Το Ημερολόγιο της Σεμίνας. Μπρούκνερ 23.10.2014

Θεσσαλονίκη. Το ταξί, με αφήνει απέναντι απο τον Λευκό Πύργο, στη Βιέννη. Μες τη βροχή, τρέχω στο 1923. Σε μια πανσιόν βρίσκω 7 παιδιά . Καπνίζουν. Γελάνε. Φοβούνται. Θα μπορούσαν νάναι παιδιά μου, αλλά θα μπορούσα νάμαι κι εγώ η ίδια, τότε που έπαιρνα φόρα κι έπεφτα στη φωτιά. Θα μπορούσε να γράψει και για μένα, ο Φέρντιναντ Μπρούκνερ. Για τους εφιάλτες μου. Τις κόντρες και τις σιωπές μου. Τον τροπο που πλήγωνα και πληγωνόμουν. Τα επικίνδυνα πειράματά μου Την άρνησή μου να σωθώ.

Keywords
Τυχαία Θέματα