Ghosts ‘n Goblins Resurrection review

Απο πού να ξεκινήσει κάποιος να μιλάει για την παρακαταθήκη που έχει αφήσει το Ghosts 'n Goblins στο gaming; Ας το συνοψίσουμε σε δύο λέξεις: απαίσια δύσκολο. Σε έναν κόσμο που το arcade είχε σχεδιαστεί να είναι όσο πιο δύσκολο γίνεται για να “μασήσει”, τα παιχνίδια είχαν απότομες μεταβολές στην δυσκολία. Κυρίως προς τα πάνω. Η μεταφορά τους στις κονσόλες είχαν “κληρονομήσει” την δυσκολία μαζί με μερικές άλλες περίεργες πρακτικές όπως τα attract modes. Μερικές φορές είχαν ξεχάσει να αφαιρέσουν ακόμα και το “insert coin to join

in” – πόσο μάλλον να αναπροσαρμόσουν την δυσκολία. Το Ghosts n’ Goblins είναι μια τέτοια περίπτωση. Ένα παιχνίδι που φορούσε την δυσκολία του στο πέτο σαν βραβείο. Βοηθούσε το γεγονός ότι ήταν πολύ προσεκτικά σχεδιασμένο ώστε να δίνει στον παίκτη αρκετό έλεγχο ενώ ταυτόχρονα τον βομβαρδίζει με εχθρούς που εμφανίζονται συνέχεια απο όλες τις πλευρές. Δεν υπάρχει στιγμή γαλήνης στο Ghost ‘n Goblins.

Αλλά πριν ξεκινήσουμε με τις αλλαγές που φέρνει το Ghosts ‘n Goblins Resurrection στην πετυχημένη action-platformer φόρμουλα του προκατόχου του, να σημειωθεί ότι η ιστορία είναι η κλασική “σώσε την πριγκίπισσα και διώξε από το βασίλειο το σκοτάδι”. Όχι πολύ διαφορετικό από την ιστορία που θα μπορούσε να τραβήξει τα βλέμματα του νεαρού κοινού το 1985. Ακόμα και το όνομα του χαρακτήρα (Arthur) μαρτυράει τις medieval fantasy επιρροές του τίτλου.

Κατά τα άλλα το παιχνίδι διατηρεί τον run-and-gun χαρακτήρα του, μόνο που αντί να έχετε κάποιο πυροβόλο όπλο όπως στo Contra, έχετε τον Arthur με τα άπειρα δόρατα που τα πετάει με απίστευτη ταχύτητα προς τους εχθρούς (ζόμπι, νυχτερίδες, δαίμονες και άλλα γκροτέσκα πλάσματα της νύχτας). Η πρώτη μεγάλη αλλαγή που βρίσκετε αμέσως είναι η επιλογή βαθμού δυσκολίας. Υπάρχουν τέσσερις: legend, knight, squire, page. Ο πιο χαμηλός ναι μεν σας αφήνει να περάσετε με ευκολία απο τις πίστες, όμως δεν βλέπετε ολόκληρο το παιχνίδι μέχρι να αποφασίσετε να παίξετε σε κάποια υψηλότερη δυσκολία. Παρόλα αυτά, αν έχετε συνεχείς θανάτους στις πίστες, το παιχνίδι σας επιτρέπει να αλλάξετε το επίπεδο δυσκολίας για να συνεχίσετε πιο χαλαρά από το πιο κοντινό checkpoint. H άλλη μεγάλη προσθήκη είναι το co-op. Ο δεύτερος παίκτης χειρίζεται ένα τρίο από φαντάσματα με το όνομα “The Wise Guys” και μπορεί να χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες του καθενός για να βοηθήσει τον Arthur στην περιπέτειά του, είτε κάνοντάς τον για λίγο άτρωτο, είτε δίνοντάς του κάποιo boost στα άλματα κτλ. Επίσης, στις πίστες βρίσκετε umbran bees που μπορείτε να ανταλλάξετε για μαγικά στο umbran tree στον χάρτη για να σας βοηθήσουν στα διάφορα playthroughs.

Μια σκηνή χαραγμένη στο μυαλό πολλών 30άρηδων.

Και κάνετε αρκετά, καθώς στο τέλος κάθε πίστας επιλέγετε ποια είναι η επόμενη, ακολουθώντας διαφορετικό μονοπάτι κάθε φορά. Μπορείτε επίσης να επιστρέψετε σε όσες πίστες έχετε παίξει για να μαζέψετε ό,τι δεν έχετε βρει. Ολοκληρώνοντας το παιχνίδι, ξεκλειδώνετε τις “shadow” εκδόσεις των πιστών οι οποίες είναι πιο δύσκολες, αλλάζουν την τοποθεσία και τον τύπο των εχθρών, ενώ προσθέτουν και νέα στοιχεία που σας δυσκολεύουν όπως ομίχλη που μπορεί να κρύβει μερικές θανάσιμες παγίδες. Το παιχνίδι με τις αλλαγές δείχνει να αντέχει την δοκιμασία του χρόνου. Κυρίως γιατί δεν σας αφήνει να βαρεθείτε. Υπάρχει ένα μόνιμο μπαράζ εχθρών, μπόλικες παγίδες και τρικ εναντίον του παίκτη, σε κάθε μπαούλο που υπάρχει στον δρόμο σας βρίσκετε όλο και κάτι διαφορετικό – ακόμα και κρυμμένους εχθρούς αν δεν προσέξετε. Ναι, σε κάποιες περιστάσεις γίνεται ακραίο στο πώς βρίσκει τρόπο να σας κατατροπώσει, σχεδόν σαδιστικά άδικο. Μέσα σε όλα αυτά, το χιούμορ εκφράζεται με έναν διαφορετικό τρόπο, κυρίως με λεπτομέρειες όπως το ότι ο Arthur κάτω από την πανοπλία φοράει ένα μποξεράκι με καρδούλες – κάτι που δεν θυμίζει αντρικό εσώρουχο του μεσαίωνα. Υπάρχουν επίσης εχθροί που ενώ έχουν horror θεματολογία, εντούτοις ο σχεδιασμός τους ενέχει αρκετό σαρκασμό.

Ο ανανεωμένος οπτικός τομέας βοηθάει το παιχνίδι να δείξει προς τα έξω όλα αυτά τα χαρακτηριστικά. Ευτυχώς δεν είναι κάποιο 2.5D όπως το Castlevania: Rhondo of Blood του PSP ή το Ultimate Ghosts and Goblins, αλλά ταυτόχρονα το animation έχει την λογική του 2D puppet και όχι το πιο δύσκολο keyframe animation που έχουν τα παιχνίδια της LizardCube (βλ. Streets of Rage 4). Όπως και να ‘χει, τα γραφικά είναι αρκούντως ποιοτικά και θέτουν την ατμόσφαιρα πολύ αποτελεσματικά, δίνοντας την αίσθηση ότι παίζετε κάποιο βιβλίο με παραμύθια. Τα περιβάλλοντα είναι πανέμορφα με μπόλικες λεπτομέρειες στο παρασκήνιο που θα λατρέψετε. Η μουσική έχει δεχτεί και αυτή σημαντικές βελτιώσεις, με εμβληματικά κομμάτια να έχουν ενορχηστρωθεί ξανά με νέες τεχνικές και να προσθέτουν στο ήδη υπάρχον, πολύ ωραίο οπτικοακουστικό σύνολο.

Αν είστε λάτρεις των πολύ δύσκολων παιχνιδιών, των παλιών arcades αλλά και συγκεκριμένα του Ghosts ‘n Goblins, το Ghosts ‘n Goblins Resurrection είναι εξαιρετική επιλογή!

Tο κλασικό αγαπημένο Ghosts ‘n GoblinsΠανέμορφοReplayabilityΠανδύσκολο και κάποιες φορές άδικο παρά τις σύγχρονες προσθήκεςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:SwitchΑΝΑΠΤΥΞΗ:CapcomΕΚΔΟΣΗ:Capcom

Game20.gr, το Άσυλο των gamers