Ninja Gaiden 3: Razor’s Edge Review

Όταν διάβασα το review του συν-τρόφιμου azazel για το απογοητευτικό Ninja Gaiden 3, κάπου βαθιά μέσα μου, έκανα μια αφάνταστα εγωιστική σκέψη: ευτυχώς που δεν ήμουν εγώ αυτός που ανέλαβε το review… Τι σου είναι το κάρμα, ε; Σχεδόν ένα χρόνο μετά, να’μαι με review του NG3. Με μια μικρή διαφορά όμως: μιλάμε για τη νέα έκδοση του παιχνιδιού για το Wii U, που αποτελεί την προσπάθεια της Team

Καταρχήν, να ξεκαθαρίσω πως τίποτα δεν έχει αλλάξει στην κυρίως δομή του Ninja Gaiden 3. Ο Ryu Hayabusa εξακολουθεί να προσπαθεί να σώσει τον πλανήτη από τον αρχικακό Regent of the Mask και τους ακoλούθους του, ενώ επισκέπτεται τις ίδιες ακριβώς ίδιες τοποθεσίες, που θα μπορούσαν άνετα να είναι ένα παγκόσμιο οδοιπορικό του Travel Channel. Οι περισσότερες αλλαγές θυμίζουν βελτιώσεις και προσθήκες που θα ταίριαζαν περισσότερο σε ένα γιγαντώδες patch, παρά σε μια νέα έκδοση του παιχνιδιού. Προφανώς, η Team Ninja δεν ήθελε να πάει χαμένη η μοναδική ευκαιρία που παρουσιάστηκε με το λανσάρισμα του Wii U και δημιούργησε ένα υβρίδιο, κάτι ανάμεσα στην αρχική έκδοση του NG3 και το Sigma 3, που λογικά θα βγει κάποια στιγμή και θα είναι η πιο “ζυμωμένη” έκδοση του NG3.

Όπως και να’χει το ζήτημα, η πρώτη αλλαγή που συναντάτε έχει να κάνει με τη δυσκολία του Razor’s Edge, η οποία πλέον συγκρίνεται με τις σαδιστικές τάσεις που είχαν εμποτιστεί στα προηγούμενα NG. Ακόμα και στο Hero (που θεωρείται πιο μικρός βαθμός δυσκολίας από το Easy), τα πράγματα είναι αρκετά σοβαρά, και αν δεν έχετε συγχρονιστεί σωστά με τις κινήσεις του Ryu, θα τα βρείτε πολύ σκούρα. Ιδίως από τη στιγμή που στις μάχες μπαίνουν και μη-ανθρώπινοι εχθροί, υπάρχει κάποιου είδους καρφί στη δυσκολία, ενώ τα bosses, αν και δεν είναι συνταρακτικά, αποτελούν μία σοβαρότατη πρόκληση. Από την άλλη, το παιχνίδι μάλλον μου φάνηκε αρκετά δύσκολο και εξαιτίας του παράξενου συστήματος μάχης, που δεν ανασυντάχθηκε για τη νέα αυτή έκδοση. Απλά κάποια στοιχεία αφαίρεθηκαν και κάποια προστέθηκαν, δίχως όμως να καταφέρει η Team Ninja να κάνει το σύστημα μάχης ένα γεροδεμένο και βαθύ σύνολο, όπως συνεβαινε στα χρόνια του Itagaki.

Το αίμα ρέει άφθονο.

Τρανό παράδειγμα τα QTEs, τα οποία, παρόλο που εξαφανίστηκαν, εξακολουθούν να αφήνουν το στίγμα τους, με τον έναν τρόπο ή τον άλλον. Ο Ryu, ας πούμε, μέσα στο ανελέητο πάτημα κουμπιών που κάνετε στο χειριστήριο, αποφασίζει να αποκεφαλίσει (ναι, οι διαμελισμοί επιστρέφουν) έναν τραυματισμένο εχθρό, και για να συμβεί αυτό, το gameplay παγώνει για μερικά δευτερόλεπτα για να παίξει η επίμαχη σκηνή. Προφανής απόρροια ενός κακοεφαρμοσμένου QTE, που ποτέ δε βγήκε πραγματικά από το gameplay, απλά κρύφτηκε στο μήνυμα “οι τραυματισμένοι εχθροί είναι εύκολη λεία” που κάθε τόσο εμφανίζεται όταν φορτώνει το Razor’s Edge. Στον αντίποδα, προστέθηκε μια καλοδεχούμενη ποικιλία όπλων και ninpo (ένα είδος υπερδύναμης των ninja που αντικατοπτρίζεται με μια μπάρα κάτω από την υγεία), ενώ υπάρχουν κινήσεις και τακτικές για ξεκλείδωμα, με νόμισμα τα Karma Points.

Πόντους, τους οποίους μαζεύετε εκτελώντας σύνθετα combos (πολύ σπάνια κατάφερα να κάνω κάποιο σωστά), πετσοκόβοντας τους εχθρούς όσο πιο αιματηρά γίνεται και νικώντας τη φουρνιά που σας στέλνει το παιχνίδι για ξεκλήρισμα μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Το παιχνίδι ποτέ δεν εφαρμόζει debriefing τύπου Vanquish, απλά μοιράζει έξτρα πόντους και ζωή αν κάνετε κάτι υπέροχο κατά τη διάρκεια μίας μάχης. Πέραν, όμως, του συστήματος μάχης, το NG3 και, κατ’επέκταση, το Razor’s Edge, έχει και κάποια platforming στοιχεία, που θυμίζουν Prince of Persia. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση η όλη ιδέα εκτελείται με παντελώς αδιάφορο τρόπο. Ο Ryu σκαρφαλώνει σε τοίχους, πηδάει από τοίχο σε τοίχο και όλα αυτά, τα κάνει με τρόπο σχεδόν αυτοματοποιημένο. Με άλλα λόγια, το platforming του παιχνιδιού είναι το πιο αδιάφορο σημείο του. Δεν είναι κακό, απλά αδιάφορο.

Από εκεί και πέρα, το Razor’s Edge περιλαμβάνει το γνωστό multiplayer του NG3, δηλαδή τα trials και το deathmatch, μόνο που στο Wii U δύσκολα θα βρείτε κόσμο online. Η μεγαλύτερη και πιο ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι οι chapter challenges, όπου μπορείτε να επισκεφθείτε οποιοδήποτε επίπεδο έχετε ήδη ολοκληρώσει, και μάλιστα με καινούριους ήρωες, όπως η Momiji και η Kasumi. Οι ηρωίδες, γνωστές από τα προηγούμενα NG, δεν έχουν συγκλονιστικά διαφορετικό τρόπο μάχης από τον Ruy ή την Ayane, αλλά είναι μια ευχάριστη προσθήκη, και πραγματικά ελπίζω να τις δούμε, με μεγαλύτερο ρόλο, στο επόμενο Ninja Gaiden. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί το Wii U GamePad με μάλλον υποτυπώδη τρόπο, αφού το μόνο που κάνει είναι να προσφέρει shortcuts για την επιλογή όπλων και ninpo, όπως και για να δείχνει τις διαθέσιμες κινήσεις του κάθε ήρωα. Να σημειώσω πως δεν είχα κανένα πρόβλημα να παίξω Ninja Gaiden με το Gamepad, αφού, ακόμα και στις πιο δύσκολες μάχες, δε με κούρασε καθόλου.

Η Momiji είναι τόσο θανάσιμη όσο και ο Ryu.

Η γραμμικότητα του ΝG3 πάντως, δεν έχει αλλάξει ούτε στην έκδοση Razor’s Edge, και η κάμερα εξακολουθεί να κάνει τα δικά της από στιγμές σε στιγμές. Οι ιδιοτροπίες αυτές ισοσταθμίζονται όμως από τα όμορφα γραφικά του παιχνιδιού. Τα μοντέλα, τόσο των εχθρών, όσο και του Ryu είναι αξιοπρεπέστατα, ενώ το αίμα ρέει άφθονο και συνοδεύεται από διαμελισμούς. Το μονότονο γκρίζο των πιστών βέβαια εξακολουθεί να υπάρχει, δεν είναι όμως τόσο ενοχλητικό όσο σε άλλα παιχνίδια. Ο ήχος βρίσκεται ένα σκαλί παρακάτω, αφού μετά από ένα σημείο οι κραυγές του Ryu κουράζουν, ενώ τα εφέ που κάνουν τα διάφορα όπλα δεν είναι κάτι το φοβερό. Το soundtrack μου φάνηκε κατά βάση αδιάφορο, όπως και σε κάθε Ninja Gaiden.

Τελικά, όπως και εγώ δεν γλύτωσα από τις διαθέσεις του κάρμα (Termi), έτσι και η Team Ninja μάλλον δε γλύτωσε από τις λάθος επιλογές του παρελθόντος. To Ninja Gaiden 3: Razor’s Edge είναι σαφώς βελτιωμένo σε σχέση με το αρχικό Ninja Gaiden 3, όμως αυτό δεν το κάνει αυτομάτως ένα άριστο παιχνίδι, όπως είναι oι προκάτοχοί του. Εξακολουθεί να είναι μέτριο, ειδικά για τα δεδομένα της σειράς.

+ Aίμα, διαμελισμοί
+ Περιορισμός των QTEs
+ Δυσκολία
+ Chapter mode

- Ανελέητο πάτημα κουμπιών χωρίς νόημα
- Αδιάφορο platforming
- Υποτυπώδης χρήση του Wii U Gamepad
- Προβλήματα με την κάμερα και την γραμμικότητα

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.5

Πλατφόρμα: Wii U
Ανάπτυξη: Team Ninja
Έκδοση: Nintendo
Διάθεση: Nortec
Είδος: Hack’n'slash
Παίκτες: Single-player,multiplayer
Επίσημο Site: http://ninjagaiden3.nintendo.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 11/1/2013
PEGI: 18

Game20.gr