστό σημείο που βρίσκεται το Pokemon για να μπορέσετε να το πιάσετε. Αυτό γίνεται με τη χρήση ενός κύκλου, που όσο πιο μικρός γίνεται, τόσες περισσότερες είναι οι πιθανότητες σας να πιάσετε το εκάστοτε Pokemon. Αν πάλι κάποιο σας πουλάει τσαμπουκά, μπορείτε να του ρίξετε ένα, δύο ή και 10 “τρόφιμα” για να το δελεάσετε και μετά μπαίνει... μόνο του μέσα στη Poke Ball! Αν και πάλι συνεχίζει να το παίζει δύσκολο, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία διαφορετικού τύπου Poke Ball. Με λίγα λόγια, ένα encounter μπορεί να πάρει από μισό λεπτό και μία Poke Ball μέχρι... 10 λεπτά να του πετάτε όσες Poke Ball έχετε στο inventory!

Εδώ δημιουργούνται όμως κάποιες παρεξηγήσεις. Tο ότι μπορείτε να διαλέξετε σε ποιο Pokemon θα αφιερώσετε χρόνο και σε ποιο όχι δε σημαίνει ότι το παιχνίδι δεν σας ωθεί να πιάσετε τα ίδια Pokemon ξανά και ξανά, καθώς το EV training έχει αντικατασταθεί από τα... candies του Pokemon Go. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν θέλετε να δυναμώσετε όσο το δυνατόν παραπάνω τα Pokemon σας, πρέπει να πιάσετε αρκετά από τα ίδια, ώστε να τα στείλετε πίσω στον καθηγητή Oak και εκείνος να τα μετατρέψει σε candies που θα χρησιμοποιήσετε στα κύρια σας Pokemon. Επίσης, αν και υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτές για μάχες, παραπάνω από όσους υπήρχαν στις αρχικές εκδόσεις, δε δίνουν ούτε τα μισά XP στα Pokemon σας από ότι δίνουν τα encounters με τα άγρια Pokemon, αν και δίνουν αρκετά items. Οπότε, για καλύτερο farm πρέπει να πιάσετε όσα περισσότερα Pokemon μπορείτε παρά να ελπίζετε στις μάχες με τους εκπαιδευτές.

Οι μάχες με τα νέα animations είναι πιο απολαυστικές από ποτέ!

Γρήγορα γρήγορα λοιπόν φτάνουμε στο μελανό σημείο του τίτλου: τα... Joy-Con του Switch! Προσωπικά θεωρώ ανεπίτρεπτο να απαιτεί ένα παιχνίδι να κάνω συνεχή χρήση κάποιου περιφερειακού που από τη φύση του δε δουλεύει σωστά. Τα πιο άγρια Pokemon πάνε μία δεξιά, μία αριστερά, με αποτέλεσμα να πρέπει να πετάξετε προς το μέρους τους τις Poke Ball και όχι απλά στην μέση. Όμως, τα Joy-Con διαβάζουν τόσο λάθος τις κινήσεις, με την εμπειρία να καταντάει αστεία από ένα σημείο και μετά. Πετάς δεξιά την Poke Βall και πάει αριστερά, την πετάς αριστερά και πάει στη μέση, με τη μόνη λύση που βρήκα προσωπικά να είναι να περιμένω το Pokemon να έρθει στην μέση της οθόνης για να έχω έστω περισσότερες πιθανότητες, αφού και στη μέση δεν είναι 100% σίγουρο ότι θα διαβαστεί σωστά η κίνηση! Σα να ξαναζούμε την πρώτη φουρνιά παιχνιδιών του Kinect! Το ακόμα χειρότερο; Αν διαλέξετε να παίξετε στην τηλεόραση αναγκαστικά πρέπει να το υποστείτε, αφού ο μόνος τρόπος για να παίξετε χωρίς motion είναι στο tablet mode. Απ' ότι διάβασα από παίκτες, με το αξεσουάρ Poke Ball Plus λύνεται αρκετά το πρόβλημα, αλλά γιατί να δώσω 50 ευρώ επιπλέον ή να αγοράσω το παιχνίδι στα 100 ευρώ (δηλαδή την έκδοση που συμπεριλαμβάνει το εν λόγω αξεσουάρ) για να μπορέσω να παίξω σωστά και όχι απλά να μου δίνει την επιλογή, όπως πχ στο Mario Tennis Aces το αν θα χρησιμοποιώ motion ή analog;

Ένα από τα θετικά στοιχεία που συναντάμε για πρώτη φορά στη σειρά είναι η λειτουργία co-op, όπου ένας δεύτερος παίκτης μπορεί να χρησιμοποιήσει τo δεύτερο Joy-Con. Ο δεύτερος παίκτης λοιπόν μπορεί κανονικά, όπως και ο πρώτος, να κινείται στο χώρο, να πιάνει Pokemon (δηλαδή να ρίχνει και αυτός Poke Ball), ενώ το κυριότερο στοιχείο είναι πως μπορεί να σας βοηθήσει και στις μάχες. Όμως, δε μιλάμε για έναν ξεχωριστό παίκτη ή κάποιον που μπορεί να συνδεθεί στην κονσόλα σας με το λογαριασμό του, αλλά απλά το παιχνίδι μοιράζει το δικό σας inventory, τα δικά σας Pokemon και ούτω καθεξής, οπότε μιλάμε για ένα στοιχείο που αφήνει ανάμικτες εντυπώσεις. Μία ακόμα μικρή προσθήκη που μας θυμίζει το παρελθόν είναι οι εκπαιδευτές Red και Blue, οι δύο που παραδοσιακά ήταν πρωταγωνιστής και ανταγωνιστής αντίστοιχα, αν και τώρα είναι απλά δύο “μεγάλοι” πλέον εκπαιδευτές που απλά πολεμάτε.

Με τη φύση των Pokemon: Let’s Go είναι ξεκάθαρο πως η Nintendo είχε στο μυαλό της τη σύνδεση με το Pokemon Go, πράγμα που συμβαίνει. Πλέον δεν υπάρχει το Safari Zone αλλά το Go Park, στο οποίο μπορείτε να συνδέσετε τον λογαριασμό σας στο Pokemon Go και να μεταφέρετε τέρατα στα Let’s Go, χωρίς όμως να γίνεται να κάνετε το αντίστροφο. Επιπλέον, με το όριο που υπάρχει αυτή τη στιγμή, το μέγιστο level των Pokemon που μπορείτε να μεταφέρετε είναι το 40. Αν είστε ενεργός παίκτης, μπορείτε να επωφεληθείτε από αυτό για ευκολότερα candies και XP, αλλά αν δεν είστε ενεργός μπορείτε εύκολα να το αποφύγετε. Σε αυτό πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στην δημιουργό Game Freak, αφού δεν κάνει την ενασχόληση με το Pokemon Go αναγκαστική, κάτι που προσωπικά με είχε φοβίσει αρκετά όταν ανακοινώθηκαν τα Pokemon: Lets' Go (ή καλύτερα, η ονομασία τους).

Μπορείτε να παίξετε με άλλο ένα άτομο στην ίδια κονσόλα, χρησιμοποιώντας τα Joy-Con ως ξεχωριστά χειριστήρια.

Όπως κάθε παιχνίδι Pokemon, έτσι και τα Let's Go θέλουν να προσφέρουν όσες περισσότερες ώρες ενασχόλησης γίνεται, κάτι που καταφέρνουν και μετά το τέλος του main story. Μπορείτε να πολεμήσετε ξανά τους Gym Leaders που προσαρμόζονται ανάλογα με το δικό σας level, μπορείτε να αντιμετωπίσετε τους Master Trainers (οι οποίοι σας ζητάνε να εκπαιδεύσετε ένα συγκεκριμένο Pokemon και μετά να τους πολεμήσετε), αλλά και το κυριότερο στοιχείο, που στην εποχή των αρχικού τίτλου ήταν και το πραγματικό game over, να πιάσετε το Pokemon Mewtwo. Γενικά η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι ένα από τα στοιχεία που εμένα τουλάχιστον με έκανε να ασχοληθώ παραπάνω. Τα τρία θρυλικά πουλιά, ο Mewtwo (μαζί με τις X/Y μορφές του), αλλά και όλες οι εμβληματικές στιγμές του αρχικού παιχνιδιού έχουν ανανεωθεί και εμπλουτιστεί με cutscenes που σας βάζουν ακόμα περισσότερο μέσα στην δράση του τίτλου. Επίσης, όταν δεν έχετε τί να κάνετε μπορείτε απλά να... παίξετε με τον Pikachu ή την Eevee, χαϊδεύοντας, ταΐζοντας ή απλά... διακοσμώντας τους! Τέλος, ένα από τα στοιχεία που έχει αλλάξει προς το... απλούστερο είναι τα secret techniques, τα οποία αντικαθιστούν τα κλασικά ΗΜ και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα, χωρίς να χρειάζεται πλέον να πιάνουν χώρο στα moves των Pokemon σας.

Πριν κλείσουμε με τα του gameplay, να εκφράσω ένα ακόμα παράπονο, που αφορά ένα ολόκληρο μέρος του παιχνιδιού: το online. Δεν γίνεται κάθε φορά που μιλάμε για online και Nintendo να υπάρχουν περισσότερα αρνητικά παρά θετικά. Για αρχή, οι μόνες δυνατότητες που δίνονται είναι η ανταλλαγή των Pokemon, οι 1v1 μάχες μεταξύ των εκπαιδευτών και οι 2v2 μάχες μεταξύ τεράτων. Ούτε τουρνουά, ούτε τίποτα παραπάνω. Πώς μπορείτε όμως να βρείτε άτομα; Μόνο μέσω εισαγωγής κωδικού, χωρίς να υπάρχει random matchmaking με άλλους παίκτες. Οπότε, ή πρέπει να έχετε όσους περισσότεορους φίλους μπορείτε για να ασχοληθείτε όντως με το online, ή απλά να το αφήσετε εντελώς. Από την άλλη, τουλάχιστον πρόκειται για μία προσθήκη που δεν ήταν απαραίτητη και όμως έγινε, αν και ημιτελής.

Στον τεχνικό τομέα, τα Pokemon: Let's Go πραγματικά λάμπουν στο Switch, με εντυπωσιακά γραφικά 1080p σε docked mode και ικανοποιητικά 720p σε φορητή μορφή. Υπέροχα τοπία, όμορφα μοντέλα χαρακτήρων και Pokemon, πιστά animations και γενικά η ικανοποίηση να βλέπεις τα pixel που πριν δεκαετίες απλά φανταζόμασταν πώς θα μπορούσαν να είναι σε τρισδιάστατη μορφή, πραγματικά θα κερδίσουν τους φανατικούς. Επίσης, τα πανέμορφα cutscenes σε καίρια σημεία της ιστορίας είναι μία αναπάντεχα καλή προσθήκη. Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως τα τεχνικά προβλήματα απουσιάζουν. Υπάρχουν πτώσεις του frame rate, χρόνοι φόρτωσης που γίνονται αισθητοί στην αλλαγή περιβαλλόντων (ακόμα και το να βγείτε από ένα σπίτι) και ακόμα πιο αισθητά όταν διαλέγετε να κάνετε επίθεση μέσα στις μάχες και απλά... περιμένετε να δεχτεί η κονσόλα την εντολή. Οι σκιές των χαρακτήρων κάποιες φορές είναι “πιξελιασμένες”, αλλά προσωπικά δεν το θεωρώ και τόσο μεγάλο πρόβλημα.

Μετά την ολοκλήρωση του παιχνιδιού, μπορείτε να αντιμετωπίσετε ξανά τους Gym Leaders, αλλά με την δυσκολία να έχει αυξηθεί.

Στα του ήχου, μην περιμένετε κάτι παραπάνω από ότι... είχατε ακούσει παλιά! Το soundtrack έχει ανανεωθεί σε άριστη ποιότητα, χωρίς να υπάρχουν τρομερές προσθήκες, δείχνοντας πως ακόμα και 20 χρόνια μετά με την κατάλληλη “περιποίηση” ο ηχητικός τομέας της σειράς είναι κορυφαίος! Δυστυχώς, δεν υπάρχει καθόλου voice acting, με τους διαλόγους να γίνονται με τη βοήθεια των... chat bars, ενώ τα μόνα Pokemon που έχουν πλέον σωστές “φωνές” είναι τα αρχικά Pikachu και Eevee, με τα υπόλοιπα να κάνουν εκείνους τους περίεργους θορύβους που έκαναν και στις αρχικές εκδόσεις. Δεν είναι κάτι που απωθεί, αλλά σίγουρα οι δημιουργοί θα μπορούσαν να δώσουν και στα υπόλοιπα Pokemon τα ακούσματα που έχουν στο anime, κάτι που προσωπικά ελπίζω να γίνει στα επόμενα Pokemon του Switch.

Τα Pokemon: Let’s Go αποτελούν τον ορισμό του “να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι”. Ζωντανεύουν την παιδική ηλικία των φανατικών των Pokemon, προσφέροντας αρκετά από τα στοιχεία που αγάπησαν τότε και αγαπούν εδώ και 20 χρόνια, με την απαραίτητη “ελάφρυνση” ώστε να είναι προσιτά και σε νέους παίκτες ή σε αυτούς που έχουν ασχοληθεί μόνο με το Pokemon Go. Το μεγάλο αρνητικό όμως είναι ο χειρισμός και ένα παιχνίδι χωρίς καλό χειρισμό, ότι και να προσφέρει, δεν μπορεί να φτάσει στα επίπεδα που θα μπορούσε. Αν θέλετε λοιπόν να ταξιδέψετε ξανά ή για πρώτη φορά στον μαγικό κόσμο του Kanto και έχετε γερά νεύρα, τότε τα Pokemon: Let's Go είναι απαραίτητη αγορά. Αν πάλι είστε τύπος που έχει σπάσει έστω ένα χειριστήριο σε αγώνα Pro, είναι ακριβά τα Joy-Con...

Υπέροχα γραφικάΟι μάχεςΠολλές post-game δραστηριότητεςΔεν απαιτεί εξοικείωση με το Pokemon GoΣυνδυάζει σχεδόν αρμονικά την πρόκληση με τη φιλικότητα προς νέους παίκτεςΠτώσεις frame rate και χρόνοι φόρτωσης αδικαιολόγητα για το SwitchΧειρισμός για... γερά νεύραOnline χωρίς ιδιαίτερο νόημαΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:SwitchΑΝΑΠΤΥΞΗ:Game FreakΕΚΔΟΣΗ:NintendoΔΙΑΘΕΣΗ:CD MediaΕΙΔΟΣ:RPGΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://pokemonletsgo.pokemon.com/en-gb/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:16/11/2018

Game20.gr, το Άσυλο των gamers