Β.Παπανδρέου+Μ.Δαμανάκη= πίκρα

Από την μια, ακούω τον κ. Μεϊμαράκη να μιλά για την ανάγκη θέσπισης ενός ανώτατου ορίου ηλικίας των πολιτικών και από την άλλη, παρακολουθώ δια ζώσης (χθες, νωρίς το απόγευμα στη «Brasserie» επί της Βαλαωρίτου) την απογοήτευση της κ. Δαμανάκη και της κ. Βάσω Παπανδρέου που δεν πήραν κάποιο σημαίνοντα θώκο.

Μ’ αρέσει που ο κ. Μεϊμαράκης μιλά σε α’ πληθυντικό πρόσωπο και δηλώνει ειλικρινώς ότι «όλους εμάς, που συμμετείχαμε στη τελευταία διακυβέρνηση,

ο κόσμος μας έχει βαρεθεί». Προσθέτει δε, ότι δεν θέλει και δεν θα δεχτεί κάποιο αξίωμα από το νέο αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας και σημειώνει ότι «δεν μπορούμε να ταλαιπωρούμε τους νέους και να εμποδίζουμε την ανάδειξή τους, αφής στιγμής με τη γενιά των 30άρηδων και 40άρηδων δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε. Είμαστε ξεπερασμένοι..».

Ο πρώην Υπουργός γνωρίζει ότι το κόμμα του πλήρωσε ακριβά τα ηλικιακά «βαρίδια», τους γόνους τους και τους συν αυ