Dissidia Final Fantasy NT

Θεοί και Ήρωες σε μάχες χωρίς πάθος...

Το πρώτο Dissidia Final Fantasy κυκλοφόρησε πριν από δέκα χρόνια για το PSP. Επρόκειτο για μια αξιοπρεπή πρόταση για τους φίλους της σειράς, όντας ένα fighting παιχνίδι που προσέφερε 20 χαρακτήρες (ήρωες και villains) από τα δέκα πρώτα -βασικά- παιχνίδια της σειράς, ενώ δεν έλειπαν και τα RPG στοιχειά που επέτρεπαν την εξέλιξη και εκμάθηση ικανοτήτων μέσω των επίπεδων του κάθε χαρακτήρα.

Επίσης, υπήρχε και η δυνατότητα να εξοπλίσουμε τον κάθε χαρακτήρα, ουτώς ώστε να ενδυναμώσουμε τα διάφορα στατιστικά του. Εκτός των παραπάνω, μην ξεχνάμε πως ήταν και ένα τεχνολογικό επίτευγμα για το PSP, εφόσον οι μαχες λάμβαναν μέρος σε εντυπωσιακς 3D αρένες.

Τώρα, δέκα χρόνια μετά, έχουμε την κυκλοφορία του Dissidia Final Fantasy NT, το οποίο, αν και αποτελεί το τρίτο μέρος της fighting σειράς Dissidia, έχει ακολουθήσει εντελώς διαφορετικό μονοπάτι από τους προκάτοχους του. Αυτό δεν προκαλεί καμία έκπληξη, εφόσον το NT είχε πρωτίστως κυκλοφορήσει ως Arcade fighting στην Ιαπωνία, όπου εκεί παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο σχεδιασμός του, που παρουσίαζε ένα squad fighting παιχνίδι, στο οποίο συμμετέχουν μέχρι έξι χαρακτήρες (3 vs 3).

Έτσι, με το NT να υιοθετεί ένα διαφορετικό σύστημα μάχης, αυτομάτως έχουμε να κάνουμε με νέα χαρακτηριστικά. Όπως προείπαμε, το NT προωθήθηκε αρχικά ως ένα arcade fighting project, πράγμα που σημαίνει πως όσοι περιμένουν ένα story mode αντάξιο του ονόματος Final Fantasy και αντίστοιχο με αυτό των προηγούμενων τίτλων, μάλλον θα απογητευθούν. Τονίζουμε ότι στο NT υπάρχει σενάριο που συνεχίζει εκεί που σταμάτησε ο δεύτερος τίτλος Dissidia 012, ωστόσο είναι εντελώς εμβόλιμο υλικό, το οποίο σχεδιάστηκε με την ανακοίνωση της κυκλοφορίας του τίτλου για το Playstation 4, ενώ στα ιαπωνικά Arcade κυκλοφόρησε ως επιπρόσθετο περιεχόμενο (σε μορφή DLC).

Εξάλλου και οι ίδιοι οι δημιουργοί δεν το θεωρούν τόσο σημαντικό τμήμα του παιχνιδιού, εφόσον για να παρακολουθήσουμε τα cutscenes της ιστορίας - τα οποία cutscenes διαρκούν, συνολικά, περίπου μια ώρα- και το τι συμβαίνει, πρέπει να έχουμε τα αντίστοιχα memoria που αποκτούμε από offline και online μάχες. Περιληπτικά, η ιστορία του Final Fantasy NT βασίζεται στη διαμάχη της θεάς Materia και του θεού Spiritus, οι οποίοι επικαλούνται τους ήρωες και villains αντίστοιχα για να πολεμήσουν για αυτούς.

Το πλήθος των χαρακτήρων, όπως ενδεχομένως φαντάζεστε, έχει ανανεωθεί και αγγίζει πλέον τους 28, με καινούργιες παρουσίες ηρώων (όπως οι Noctis, Ace και άλλοι), ενώ υπάρχουν και καινούργιες περιοχές (Alexandria από το FFIX, Midgar από το FFVII και άλλες), στις οποίες θα βρεθείτε σε κάθε μάχη. Και όπως γινόταν παλαιότερα, η κάθε μια από αυτές συνδέεται με έναν τίτλο της σειράς Final Fantasy και με ένα γνώριμο μουσικό θέμα. Στη μάχη, όπως προείπαμε, συμμετέχουν μέχρι έξι χαρακτήρες. Δηλαδή, έχουμε δύο ομάδες των τριών μαχητών, με τη μια να αντιμετωπίζει την άλλη. Οι μάχες πραγματοποιούνται σε 3D αρένες και εκεί γνωρίζουμε τους μηχανισμούς του παιχνιδιού.

Όσοι επιστρέφετε στη σειρά Dissidia, σίγουρα θα παρατηρήσετε αρκετές διαφορές από το παρελθόν αλλά και ορισμένες ομοιότητες. Για παράδειγμα, έχουμε και πάλι τις Brave και HP επιθεσεις. Όταν πραγματοποιούμε μια brave επίθεση, αποκτούμε τους αντίστοιχους πόντους του αντιπάλου, οι οποίοι προστίθενται στους δικούς μας και εν συνεχεία απεικονίζουν πόση ζημιά (HP) μπορούμε να πραγματοποιήσουμε. Εκτός αυτού, δεν απουσιάζει και η συνθήκη που μηδενίζουμε τους brave πόντους του αντιπάλου, όπου εκεί μένει ευάλωτος (break point) και έχουμε τη δυνατότητα να του προκαλέσουμε τη μέγιστη ζημιά.

Από εκεί και περά έχουμε τα εντελώς νέα χαρακτηριστικά. Ο κάθε χαρακτήρας που επιλέγουμε να συμμετέχει στην ομάδα μας έχει ένα ρόλο. Για παράδειγμα, ο Warrior of Light έχει το ρόλο του Vanguard, ιδιότητα που ταυτίζεται με έναν μαχητή ο οποίος προκαλεί τη μεγαλύτερη ζημιά και ταυτόχρονα έχει το ρόλο του tank στην ομάδα. Από την άλλη πλευρά μπορούμε να επιλέξουμε την Ultimecia, η οποία χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο ξόρκια με τις επιθέσεις της και έχει το ρόλο του Marksman. Αυτός ο ρόλος έχει πλεονέκτημα έναντι του αντίστοιχου του Warrior of Light, ενώ παράλληλα μειονεκτεί απέναντι σε έναν Assassin. Με λίγα λόγια, έχουμε το γνώριμο σύστημα "πετρά-ψαλίδι-χαρτί", όπου ένας χαρακτήρας έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα σε σχέση με τους άλλους.

Όμως, το θέμα είναι το πώς λειτουργούν όλα αυτά στο offline τμήμα της μάχης, διότι εμείς έχουμε τη δυνατότητα να ελέγχουμε μόνο ένα χαρακτήρα, ενώ η A.I. έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, εφόσον εκτός από σύμμαχος είναι και αντίπαλος ώστε να καλύψει τις πέντε θέσεις στη μάχη. Σε αυτό το σημείο αρχίζει και αποκαλύπτεται το δυσάρεστο πρόσωπο του τίτλου. Αυτό συμβαίνει διότι πρόκληση στο offline τμήμα από την A.I. δεν υφίσταται, αλλά ούτε και ικανοποιητική στήριξη από τις φιλικές μονάδες λαμβάνουμε. Έτσι, έχουμε ως αποτέλεσμα να καταδιώκουμε έναν εχθρό, ο οποίος προσπαθεί απλώς να μας αποφύγει, ενώ ταυτόχρονα η φιλική A.I. απλά στέκεται και παρακολουθεί την καταδίωξη ή κολλάει σε κάποιο σημείο της αρένας.

Τα παραπάνω φαινόμενα έχουν δύο άμεσα αποτελέσματα: Το πρώτο είναι να μην υπάρχει καμπύλη εκμάθησης των μηχανισμών, και το δεύτερο, πως το offline τμήμα κουράζει πολύ γρήγορα τον παίκτη. Αυτό οφείλειται στο ότι αν και έχουμε επιλογές στη μάχη, όπως το να επιτεθούμε από μακριά με ξόρκια ή να χτυπήσουμε κρυστάλλους που αποκαλύπτουν τα γνώριμα summons -τα οποία εξαπολύουν επίθεση σε όλη την αρένα, ώστε να χτυπήσουν όλους τους εχθρούς μας- όλες αυτές τις ενέργειες πρέπει να τις κάνουμε μόνοι μας. Και αυτό έχει ως αποτέλεσμα, πρακτικά, να βιώνουμε μάχες 1 vs 3.

Ένα επιπλέον νέο χαρακτηριστικό είναι πως, για να νικήσουμε στην κάθε μάχη, πρέπει να κερδίσουμε τρεις φορές. Αυτές οι τρεις νίκες απεικονίζονται με τρεις αντίστοιχες μπάρες για την κάθε ομάδα. Οπότε, όταν νικήσουμε/ ρίξουμε έναν εχθρό, ένα κομμάτι από αυτή τη μπάρα εξαφανίζεται, ώστε να αποδώσει το ποια ομάδα οδεύει προς τη νίκη. Αυτό σημαίνει πως η ροη της μάχης δεν διακόπτεται, εφόσον ο εχθρός που έπεσε έχει στη διάθεσή του δέκα δευτερόλεπτα για να μετακινηθεί σε ένα ασφαλές σημείο και να επανέλθει στο πεδίο της μάχης. Επίσης, καλό είναι να ειπωθεί πως υπάρχει lock-on σύστημα στους εχθρούς αλλά και εναλλαγή στόχου, μηχανισμός που λειτουργεί εξαιρετικά.

Μια ακόμα ατυχής επιλογή από την Team Ninja είναι η απουσία δυνατότητας αύξησης της δυσκολίας, η οποία ίσως μπορούσε να βελτιώσει τη συμπεριφορά της A.I. Θα λέγαμε, όμως, ότι αυτό δεν αποτελεί έκπληξη στο Dissidia NT, εφόσον η γενική εικόνα του παιχνιδιού είναι φτωχή, με λίγο περιεχόμενο. Δηλαδή, ως offline περιεχόμενο έχουμε το Gauntlet mode, όπου καλούμαστε να συμμετέχουμε σε συνεχόμενες μάχες ενάντια στην A.I. Μια ακόμα επιλογή είναι το Sparring Match, το οποίο επιτρέπει να θέσουμε συγκεκριμένους κανόνες και να αλλάξουμε τις προτιμήσεις -όπως το να μετατρέψουμε τις μάχες σε 1 vs 1 ή άλλες επιλογές- αλλά αυτά δεν αλλάζουν τη συνολική εικόνα, εφόσον έχουμε πάντα να αντιμετωπίσουμε μια ανεπαρκή A.I.

Από εκεί και πέρα, δεν υπάρχουν και ικανοποιητικά RPG στοιχεία. Δηλαδή, παρόλο που έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε εξοπλισμό στους χαρακτήρες μας, με τη γνώριμη νομισματική μονάδα των Gill που αποκτάμε μέσα από τις μάχες, το αποτέλεσμα είναι απλώς διακοσμητικό. Επιπροσθέτως, τα επίπεδα στον κάθε χαρακτήρα/ ήρωα, μας επιτρέπουν να αλλάξουμε μονό μια (την HP) επίθεση, πράγμα λογικό βέβαια, εφόσον ο τίτλος βασίζεται στο online στοιχείο, το οποίο πρέπει να παραμείνει ισορροπημένο και δίκαιο. Επόμενη χαρακτηριστική επιλογή είναι το tutorial, το οποίο παρέχει τα απολύτως βασικά του παιχνιδιού όπως κίνηση στο χώρο, εναλλαγή στόχου και άλλα. Τελευταίες δύο επιλογές είναι τα Online και Story Modes, στο οποίο Story Mode περιλαμβάνονται τα cutscenes που αναφέραμε στην αρχή.

Σε αυτό το σημείο μόνη μας ελπίδα είναι, πια, το Online Mode, διότι εκεί θα έχουμε να κάνουμε με ομαδικότητα και συνεργασία. Και όντως, σε αυτό το τμήμα του Dissidia NT υπάρχει ενδιαφέρον, εφόσον η ομάδα μας δημιουργείται από επιπλέον άτομα, γεγονός που "ανεβάζει" πολύ το παιχνίδι, αφού δημιουργείται μια εντελώς διαφορετική ροή από εκείνη που προκύπτει από το offline τμήμα. Αυτή είναι μια λογική και φυσιολογική εξέλιξη μιας και, πλέον, δεν πολεμάμε εντελώς μόνοι μας και ανάλογα με το χαρακτήρα/ ρόλο που έχουμε, μπορούμε να αντιδράσουμε διαφορετικά απέναντι στην αντίπαλη ομάδα.

Το μελανό σημείο στο online τμήμα είναι πως το matchmaking μερικές φορές μπορεί να γίνει πολύ γρήγορα, ενώ άλλες φορές η διαδικασία είναι πολύ χρονοβόρα. Επίσης, λίγες επιλογές συναντήσαμε και στο online τμήμα, στις οποίες περιλαμβάνεται αυτή των αγώνων κατάταξης -όπου μπορούμε να συμμετέχουμε είτε μόνοι μας είτε με συγκεκριμένο γκρουπ-, η επιλογή μέσα από λίστα φίλων, και ως τρίτη επιλογή για το online τμήμα έχουμε το Custom match. Σε αυτό μπορούμε να ορίσουμε δικούς μας κανόνες αφού δημιουργήσουμε το δικό μας δωμάτιο/ lobby. Εκεί μπορούμε να ορίσουμε διάφορους κανόνες, όπως την κατάταξη/ εμπειρία που θα έχει ο αντίπαλος, αν θα συμμετέχει η A.I. κ.ο.κ, κανόνες που έχουν ως στόχο να βρούμε αντιπάλους στα μέτρα μας.

Όπως είναι λογικό, στους αγώνες κατάταξης το matchmaking πραγματοποιείται άμεσα τις περισσότερες φόρες, ενώ αν αναζητούμε/ δημιουργούμε lobby που ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες, εκεί αναμένουμε αρκετά ώστε να βρούμε αντίστοιχο αντίπαλο. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως στο online τμήμα δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας. Για το τέλος αφήσαμε το τεχνικό κομμάτι, το οποίο λειτουργεί εξαιρετικά και αποδίδει με υψηλό frame rate τη ροή της μάχης, ενώ ταυτόχρονα απεικονίζει πανέμορφα τα μοντέλα των χαρακτήρων αλλά και το κάθε πεδίο μάχης. Παρομοίως, ο ηχητικός τομέας κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα.

Από τα παραπάνω προκύπτει πως το Dissidia Final Fantasy NT μπορεί να αποτελέσει μια αξιόλογη περίπτωση για όσους αναζητούν να δουν τους αγαπημένους του ήρωες από το franchise Final Fantasy στη μεγάλη οθόνη, αντιμετωπίζοντας άλλους παίκτες μέσω του online mode που προσφέρεται. Από εκεί και πέρα, το παιχνίδι της Square Enix και της Team Ninja δεν προσφέρει ούτε ικανοποιητικό περιεχόμενο, αλλά ούτε σωστή καμπύλη εκμάθησης και πρόκληση που θα διατηρήσει το ενδιαφέρον του παίκτη στο offline τμήμα.

ps4