The Last Drive + Dark Rags + Penny Dreadful @ Fuzz Club

11 Μάιου  2007. Οι Last Drive ανεβαίνουν στη σκηνή του Gagarin για να δώσουν την πρώτη τους συναυλία μετά από 15 χρόνια. Η συγκίνηση έκδηλη τόσο στο κοινό από κάτω , όσο και στους ίδιους. «Ξύπνησε το θηρίο του ροκ» , θα γράψει ο Δημήτρης Αναστασόπουλος της Ελευθεροτυπίας για την θριαμβευτική τους επιστροφή εκείνη την ημέρα. Σήμερα, σχεδόν πέντε χρόνια μετά,

το…  θηρίο έχει ξυπνήσει για τα καλά , καθώς οι Drive επέστρεψαν και στη δισκογραφία με το εξαιρετικό Heavy Liquid, ενώ είναι και ιδιαίτερα ενεργοί συναυλιακά. Την Παρασκευή το βράδυ στο Fuzz το αθηναϊκό κοινό τίμησε με την αθρόα προσέλευσή του την μεγαλύτερη, ίσως, μπάντα που “γέννησε” αυτή η πόλη.

Παρά το δριμύ ψύχος (όπως λένε και στα δελτία ειδήσεων…), ο κόσμος περίμενε υπομονετικά τη σειρά για να εισέλθει στο Fuzz. Το φτηνό εισιτήριο και η εορταστική περίσταση συνετέλεσαν στο να γίνει η συναυλία sold-out, με τον κόσμο να κατακλύζει τόσο την αρένα όσο και τον εξώστη.

Το ένα από τα δύο support , τους Penny Dreadful δυστυχώς δεν τους προλάβαμε, μιας και την ώρα που έβγαιναν ήμασταν κολλημένοι κάπου στη Λεωφόρο Μεσογείων…

Αντίθετα, τους Dark Rags τους χαρήκαμε και με το παραπάνω. Με πλούσια συναυλιακή εμπειρία , μιας και όλοι έχουν την προϋπηρεσία τους σε άλλα groups, οι Dark Rags αλώνιζαν με άνεση στη σκηνή του Fuzz, έχοντας τον αέρα μεγάλου ονόματος. Για περίπου τρία τέταρτα μας «ζέσταναν» για τα καλά με τον σφιχτοδεμένο garage – rock and roll ήχο τους , στο οποίο διέκρινα και έντονες επιρροές από τη σκηνή της Αυστραλίας (Sunnyboys κτλ..). Με ένα πολύ καλό φετινό ντεμπούτο album, το οποίο φέρει, το όνομά τους και εμφανίσεις σαν αυτή της Παρασκευής, οι Dark Rags δεν μπορούν παρά να αισιοδοξούν για το μέλλον, αντιπαλεύοντας μάλιστα δημιουργικά το κλίμα μιζέριας που μας έχουν επιβάλλει…

Ακριβώς στις 11 , όπως έλεγε και το δελτίο τύπου, οι Last Drive έκαναν την είσοδο τους στη σκηνή του Fuzz Club. Ξεκίνημα με μια διασκευή, το Calhoun Surf των Raybeats, ένα instrumental surf κομμάτι, από αυτά που τόσο αγαπάνε… Η σκηνική τους παρουσία αν μη τι άλλο επιβλητική: o Alex αρχοντικός στο μπάσο με στενό σακάκι το οποίο αργότερα έβγαλε, ο Καρανικόλας στη μια γωνιά και ο Αμοργινός στην άλλη στις κιθάρες και λίγο πιο πίσω ο Chris B.I. να ταλαιπωρεί αφάνταστα τα drums του, οι Last Drive αποδεικνύουν ότι ένα καλό live είναι και θέμα στυλ και attitude..

Η συνέχεια μας επιφύλασσε αρκετά κομμάτια από το πρόσφατο Heavy Liquid , από τα οποία ξεχώρισε η φουριόζα εκτέλεση του Alabama Blues. Απ’ότι  φάνηκε την Παρασκευή, τα κομμάτια αυτά έχουν γίνει πλέον βίωμα τόσο της μπάντας, όσο και του κοινού, ώστε να δένουν πλέον άνετα με τα παλαιότερα classics τους. Οι Last Drive έπαιξαν και τέσσερα καινούρια, ακυκλοφόρητα κομμάτια, μιας και σιγά σιγά θα ξεκινήσουν και οι ηχογραφήσεις για τον επόμενο δίσκο τους. Child of the sky , με ωραία ψυχεδελικά riffs και Butterfly 69 , που είχε κάτι από την ποπ αμεσότητα των Ramones, ήταν αυτά που μου άρεσαν περισσότερο. Άλλα highlights από την εμφάνιση