Lies of P review

Ξέρετε πώς μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς για το gaming; Όταν βλέπουμε πως υπάρχουν δημιουργοί που σκέφτηκαν να συνδυάσουν στοιχεία του Bloodborne και του Sekiro σε ένα soulslike τίτλο, που αποτελεί μία steampunk, gothic εκδοχή της ιστορίας του... Πινόκιο του Carlo Collodi. Ακούγεται ίσως περίεργο και μάλλον μη λειτουργικό, αλλά από την άλλη, και ο Πινόκιο δεν ξεκίνησε σαν μία άψυχη μαριονέτα και κατέληξε να γίνει ένα αληθινό αγόρι; Ας δούμε λοιπόν, αν το Lies

of P μας λέει ψέματα ή αλήθειες.

Η ιστορία εκτυλίσσεται στην πόλη Krat, που είναι κάτι ανάμεσα σε Βικτωριανή περίοδο και Belle Epoque. Όλα ξεκινάνε όταν ανακαλύπτεται μία μυστηριώδης ουσία με μεγάλη δύναμη: το ergo. Χρησιμοποιώντας τις ιδιότητες του ergo, σύντομα οι κάτοικοι του Krat μετέτρεψαν την πόλη σε ένα κέντρο εξελιγμένης τεχνολογίας, με μεγαλύτερο επίτευγμα την δημιουργία των puppets από τον επιστήμονα Gepetto. ανθρωπόμορφα ρομπότ που χρησιμοποιούνται ως εργατικό και υπηρετικό προσωπικό, ενώ οι κάτοικοι απολαμβάνουν πλούσιες και εύκολες ζωές. Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που κάποια μέρα, τα puppets επαναστάτησαν ξαφνικά και άρχισαν να δολοφονούν τους αφέντες τους. Όμως αυτό δεν είναι το μόνο κακό που βρίσκει το Krat, καθώς παράλληλα με την επέλαση των puppets, εμφανίζεται και μία μυστηριώδης ασθένεια που τυφλώνει και μεταλλάσσει με τερατώδη τρόπο τα θύματά της και στα τελικά της στάδια τα πετρώνει. Εν μέσω όλου αυτού του καταστροφικού χάους, υπάρχει ένα ξεχασμένο puppet, ο P, ο οποίος δεν έχει επηρεαστεί από την παράνοια των υπολοίπων ρομπότ. Ο P αφυπνίζεται από την φωνή της Sophia (η εκδοχή της Γαλάζιας Νεράϊδας εδώ), η οποία του αναθέτει την αποστολή να βρει τον δημιουργό του, τον Gepetto και να τον βοηθήσει να σώσει το Krat από την ολική κατάρρευση. Αυτό που κάνει τον P τόσο ξεχωριστό, είναι η ικανότητά του να λέει ψέματα, σε αντίθεση με ολα τα υπόλοιπα puppets που είναι προγραμματισμένα να λένε μόνο την αλήθεια.

Σε αντίθεση με ότι συνηθίζεται στα soulslike, εδώ η ιστορία δεν είναι τόσο μυστικοπαθής και το παιχνίδι δεν δίνει εξηγήσεις με το σταγονόμετρο. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει η αφήγηση μέσω του gameplay και των περιβαλλόντων ή πως δεν χρειάζεται λίγη προσοχή για να μην χάσετε κάποιες λεπτομέρειες, αλλά δεν χρειάζεται να ψάξετε lore βίντεο για να καταλάβετε τί ακριβώς γίνεται. Επίσης, το σύστημα με τα ψέματα αλλάζει την έκβαση κάποιων side-quests, αλλά και επηρεάζει το ποιο από τα τρία τέλη βλέπετε. Δεν πρόκειται για κάποιο βαθυστόχαστο σενάριο με συναρπαστική πλοκή, αλλά το αφηγηματικό μέρος είναι επαρκές έως αρκετά καλό και έχει ενδιαφέρον το πώς έχουν μεταφερθεί η ιστορία και οι χαρακτήρες του Πινόκιο σε ένα τέτοιο, ομολογουμένως απρόβλεπτα ταιριαστό και ταυτόχρονα τόσο παράταιρο, σκηνικό. Τέλος, πέρα από το ότι η διάρκεια του τίτλου είναι χορταστική χωρίς να ξεφεύγει (γύρω στις 25-30 ώρες), υπάρχουν και αρκετά έξτρα όπως εξοπλισμοί, ικανότητες και αναβαθμίσεις που είναι αποκλειστικά στο new game+, οπότε θα περάσετε αρκετό χρόνο με τον P.

Ο P έχει κάποια βασικά όπλα: το ξίφος του και το αριστερό μηχανικό του χέρι. Καθώς αντιμετωπίζετε εχθρικά puppets, μεταλλαγμένους και επιβλητικά boss, βρίσκετε καινούρια αντικείμενα, όπλα, και χέρια, καθώς και μπόλικες ευκαιρίες για να τα αναβαθμίσετε, χρησιμοποιώντας το ergo που συλλέγετε από τους νεκρούς εχθρούς και τα υλικά που βρίσκετε μετά από μάχες ή σε διάφορα σεντούκια. Η μάχη δανείζεται στοιχεία τόσο από Bloodborne, με την έννοια ότι πρέπει να είστε επιθετικός, όσο και από Sekiro, καθώς αν θέλετε να είστε αποτελεσματικός πρέπει να αποκρούετε τα χτυπήματα των εχθρών ώστε να τους ζαλίσετε και να μπορέσετε να εκτελέσετε μία βάναυση επίθεση που συνήθως είτε τους κάνει μεγάλη ζημιά είτε τους αποτελειώνει. Αν δεχθείτε μία επίθεση και χτυπήσετε αμέσως μετά τους εχθρούς, παίρνετε λίγη από την ζωή σας πίσω, όμως το ίδιο ισχύει και για εκείνους. Επιπλέον, αν χρησιμοποιήσετε όλα τα pulse cells (τα estus flasks) σας για να θεραπευτείτε, αν κάνετε αρκετές επιτυχημένες επιθέσεις, μπορείτε να αναπληρώσετε ένα από αυτά. Επίσης, αν οι εχθροί δεν δεχτούν επιθέσεις για κάποια ώρα, αρχίζουν να ξαναγεμίζουν με ζωή, οπότε ο φόβος και η διστακτικότητα δεν σας βοηθάνε. Και μην γελιέστε, οι εχθροί είναι ποικίλοι, ζόρικοι και αδυσώπητοι. Φυσικά, πρέπει να έχετε τον νου σας στον μετρητή stamina αλλά και στη φθορά του όπλου σας, το οποίο πρέπει να ακονίζετε συχνά, ώστε τα χτυπήματά του να είναι πιο αποτελεσματικά αλλά και να μην σπάσει, κάτι που μπορεί να καταντήσει κουραστικό.

Και κάπου εδώ αρχίζει να ξετυλίγεται το βάθος επιλογών που έχετε στην διάθεσή σας. Τα όπλα, εκτός του ότι είναι μπόλικα και έχουν μεγάλη ποικιλία, χωρίζονται στην λεπίδα και την λαβή τους. Όταν επιστρέφετε στο Hotel Krat (το Firelink Shrine του παιχνιδιού), εκτός του ότι έχετε πρόσβαση σε διάφορα μαγαζιά, ΑΙ χαρακτήρες και τη Sophia, η οποία λειτουργεί ως Firekeeper και σας επιτρέπει να αναβαθμίσετε τα στατιστικά του P, μπορείτε επίσης να χωρίσετε τα όπλα σας στα δύο μέρη τους και να τα συνδυάσετε με αυτά άλλων όπλων. Οπότε, αν πχ σας αρέσει ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι επιθέσεις με ένα rapier, αλλά θέλετε να έχετε την πιο δυνατή λεπίδα από ένα greatsword, τότε μπορείτε να το κάνετε. Επίσης, μπορείτε να φτιάξετε νέα χέρια για τον P ή να αναβαθμίσετε τα ήδη υπάρχοντα, προσθέτοντάς τους νέες ιδιότητες. Να πούμε εδώ πως κάθε όπλο διαθέτει τα λεγόμενα fable arts, τα οποία είναι ειδικές κινήσεις ή buffs, και κάθε λεπίδα και λαβή έχει το δικό της.

Ακόμα, υπάρχει το αρκετά εκτεταμένο skill tree του P, όπου μπορείτε να αναβαθμίσετε το P organ του (την καρδιά του, μην σκέφτεστε πονηρά). Προσφέρονται πολλές επιλογές ως προς το τί ακριβώς buffs και έξτρα ικανότητες μπορείτε να έχετε στην διάθεση σας, από το πόσα heals έχετε πάνω σας, μέχρι να βελτιώσετε την αποφυγή επιθέσεων ή τον αριθμό των usable αντικείμενων που μπορείτε να κουβαλάτε. Με λίγα λόγια, μεταξύ των διαφόρων όπλων, χεριών, αντικειμένων και του P organ (αλλά και των ωραίων εμφανίσεων που μπορείτε να βρείτε), υπάρχει μπόλικο περιεχόμενο και άπλετος χώρος για να πειραματιστείτε με τις ώρες πάνω στις πιθανότητες του πώς ακριβώς θέλετε να φτιάξετε τον P, ώστε να φέρετε τις μάχες στα μέτρα σας. Από την άλλη όμως, το παιχνίδι δεν δίνει ποτέ ιδιαίτερα την αίσθηση πως μπορείτε να φτιάξετε builds με σημαντικά μεγάλες διαφορές μεταξύ τους και τα πραγματικά ξεχωριστά όπλα που βρίσκετε είναι αυτά που μπορείτε να φτιάξετε όταν νικήσετε κάποιο boss.

Ένα άλλο σημείο που ίσως ενοχλήσει, είναι το γεγονός πως ενώ το level design, αν και όχι άσχημο, είναι πολύ γραμμικό. Ναι μεν, υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες για εξερεύνηση προς εύρεση διαφόρων χρήσιμων καλουδιών, καθώς και μικρά side-quests που σας δίνουν χρήσιμες ανταμοιβές αλλά και την ευκαιρία να πείτε ψέματα ή όχι σε διάφορους χαρακτήρες, ενώ είναι ωραίο να ξεκλειδώνετε shortcuts που διευκολύνουν την περιπλάνησή σας στο Krat. Όμως το παιχνίδι δεν έχει κάποια πιο ανοιχτή δομή και ο τρόπος με τον οποίον προχωράτε στην κάθε περιοχή είναι συγκεκριμένος. Ευτυχώς, υπάρχει η δυνατότητα για fast travel μεταξύ των stargazers, τα οποία λειτουργούν ως checkpoints και είναι ουσιαστικά τα bonfires του τίτλου, οπότε το αναπόφευκτο πήγαινε-έλα είναι πιο υποφερτό.

Οπτικά, ο αδιαφιλονίκητος πρωταγωνιστής είναι το ατμοσφαιρικότατο Krat, μία κάποτε πανέμορφη πόλη που ξεκάθαρα έχει ξεπέσει και καταστραφεί μετά απ΄ όσα της έχουν συμβεί. Επισκέπτεστε έρημους πλακόστρωτους δρόμους, επιβλητικούς καθεδρικούς και μεγαλειώδη μέγαρα όπερας, επικίνδυνους βάλτους όπου καραδοκούν μεταλλαγμένα τέρατα, εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και σκοτεινά υπόγεια εργαστήρια, μεταξύ άλλων. Όλα τους έχουν μία καθηλωτική gothic αισθητική που πολύ συχνά θυμίζει Bloodborne αλλά με έντονες επιρροές από Belle Epoque και steampunk, κάτι που είναι ξεκάθαρα υπέρ του παιχνιδιού. Οι περισσότεροι χαρακτήρες είναι καλοσχεδιασμένοι, αν και την παράσταση κλέβουν τα αρκετά boss που αντιμετωπίζετε, από ανατριχιαστικά puppets, μέχρι φριχτά μεταλλαγμένα πλάσματα. Την όλη παρουσίαση βοηθάει ιδιαίτερα το καλό optimisation σε PC, που κάνει το παιχνίδι να τρέχει πολύ καλά ακόμα και σε μέτρια συστήματα (όπως το δικό μου), με ελάχιστα framedrops, bugs ή άλλα προβλήματα.

Ο ηχητικός τομέας κυμαίνεται σε κατώτερο επίπεδο. Τα εφέ είναι αρκετά δυνατά και από ένα σημείο και μετά μπορεί να γίνουν ενοχλητικά για κάποιους, όπως τα μέταλλα που τρίβονται και χτυπιούνται μεταξύ τους. Ευτυχώς, δεν είναι όλοι οι εχθροί ρομπότ, οπότε αυτό εκ των πραγμάτων περιορίζεται αργότερα. Η κυρίως ορχηστρική, επική μουσική ικανοποιεί, αλλά είναι σχετικά σπάνια, καθώς υπάρχει κυρίως στα boss fights, όταν πηγαίνετε στο Hotel Krat, ή όταν ακούτε κάποιον από τους δίσκους που μπορείτε να βρείτε στο γραμμόφωνο. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι αρκετά καλές και δεν ακούγονται άσχημα, χωρίς όμως να έχουν κάτι το έξτρα ή ξεχωριστό.

Το Lies of P είναι ξεκάθαρα ένα γράμμα αγάπης στα παιχνίδια της FromSoftware, ίσως σε υπερβολικό βαθμό κάποιες φορές (ειλικρινά, υπάρχουν στιγμές όπου περιμένεις να δεις τον Miyazaki να έρχεται με την μήνυση στα χέρια), όμως καταφέρνει να έχει μία βασική δική του αισθητική και ταυτότητα. Πιθανόν αποτελεί το καλύτερο soulslike εκτός FromSoftware αυτή την στιγμή, ή έστω ότι πιο κοντινό στα παιχνίδια της From, κάτι διόλου ευκαταφρόνητο. Μακάρι να δούμε ακόμα περισσότερα, μεγαλύτερα και καλύτερα πράγματα από ένα sequel στο μέλλον. Στο μεταξύ, αν είστε φαν του είδους, το Lies of P συστήνεται ανεπιφύλακτα. Πες μου κι άλλα ψέματα Πινόκιο.

Aπλή και αρκετά καλή ιστορίαΕκτενές οπλοστάσιο, με πλούσιες αναβαθμίσειςΠοικιλία εχθρών και ωραία boss fightsΑτμοσφαιρικός κόσμοςΚαλό optimization σε PCΔεν υπάρχει δυνατότητα για πραγματικά διαφορετικά buildsΤο συνεχές ακόνισμα του όπλου είναι έξτρα κόποςΓραμμικό level designΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PC, PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox OneΑΝΑΠΤΥΞΗ:NeowizΕΚΔΟΣΗ:Neowiz

Game20.gr, το Άσυλο των gamers