Freedom Wars

Λευτεριά στο PS Vita!

Το Freedom Wars αποτελεί ένα νέο exclusive τίτλο του PS Vita, το οποίο αναπτύχθηκε από την Sony Computer Entertainment Japan Studio. Η όλη "αύρα" του παιχνιδιού και το όνομα της εταιρείας ανάπτυξης φανερώνουν

ένα τίτλο που θέλει να εκμεταλλευτεί και να αναδείξει τις δυνατότητες του "ταλαίπωρου" PS Vita, κάτι που θα λέγαμε πως εν μέρει καταφέρνει. Στην Ιαπωνία κυκλοφόρησε τον περασμένο Ιούνιο και αποτελεί το παιχνίδι με τις δεύτερες υψηλότερες πωλήσεις κατά το "άνοιγμα" του στην Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Δυστυχώς το Freedom Wars μαστίζεται από ένα πρόβλημα που προσωπικά θεωρώ πως υπάρχει σε πολλές ιαπωνικής αισθητικής δημιουργίες. Προσπαθεί να κάνει τόσα πολλά πράγματα, που τελικά χάνει ολίγον τη μπάλα και δεν κάνει τίποτα σε εξαιρετικό βαθμό. Το παιχνίδι διακατέχεται από μια υπέρ-φιλόδοξη φιλοσοφία που ενώ έχει δυνατότητες και προοπτικές, αδυνατεί να κρατήσει τόσα πολλά καρπούζια κάτω από τη μασχάλη του και χωρίς να είναι κακό, δεν έχει κάποιον τομέα στον οποίο να γίνεται ξεχωριστό σε καμία στιγμή.

"1984" και βάλε...
Ήδη στον τομέα του σεναρίου μπορεί να γίνει αντιληπτό αυτό που λέω και θα εξηγήσω τι εννοώ ευθύς αμέσως. Το βασικό στόρι του παιχνιδιού είναι εκπληκτικό. Περιγράφει ένα δυστοπικό μέλλον όπου η πλειοψηφία της ανθρωπότητας ζει φυλακισμένη σε πόλεις-κράτη που ονομάζονται Panopticons. Τα Panopticons βρίσκονται σε διαρκή πόλεμο μεταξύ τους για τον έλεγχο των περιορισμένων φυσικών πόρων.

Σε αυτά τα εφιαλτικά οργανωμένα απολυταρχικά καθεστώτα κάθε σπατάλη που κάνει κάποιος σε resources τον καθιστά Sinner και βαρύνεται από μια ποινή εκατομμυρίων (!) ετών φυλάκισης, τα οποία μπορούν να μειωθούν μόνο με εργασίες προς όφελος του κράτους. Όταν λέμε σπατάλη resources, εννοούμε τα πάντα -μέχρι και η απώλεια μνήμης όπως θα καταλάβετε από την αρχή της ιστορίας είναι έγκλημα κατά του καθεστώτος. Ο χαρακτήρας σας λοιπόν ξεκινάει με μια βαρύτατη τέτοια ποινή την οποία θα πρέπει να μειώσετε με "κοινωφελείς" εργασίες. Από το αρχικό κελί κράτησής σας θα πρέπει να περιηγηθείτε σε αυτό τον Οργουελικό κόσμο και να ξεπληρώσετε το χρέος σας προς το "Κοινό Καλό".

http://www.youtube.com/watch?v=eiK_T7lP0bQ

Το γενικότερο αυτό setting είναι εξαιρετικά στημένο και κάθε πράξη σας στο παιχνίδι αντικατοπτρίζεται σε αυτό το σύστημα "ποινικής" οικονομίας. Κάνατε περισσότερα από τα επιτρεπόμενα βήματα στο κελί σας; Τρώτε μερικά ακόμα χρονάκια ποινή! Θέλετε να αλλάξετε το look του χαρακτήρα σας; Πρέπει να κάνετε αίτηση για "Image Overhaul" και "Physical Remodeling". Θέλετε να βγείτε από το κελί σας; Πρέπει να έχετε ήδη κερδίσει ορισμένα δικαιώματα και να προβείτε σε "Request Exit Permit". Θέλετε να αποκτήσετε δικαίωμα να μιλήσετε με άτομα του αντίθετου φύλου; Πρέπει να δωρίσετε πόντους στο "Greater Good "! Το immersion από αυτή την έννοια είναι απίστευτο και δύσκολα το έχω συναντήσει σε άλλο game.

Δυστυχώς, το σενάριο δεν "χτίζει" πάνω σε αυτό το εξαιρετικό lore και την μοναδική του ατμόσφαιρα. Εκεί που θα περιμέναμε μια adventure-άδικου ύφους δυστοπική εποποιία, η πλοκή αναλώνεται σε δεκάδες συναντήσεις με διάφορους χαρακτήρες, τόνους διαλόγων, βαρετά πέρα-δώθε και ένα μπέρδεμα χωρίς λόγο με όλα αυτά που καλείστε να κάνετε, ώσπου στο τέλος χάνεται το ενδιαφέρον για το τι συμβαίνει. Επίσης το παιχνίδι δείχνει πως δεν μπορεί να αποφασίσει αν θα ρίξει το βάρος του στην δράση ή το lore. Θα μου πείτε, έτσι είναι αυτά τα Action/RPG -βλέπε Soul Sacrifice. Όμως, πραγματικά στο Freedom Wars υπάρχει κάτι μεγαλεπήβολο που δεν καταφέρνει να "αναπνεύσει" σε καμία περίπτωση.

Abductors, they come at night
Το κομμάτι της δράσης του Freedom Wars έχει ένα καθαρό third-person στυλ μάχης, το οποίο περιλαμβάνει local και online multiplayer, τόσο co-op όσο και competitive έως οκτώ παίκτες. Οι βασικοί σας αντίπαλοι είναι οι γιγάντιοι Abductors, τεράστια ρομποτικά πλάσματα που κρατούν φυλακισμένους στα σπλάχνα τους πολίτες του Panopticon στο οποίο ανήκετε. Εσείς καλείστε να τους εξολοθρεύσετε και να ελευθερώσετε τους πολίτες μεταφέροντάς τους σε ασφαλές σημείο, μαζί με μια ομάδα που μπορεί να ελέγχεται τόσο από την A.I., όσο και από άλλους παίκτες όπως είπαμε.

Στην διάθεσή σας υπάρχουν διαφόρων ειδών όπλα, όπως σπαθιά, assault rifles, chain guns και άλλα πολλά, αλλά και ένα εργαλείο που ονομάζεται "thorn" και μοιάζει με λάσο, θυμίζοντας το αντίστοιχο στο Bulletstorm ή το βιονικό χέρι του Bionic Commando. Χρησιμοποιώντας το μπορείτε να γαντζωθείτε οπουδήποτε και να κάνετε zip, να χτυπήσετε τους εχθρούς σας με διάφορους τρόπους ή να "γραπώσετε" τους Abductors και να τους τραβήξετε προς το έδαφος. Υπάρχουν ορισμένα classes στα thorns που παρέχουν διάφορες special ιδιότητες, όπως heal-άρισμα, παγίδες ή ασπίδα.

Τhorn within
Τα thorns είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα προσθήκη που δίνει άλλη διάσταση στο κατά τα άλλα κλασικό gunplay και melee "ξυλίκι". Ωστόσο, οι μάχες με τους Abductors δεν καταλήγουν σε καμία περίπτωση σε άμυαλο button mashing και απαιτούν σωστή χρήση του εξοπλισμού σας και καλή ομαδική δουλειά, ειδικά στο multiplayer. Οι ογκώδεις εχθροί σας είναι αρκετά ζόρικοι και "πέφτουν" με πολύ κόπο, ενώ θα χρειαστεί να ιδρώσετε αρκετά όταν μαζευτούν δύο και τρεις ταυτόχρονα. Σε γενικές γραμμές οι μάχες είναι ίσως το πιο ικανοποιητικό κομμάτι του παιχνιδιού και θα νιώσετε μια πραγματική επιβράβευση όταν ολοκληρώσετε με επιτυχία μια χρονοβόρα "σφαγή" με τα τεράστια τέρατα.

Κάντο όπως τα Soul Sacrifice και Monster Hunter!

Δυστυχώς κάπου εδώ αρχίζουν ορισμένα προβλήματα, τα οποία όπως είπαμε δεν αφήνουν το παιχνίδι να λάμψει ούτε σε αυτό το κομμάτι όσο θα μπορούσε. Οι μάχες που θα δώσετε είναι πολλές και οι διαθέσιμες πίστες αδυνατούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον μας για όσο θα χρειαζόταν. Επίσης, έχω την εντύπωση πως θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα σχεδιασμένες ώστε να εξυπηρετούν το "ελεύθερο" σύστημα μάχης. Χάρης στα thorns όπως ίσως καταλάβατε ο χαρακτήρας μας μπορεί να κινηθεί το ίδιο εύκολα τόσο οριζόντια όσο και κάθετα, όμως ο σχεδιασμός των levels δείχνει να μας περιορίζει κάπως, με "αόρατους" τοίχους και όχι όσο λειτουργικό περιβάλλον όσο θα θέλαμε για να πεταγόμαστε από εδώ και από κει.

Επίσης, ο χειρισμός και οι κινήσεις του ήρωά μας ενώ δεν είναι άσχημες, θα μπορούσαν να έχουν μια πιο "ρευστή" αίσθηση που θα βοηθούσε τις μάχες να γίνουν ακόμα πιο εντυπωσιακές. Όμως, όπως και ο σχεδιασμός που προαναφέραμε, υπάρχουν στιγμές που όλα μοιάζουν λίγο πιο "δυσκοίλια" από όσο θα έπρεπε σε ένα καταιγιστικό τέτοιο παιχνίδι. Αυτό θα το καταλάβετε μάλιστα όταν θα αντιμετωπίζετε κάποιους μικρότερους εχθρούς που υπάρχουν ενίοτε, οι οποίοι μπορεί να είναι ολίγον... πελάτες αλλά αναδεικνύουν καλύτερα -λόγω τους μικρότερου μεγέθους τους- αυτό που λέμε για τον χειρισμό.

Χτίζω και εξελίσσομαι
Διαλύοντας τους Abductors μπορείτε να μαζέψετε κυριολεκτικά τα κομμάτια τους, τα οποία χρησιμεύουν ως πρώτες ύλες, όπως παρομοίως έχετε την δυνατότητα να εντοπίσετε κι άλλες τέτοιες μέσα στο περιβάλλον. Όλα αυτά τα collectibles χρησιμοποιούνται στο RPG-άδικο κομμάτι του παιχνιδιού, το οποίο περιλαμβάνει εκτός από όλα αυτά που αναφέραμε παραπάνω πολλά "καλούδια" όπως upgrades στα όπλα, βοηθητικά αντικείμενα, augmentations και άλλα.

Όσο παίζετε κερδίζετε πόντους και Entitlements, τα οποία σας βοηθούν να ξεκλειδώσετε περισσότερα πράγματα και να προσχωρήσετε στο παιχνίδι, ενώ οι επιλογές είναι πραγματικά ένα σωρό, μέσα από μια πληθώρα από μενού για όσους είναι "άρρωστοι" με αυτά. Για να καταλάβετε, έχετε την δυνατότητα να ορίσετε μέχρι και την πόζα του χαρακτήρα σας.

Σύντροφoί σας σε όλα αυτά είναι τα ανδροειδή που ονομάζονται Accessories, τα οποία είναι οι πιστοί σας βοηθοί τόσο στη μάχη, όσο και εκτός αυτής. Όταν πολεμάτε έχετε την δυνατότητα να τους δώσετε διάφορες εντολές εύκολα (πατώντας την touchscreen του Vita), όπως να κρατήσουν τη θέση τους, να ψάξουν για resources ή να διασώσουν έναν πολίτη -την τελευταία την βρήκα αρκετά χρήσιμη. Να σημειώσουμε εδώ πως η διάρκεια του Freedom Wars είναι πολύ χορταστική, καθώς απαιτούνται γύρω στις 25 με 30 ώρες για να ολοκληρώσετε το main story -αν δεν βαρεθείτε!

http://www.youtube.com/watch?v=jJCZXLfLMc8

Στην μικρή οθόνη
Τεχνικά το Freedom Wars είναι αρκετά εντυπωσιακό εάν αναλογιστούμε ότι πρόκειται για τίτλο φορητής κονσόλας. Ξεχωρίζουν τα ευφάνταστα μενού, η εξαιρετική παρουσίαση του παιχνιδιού, τα "πεντακάθαρα" μοντέλα και ο τρομερός σχεδιασμός των Abductors που κλέβουν την παράσταση. Τα τοπία είναι όμορφα αλλά στερούνται σχεδιαστικής φαντασίας, ενώ τα εφέ ικανοποιούν για τα δεδομένα του PS Vita και γενικά πρόκειται για έναν από τους πιο όμορφους τίτλους του μικρού PlayStation.

Όσον αφορά τον ήχο έχουμε πολύ ταιριαστά κομμάτια που όμως θα προτιμούσα να είναι λίγο πιο "σκοτεινά" για τον κόσμο τον οποίο περιγράφουν. Στα θέμα του voice-acting, να πούμε πως σε μια έκλαμψη "true-ίλας" το παιχνίδι είναι στα Γιαπωνέζικά, κάτι που είναι και καλό αλλά και κακό, ανάλογα με τα γούστα του καθενός.

Ακόμα ένα
Το Freedom Wars είναι ένας τίτλος που μου δίνει την εντύπωση πως προσπαθεί πολύ, χωρίς όμως να τα καταφέρνει όσο θα θέλαμε. Όλα τα επιμέρους στοιχεία του είναι σχετικά καλά, χωρίς να είναι ταυτόχρονα όσο καλά θα μπορούσαν. Οι μάχες είναι καταιγιστικές, αλλά θα μπορούσαν να έχουν ακόμη πιο πωρωτικό στήσιμο και καλύτερο χειρισμό. Το σενάριο είναι τρομερό, αλλά ποτέ δεν αξιοποιείται. Η πλοκή κουράζει, τα πολλά μενού έχουν ενδιαφέρον αλλά δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για hardcore ιαπωνικά RPG στοιχεία, ενώ το online είναι ενδιαφέρον και μπορεί να σας κρατήσει. Εν τέλει, πρόκειται για έναν αξιόλογο τίτλο στην μερική... λειψυδρία του PS Vita, αλλά όχι κάτι το συγκλονιστικό.

Θετικά:
- Ζόρικες μάχες
- Βαθύ customization
- Εξαιρετικό lore
- Ενδιαφέρον multiplayer

Αρνητικά:
- Βαρετή πλοκή
- Προσπαθεί να "χωρέσει" πολλά στοιχεία και μπλέκεται
- Ο χειρισμός θα έπρεπε να βοηθάει περισσότερο την δράση

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7.5
Gameplay: 6.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 7

Ένα φιλόδοξο Action RPG που όμως αδυνατεί να κάνει το κάτι παραπάνω.

Γρηγόρης Βούλγαρης