Strangeland | Review

Κάθε adventurer που σέβεται τον εαυτό του, γνωρίζει την υπέροχη δουλειά της Wadjet Eye Games (εκδότριας και του Strangeland που θα δούμε στο παρόν κείμενο) για το είδος, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών υπό τη σφραγίδα της είναι οι καλύτεροι φόροι τιμής στα point & click adventure των 90s. Και αυτό γίνεται είτε μέσω πολύ ωραίων δικών της παιχνιδιών,

όπως τo Blackwell ή το Unavowed, αλλά και ως publisher και βοηθού σε άλλα παιχνίδια, όπως τα Technobabylon, Resonance, Gemini Rue και Shardlight.

Η Wormwood Studios λοιπόν, μετά το ιδιαίτερο Primordia που κυκλοφόρησε πριν από μερικά χρόνια, επέλεξε για άλλη μια φορά να συνεργαστεί με την Wadjet Eye Games και το αποτέλεσμα της σύμπραξης δείχνει μια ωρίμανση των δημιουργών, αλλά και ένα τολμηρό νέο βήμα για αυτή τη μικρή μα ταλαντούχα ομάδα.

Η ιστορία του Strangeland ξεκινάει με τον χαρακτήρα μας να ξυπνάει μέσα σε έναν εφιαλτικό κόσμο που θυμίζει ένα μείγμα τσίρκου/ πανηγυριού στην κόλαση, μη μπορώντας να κατανοήσει ποιος είναι και τι του συμβαίνει. Περιτριγυρισμένος από αλλόκοτα πλάσματα και σκηνές φρικιαστικού αλλά και σουρεαλιστικού τρόμου, το ένα σοκ διαδέχεται τον άλλο, με αποκορύφωση των πρώτων στιγμών του την αυτοκτονία μιας ξανθιά γυναίκας μπροστά στα μάτια του.

Θα προσπαθήσει βέβαια να τη σώσει, αλλά μάταια, αφού θα δει κάτι να λαμπυρίζει εκεί στο βάθος που έπεσε, αλλά θα πέσει και εκείνος προς τον θάνατό του. Όμως για τον πρωταγωνιστή το μαρτύριο δε θα τελειώσει εκεί καθώς ο θάνατος δεν προσφέρει καμία διαφυγή ή ξεκούραση. Ο παίκτης θα ξαναγεννηθεί στην είσοδο του πανηγυριού, όσες φορές και αν πεθάνει, με όποιον φρικτό τρόπο και αν το προσπαθήσει ο ίδιος ή οι διάφοροι δαίμονες που κυκλοφορούν τριγύρω.

Μέσα σε αυτό τον κόσμο όπου ο θάνατος δεν είναι το τέλος αλλά απλά ένα ακόμα βήμα προς την εξιλέωση, που όλα δείχνουν εχθρικά και ακατανόητα και που τίποτα δεν είναι τελικά όπως δείχνει, ο παίκτης θα κληθεί να σφίξει τα δόντια του και να προχωρήσει μπροστά, μέσα σε έναν από τους πιο ατμοσφαιρικούς και σουρεαλιστικά horror & sci fi κόσμους που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.

Είναι λοιπόν λιγάκι κρίμα που η εμπειρία περιορίζεται σε μόλις 4-5 ώρες διάρκεια, εμφανέστατη μείωση από τις περίπου 7-8 του Primordia. Ίσως η μικρή αυτή διάρκεια να βοηθά στον ρυθμό και τις μόνιμες εναλλαγές περιοχών και σκηνικών, αλλά νομίζουμε ότι αν το Strangeland είχε 1-2 ώρες ακόμα, θα μπορούσε να είχε αναλύσει ακόμα καλύτερα το περιβάλλον του και να είχε δώσει μια ακόμα πιο ολοκληρωμένη εμπειρία.

Σε αυτή τη μικρή διάρκεια ίσως συμβάλουν και οι σχετικά εύκολοι γρίφοι του παιχνιδιού. Αν και το σκηνικό είναι ολότελα παράλογο και οι γρίφοι ακολουθούν και αυτοί μια θεότρελη… “λογική”, θα λέγαμε πως η δυσκολία τους κυμαίνεται μεταξύ χαμηλού και μέτριου επιπέδου στις περισσότερες περιπτώσεις. Αυτό ίσως συμβαίνει λόγω της ελευθερίας που έχει ο παίκτης σε διάφορα σημεία ώστε να ασχοληθεί με διαφορετικά τμήματα της ιστορίας, αλλά και να λύσει γρίφους με διαφορετικούς τρόπους, στοιχείο που συχνά οδηγεί στην επίλυσή τους με τον πιο άμεσο/ εύκολο τρόπο.

Από την άλλη, όμως, πρέπει να πούμε ότι είναι εμπνευσμένοι και έξυπνοι καθώς, όπως αναφέραμε και παραπάνω, η παλαβομάρα του κόσμου διακατέχει κάθε σημείο και στιγμή του παιχνιδιού και η κατάρα της «αθανασίας» μετατρέπεται σε όπλο για την επίλυσή τους.

Και όλα αυτά οδηγούν σε νέες αποκαλύψεις γύρω από τον κόσμο του παιχνιδιού αλλά και σε διαφορετικά endings, ανάλογα με τις πράξεις και τις επιλογές σας. Και αν τυχόν για τον οποιοδήποτε λόγο κολλήσετε κάπου, το εξαιρετικό hint system του παιχνιδιού (το οποίο είναι δεμένα άψογα με την ιστορία), θα σας βοηθήσει έτσι ώστε σταδιακά να ξαναβρείτε τον δρόμο σας.

Και αυτός θα είναι ένας δρόμος στημένος στις μαγευτικά υψηλές αναλύσεις του 640×360 που θα γονατίσει την κάρτα γραφικών σας, αν αυτή ήταν φτιαγμένη το 1992! Πιστό στην παράδοση των τίτλων που κυκλοφορεί η Wadget Eye Games, αλλά και στο προηγούμενο παιχνίδι της Wormwood Studios, το Strangeland είναι ένα παιχνίδι που αντλεί ξεκάθαρες επιρροές από τα παιχνίδια της Sierra στον σχεδιασμό και το στήσιμο.

H pixel art αισθητική του είναι πάρα πολύ όμορφη και με ιδιαίτερη λεπτομέρεια στις σκιάσεις και τους φωτισμούς αυτού του τρομερού κόσμου, ενώ οι ξεκάθαρες πινελιές από Giger και Umezu συνθέτουν μια πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Ο δε ήχος κυμαίνεται σε ικανοποιητικά επίπεδα και συνοδεύει «δυσάρεστα» το ταξίδι σας, με κορυφαίο σημείο βέβαια το voice acting του πολυαγαπημένου Abe Goldfarb στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

To Strangeland λοιπόν αποτελεί ένα ξεκάθαρο βήμα βελτίωσης για την μικροσκοπική ομάδα των Mark Yohalem (συγγραφή), Victor Pflug (σχέδιο) και Δημήτρη Σπανού (προγραμματισμός). Έχοντας πατήσει στην προηγούμενη προσπάθειά τους, το νέο αυτό παιχνίδι τους καταφέρνει να ξεπεράσει τον προκάτοχό του σε όλα σχεδόν τα σημεία. Η μικρή διάρκεια ίσως να ξενίσει (και ξινίσει) κάπως τους παίκτες, αλλά σαν ένα σφηνάκι σουρεαλιστικού τρόμου, η τελική εμπειρία σίγουρα θα τους αποζημιώσει.

Το Strangeland κυκλοφορεί από τις 25/5/21 για PC. Το review βασίστηκε σε review code που λάβαμε από την WadjetEye Games.

Στο Webcast #465, της Δευτέρας 24/5, είχαμε καλεσμένο τον Δημήτρη Σπανό, lead programmer του Strangeland, ο οποίος μίλησε εκτενώς για το παιχνίδι της Wormwood Studios. Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εκπομπή εδώ.

The post Strangeland | Review appeared first on GameOver.