Drawn to Death

Αίμα, μελάνι και... καφρίλα.

Φανταστείτε έναν ολόκληρο κόσμο δημιουργημένο από απλές ζωγραφιές σαν αυτές που αφήνατε στο περιθώριο των βιβλίων σας στο σχολείο. Το φανταστήκατε; Ωραία, βάλτε τώρα στον ίδιο κόσμο μια ΓΕΡΗ (πολύ γερή όμως) δόση από εκρήξεις, όπλα, μάχες και βία. Τέλος, πασπαλίστε με κάφρικο χιούμορ και μερική τρέλα. Βάλτε το να αναπτύσσεται για 4 χρόνια και, voila, έτοιμο. Συνοδεύστε το Drawn to Death σας με αρκετό promotion για το δημιουργό του, David Jaffe, και τους τίτλους που έχει δουλέψει στο παρελθόν.

Προσοχή! Είναι σημαντικό να ακουστούν ονόματα όπως τα "Twisted Metal" και "God of War", γιατί ενδέχεται να μη... δέσει το γλυκό. Αυτό είναι το Drawn to Death. Ένα, κατά τα άλλα, πολύ ιδιαίτερο παιχνίδι στον οπτικό του τομέα, που αν μη τι άλλο έχει κάτι το ενδιαφέρον να πει. Κουβαλάει όμως μερικά “κουσούρια”, που όπως φαίνεται δεν του βγήκαν σε καλό.

Για την ιστορία, το νέο παιχνίδι του Jaffe δεν φέρει κάποιο ιδιαίτερο lore. Όλα διαδραματίζονται μέσα στο τετράδιο ενός εφήβου, που ζωγραφίζει για να περάσει η ώρα μέχρι να τελειώσει το μάθημα στο σχολείο του. Επομένως, τα γραφικά ακολουθούν το ανάλογο, ιδιαίτερο ύφος του ερασιτεχνικού σκίτσου. Πέρα από ένα μικρό εισαγωγικό κομμάτι, το οποίο μαθαίνει στον παίκτη πώς να χειρίζεται το χαρακτήρα του, οπότε και τον θέτει αντιμέτωπο με μια μικρή "δόση" από Α.Ι., όλο το υπόλοιπο παιχνίδι είναι ένα καθαρά online arena shooter τεσσάρων ατόμων. Από άποψη περιεχομένου το Drawn to Death έχει να προσφέρει αρκετούς διαφορετικούς χαρακτήρες -o καθένας με τις ιδιαίτερες ικανότητές του- και διάφορα όπλα, τα οποία φυσικά είναι κοινά για όλους.

Το μεγαλύτερο σημείο αναφοράς του παιχνιδιού και αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι ο οπτικός τομέας. Τα γραφικά του μπορεί να μην αγγίζουν επίπεδα "ΑΑΑ" παραγωγών (άλλωστε, δεν είναι τέτοιος ο στόχος του), δεν έρχονται καν κοντά σε παιχνίδια που έχουν κυκλοφορήσει πριν από χρόνια, είναι όμως ιδιαίτερα και πολύ καλοσχεδιασμένα, με ένα απολύτως ξεχωριστό ύφος. Τα χειρόγραφα περιβάλλοντα, με τις απαλές απεικονίσεις των χρωμάτων -όπου αυτές χρειάζονται- και το απλό background του τετραδίου, συμβάλουν στη δημιουργία μιας μια πολύ όμορφης οπτική εμπειρίας, που σίγουρα είναι το πιο δυνατό χαρτί που έχει να παίξει αυτός ο τίτλος. Γυαλάδες και αντανακλάσεις δεν υπάρχουν πουθενά, ενώ παρόλο που το παιχνίδι είναι τρισδιάστατο, τα μόνα εφέ φωτισμού είναι οι διάφορες σκιάσεις που έχουν τα αντικείμενα και που παίρνει ο κόσμος γύρω από τον παίκτη ανάλογα με τις πράξεις του.

Τα θετικά του τίτλου συμπληρώνουν ο απολύτως χιουμοριστικός χαρακτήρας του, με τον εκφωνητή να ξεστομίζει συνεχώς εξυπνάδες (αν και μερικές φορές βρίσκεται εκτός κλίματος) και αστεία, άσχετα πολλές φορές, αλλά όχι όμως πάντα, αφού θα σχολιάσει και το σκορ του παίκτη και την επίδοσή του στο κάθε match. Επιπλέον, η πολύ άμεση ανταπόκριση που έχει ο χαρακτήρας στις εντολές του παίκτη θυμίζει έντονα arcade παιχνίδι, που ταιριάζει υπέροχα με το όλο χαοτικό κλίμα μέσα στις αρένες της μάχης. Και περνάμε στο κυρίως... πιάτο. Οι πολύ μικρές αρένες για μάχη, οι οποίες έχουν σχεδιαστεί για να προσφέρουν αρκετό verticality ώστε να αξιοποιεί ο παίκτης όλες τις δυνάμεις του χαρακτήρα του και τα διαφορετικά όπλα, μετατρέπουν κάθε match σε μια φρενήρη μάχη, παρόλο που οι αντίπαλοι είναι μόλις τρεις -στην καλύτερη περίπτωση, σε ένα free for all mode.

Τα προβλήματα που συναντήσαμε στον τίτλο είναι αυτά που περιμέναμε από ένα μικρού βεληνεκούς, online shooter. Τα matches, τις περισσότερες φορές, είναι ελλειπή και ο παίκτης βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο αντιπάλους, ενώ σχεδόν ποτέ δεν μπορέσαμε να βρούμε ένα match που ήταν γεμάτο από τέσσερις παίκτες. Ακόμα χειρότερα, το γεγονός πως ο τίτλος δίδεται δωρεάν προς τους συνδρομητές PlayStation Plus αυτό το μήνα, μας βάζει σε σκέψεις μας για τη μικρή διάρκεια ζωής που ενδεχομένως θα έχει ο τίτλος. Δυστυχώς, ακόμα και με το δέλεαρ του δωρεάν παιχνιδιού, το Drawn to Death δυσκολεύεται να προσφέρει μια πλήρη μάχη, όπως έχει σχεδιαστεί να την προσφέρει, για το απόλυτο χάος μέσα στις πιστές.

Επιπλέον, προβλήματα βρήκαμε και στο hitbox, αφού πολλές φορές δεχόμασταν ή κάναμε critical damage σε σημεία που δεν το περιμέναμε, ενώ και μερικά ghost bullets έδωσαν δυναμικό παρόν σε σημεία που θεωρούμε πως έπρεπε να “γραφτούν” όλες οι σφαίρες επάνω στον αντίπαλο. Ως αποτέλεσμα, μερικές αδικοχαμένες μάχες μάς άφησαν να αναρωτιόμαστε πώς στο καλό κατάφερε ο αντίπαλος να πάρει το kill μέσα από τα χέρια μας. Σε γενικές γραμμές, ο σχεδιασμός των βασικών στοιχείων ενός multipayer shooter ήθελε περισσότερη προσοχή, ενώ φαίνεται πως οι σχεδιαστές γνώριζαν μερικά από αυτά τα προβλήματα και τα έκρυψαν πρόχειρα πίσω από “κόλπα” όπως το μεγάλο time to kill.

Εν κατακλείδι, το Drawn to Death είναι ένας τίτλος βασισμένος σε μια ωραία ιδέα, με ενδιαφέρουσα σχεδιαστική νότα, τα γραφικά του είναι το βασικό κλειδί της όποιας επιτυχίας και το όλο εφηβικό, χυδαίο χιούμορ που το πλαισιώνει προσδίδει πόντους στην εμπειρία. Και όταν λειτουργεί σωστά και βρίσκουμε κόσμο να παίξουμε, προσφέρει μια διασκεδαστική εμπειρία. Ωστόσο, δεν θεωρούμε σωστή την επιλογή να κυκλοφορήσει ως καθαρό online shooter, μιας και εκτιμούμε ότι θα χαθεί απέναντι στα μεγαθήρια μετά από κάποιο χρονικό διάστημα -άλλωστε, όπως προείπαμε, ο τίτλος δυσκολεύεται ακόμα και τώρα να προσεγγίσει κόσμο ώστε οι παίκτες του να το απολαύσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.

Ίσως λίγο περισσότερος χρόνος στην ανάπτυξη να γλίτωνε το παιχνίδι από τις συνηθισμένες παγίδες που συναντάμε στα online modes τίτλων της κατηγορίας, ενώ πιστεύουμε ότι ένας τρόπος να δεθεί ο παίκτης με τους χαρακτήρες (μέσω ενός, έστω σύντομου, campaign) θα βοηθούσε το παιχνίδι να κρατήσει το κοινό ώστε να μην καταλήξει μια επαναλαμβανόμενη και μονότονη εμπειρία.

ps4 Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!