«Τώρα πάνε…λαϊκή!…»

Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ* Ο στίχος του λαϊκού μας άσματος προσεγγίζει ιδιόμορφα την άτυπη κοινωνιολογική δομή που συνιστά η πατροπαράδοτη «λαϊκή αγορά». Καθότι ο ερωτευμένος και «υποψιασμένος» εραστής δέχθηκε την καθησυχαστική επιβεβαίωση της «ωραίας» την οποία αφού έψαξε 8 φορές δεν την βρήκε εκεί, αλλά αυτή τον καθησύχασε επιβεβαιώνοντας ότι όντως δεν ήταν εκεί και αυτό ήταν λογικό αφού η καλή του είχε πάει…λαϊκή! Είναι ανορθόδοξη η εισαγωγή στο θέμα αλλά η επιλογή μου υπαγορεύεται από μια πλειάδα παραγόντων ανάμεσα στους οποίους η «δικαιολογία» της περιώνυμης κυρίας του λαϊκού άσματος δεν είναι η λιγότερο σημαντική ούτε και ιεραρχικά η…τελευταία. Οι λαϊκές αγορές, ως κοινωνικός θεσμός, υπήρχαν και υπάρχουν σε κάθε ελληνική πόλη και προσωπικά τις βρήκα σε χώρες της Ευρώπης, στην Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία, και όχι μόνο. Από το παζάρι της αρχαιότητας μέχρι σήμερα, με κυμαινόμενες ιδιομορφίες που αντανακλούν ήθη, έθιμα, κοινωνικοψυχολογικές και οικονομικές παρ