Ico and Shadow of the Colossus HD Classics Review

Δεν το συζητάμε, ωραία τα όπλα, οι χειροβομβίδες, οι εκρήξεις, τα αίματα, τα high scores, το multiplayer και όλος ο τζέρτζελος των περισσοτέρων games, αλλά καμιά φορά θέλουμε κάτι διαφορετικό. Λίγα παιχνίδια μπορούν πραγματικά να χαρακτηριστούν “ώριμα”. Ώριμο δεν είναι πάντα το ενήλικο όπως και το ενήλικο δεν σημαίνει αναγκαστικά και ώριμο. Η βία και το σεξ, για παράδειγμα, είναι ενήλικα θέματα, αλλά όχι πάντα παρουσιασμένα με ώριμο τρόπο, τουλάχιστον στα video games. Τα παιχνίδια της Team Ico, αν και θεωρούνται από πολλούς υπερεκτιμημένα, είναι σίγουρα από τα λίγα που μας δίνουν μια ιστορία με ώριμα νοήματα και έναν τρόπο αφήγησης που ξεφεύγει από τα τετριμμένα.Τα Ico και Shadow of the Colossus κυκλοφόρησαν για το PS2 το 2001 και το 2005 αντίστοιχα. Δεν σημείωσαν μεγάλη εμπορική επιτυχία αλλά εγκωμιάστηκαν από τα τύπο και gamers όσο λίγα παιχνίδια. Δεν βραβεύτηκαν για τα γραφικά ή τον ήχο τους, δεν προσέφεραν μεγάλη replay αξία ή διάρκεια. Aυτό που προσέφεραν ήταν μια μοναδική εμπειρία στον παίχτη. Πρόκειται για μελαγχολικές ιστορίες, συντροφικότητας, αφοσίωσης και πλατωνικού έρωτα που παρουσιάζονται με πρωτότυπο τρόπο, όχι μέσα από πακτωλούς αφήγησης και διαλόγων. Όλα δίνονται στον παίχτη με εικόνες και με νοήματα που λίγες φορές παρουσιάζονται κυριολεκτικά στα δύο παιχνίδια.Το Ico μας αφηγείται την ιστορία ενός αγοριού που επειδή γεννήθηκε έχοντας δύο κέρατα στο κεφάλι του φυλακίζεται σε ένα κάστρο. Αφού καταφέρνει να ξεφύγει από τα δεσμά του, σώζει με την ευκαιρία και μια αιθέρια ύπαρξη με μαγικές δυνάμεις και προσπαθούν να βγουν μαζί από το κάστρο-φυλακή τους. Εμπόδιο στον δρόμο τους είναι οι σκιές-φύλακες που κυνηγούν την κοπέλα και προσπαθούν να την πιάσουν και οι διάφοροι γρίφοι που τους χωρίζουν απ’ την ελευθερία. Ο ένας εξαρτάται απ’ τον άλλο, αφού το αγόρι μπορεί να λύσει τους γρίφους για να προχωρήσουν άλλα και να απομακρύνει τους εχθρούς, ενώ η κοπέλα μπορεί να ανοίγει τις μαγικές πόρτες που είναι διάσπαρτες στο κάστρο και εμποδίζουν τον δρόμο τους. Αυτός στα δεξιά με τα ανάποδα κέρατα θα κάνει καριέρα και στο Skyrim.Στο Ico δεν υπάρχει καμιά ένδειξη στην οθόνη, δεν υπάρχουν ούτε καν on-screen οδηγίες. Η κάμερα είναι σταθερή και μετακινείται μόνο υπό γωνία κάνοντας την δουλειά μας λίγο πιο δύσκολη σε μερικά δυσπρόσιτα σημεία. Το AI της Yorda (της αιθέριας ντε) είναι λίγο “περίεργο”, αλλά πιθανόν οι δημιουργοί ήθελαν να πετύχουν ατόφια την γυναικεία ψυχοσύνθεση και τα κατάφεραν. Η Yorda όταν θέλει μας ακολουθεί, καμιά φορά το παίζει δύσκολη, άλλες φορές μας αρνείται κάθε ενέργεια. Από την άλλη, δεν μπορούμε να την αφήσουμε για πολύ μόνη γιατί είναι εντελώς απροστάτευτη και το game over είναι σίγουρο. Την κρατάμε λοιπόν απ’ το χέρι και την παίρνουμε μαζί μας όπου μπορεί να ακολουθήσει. Το Ico είναι με απλά λόγια μια μεγάλη αποστολή συνοδείας. Πηγαίνουμε από περιοχή σε περιοχή εντός του κάστρου, ανοίγουμε πόρτες σκαρφαλώνοντας, πηδώντας και τραβώντας μοχλούς, έπειτα μαχόμαστε με τις σκιές προστατεύοντας την Yorda και προχωράμε στην επόμ