Βίκυ Καγιά: «Μέχρι να καταφέρω να με πάρουν κάπου με απέρριπταν»

Η Βίκυ Καγιά είναι μια σκληρά εργαζόμενη γυναίκα.

«Aπό τα 14 μου δουλεύω και δεν το μετανιώνω. Η δουλειά είναι για μένα τρόπος δημιουργίας. Μου αρέσει να βρίσκομαι σε συνεχή εγρήγορση βάζοντας στόχους και υλοποιώντας τους. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου διαφορετικά. Από παιδί έτσι έχω μάθει να ζω» τόνισε στο Πρώτο Θέμα. Το ότι δουλεύει από τόσο μικρή δεν την κάνει να νιώθει ότι έχασε ένα κομμάτι της παιδικής ανεμελιάς; «Oι απαιτήσεις ήταν πάντοτε μεγάλες, ακόμη και για τα παιδιά των σχολικών ηλικιών. Υπάρχουν πολλές υποχρεώσεις: φροντιστήρια, ξένες γλώσσες

και προετοιμασία για πανεπιστήμια. Εγώ δούλεψα πολύ και σκληρά, αγνοώντας την πραγματική έννοια του όρου «ελεύθερος χρόνος», αλλά δεν το μετανιώνω. Tην εποχή που οι συνομήλικοί μου προσπαθούσαν να κάνουν καριέρα εγώ ήμουν ήδη γνωστή σε έναν χώρο στον οποίο υπάρχει σκληρός ανταγωνισμός. Ο,τι μας τυχαίνει είναι για καλό.»

Βίωσε τον σκληρό ανταγωνισμό του εξωτερικού; «Tεράστιος ανταγωνισμός! Έφυγα ένα κακομαθημένο κοριτσάκι που το είχαν αγκαλιάσει όλοι οι άνθρωποι της ελληνικής μόδας και πήγαινα σε καστ του εξωτερικού όπου περίμενα στην ουρά για να με δουν ανάμεσα σε διακόσιες άλλες κούκλες. Ανταγωνιζόμουν ονόματα όπως η Ζιζέλ, η Αλεσάντρα Αμπρόσιο, η Ολγα Κουριλένκο, η Καρολίνα Κούρκοβα… Ομολογώ ότι η όλη διαδικασία είναι κάτι που σου κλονίζει την αυτοπεποίθηση, αν και σύντομα καταλαβαίνεις ότι είναι θέμα δουλειάς και όχι κάτι προσωπικό.» Έχει νιώσει απόρριψη; «Βεβαίως. Είναι πολύ σκληρό, αλλά συμβαίνει. Μέχρι να καταφέρω να με πάρουν κάπου με απέρριπταν. Να ξέρεις ότι οποιονδήποτε κι αν συναντήσεις από τον χώρο των media, της σόουμπιζ και της μόδας, όσο επιτυχημένος κι αν είναι, έχει φτάσει εκεί που έχει φτάσει μέσα από τρομερή απόρριψη, αλλά και πολύ κόπο.» Και μετά τις απορρίψεις έρχεται το πρώτο μεγάλο συμβόλαιο με τον οίκο Chanel και τον Καρλ Λάγκερφελντ. «Ήταν το πενταετές συμβόλαιο που απέδειξε πρώτα απ’ όλα σε μένα ότι ήρθα στον χώρο για να μείνω. Έκανα τις επιδείξεις της Chanel, ήμουν στο showroom και στα ταξίδια μαζί με τον Λάγκερφελντ. Αργότερα με ζήτησαν για επαγγελματική συνεργασία στη Νέα Υόρκη, γι’ αυτό και έμεινα εκεί επτά ολόκληρα χρόνια.»