Steve Wynn / The Dream Syndicate

Οι Dream Syndicate επέστρεψαν και αυτή την εβδομάδα έρχονται και στα μέρη μας, οπότε μία κουβέντα με τον παλιόφιλο Steve Wynn ήταν επιβεβλημένη.

O Steve Wynn αποτελεί αναμφίβολα μια από τις εμβληματικές φιγούρες της αμερικάνικης εναλλακτικής σκηνής των τελευταίων 30 χρόνων. Ηγέτης των θρυλικών The Dream Syndicate μας χάρισε δίσκους ιστορικής αξίας την δεκαετία του ’80 (1982-1989) και μαζί με τα άλλα συγκροτήματα της λεγόμενης Paisley

Το αξεπέραστο πρώτο album τους «The Days of Wine and Roses», το κακώς παραγνωρισμένο ‘δύσκολο’ δεύτερο «Medicine Show» και το δυναμικό «Live at Raji’s» μας κρατάνε ακόμα καλή συντροφιά. Φυσικό ήταν η αναπάντεχη επιστροφή τους το φθινόπωρο του 2012 για μια σειρά συναυλιών, στην Ισπανία αρχικά, να χαροποιήσει τους απανταχού fans τους.

Μιας και οι Έλληνες θαυμαστές τους θα έχουν την ευκαιρία να τους απολαύσουν ζωντανά σε Θεσσαλονίκη (30 Μαϊου, Μύλος) , Λάρισα (31 Μαϊου, Stage Club) και Αθήνα (1 Ιουνίου, Gagarin 2o5 – ειδικά η συναυλία της Αθήνας έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον αφού το συγκρότημα του Steve Wynn θα ξανασυναντηθεί στην σκηνή με τους Last Drive και τους Jaywalkers) η ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Steve ήταν παραπάνω από καλοδεχούμενη.

Η επανένωση των The Dream Syndicate είναι σίγουρα μια από τις μουσικές ιστορίες της χρονιάς. Ποιοι ήταν οι λόγοι πίσω από μια τέτοια απόφαση;

Πρώτα από όλα μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το χρονικό της επιστροφής μας στην ιστοσελίδα μας (www.thedreamsyndicate.com). Η σύντομη εκδοχή είναι πως μου ζήτησαν να κάνω ένα φιλανθρωπικό show στo Μπιλμπάο της Ισπανίας για έναν φίλο μου και ούτε οι Miracle 3, ούτε οι Baseball Project μπορούσαν να με συνοδεύσουν. Οπότε είχα την τρελή ιδέα να το κάνω ως The Dream Syndicate. Ο Dennis (Duck) και ο Mark (Walton) ήταν σύμφωνοι, ο Paul (B. Cutler) και ο Karl (Precoda) δεν ήθελαν να έχουν καμία συμμετοχή και έτσι ρώτησα τον Jason και τον Victor από τους Miracle 3. Όλα έγιναν αυθόρμητα και ήταν μια ευκαιρία να δούμε αν θα δούλευε για μας, για τους fans μας και για την μουσική μας. Σε όλα τα επίπεδα οι συναυλίες στην Ισπανία ξεπέρασαν τις προσδοκίες μου, οπότε αποφασίσαμε να το κρατήσουμε για λίγο ακόμα.

Κυκλοφορήσατε δίσκους-σταθμούς για την Αμερικάνικη εναλλακτική σκηνή της δεκαετίας του ’80. Ποια η θέση αυτών των τραγουδιών στην σημερινή μουσική πραγματικότητα;

Βασικά ακούω πολλά νέα συγκροτήματα με τον ήχο και την νοοτροπία όσων κάναμε όταν ξεκινούσαμε. Αυτή την μίξη δύναμης και ευαισθησίας, χάους και αθωότητας που πετύχαμε και οι περισσότερες μπάντες δεν προσπαθούσαν να κοπιάρουν, μέχρι πρόσφατα. Οπότε κάτι έμεινε και για αυτό ‘γουστάρω την νέα φουρνιά’.

Το ‘Merrittville’ είναι ένα καταπληκτικό κομμάτι, το αγαπημένο μου από τους The Dream Syndicate. Έχει μια κινηματογραφική ποιότητα και ξετυλίγεται σαν ταινία μικρού μήκους. Ποια ήταν η έμπνευση;

Εκείνη την εποχή οδηγούσαμε πάνω κάτω όλη την Αμερική και έβλεπα μέρη που δεν είχα ξαναδεί, Νότιες περιοχές και πολύ ύπαιθρο. Και διάβαζα συνεχώς Southern Gothic βιβλία των Flannery ‘O Connor και William Faulkner. Όλα αυτά μαζί με επηρέασαν και επειδή περνούσα και μια σκοτεινή περίοδο στην ζωή μου κατά κάποιο τρόπο τα αποτύπωσα σε αυτή την ιστορία σωματικής και ψυχολογικής εξάντλησης σε μια αρχετυπική Αμερική.

Κοιτώντας πίσω στις solo κυκλοφορίες σου είσαι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα; Κάτι που θα έκανες διαφορετικά αν είχες την ευκαιρία;

Πραγματικά αγαπώ τις solo δουλειές μου, ειδικά των τελευταίων 10 χρόνων. Θεωρώ το «Northern Aggression» και το «Here Come Miracles» από τα καλύτερα πράγματα που έχω κάνει. Δεν θα άλλαζα κάτι σημαντικό. Ίσως να μην ξεκινούσα το «Τick…Tick…Tick» με το «Wired» ή να χρησιμοποιούσα αλλιώς το εφέ στην φωνή μου. Μικροπράγματα δηλαδή. Είμαι πολύ χαρούμενος για τις κυκλοφορίες αυτές.

Πως νιώθεις ξανά με τους The Dream Syndicate; Υπάρχει ακόμη η δυναμική μετά από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;

Περισσότερο από ποτέ, περισσότερο από ποτέ!! Θα δείτε τι εννοώ. Υπάρχει μια σιγουριά και δύναμη όπως αυτή που είχαμε προς το τέλος. Και η χαλαρότητα, ο κίνδυνος και η αγάπη του περιθωρίου όπως στο ξεκίνημα μας. Θα το δείτε, πίστεψε με.

Η Ελλάδα αγκάλιασε την μουσική σας και έχετε δώσει μια σειρά από αξιομνημόνευτες συναυλίες. Αναμνήσεις που έχεις από αυτές;

Τόσο ωραίες στιγμές! Από πού να ξεκινήσω; Το πρώτο show στο πάρκο με τόσο κόσμο κυριολεκτικά να τρελαίνεται και να μας δίνει τόση αγάπη που όταν το PA τα έφτυσε ήθελα να γυρίσω τα μικρόφωνα προς το μέρος τους να ακουστούν αυτά που άκουγα. Το ωραίο φεστιβάλ μαζί με Hoodoo Gurus και Fleshtones. Τόσοι φίλοι, τόσα ξενύχτια, τόσο ωραίο φαγητό. Καιρός να φτιάξουμε καινούργιες αναμνήσεις.

Υπάρχουν πλάνα για νέο δίσκο; Να ελπίζουμε πως θα σας έχουμε πίσω για τα καλά;

Το πλάνο είναι να το πάμε μήνα-μήνα, συναυλία-συναυλία. Αλλά αν το φθινόπωρο στην Ισπανία είναι μια ένδειξη πιστεύω θα το συνεχίσουμε τουλάχιστον για λίγο ακόμα. Και θα ήθελα να ηχογραφήσουμε νέο δίσκο, αλλά θα δούμε τι θα γίνει. Ένα βήμα την φορά!

Μπορείς να μας προτείνεις κάποια συγκροτήματα που θεωρείς ότι συνεχίζουν στο μουσικό μονοπάτι που πρώτοι εσείς μαζί με τους Green on Red, Rain Parade και Naked Pray ακολουθήσατε;

Υπάρχουν ωραία groups εκεί έξω. Οι Japandroids, οι Parquet Courts, οι Thee Oh Sees, οι Tame Impala. Είναι καλή εποχή για τους λάτρεις της μουσικής.